• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΙΝΙΕΡΗ' | 13 Νοεμβρίου 2015, 15:22

    Ως άμισθη υποθηκοφύλακας από το 2009, έπειτα από επιτυχή συμμετοχή μου στον -έως τότε ετησίως διενεργούμενο- πανελλήνιο διαγωνισμό, θεωρώ ανεπίτρεπτη αφενός μεν τη μη προκήρυξη διαγωνισμού για την κάλυψη κενών θέσεων αμίσθων υποθηκοφυλάκων εδώ και 5 έτη, αφετέρου δε την αναπλήρωση των δεκάδων πλέον κενών θέσεων από συμβολαιογράφο με μοναδικό κριτήριο την αρχαιότητα αυτού. Σε μία εποχή που η αξιολόγηση θα έπρεπε να είναι ζητούμενο σε όλο το φάσμα της δημόσιας λειτουργίας, εδώ και 5 χρόνια το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει καταργήσει -de facto και παρά το νόμο- τη διαδικασία του διαγωνισμού, η οποία εξασφάλιζε την είσοδο στο επάγγελμα νέων νομικών αποδεδειγμένων γνώσεων και κατάρτισης, χωρίς παράλληλα να έχει προσχωρήσει σε συγχωνεύσεις γραφείων, και "ανέχεται" καθ' όλο αυτό το διάστημα τη λειτουργία αμίσθων υποθηκοφυλακείων με προϊστάμενο τον συμβολαιογράφο που τυγχάνει να είναι ο αρχαιότερος της περιοχής. "Ανέχεται" εν ολίγοις το Υπουργείο, αλλά και θεσμοθετεί ακόμη περαιτέρω με την προτεινόμενη διάταξη, τη δραστηριοποίηση ενός επαγγελματία σε δύο επαγγέλματα ταυτόχρονα, γεγονός που φαντάζει ακόμη πιο εξωφρενικό όταν αναλογισθεί κανείς τη σύγκρουση καθηκόντων που γεννάται: ο συμβολαιογράφος εκτελών χρέη υποθηκοφύλακα ελέγχει και μεταγράφει και τα δικά του συμβόλαια! Κατά τη γνώμη μου, αλλά και όπως επιτάσσει η κοινή λογική, η αναπλήρωση υποθηκοφύλακα από συμβολαιογράφο είναι προβληματική ούτως ή άλλως, όπως άλλωστε και η λειτουργία μη ειδικών αμίσθων υποθηκοφυλακείων (δηλ. συμβολαιογράφων που ταυτόχρονα τηρούν και αρχείο υποθηκοφυλακείου και ενεργούν υπό διττή ιδιότητα). Πρόκειται για δύο διακριτές λειτουργίες με διαφορετικές απαιτήσεις, καθήκοντα και ευθύνες και αποτελεί απαράδεκτο αναχρονισμό η διατήρηση διατάξεων...προπολεμικών και η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυσή τους με απίθανες προβλέψεις όπως λ.χ. η προτεινόμενη "εκ περιτροπής" αναπλήρωση με αναρίθμητα προβλήματα που άπτονται της φορολογικής, εργατικής νομοθεσίας κλπ. Είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τα ζητήματα λειτουργίας του γραφείου, κυρίως δε με τα εργασιακά, όταν αναλαμβάνει για 3 μήνες και μετά άλλος; Ανεξάρτητα όμως από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την αναπλήρωση καθεαυτή, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι αυτή προβλέφθηκε ως προσωρινή λύση μέχρι τον ορισμό υποθηκοφύλακα, σύμφωνα δε με πρόσφατη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. (174/2013), ο εύλογος χρόνος διάρκειας αυτής δε δύναται να ξεπερνά το ένα έτος. Εν τούτοις παρατηρείται το φαινόμενο η αναπλήρωση σε πολλά υποθηκοφυλακεία να διαρκεί εδώ και πολλά έτη με τα γνωστά σε όλους φαινόμενα: Στα μεν οικονομικά βιώσιμα γραφεία (πολύ λίγα πλέον) ο συμβολαιογράφος που έτυχε να είναι ο αρχαιότερος αποκτά ένα δεύτερο επάγγελμα με τις "ευλογίες" του Υπουργείου, ασκώντας παράλληλα αθέμιτο ανταγωνισμό στους συναδέλφους του συμβολαιογράφους. Στα δε μη βιώσιμα παρατηρείται το ανεπίτρεπτο από κάθε άποψη, ηθική πρωτίστως και συνταγματική, του "εξαναγκασμού" συμβολαιογράφων να αναλάβουν όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται η μη ύπαρξη συναλλαγών για ένα άμισθο υποθηκοφυλακείο. Τί σημαίνει ακριβώς "μη αποδοχή της παραίτησης"; Πού ακούσθηκε να μη γίνεται αποδεκτή παραίτηση δημοσίου λειτουργού και μάλιστα από καθήκοντα που δεν επέλεξε εκουσίως ο ίδιος να ασκεί; Είναι πραγματικά λυπηρό να επιχειρηματολογεί κανείς για πράγματα αυτονόητα και να αναλώνεται τόση ενέργεια στην "αναπλήρωση", αντί να γίνει μία ανοικτή και ουσιαστική επιτέλους συζήτηση και δουλειά για τον εκσυγχρονισμό και το μέλλον του θεσμού των υποθηκοφυλακείων. Αναπλήρωση, λοιπόν, μέχρι να... γίνει τί ακριβώς; Και διαγωνισμός, καταργημένος de facto, αλλά ταυτόχρονα προτείνεται και η διάταξη του άρθρου 50, ώστε να εξακολουθεί μεν το Υπουργείο να μην τον προκηρύσσει, χωρίς όμως να στοιχειοθετείται παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας προσβλητή δικαστικά! Διατάξεις-"μπαλώματα" που διαιωνίζουν τις στρεβλώσεις, αντί να τις επιλύουν.