Άρθρο 107: Πειθαρχικά παραπτώματα

To άρθρο 91 του ν. 1756/1988 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 91.- Πειθαρχικά παραπτώματα
1. To πειθαρχικό παράπτωμα συντελείται με υπαίτια και καταλογιστή ενέργεια ή παράλειψη του δικαστικού λειτουργού, εντός ή εκτός υπηρεσίας, η οποία αντίκειται προς τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από το Σύνταγμα και τις κείμενες διατάξεις ή είναι ασυμβίβαστη προς το αξίωμά του και θίγει το κύρος του ή το κύρος της δικαιοσύνης.
2. Πειθαρχικά παραπτώματα του δικαστικού λειτουργού είναι:
α) πράξεις που μαρτυρούν έλλειψη πίστης και αφοσίωσης προς την πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα της Χώρας,
β) κάθε παράβαση διατάξεως που αναφέρεται στην απονομή της δικαιοσύνης, την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία των δικαστηρίων και την κατάστασή του ως δικαστικού λειτουργού,
γ) η χρησιμοποίηση της ιδιότητάς του για επιδίωξη ιδιοτελών σκοπών,
δ) η αναξιοπρεπής ή απρεπής εντός ή εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά,
ε) η αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Για το δικαιολογημένο ή μη της καθυστέρησης λαμβάνονται υπόψη η σοβαρότητα της υπόθεσης, ο βαθμός και η πείρα του δικαστικού λειτουργού, ο φόρτος της εργασίας εν γένει και οι ατομικές και οικογενειακές του περιστάσεις. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι αδικαιολόγητη η έκδοση απόφασης πολιτικού δικαστηρίου μέσα σε τέσσερις μήνες από τη συζήτηση της υπόθεσης, εκτός αν αφορά υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων, εκούσιας δικαιοδοσίας και εργατικών διαφορών. Θεωρείται αδικαιολόγητη η καθυστέρηση όταν αφαιρείται ή επιστρέφεται η δικογραφία από το δικαστή που τη χειρίζεται λόγω μη έκδοσης απόφασης μέσα σε οκτώ μήνες από τη συζήτηση πολιτικής ή διοικητικής υπόθεσης,
στ) η παράβαση της υπηρεσιακής εχεμύθειας,
ζ) η αποσιώπηση νόμιμου λόγου αποκλεισμού ή εξαίρεσης,
η) η συμμετοχή του σε οργάνωση της οποίας οι σκοποί είναι κρυφοί ή επιβάλλει στα μέλη της μυστικότητα.
3. Περισσότερες πράξεις που αποτελούν εξακολούθηση του ίδιου παραπτώματος θεωρούνται ως ενιαίο σύνολο, η βαρύτητα του οποίου λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό και την επιμέτρηση της ποινής.
4. Δεν αποτελούν πειθαρχικά παραπτώματα για το δικαστικό λειτουργό:
α) η άρνησή του να εφαρμόσει διατάξεις που τίθενται κατά κατάλυση του συντάγματος ή είναι αντίθετες σε αυτό,
β) η έκφραση γνώμης δημόσια, εκτός αν γίνεται με προφανή σκοπό τη μείωση του κύρους της δικαιοσύνης ή υπέρ ή κατά ορισμένου κόμματος ή άλλης ορισμένης πολιτικής οργάνωσης,
γ) η συμμετοχή και η ανάπτυξη δραστηριότητας στις αναγνωρισμένες ενώσεις δικαστών ή άλλα σωματεία και η έκφραση γνώμης και κριτικής άποψης που γίνεται στα πλαίσια της συμμετοχής σε ένωση δικαστικών λειτουργών».

