• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Ζαμάνης' | 15 Νοεμβρίου 2015, 21:11

    Διάβασα το Σχέδιο του Νόμου και αντιπαραβάλλοντας αυτό με το κείμενο του Νόμου 3719/2008 (ΦΕΚ 241/Α'/26.11.2008) παρατήρησα ότι το περιεχόμενο αυτού σε ποσοστό 90 τοις εκατό περιέχεται στο κείμενο του ισχύοντα νόμου. Διερωτήθηκα για ποιο λόγο αυτή η επανάληψη. Είναι τροποποίηση και συμπλήρωση του νόμου 3719/2008; Αν η απάντηση είναι «Ναι», τότε γιατί δεν γινόταν μία τροποποίησή του για την οποία θα αρκούσε ένα μόνο άρθρο με λίγες λέξεις που θα αναφέρονταν σε ρυθμίσεις που θα ίσχυαν προκειμένου περί συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων; Αν η απάντηση είναι «Όχι», τότε γιατί γίνονται : Α. Αναφορές α) σε «οικογένεια», β) σε διατάξεις του ισχύουν σε «γάμο», γ) σε «σχέσεις των συζύγων από το γάμο», δ)για διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου ε) ότι «εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τη διατροφή μετά το διαζύγιο», Β. Επαναλήψεις ή Ασάφειες ή ενδεχόμενες σκοπιμότητες α) Στο άρθρο 5 προσδιορίζονται οι μεταξύ των σχέσεις δύο ομοφύλων που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και λέει ότι για αυτές «εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από το γάμο». Μα στην περίπτωση «γάμου» έχουμε «τον σύζυγο» και «την σύζυγο». Εδώ ποια ή ποιός θα παίζει το ρόλο «του συζύγου»και ποιός ή ποια θα παίζει το ρόλο «της συζύγου» ια να έχουμε ανάλογη εφαρμογή ; Μήπως τελικά θέλουμε να καταργήσουμε από τη γλώσσα μας τη λέξη «σύζυγος» γιατί αυτό θέλει μία μικρή μειοψηφία πολιτών να επιβάλλει στην πλειοψηφία μέσω της Πολιτείας αγνοώντας Σύνταγμα, παραδόσεις και πολιτισμό; β) γιατί επικαλείται - άρθρο 8 - την αναλογική εφαρμογή διατάξεων του Αστικού Κώδικα «που αφορούν τους συζύγους» (εκεί έχουμε κληρονομικό δικαίωμα μεταξύ παντρεμένων διαφορετικού φύλου. Σε ομόφυλα ζευγάρια δεν έχουμε διαφορετικότητα φύλου. Ποιά κληρονομεί ποιά από τις δύο και ποιός κληρονομεί ποιόν από τους δύο;) , γ) γιατί επαναλαμβάνει στο άρθρο 9 το περιεχόμενο του ταυτάριθμου άρθρου του νόμου 3719/2008 που αναφέρεται στο «τεκμήριο πατρότητας» ;(Το περιεχόμενό του αναφέρεται σαφώς σε σύμφωνο συμβίωσης δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Γατί μπαίνει στο σχέδιο νόμου); δ) το ίδιο παρατηρούμε και στο άρθρο 11 όπου επαναλαμβάνεται το περιεχόμενο του άρθρου 10 του νόμου 3719/2008 το οποίο αναφέρεται στη «γονική μέριμνα». Μια και τα ομόφυλα ζευγάρια δεν μπορούν να γεννήσουν παιδιά, άρα δεν μπορεί να γίνουν«γονείς», για ποιά παιδιά αναφέρεται η υποχρέωση της άσκησης γονικής από κοινού μέριμνας; Μήπως εμμέσως δίνει δυνατότητα υιοθεσίας ή έχει ως σκοπό σε κάποιο μεγάλο νομοσχέδιο να περάσει ως τροποποίηση με 2-3 λέξεις; Ή μήπως απώτερο σκοπό έχει με μία συμβολαιογραφική πράξη ένας /μία από αναφερόμενους στο σύμφωνο συμβίωσης να ονομάζεται «πατέρας» και ο άλλος «μητέρα» ας είναι και άνδρας για να υπάρξει ο όρος «γονείς»; ε) Αν δύο γυναίκες που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, η μία εξ αυτών, μετά την έξοδό της το βράδυ που πήγε κάπου και «τα έτσουξε» λίγο παραπάνω και μετά συνευρέθηκε με έναν άγνωστο σ’αυτή άνδρα με αποτέλεσμα αργότερα να γεννήσει ένα παιδί, η δε άλλη γυναίκα του συμφώνου δεν έχει καμία διάθεση να καταγγείλει το σύμφωνο, τότε τί γίνεται με το παιδί που θα γεννηθεί; Ποιός είναι ο «πατέρας», ποιος έχει τη γονική μέριμνα κ.