Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 24: Τροποποίηση των άρθρων 110, 308, 314, 331, 333, 361, 362, 381, 407 ΠΚ

Άρθρο 24: Τροποποίηση των άρθρων 110, 308, 314, 331, 333, 361, 362, 381, 407 ΠΚ

1. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 110 του Ποινικού Κώδικα, αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο εισαγγελέας και ο κατάδικος δεν κλητεύονται ενώπιον του συμβουλίου και ο τελευταίος μπορεί, αφού λάβει γνώση, μέσω του διευθυντή του καταστήματος κράτησης, της πρότασης του εισαγγελέα, να υποβάλει έγγραφο υπόμνημα. Εάν όμως το συμβούλιο κρίνει ότι τούτο είναι αναγκαίο μπορεί να διατάξει την ενώπιόν του εμφάνιση του καταδίκου».
2. α. Τα εδάφια δεύτερο και τρίτο της παραγράφου 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίστανται ως εξής:
«Αν η κάκωση ή η βλάβη της υγείας που του προξένησε είναι ελαφρά τιμωρείται με κράτηση μέχρι έξι μηνών».
β. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 314 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Αν η σωματική βλάβη που προκλήθηκε είναι ελαφρά, επιβάλλεται κράτηση μέχρι τριών μηνών».
γ. Το άρθρο 331 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος ασκεί αυθαίρετα αξίωση σχετική με δικαίωμα που ή το έχει πραγματικά ή από πεποίθηση το οικειοποιείται, τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση».
δ. Το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση».
ε. Το άρθρο 361 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμισης (άρθρα 362 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών».
στ. Το άρθρο 362 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών».
ζ. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Αν η φθορά έχει αντικείμενο πράγμα ευτελούς αξίας ή η ζημία που προξενήθηκε από τη φθορά είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών».
η. Το άρθρο 407 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Όποιος επαιτεί από φυγοπονία ή φιλοχρηματία ή κατά συνήθεια τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών».

Σχόλια
  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:53 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Θεωρώ ότι στην περίπτωση της δυσφήμησης,που έχει μία εντονότερη απαξία σε σχέση με τα άλλα αδικήματα,πρέπει να διατηρηθεί ο πλημμεληματικός χαρακτήρας.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 18:54 | L.M.

    Μήπως θα ήταν σκόπιμο αντί να αλλάζει κατά καιρούς ο χαρακτηρισμός των αδιημάτων τιμής, απλά να θεσμοθετηθεί κανόνας με βάση τον οποίο τα κατ’ έγκληση αδικήματα τιμής να υποβάλλονται σε υποχρεωτική καταβολή παραβόλου υψηλότερου των λοιπών αδικημάτων π.χ. 1000-2000 ευρώ; Επιτέλους, πότε θα ιεραρχηθεί η βαρύτητα των εγκλημάτων;

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 13:33 | θωμας χαραλαμπακος

    ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 259 ΤΟΥ Π. Κ
    ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ
    ————————————————————

    Να καταργηθει το στοιχειο της αντικειμενικης υποστασης του
    αδικηματος , ως τον τον ειδικο δολο – σκοπού ζημίας του κρατους ή καποιου άλλου , από τον υπαλληλο με παραλειψη
    ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΠΟΤΕ.
    Συνεπεία αυτής του ειδικού δόλου ..σκοπού , οι υπάλληλοι
    βρίσκονται σε συνεχή ασυλία και ατιμωρησία .
    ΠΧ Ο Α υπάλληλος της Πολεοδομίας καταχωρεί στο φύλλο παρατηρήσεων , ένδειξη – προσκόμιση στοιχείου ή διόρθωση μελετης που δεν προβλέπεται στο Νομο, έτσι ωστε θέτει την υποθεση έκδοσης άδειας δομησης σε εκκεμότητα , εκπνέει η προθεσμια των εννεα μηνων και επιστρέφει τον φακελο[ ΆΡΘ 5 ΠΑΡ 4 ΠΔ 8-7-93] ΚΑΙ ΔΕΝ εκδιδει την άδεια .
    Πως αποδεινκύεται ο σκοπος ζημίας .
    ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΟΤΕ . [η θεση του φακελου στο τελευταιο
    συρταρι ,]
    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΧΡΙ σημερα δεδικασμένο ….
    Πρέπει λοιπόν να τροποποιηθεί η διάταξη σε συνδυασμό
    και με τα άρθρα 105 και 106 του Εσ.Ν Α .Κ , ΝΑ ΜΗ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ
    ΣΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ το δημόσιο , παρα μονο ο υπαλληλος που παραλείπει νομιμη οφειλόμενη ενεργεια ή παραλειψη