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 17:00 | θωμας χαραλαμπακος

    Να νομοθετηθει ξεχωριστο πειθαρχικό δίκαιο και για τους
    δικαστικούς και εισαγγελικους λειτουργούς , όπως έχει γινει και για το Αστυνομικό προσωπικό .
    Ο ΛΑΟΣ θελει τον Αστυνομικο υπαλληλο και τον δικαστικό λειτουργο , να ειναι συμφωνος με τα χρηστα ήθη ,
    Πατριδα – οικογενεια – εννομη ταξη .
    Αν επιθυμεί κάποιος να συμπεριφέρεται …διαφορετικά …ας
    μη ακολουθήσει το επάγγελμα αυτο . Ας ΣΥΝΕΧΊΣΕΙ Ως δικηγόρος
    Ποιός πιστεύει ότι ένας αστυνομικός ή δικαστικος μπορει να
    συναναστρεφεται μ έναν έμπορο ναρκωτικών ή έναν τρομοκράτη κλπ ή εναγκαλισμενο δημόσια μ εναν του …ίδιου φύλου
    Δεν θα γελαει ο κόσμος……

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 16:19 | θωμας χαραλαμπακος

    Να αποτελεί ιδιαίτερο ποινικό αδίκημα και όχι πειθαρχικό
    παράπτωμα η καθυστέρηση της μη άσκησης ποινικής δίωξης από
    τον αρμόδιο εισαγγελέα , εντός των χρονικών οριων , που οριζει ο Νομος .
    Να είναι υποχρεωτική η παραπομπή του με απ ευθείας κλήση
    χωρίς προανάκριση ή ανακριση .
    Το ίδιο να ισχυσει και για τον δικαστικο εισηγητη επί ασκηθεισας αίτησης ακυρωσης ,όταν δεν δηλώνει σύντομα ότι η υποθεση είναι ωριμη προς συζήτηση.

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 15:31 | Σ.Μ.

    Οποιαδήποτε προθεσμία αναφορικά με αδικαιολόγητη καθυστέρηση κ.λπ. θα πρέπει να ξεκινάει από τότε που η δικογραφία είναι στη διάθεση του δικαστή (το οποίο θα αποδεικνύεται με υπηρεσιακό έγγραφο) και όχι από τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού συχνά π.χ. στο Πρωτοδικείο Αθηνών,ψειδικά σε υποθέσεις τακτικής Πολυμελούς η δικογραφία επιστρέφει από τη Γραμματεία μετά από αρκετό διάστημα από τη συζήτηση της υπόθεσης. Μου έχει τύχει στο παρελθόν, σε υπόθεση που εκδικάστηκε μήνα Ιανουάριο, η δικογραφία να μου έρθει μήνα Απρίλιο (!!!!). Γιατί, λοιπόν, ο δικαστής να «χρεωθεί» αυτή την καθυστέρηση, για την οποία δεν είναι υπαίτιος ;

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 13:25 | Astor

    δ) η αναξιοπρεπής ή απρεπής εντός ή εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά,

    Που τις βρίσκεται τέτοιες διατυπώσεις…ηθελα να ηξερα ποιος τις σκέφτεται.
    Στο πρόσφατο παρελθόν μια σχέση ενός συμπαθή εισαγγελέα με μια τρανσεξουαλ ΣΥΝΤΆΡΑΞΕ άνευ λόγου και αιτίας την κοινή γνωμη. Η προσωπική ζωη και οι επιλογές του κάθε δικαστη, όπως και κάθε ανθρώπου είναι ΑΠΌΛΥΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΈΣ και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕΣ.

    Τα αναφέρω αυτά διότι εξ´ οσων γνωριζω ο ανωτέρω εισαγγελέας δέχθηκε ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΉ ΔΊΩΞΗ λόγω των ερωτικων του επιλογών δηλ. Τιμωρήθηκε αδικα διότι αγάπησε μια τρανσεξουαλ…
    Αντί να προστατεύσουν αυτόν τον άνθρωπο, τον κυνήγησαν δεν σεβάστηκαν ούτε τη θέση που είχε αλλα κυρίως δεν του αναγνώρισαν καν το δικαίωμα να ΕΠΙΛΈΞΕΙ ο ίδιος με ποιον θα κοιμάται.