λπ. Θα έχουμε «παιδιά’ μόνο με «γονείς» και όχι με «πατέρα» και» μητέρα»; Και αν ο φυσικός πατέρας αναγνωρίσει ταυτό το παιδί, χωρίς η άλλη του συμφώνου να έχει αντίρρηση, τότε τι θα έχουμε; Ποιά είναι η «οικογένεια» του παιδιού; Δύο «μαμάδες» και ένας πατέρας; Και αν γεννήσει και δεύτερο, τότε μπλεκόμαστε ακόμη περισσότερο. ε) Με όσα αναγράφονται στο άρθρο 14 του σχεδίου νόμου (Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα) διαφαίνεται ότι αργότερα το σύμφωνο συμβίωσης θα μετεξελιχθεί σε «γάμο» μια και σ’ αυτό γίνεται αναφορά σε ετερόφυλα ζευγάρια, αλλιώς δεν εξηγείται η παράθεσή του ια τα ομόφυλα ζευγάρια που αναφέρεται το σχέδιο νόμου. Παραγνωρίζοντας ότι α) Τα περισσότερα προβλήματα, τη νομοθετική λύση των οποίων θέλουν οι ενδιαφερόμενοι ομόφυλοι, θα μπορούσαν να ρυθμιστούν με την υπογραφή ενός συμφώνου συγκατοίκησης με τον/ τον ή την/την σύντροφο. β) Αγνοείται το σχετικό άρθρο(16(3) της Παγκόσμιας Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπου αναφέρεται: «Η οικογένεια είναι η φυσική και θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και χρειάζεται να προστατεύεται από την κοινωνία και το κράτος» γ) Δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του κυρίου Υπουργού ότι με αυτό το σχέδιο νόμου επιδιώκεται «ισορροπία μεταξύ της ιδιωτικής αυτονομίας και της ανάγκης προστασίας των οικογενειακών σχέσεων, με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Πρόκειται μεν για μια σύμβαση, δημιουργούνται ωστόσο οικογενειακές σχέσεις μεταξύ αυτών που την συνάπτουν». Επίσης με αυτό δεν εξασφαλίζεται «η απόλαυση της οικογενειακής ζωής», μια και σε συμβίωση δύο ομοφύλων δεν έχουμε «οικογένεια». Έχουμε τη συνύπαρξη δύο ατόμων του ιδίου φίλου η οποία δημιουργείται κυρίως για την ικανοποίηση σεξουαλικών αναγκών. Δεν νομίζω ότι θα βρεθούν 2 γυναίκες ή άνδρες ηλικίας πάνω των 50-55 ετών που στο μέλλον θα κάνουν σύμφωνο συμβίωσης. Ατοί οι άνθρωποι τις όποιες υποχρεώσεις της μιας ή της άλλης προς την άλλη, ή του ενός προς τον άλλο, τις ρυθμίζουν μόνες/νοι κάλλιστα χωρίς να χρειάζεται κάποιο «σύμφωνο» ή επισημοποίηση της συμβίωσής τους. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η πλειονότητα των ομοφύλων που θα συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, όταν θα φθάσουν σε μία ηλικία που δεν θα μπορούν να ικανοποιήσουν τις μεταξύ των ηδονιστικές απολαύσεις, θα προβαίνουν σε λύση του συμβολαίου συμβίωσης των. Αυτό το σχέδιο, όπως έχει γραφεί, ή είναι αποτέλεσμα προχειρότητας, ή έχει σκοπιμότητα να επιτύχει την ψήφισή του από όλους εκείνους τους βουλευτές που υπάρχουν σήμερα και οι οποίο ήσαν και βουλευτές το 2008 και είχαν ψηφίσει το νόμο 3719/2008. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τις επαναλήψεις που προανέφερα.