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 11:01 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ενστάσεις:

    -Για όλα τα άρθρα.
    Απαράδεκτη ρύθμιση που μειώνει την απαξία συμπεριφορών που από το ίδιο το σημείωμα του Υπουργού προκύπτει ότι είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα.
    – Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, αύξηση εγκλημάτων, άρα και υποθέσεων.
    – Σωματική βλάβη.
    Άστοχη διατύπωση. Ο ΠΚ μιλά για απλή και εντελώς ελαφρά. Απαραίτητη διευκρίνιση προς αποφυγή ερμηνευτικών προβλημάτων. Με την παρούσα διατύπωση φαίνεται η ελαφρά να γίνεται πταίσμα και η απλή να παραμένει πλημμέλημα.
    – Δυσφήμιση.
    Ανούσια διάταξη αφού σπάνια ασκείται δίωξη για αυτή. Η δίωξη ασκείται για συκοφαντική δυσφήμιση και μόνο κατά μετατροπή της κατηγορίας μπορεί να τιμωρηθεί κάποιος για απλή, αφού το αν είναι ψευδές το περιστατικό της δυσφήμισης είναι θέμα αποδείξεως. Έτσι είναι βέβαιο ότι η απλή δυσφήμιση θα παραγράφεται.

    Πρόταση:
    – Διατήρηση υπάρχουσας ρύθμισης και ενδεχομένως αύξηση των ποινών.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 18:07 | φοιτητής

    Οι Έλληνες είμαστε δικομανείς και ευέξαπτοι, γι’ αυτό τα δικαστήρια ασχολούνται συνέχεια με υποθέσεις εξύβρισης κ.α. Είναι σωστό μέτρο να μετατραπούν σε πταίσματα αυτά τα αδικήματα, για να μπορέσει η Δικαιοσύνη να ασχοληθεί, επιτέλους, με τις σοβαρές υποθέσεις.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 00:06 | Σπύρος Γιάπρος

    Αποδεκτή κάθε πρόβλεψη για ηπιότερη ποινική μεταχείριση πράξεων όχι μεγάλης ποινικής απαξίας, όμως θα πρέπει να προβλεφθεί να εξακολουθούν να τιμωρούνται ως πλημμελήματα και μάλιστα αυτεπάγγελτα τα ακόλουθα αδικήματα
    σωματική βλάβη
    εξύβριση
    απειλή
    δυσφήμιση
    συκοφαντική δυσφήμιση
    φθορά ιδιοκτησίας
    όταν αυτά στρέφονται εναντίον »υπαλλήλου» κατά την έννοια του ΠΚ κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του ή ένεκα αυτής ή για λόγους που σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων του

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 19:00 | nomikaria

    Προς την σωστή κατεύθυνση η ρύθμιση με την οποία μετατρέπονται σε πταίσματα εγκλήματα ήσσονος σημασίας την στιγμή που υπάρχει τόσο μεγάλος όγκος ποινικών υποθέσεων που απασχολεί τα ποινικά δικαστήρια και μοιραία οδηγεί σε φαινόμενα καθυστέρησης στην απονομή δικαιοσύνης σχετικά με εγκλήματα που θίγουν πολύ πιο σοβαρά έννομα αγαθά με αποτέλεσμα να διαταράσσεται επι μακρόν η ειρηνική κοινωνική συμβίωση……

