• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ζημιανίτης, Εισαγγελέας Πρωτοδικών' | 19 Σεπτεμβρίου 2010, 20:18

    Η μεταφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των κακουργημάτων, η κύρια ανάκριση των οποίων κηρυσσόταν από το Συμβούλιο Εφετών (Ν 1608/1950, Ν 2928/2001) ή που παραπομπή χωρούσε με απευθείας κλήση στο ακροατήριο του Εφετείου Κακουργημάτων (20, 21 Ν 663/1977, 114 § 1 Ν 1892/1990, 21 § 9 Ν 2523/1997, 29 § 2 & 30 Ν 3340/2005, 53 επ. Ν 3028/2002, 6 § 2 γ’ Ν 3074/2002 κ.λπ.), στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, πρόκειται να προκαλέσει συμφόρηση σε ολόκληρη την ποινική προδικασία. Οι μεν εισαγγελείς του πρώτου βαθμού και, ιδίως, των μεγάλων Δικαστηρίων της χώρας, όπως της Αθήνας, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της οποίας εισέρχονται κατ’ έτος περί τις 300.000 νέες υποθέσεις, είναι πρακτικά αδύνατο να χειριστούν έγκαιρα [και μάλιστα στην προθεσμία του ενός (!) μηνός που προβλέπεται στην § 1 του άρθρου 10 του σχεδίου νόμου] τις δικογραφίες αυτές, πέραν του τεράστιου όγκου των λοιπών δικογραφιών, που ήδη είναι αναγκασμένοι να χρεώνονται εις βάρος της ποιότητας του έργου τους, της ταχύτητας στην απονομή της Δικαιοσύνης και, τέλος, των συνθηκών υπό τις οποίες καλούνται να ανταποκριθούν στο έργο τους, οι οποίες απέχουν πόρρω από μέτρα προσήκοντα σε εκπροσώπους μιας από τις τρεις λειτουργίες του Πολιτεύματος. Είναι ενδεικτικό ότι στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, κάθε εισαγγελικός λειτουργός  χρεώνεται κατ’ έτος μία (1) μόνο διαχειριστική υπόθεση του Ν 1608/1950, και τούτο ενώ στο δεύτερο βαθμό οι Εισαγγελείς δεν είναι επιφορτισμένοι με το μεγάλο αριθμό δικογραφιών και δικασίμων, όσο οι συνάδελφοί τους του πρώτου βαθμού. Αντίστοιχα, η μετακύλιση των υποθέσεων αυτών στο Συμβούλιο Πλημ/κών αντί του Συμβουλίου Εφετών, θα σημάνει την αδυναμία του πρώτου να ανταποκριθεί στο τεράστιο όγκο ΚΑΙ αυτών των υποθέσεων, και μάλιστα εντός της προθεσμίας του ενός (!) μηνός του άρθρου 13 του σχεδίου νόμου, ενόψει μάλιστα του ότι αυξάνεται με άλλες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου (άρθρα 7, 13) η ύλη του εν λόγω δικαστικού Συμβουλίου.