Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 07: ΛύσηΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης | 13 Νοεμβρίου 2015, 00:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης' | 13 Νοεμβρίου 2015, 00:21

    Περί της απορίας, της φιλτάτης Στέλλας καί αντιστοίχων αποριών απαντώ σαφεστάτως. Το παρόν συμβόλαιον ελευθέρας/κοινής συμβιώσεως: (1) δεν είναι γάμος, (2) δεν είναι κάτι καινοφανές, καθώς από Αρχαιοτάτων χρόνων, υπήρχεν αντίστοιχον θεσμικόν παράδειγμα στη Ρώμη, επί της οποίας αναλόγως των δνυατοτήτων τους οι πολίτες, επέλεγαν τί επιθυμούσαν: (α) την παραδοσιακήν γαμήλιον τελετήν, με πομπές, θέαμα, πολυδάπανες εορτές καί αφιερώματα προς τα ιερά των θεών, τελουμένη κυρίως εκ των πλουσίων, ή συλλογικώς εκ των Ρωμαϊκών γενών περί ομαδικών γάμων, (β) την λιτήν παραδοσιακήν εορταστικήν ενδοοικογενειακήν τελετήν καί τον αντίστοιχον ενδοοικογενειακόν εορτασμόν, με λιτό γεύμα κ.λ.π. (γ) την τελετήν της "αγοράς" κατά την οποίαν, οι πένητες Ρωμαίοι, αντί της περιπτώσεως (β) επέλεγαν το να δώσουν ένα ευτελές ποσόν προς τον πατέραν της νύφης, χάριν συμβολισμού της προ αιώνων ισχυσάσης αυστηράς εξουσίας, ενώ αν δεν υπήρχε πατέρας ή αδελφός τότε δινόταν προς αυτήν καί ήταν ένα είδος τυπικού "συμβολαίου", με προκαθορισμένην διάρκειαν του γάμου. Λόγου χάριν, συμφωνούσαν εάν θα διαρκούσε δέκα(10) ή είκοσιν(20) ή τριάντα(30) ή σαράντα(40) έτη καί άμα τη λήξει του μπορούσαν οι σύζυγοι να το ανανεώσουν εφ' όσον ήθελαν. Άρα, το σύμφωνον ελευθέρας/κοινής συμβιώσεως, αντιστοιχεί ακριβώς εδώ. (δ) Οι στρατιωτικοί προφανώς λόγω της απαγορεύσεως του γαμου, διέθεταν παλλακίδες. Άρα, πού το περίεργον επί του προκειμένου; Ένα Ρωμαϊκόν έθος, μετά τόσων άλλων προστίθεται.-