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 16:42 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΛΕΙΔΩΝΑΡΗΣ

    Να γίνει πταισματική παράβαση και το αδίκημα του άρθρου 223 Π.Κ. (μετακίνηση οροσήμων), εφόσον η βλάβη που προκλήθηκε είναι αξίας μικρότερης από π.χ.10.000,00€.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 11:03 | ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΣ

    ΥΠΟΜΝΗΜΑ

    Των επιτυχόντων του διαγωνισμού Ειρηνοδικών Δ’ Τάξεως που προκηρύχθηκε με την υπ’ αριθμ. 101082/4.10.2010 (ΦΕΚ Γ΄ 951) απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. 102545/7.10.2010 όμοια (ΦΕΚ Γ΄ 963).

    Προς

    Την ανοιχτή συζήτηση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων
    – η οποία διενεργείται στην Αθήνα την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου και ώρα 13:00 στο κτίριο 13 του Πρωτοδικείου Αθηνών, ενόψει της κατάθεσης προτάσεων επί του πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων «Για την Δίκαιη Δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας».
    Κοινοποιούμενο: στους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας.

    Κυρίες και Κύριοι Δικαστές και Εισαγγελείς,
    Ενόψει της συζήτησης του πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης θα επιθυμούσαμε να Σας γνωστοποιήσουμε τις προτάσεις μας, με την επιθυμία να περιληφθούν στις σχετικές προτάσεις που θα υποβληθούν στο Υπουργείο.

    Ι. Λάβαμε μέρος στις γραπτές εξετάσεις που διενεργήθηκαν υπό την εποπτεία του Αρείου Πάγου στις 12, 13 και 20 Φεβρουαρίου του έτους 2011 στο κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής Ζωγράφου επί των μαθημάτων Πολιτικής Δικονομίας, Αστικού Δικαίου, Ποινικού Δικαίου, Ποινικής Δικονομίας, Εμπορικού Δικαίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου και στις προφορικές εξετάσεις επί των ιδίων μαθημάτων το διάστημα από τέλη Σεπτεμβρίου του έτους 2011 έως τα τέλη Νοεμβρίου του έτους 2011 στο κτίριο του Αρείου Πάγου και επιτύχαμε να συμπεριληφθούμε στους πίνακες επιτυχόντων που δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ ΤΕΥΧΟΣ Γ’ Αρ. Φύλλου 1046).

