• Σχόλιο του χρήστη 'Στάθης Βεργώνης Εισαγγελέας Πρωτοδικών' | 21 Σεπτεμβρίου 2010, 10:40

    Από τον συνδυασμό των άρθρων 11 (νέο άρθρο 308Α ΚΠΔ) και 27 § 1 α΄, με το οποίο καταργείται κάθε αντίθετη διάταξη οιουδήποτε άλλου νόμου, συνάγεται ότι καταργούνται όλες οι παραπομπές για κακουργήματα με απ’ ευθείας κλήση, πλην των κακουργημάτων των σχετικών με τα όπλα, τα ναρκωτικά και των κακουργημάτων του εμπρησμού δάσους, της ληστείας και της διακεκριμένης κλοπής. Καταργούνται δηλαδή ουσιαστικά οι προβλέψεις των άρθρων 20 και 21 του ν. 663/1977 και των ειδικών ποινικών νόμων, που παραπέμπουν στην άνω διαδικασία, όπως του άρθρου 88 του ν. 3386/2005, για τα κακουργήματα σχετικών με την προώθηση λαθρομεταναστών, ή του ν. 2523/1997 για ορισμένες κατηγορίες φορολογικών αδικημάτων. Η αναφορά σε αυτές τις δύο κατηγορίες κακουργημάτων δεν είναι τυχαία και χάριν παραδείγματος. Αρχικά θα πρέπει να σημειωθεί ότι με τις ρυθμίσεις του ν. 3772/2009 που τροποποίησαν διατάξεις του νόμου για τους αλλοδαπούς (3386/2005), από τον Ιούλιο του 2009 όλες οι πράξεις οι σχετικές με την προώθηση λαθρομεταναστών και την διευκόλυνση της παράνομης εισόδου και εξόδου τους έχουν χαρακτηρισθεί ως κακουργήματα, Αποτέλεσμα της νομοθετικής αυτής μεταβολής ήταν ο υπερδεκαπλασιασμός των ανακριτικών δικογραφιών, π.χ. στο Πρωτοδικείο Θεσπρωτίας από 40 περίπου ανακριτικές δικογραφίες μέχρι το έτος 2008-2009, εισήχθησαν στην ανάκριση 400 περίπου δικογραφίες, στην συντριπτική τους δε πλειοψηφία αφορούν σε κακουργήματα του ν. 3386-2005. Σε περίπτωση που οι προτεινόμενες με το νομοσχέδιο ρυθμίσεις ισχύσουν ως έχουν τότε θα απαιτείται η έκδοση 350 περίπου βουλευμάτων με υποβολή αντιστοίχων εισαγγελικών προτάσεων επί της ουσίας, σε μια εισαγγελία όπου υπηρετούν τρεις εισαγγελικοί λειτουργοί. Θα πρέπει εδώ να συνυπολογισθεί και το γεγονός ότι το πλήθος των παρεμπιπτόντων ζητημάτων που επιλύονται από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών έχει οδηγήσει στην έκδοση 200 περίπου βουλευμάτων, όταν το ίδιο Συμβούλιο πριν την επελθούσα μεταβολή εξέδιδε περίπου 70 βουλεύματα των χρόνο. Συνολικά δηλαδή ο ελαχίστους αριθμός των απαιτουμένων βουλευμάτων θα ανέλθει σε 550 τουλάχιστον. Παρόμοια στοιχεία θα πρέπει να αναζητηθούν και από την Εισαγγελία Πατρών, όπου υπάρχουν αντίστοιχες υποθέσεις, καθώς και από τις Εισαγγελίες όλης της μεθοριακής γραμμής και των νησιών του Αιγαίου. Αν ισχύσουν επομένως οι προτεινόμενες ρυθμίσεις οι υπηρετούντες Εισαγγελικοί λειτουργοί θα απασχολούνται αποκλειστικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο, εις βάρος της υπόλοιπης δικαιοδοτικής λειτουργίας στις αναφερθείσες περιοχές. Για την αντιμετώπιση επομένως του προβλήματος υπάρχου ν δύο εναλλακτικές λύσεις. Η πρώτη είναι η προσθήκη και των κακουργημάτων του ν. 3386/2005 στο νεοπαγές άρθρο 308 Α του ΚΠΔ. Η δεύτερη, και ίσως αρκετά καλύτερη, είναι η επαναφορά των εγκλημάτων των άρθρων 88 § 1 περ. α΄ και β΄ και 87 § 5 περ. α΄ του ν. 3386/2005 στην κατηγορία των πλημμελημάτων. Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορούν η επιτυχής και άμεση αντιμετώπιση των υποθέσεων στα πλαίσια της καθημερινής αυτόφωρης διαδικασίας μέχρι την αναβάθμιση των εγκλημάτων και η έναρξη εκτέλεσης των ποινών των καταδικαζομένων μέσα σε τρεις το πολύ ημέρες από την επ’ αυτοφώρω σύλληψή τους, η μη μείωση του αριθμού των υποθέσεων αυτών μετά την επί έτος εφαρμογή των νέων διατάξεων, αντίθετα στη ν Θεσπρωτία από 250 περίπου ετησίως εισήλθαν το τελευταίο έτος πάνω από 300, και η μη συμφόρηση της ανακριτικής διαδικασίας, αφού η σημερινή κατάσταση οδηγεί σε καθυστέρηση της ανακριτικής διαδικασίας σε σημαντικότατες υποθέσεις διαφθοράς. Τέλος θα πρέπει να ερευνηθεί το ζήτημα και με κριτήρια συγκριτικού δικαίου, να ληφθεί δηλαδή υπ’ όψιν τι προβλέπουν οι αντίστοιχες ποινικές διατάξεις των άλλων χωρών της ΕΕ. Επιτυχέστερη επομένως λύση θα είναι η με τον ίδιο νόμο τροποποίηση των πιο πάνω διατάξεων του ν. 3386/2005 και η μετατροπή των βασικών εγκλημάτων σε πλημμελήματα. Σχετικά τώρα με τα κακουργήματα της φοροδιαφυγής θα πρέπει να τονισθεί ότι και στην περίπτωση αυτή με την πρόβλεψη για έκδοση βουλεύματος επί της ουσίας, δημιουργείται αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην επιβολή των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων στους δράστες πράξεων σημαντικής φοροδιαφυγής. Τούτο έρχεται σε αντίθεση με το ώριμο κοινωνικό αίτημα για επιβολή ποινικών κυρώσεων στους δράστες αυτούς το συντομότερο δυνατόν. Ακόμη και στην περίπτωση που γίνει δεκτό ότι και στις υποθέσεις αυτές θα εφαρμοστούν οι χρονικές προβλέψεις των προτεινομένων διατάξεων σχετικά με την διάρκεια της κύριας ανάκρισης και της έκδοσης βουλεύματος και πάλι η επιμήκυνση του χρόνου είναι τουλάχιστον τρίμηνη σε θεωρητικό επίπεδο και πολύ μεγαλύτερη σε πραγματικό επίπεδο. Και σε αυτή επομένως την περίπτωση θα πρέπει να ενταχθούν τα κακουργήματα του ν. 2523/1997 στο άρθρο 308 Α του ΚΠΔ.