• Σχόλιο του χρήστη 'Στελιος' | 14 Δεκεμβρίου 2014, 07:17

    Έχω 2 ενήλικα ήδη παιδιά που απέκτησα εντός γάμου και που δεν επικοινωνούμε εδώ και χρόνια, αν και τα σπίτια μας απέχουν λίγα οικοδομικά τετράγωνα μακριά. Οι προσπάθειες που έκανα(και κάνω) για να διατηρήσω επικοινωνία και σχέση μαζί τους είναι τιτάνια. Το αποτέλεσμα μηδενικό. Η πρώην σύζυγος έχει καταφέρει, με το περιβάλλον της, να στρέψουν τα παιδιά εναντίον μου, γεμίζοντας τα, παντελώς αναίτια, με μίσος για τον ίδιο τον πάτερα τους, που στιγμή δεν έπαψε έμπρακτα και με πατρικό ζήλο να τα αγάπα. Το ίδιο αναίτιο μίσος τρέφουν και για τα ανήλικα ετεροθαλή αδέρφια τους που απέκτησα σε δεύτερο γάμο. Τα ανήλικα εκφράζουν την αγάπη τους, που τους καλλιέργησα, για τα ενήλικα ετεροθαλή αδέρφια τους ενώ εκείνα ούτε που θέλουν να τα γνωρίσουν. Αντί για την όποια αδερφική βοήθεια, αγάπη και αλληλεγγύη ,διεκδικούν δικαστικά διατροφές με κατασχέσεις, από μένα, αποστερώντας τα ανήλικα αδέρφια τους ακόμα και από βασικά είδη. Το παρωχημένο και ανεπαρκέστατο σύστημα δικαιοσύνης (με τους συντελεστές του και τα εξαπτέρυγά του) χρησιμοποιήθηκε ως πολιορκητικός κριός εκ μέρους της πρώην συζύγου μου (άλλα, όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, και πολλών άλλων διαζευγμένων μητέρων) προκειμένου να αποκτήσει την αποκλειστικότητα των παιδιών, αποκλείοντας τον πατέρα. Στη συνέχεια, και ως "έπαθλο", μου επιδικάστηκε να καταβάλλω παράλογα υπέρογκες, εξοντωτικές για μένα, χρηματικές διατροφές που συνάμα με αφοπλίζουν και από όποια παιδαγωγική παρέμβαση. Οι όποιες δικαστικές αποφάσεις δικαιώματος επικοινωνίας μου με τα τέκνα μου, που εκδόθηκαν, ήταν στο σύνολό τους πρακτικά εντελώς ανεφάρμοστες λόγω έλλειψης καλής θελήσεως και συνεργασίας από τη μητέρα. Αντίθετα μας γέμισαν όλους εντάσεις και ένα σωρό νέες ατέρμονες, ατελέσφορες δικαστικές διαμάχες. Η σημερινή νέα οικογενειακή μου κατάσταση-απόδειξη (είμαι σε δεύτερο γάμο εδώ και χρόνια με εξαίρετα σύζυγο και τέκνα) δεν έχει καμιά σχέση με τις περιγραφές των δικαστικών αποφάσεων για το άτομό μου, που εντελώς πρόχειρα, ανεύθυνα και επιπόλαια χαρακτήριζαν απαξιωτικά έναν πατέρα που απλά αναζητούσε να ζει και να επικοινωνεί μαζί με τα παιδιά του.