    ΙΙ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου πολυνομοσχεδίου μεγάλο μέρος της δικαστηριακής ύλης μεταφέρεται από τα Μονομελή Πρωτοδικεία στα Ειρηνοδικεία. Ενδεικτικά θα θέλαμε να αναφέρουμε το άρθρο 17 του νέου πολυνομοσχεδίου, το οποίο τροποποιεί το άρθρο 739 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και πλέον σχεδόν όλες οι υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας μεταφέρονται στα Ειρηνοδικεία. Επίσης, θα πρέπει να αναφερθεί ότι βάσει του άρθρου 24 του πολυνομοσχεδίου πολλά αδικήματα του ποινικού κώδικα όπως αυτά της ελαφράς σωματικής βλάβης, απειλής, εξύβρισης, δυσφήμησης, ελαφράς φθοράς μετατρέπονται σε πταίσματα. Επιπλέον, βάσει της ρύθμισης του άρθρου 38 ως προς τις πταισματικές παραβάσεις ειδικών ποινικών διατάξεων μετατρέπονται σε πταίσματα και η αντίστοιχη ύλη μεταφέρεται στα Πταισματοδικεία.
    Ενόψει των ανωτέρω και με δεδομένο την αύξηση της υλικής αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου βάσει του τροποποιημένου άρθρου 14 παρ.1α’ του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, την περαιτέρω αύξηση της ύλης λόγω της προτεινόμενης με το πολυνομοσχέδιο ρύθμισης περί μη υπολογισμού του κονδυλίου της ηθικής βλάβης για τον καθορισμό της αρμοδιότητας, της αθρόας υπαγωγής στο Νόμο 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (πάνω από 50.000 αιτήσεις), των πολύ μεγάλων κενών σε οργανικές θέσεις, τα οποία ανέρχονταν σύμφωνα με την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, κ. Ρένα Ασημακοπούλου σε 182 κατά το Μάρτιο του έτους 2011, των πολλών συνταξιοδοτήσεων Ειρηνοδικών κατά τα τελευταία έτη και των συνεχών διαμαρτυριών των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας για την πρόσληψη ειρηνοδικών, γίνεται φανερό ότι είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσα προσλήψεις ειρηνοδικών σε αριθμό μεγαλύτερο των 80 που είχαν προκηρυχθεί. Άλλωστε και στην ίδια την αιτιολογική έκθεση του πολυνομοσχεδίου προβλέπεται στη σελίδα 3 Γενικό Μέρος αυτής : «Μεταφέρεται ένας μεγάλος όγκος υποθέσεων στα Ειρηνοδικεία.. Ο θεσμός των Ειρηνοδικών ενισχύεται με ένα σημαντικό αριθμό νέων Δικαστών». Για το λόγο αυτό φρονούμε ότι στο άρθρο 100 του εν λόγω πολυνομοσχεδίου, το οποίο αφορά την τροποποίηση των άρθρων 77 και 78 του Ν. 1756/1988 θα πρέπει στην παράγραφο 3 του άρθρου 77Α να γίνει τροποποίηση που θα αφορά στην εξάντληση του πίνακα των επιτυχόντων του διαγωνισμού στον οποίο λάβαμε μέρος. Η νέα μορφή του άρθρου θα μπορούσε να είναι η εξής: «Για τους επιτυχόντες καταρτίζεται κατά σειρά επιτυχίας πίνακας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και ισχύει από τη δημοσίευσή του μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς του. Οι επιτυχόντες διορίζονται κατά τη σειρά αναγραφής τους στον πίνακα αυτόν και τοποθετούνται στις κενές ή κενούμενες κατά τη διάρκεια της ισχύος του πίνακα θέσεις ειρηνοδικών με προεδρικό διάταγμα». Θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι αντίστοιχη πρόσληψη όλων όσων συμπεριλήφθηκαν στους πίνακες επιτυχόντων έγινε και σε όλους τους προηγούμενους διαγωνισμούς ειρηνοδικών.
    Σε περίπτωση που δεν υπάρξει η εν λόγω τροποποίηση και δεν γίνουν άμεσα οι προσλήψεις όλων των επιτυχόντων ειρηνοδικών, προβλέπεται ότι ο συγκεκριμένος νόμος δεν θα λειτουργήσει στην πράξη και θα χρειαστεί να αντικατασταθεί σύντομα, καθώς τα Ειρηνοδικεία δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε όλο αυτό το φόρτο εργασίας και οι υπάρχοντες Ειρηνοδίκες θα φτάσουν στα όρια της επαγγελματικής και φυσικής τους εξάντλησης. Άλλωστε, είναι γνωστή η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής στα Ειρηνοδικεία (είναι χαρακτηριστικό ότι στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης ορισμένες συνεδριάσεις γίνονται στην αίθουσα του παλαιού κυλικείου του κτιρίου) και η υποστελέχωση ως προς το προσωπικό δικαστικών υπαλλήλων που καθιστούν το πρόβλημα εκρηκτικό. Πέραν των ανωτέρω οι δικάσιμοι, οι οποίες ήδη προσδιορίζονται σε πολλές περιπτώσεις σε διάστημα ακόμα και 2 ή 3 ετών από την κατάθεση του δικογράφου, θα προσδιορίζονται ακόμα βραδύτερα, με αποτέλεσμα ουσιαστικά την πολύ χρονοβόρα απονομή δικαιοσύνης –φαινόμενο το οποίο ο νέος Νόμος κατεξοχήν έχει ως στόχο να εξαλείψει-, την παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος των πολιτών στην παροχή δικαστικής προστασίας, τις εκ νέου καταδίκες της χώρας μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την πληρωμή μεγάλων προστίμων. Επομένως, και βάσει των ανωτέρω προβάλλεται ως δίκαιη, βιώσιμη και κυρίως άμεσα εφαρμόσιμη λύση, η πρόσληψη όλων των επιτυχόντων Ειρηνοδικών του πρόσφατου διαγωνισμού και η εξάντληση του αντίστοιχου πίνακα, πάγια τακτική η οποία ακολουθήθηκε σε όλους τους προηγούμενους διαγωνισμούς. Το τελευταίο όμως είναι αναγκαίο να προβλεφθεί νομοθετικά, καθώς η ύπαρξη νομοθετικού κενού ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε ανεπίτρεπτες καθυστερήσεις στις προσλήψεις που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε τέλμα τα Ειρηνοδικεία της χώρας και επί της ουσίας σε μη εφαρμογή του καινούριου Νόμου. Άλλωστε, το παραπάνω αποτελεί πάγιο αίτημα και των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, των φορέων απονομής της Δικαιοσύνης και των συμμετεχόντων στη διαδικτυακή δημόσια διαβούλευση του νέου πολυνομοσχεδίου.