    Η αόριστες διατυπώσεις που θετετε στο νομοσχέδιο βάζουν σε κίνδυνο τις ελευθερίες των διακαστων.
    Τι εννοεί ο ποιητής όταν γράφει ….εκτός υπηρεσία συμπεριφορά…. Αν ούτε εσείς ξέρετε τι θέλετε να πείτε απαλειψτε τέτοιες διατυπώσεις ή ρωτήστε κανένα σοβαρό Συνταγματολογο ή Διεθνολογο να σας εξηγήσει τη σημαίνει ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΎΜΒΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ.

    Τι να πω…..και μη χειρότερα !!!

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 21:39 | Σ.Μ.

    Στο άρθρο αυτό θεωρείται ως πειθαρχικό παράπτωμα η αδικαιολόγητη καθυστέρηση «όταν αφαιρείται ή επιστρέφεται η δικογραφία από το δικαστή που τη χειρίζεται λόγω μη έκδοσης απόφασης μέσα σε οκτώ μήνες από τη συζήτηση πολιτικής ή διοικητικής υπόθεσης», ενώ στις διατάξεις του άρθρου 307 ΚΠολΔ προβλέπεται η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον δίμηνης προθεσμίας για τη δημοσίευση των αποφάσεων που καθυστερούν πλέον του οκταμήνου, αν η καθυστέρηση κριθεί ως δικαιολογημένη. Επομένως, πρέπει να τροποποιηθεί σχετικά και η παρούσα διάταξη και τεθεί και εδώ το επιπλέον αυτό δίμηνο ή η κρινόμενη ρύθμιση ως νεώτερη υπονοεί ότι αυτή η δίμηνη προθεσμία δε λαμβάνεται υπόψη πλέον ;

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 13:38 | Σταύρος Λαγκαδιανός

    Εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά!!! Γιατί συντηρούμε λογικές που θα έπρεπε να έχουν εκλείψει εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον; Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να καθοριστούν επακριβώς και εντελώς συγκεκριμένα και με αρίθμηση οι περιπτώσεις συμπεριφοράς που θα εμπίπτουν σε μια τέτοια διάταξη.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 19:39 | Κωνσταντίνος Τ.

    Τί σημαίνει αναξιοπρεπής ή απρεπής εντός ή εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά; Πώς προσδιορίζεται αυτή; Η διατύπωση της διάταξης είναι υπερβολικά αόριστη και πρέπει είτε να εξειδικευθεί είτε να απαλειφθεί.
    Όσον αφορά την εκτός υπηρεσίας συμπεριφορά, ποιός είναι σε θέση να κρίνει αν η συμπεριφορά του Δικαστικού Λειτουργού είναι αξιοπρεπής ή ευπρεπής ή όχι, ιδίως όταν η ίδια συμπεριφορά δεν συνιστά παράβαση νόμου; Δηλαδή ο Δικαστικός Λειτουργός είναι θεμιτό να έχει λιγότερες ελευθερίες από τον οποιονδήποτε άλλο Έλληνα πολίτη; Ο Δικαστικός Λειτουργός δεν δικαιούται να γνωρίζει ποιές συμπεριφορές συνιστούν πειθαρχικό παράπτωμα και πρέπει να ζει μονίμως υπό καθεστώς φόβου για την κάθε του κίνηση ακόμα και εκτός υπηρεσίας, στην ιδιωτική του ζωή, μήπως δεν είναι αρεστή σε κάποιους;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 19:01 | Γεωργιος Ζουρκας του Αθανασιου

    Για το Αρθρ.107 $2.Προστιθεται»θ.Η διαπιστωμενη υπαρξη μη νομιμου και αδικαιολογητου πλουτου και περιουσιακων στοιχειων»