• Σχόλιο του χρήστη 'Έρικα Καλαντζή' | 20 Σεπτεμβρίου 2010, 20:42

    Με 20ετή περίπου εμπειρία σε θέματα που αφορούν στην εφαρμογή της Σύμβασης για το Καθεστώς των Προσφύγων από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές (διοικητικές και δικαστικές) και λαμβάνοντας υπόψη την ορθή εφαρμογή και ερμηνεία του διεθνούς αυτού κειμένου από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων που έχουν υποβληθεί στην κρίση του αλλά και την κατάρρευση της διοικητικής διαδικασίας καθορισμού του καθεστώτος του πρόσφυγα (που προκάλεσε την έκδοση δυσμενών εκθέσεων από διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, όπως είναι μεταξύ άλλων η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η ΕΕ, η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων) η υπαγωγή των υποθέσεων της παραγράφου 3, εδάφιο α του άρθρου στην ακυρωτική δικαιοδοσία του Διοικητικού Εφετείου στην παρούσα φάση δεν θα συνεισφέρει ουσιαστικά στη βελτίωση της εφαρμογής του διεθνούς κειμένου (που σημειώνεται ότι κοινοτικοποιήθηκε με τις σχετικές Οδηγίες που έχει υιοθετήσει η ΕΕ και έχουν ήδη μεταφερθεί στο ελληνικό δίκαιο με τα Π.Δ. 96/2008 και 90/2008,όπως αυτό τροποποιήθηκε με το 81/2009), που ρυθμίζει ζητήματα προστασίας των προσφύγων. Η υλοποίηση του Σχεδίου Δράσης για την αναμόρφωση του συστήματος ασύλου στην Ελλάδα, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και γνωστοποιήθηκε σε όλα τα διεθνή και περιφερειακά όργανα που "παρακολουθούν" την εφαρμογή της Σύμβασης για το Καθεστώς των Προσφύγων στην Ελλάδα, είναι προαπαιτούμενο για την υπαγωγή των σχετικών υποθέσεων στη δικαιοδοσία του Διοικητικού Εφετείου.