    Για τους λόγους αυτούς προτείνουμε:
    1. Την άμεση πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων των Ειρηνοδικείων της χώρας, με στελέχωσή τους από τον πίνακα επιτυχόντων του πρόσφατου διαγωνισμού Ειρηνοδικών.
    2. Την με νομοθετική πρόβλεψη διατήρηση σε ισχύ του πίνακα επιτυχόντων του πρόσφατου διαγωνισμού Ειρηνοδικών μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς του.

    Μετά τιμής,
    Οι επιτυχόντες του Διαγωνισμού Ειρηνοδικών 2011
    Δημήτριος Δημητριάδης
    Αποστολία Ζαχαριάδη
    Διονυσία Χαριζάνη
    Γαλήνη Τσαρνέλη
    Δήμητρα Κόμναρη
    Χαρίκλεια Καραγιαννίδου
    Αλεξάνδρα Σιδηροπούλου
    Ιωάννα Εφραιμίδου
    Στεργιαννή Χατζή
    Μαρία Δημητρίου
    Αικατερίνη Κολτσίδα
    Αλεξάνδρα Παμπουκίδου
    Κωνσταντία Καφφέ
    Ηρώ Γεωργούση
    Ανδρομάχη Αργυρή
    Θώμη Μπαλαμπάνη
    Μαρία Ανδρέου
    Αγάπη Γενηζεγκινοπούλου
    Χριστίνα Τσουτσουλιανούδη
    Ιφιγένεια Αποστόλου
    Νικολέττα Καρανικόλα
    Πολυξένη Αρχιτεκτονίδου
    Ελένη Παφίλη
    Αικατερίνη Παπαγγελή
    Βασίλειος Καραούλης
    Εμμανουήλ Κοκκωνίδης
    Βασιλική Νικητοπούλου
    Ευανθία Μπενάκη
    Γεωργία Κιουλέπογλου
    Μαρία Ζαχαριάδου

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 16:47 | Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών

    Ορθός ο υποβιβασμός σε πταίσματα των αναφερομένων στην υπό διαβούλευση διάταξη «κακουργημάτων», η διερεύνηση των οποίων παρακωλύει τη Δικαιοσύνη από τη διερεύνηση των πράγματι σοβαρών αξιοποίνων πράξεων. Τα πράγματα πρέπει κάποτε να τεθούν στη σωστή τους διάσταση και οι αξιόποινες πράξεις να χαρακτηρίζονται με βάση την αληθή κοινωνική τους απαξία, υπαγόμενες στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του καταλλήλου προς εκδίκασή τους δικαστηρίου.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 21:37 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧ. ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΦΕΤΩΝ

