Αρχική Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξειςΆρθρο 09 – Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Αθανασιάδης Ν. Κων/νος | 24 Μαρτίου 2015, 23:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασιάδης Ν. Κων/νος' | 24 Μαρτίου 2015, 23:39

    Τίποτε δεν έχει αξία όταν η ίδια η νομοθετική εξουσία με τον ποιο απάνθρωπο πνεύμα απαξιώνει από το πολίτη, το θεμελιώδες Συνταγματικό δικαίωμα της ισότητας του ενώπιον του νόμου, από τη στιγμή που νομοθετικά και με διατάξεις του στερεί το δικαίωμα να διεκδικήσει και να υπερασπίζεται ο ίδιος το Δίκιο του στο Δικαστήριο. Αυτή η απαξίωση είναι και μια από τις αιτίες της συμφόρησης των φυλακών, αλλά και πρωτίστως όχι μόνο της διαφθοράς σε όλους τους τομείς του τρισδιάστατου της (πολιτικής-νομοθετικής-εκτελεστικής) εξουσίας, αλλά και των πολιτικο-δικονομικών κυκλωμάτων στο έμβρυο της Δημοκρατίας των Εκκλησιών των Δήμων των ΟΤΑ, όπου βιάζουν, το χωρίς αμυντικά αντανακλαστικά προάσπισης από τον πολίτη, το ευνομούμενο της πολιτείας. Κι όμως αύριο και πάλι θα γιορτάσει η ηγεσία τον αγώνα της επανάστασης για την Ελευθερία των Ελλήνων από τον Οθωμανικό ζυγό, κάτω από συνθήκες του σκλαβοπάζαρου του Δικαίου. !) Να καταργηθεί κάθε νόμος και διάταξη που εμποδίζει και στερεί το πολίτη να διεκδικεί και να υπερασπίζεται ο ίδιος το Δίκιο του, εφ΄ όσον το αισθάνεται πως έχει τα στοιχεία και τη γνώση να το κάνει ο ίδιος σε πρώτο στάδιο, με την υποχρέωση της έδρας να τον προστατεύσει διακόπτοντας τη δίκη με το που βλέπει την ανεπάρκεια των υπέρ αυτού στοιχείων, και το ελλιπές των δυνατοτήτων του λόγου του, και ταυτόχρονα συνδρομή νομικής και οικονομικής στήριξης. 2) Το μάθημα στο Εισαγωγικού Δίκαιο, όπως αυτό διδάσκεται στις νομικές σχολές, να εισαχθεί υποχρεωτικά στο Λύκειο και τις Τεχνικές Σχολές, σε συνδυασμό επιλογής με το Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, ή το Εργατικό ή το Διοικητικό. Δεν επιτρέπεται δικηγόροι και Έδρα να φιλτράρουν και να συμβιβάζουν το Δίκαιο με με απότοκες δικαστικές αποφάσεις και αξίες οικονομικής συνδιαλλαγής, και ο πολίτης να μη έχει το δικαίωμα ούτε να καταθέσει ο ίδιος τα υπέρ του Δίκιου του στοιχεία.