• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Σωτηρόπουλος' | 10 Νοεμβρίου 2015, 01:00

    Ενώ για τον γάμο, που είναι η μείζων δέσμευση δύο ατόμων, δεν απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα (δηλαδή πρακτικά ενηλικότητα, αφού στο άρθρο 1350 Α.Κ. ρητώς ορίζεται ότι και οι ανήλικοι μπορούν να συνάψουν γάμο με άδεια του δικαστηρίου) για την ελάσσονα δέσμευση που είναι το σύμφωνο συμβίωσης δεν μπορεί να απαιτείται “πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα”. Η διάκριση είναι σαφέστατα ομοφοβική και βασίζεται στην διαφορετική ηλικία επιτρεπόμενου συναινετικού σεξ που προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας: 17 έτη συμπληρωμένα για τους ομόφυλος ερωτικούς συντρόφους (347 παρ. 1 (β) Π.Κ.), αλλά μόνο 15 έτη συμπληρωμένα για τους ετερόφυλους ερωτικούς συντρόφους (339 παρ. 1 ΠΚ). Δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι υπάρχουν ημεδαπά ομόφυλα ζευγάρια που έχουν ήδη συνάψει μεταξύ τους σύμφωνο συμβίωσης ή και γάμο στην αλλοδαπή. Θα πρέπει και αυτά τα ζευγάρια να έχουν δικαίωμα να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης στην ημεδαπή, χωρίς να θεωρείται κώλυμα τυχόν σύναψη συμφώνου συμβίωσης ή γάμου στην αλλοδαπή. Πρέπει ο νόμος να προβλέψει ρητή εξαίρεση, ώστε να μην υποχρεωθούν, για λόγους ασφάλειας δικαίου, ζευγάρια που έχουν ήδη συνάψει τέτοιες συμβάσεις στην αλλοδαπή να τις λύσουν για να συνάψουν σύμφωνο στην ημεδαπή.