    Παρακολουθώντας τη χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων στη δημόσια διαβούλευση στο νομοσχέδιο «για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας» και διαπιστώνοντας σ΄ αυτήν το άκουσμα πολλών «φωνών» για την περιβόητη «ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ», πιστεύω ότι είναι ακόμη επίκαιρη η συμμετοχή μου στην αναρτημένη ακόμη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης διαβούλευση, στο άρθρο 27 του νομοσχεδίου «Για την επιτάχυνση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης» πού πήρε τη μορφή του Ν. 3904/2010. Και πώς να μην είναι επίκαιρη αφού ακόμη και σήμερα, που το έγκλημα, παρά τις προσπάθειες του νομοθέτη και των αρμοδίων διωκτικών και δικαστικών αρχών, έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια του, με συνέπεια ο πολίτης να αισθάνεται τη μέγιστη ανασφάλεια έναντι παντός κινδύνου (απάτες, εκβιάσεις, απαγωγές, κλοπές, ληστείες, βιασμοί, σωματικές βλάβες, ανθρωποκτονίες) και λοιπά εγκλήματα «Ων αριθμός ουκ έστι», η ποινική δικαιοσύνη απασχολείται ακόμη με ήσσονος σημασίας αδικήματα, τα οποία προ πολλού θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως διοικητικές παραβάσεις επισύρουσες τις ανάλογες κυρώσεις, οποίες θα ήταν και πιο αποτελεσματικές. Γιατί, ενδεικτικά, δηλαδή αυτός πού δεν είναι εφοδιασμένος με την κατάλληλη άδεια οδήγησης θα πρέπει να απασχολήσει τον αστυνομικό για του βεβαιώσει την παράβαση, να συντάξει τη μήνυση, να τη διαβιβάσει στο δημόσιο κατήγορο, να ασκηθεί ποινική δίωξη, να εισαχθεί στο Πταισματοδικείο, να σταλεί κλήση με απασχόληση του προς επίδοση οργάνου, εν συνεχεία του γραμματέα της έδρας, του Πταισματοδίκη, να πάρει κατόπιν μερικές αναβολές και να αθωωθεί εν τέλει «γιατί έβγαλε δίπλωμα», ίσως και για καμιά δεκαριά όμοιες παραβάσεις, πού φρόντισε να μπουν στην ίδια δικάσιμο, ή να καταδικασθεί γι΄ αυτές με συγχώνευση των ποινών του, αφού αυτός για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούσε παράνομα, και να αναφωνήσει ο λαϊκός στοχαστής : «Ήπιε η φακή το λάδι και κατάπιε το και πάει», δηλαδή δεν πέτυχε το στόχο της η ποινική πρόβλεψη. Αν όμως του επιβαλλόταν 500 ευρώ π.χ. πρόστιμο για κάθε σχετική παράβαση, πιστεύω ότι θα το σκεφτόταν να επιδείξει όμοια παραβατική συμπεριφορά. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει σε πολλές άλλες και δή υγειονομικές παραβάσεις (λ.χ. λειτουργία καταστήματος χωρίς άδεια) με άμεση ενεργοποίηση , όπου προβλέπεται, της σφράγισης του καταστήματος. Και τούτο, δηλαδή η υλοποίηση της αποποινικοποίησης, είναι αναγκαία, όχι για να αναπαυθούμε συνάδελφοι. Αυτό θα συμβεί μόνο όταν αφήσουμε το μανδύα του λειτουργήματος πού μας εμπιστεύθηκε η πολιτεία για να τον πάρουν άλλοι, και να συνεχίσουν και αυτοί τη δύσκολη μα υπέροχη συνάμα σκυταλοδρομία της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Αλλά για να διώξουμε το «ΕΓΚΛΗΜΑ». Όχι όπως αυτό τυποποιείται στο άρθρο 14 του Ποινικού Κώδικα, αλλά όπως ουσιαστικοποιείται στη συνείδηση του κόσμου. Τρέχει «ασθμαίνοντας» ο νομοθέτης να προλάβει τις νέες μορφές εγκληματικότητας. Από πού να γίνει η αρχή και πού να μπει το τέλος. Από το ηλεκτρονικό έγκλημα; Από το κατά την κοινή ρήση «εμπόριο λευκής σαρκός»; Από τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα; Από τις τηλεφωνικές υποκλοπές; Από ….Από …Από…Πόσες νέες διατάξεις «ξεφυτρώνουν» κάθε μέρα σχεδόν στην οθόνη του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή όταν κάνουμε χρήση του προγράμματος των τραπεζών πληροφοριών, πολλές από τις οποίες τις γνωρίζουμε ήδη εκ των προτέρων από ανακοινώσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή από άλλες πηγές πληροφόρησης; Πολλές. Ας ελαφρυνθούμε λοιπόν από την ενασχόλησή μας με τις ήσσονος σημασίας αυτές παραβάσεις. Για να διώξουμε το «ΕΓΚΛΗΜΑ» με σκοπό τη διατήρηση και εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης. Και το έγκλημα αυτό έχει πολλές μορφές. Είναι ή δεν είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράττονται τούτη τη στιγμή στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, η ρύπανση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος; Απορρίμματα πεταμένα τήδε κακείσε, χωματερές ολόκληρες «κοσμούν» λαγκαδιές και ρεματιές της όμορφης χώρας μας, απόβλητα ελαιουργείων και όχι μόνο ρέουν με την ησυχία τους σε θάλασσες και ποτάμια. Υπονόμευση της ζωής και της υγείας, όχι μόνο της δικής μας, αλλά και πολλών μελλοντικών γενεών. Και οι προβλεπόμενες ποινές μικρές. Ασύμβατες με την αρχή της αναλογικότητας. Τόνοι ολόκληροι αλλοιωμένων ή και σάπιων εντελώς κρεάτων καθώς και άλλων προϊόντων κατάσχονται καθημερινά. Δηλητήριο στα πιάτα μας. «Εμπόριο βρεφών», θρασύτατες ληστείες, αριστοτεχνικές απάτες, ύπουλες και άνανδρες ανθρωποκτονίες, αποτελούν καθημερινό σχεδόν θέμα στα Μ.Μ.Ε. Φοροδιαφυγή και οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του δημοσίου με αντικείμενο ποσά ασύλληπτου ύψους πολλές φορές. Κλοπή δηλαδή κατά συρροή από τις τσέπες των φορολογουμένων. Ανεγέρσεις κάθε λογής κτισμάτων μικρών και μεγάλων και προς εμπορική ακόμη εκμετάλλευση σε δάση, δασικές εκτάσεις, παραλίες και αιγιαλούς και άντε μετά αυτά να κατεδαφιστούν. Και επ’ αυτού θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Γιατί οι παραβάσεις αυτές να μην τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος με προβλεπόμενη ποινή αυτή της κάθειρξης μέχρι δέκα ετών, με την αυτόβουλη από το δράστη κατεδάφιση να επιφέρει αναγνώριση από το νόμο ελαφρυντικών περιστάσεων. Μήπως έτσι κάποιοι «ξύπνοι» που ασελγούν σε βάρος της δημόσιας γης, ποτισμένης ενδεχομένως και με αίμα αγωνιστών, να αποθαρρυνθούν από την τέλεση παρομοίων πράξεων; Γιατί δηλαδή η πράξη της παράνομης ανασκαφής προς ανεύρεση αρχαιοτήτων (άρθρ. 61 § 1 του Ν. 3028/2002) να επισύρει την ποινή της κάθειρξης μέχρι δέκα ετών, τη στιγμή πού ο δράστης στις περιπτώσεις αυτές μπορεί και να μη βρει τίποτα και να μην τιμωρείται με την ίδια ποινή ο δράστης των αμέσως παραπάνω πράξεων. Μήπως θα πρέπει παρόμοιες ποινές να προβλέπονται και σε περιπτώσεις σοβαρών ρυπάνσεων ποταμών θαλασσών κ.λ.π. με απόβλητα κάθε μορφής και δή ελαιουργείων; Αυτά είναι τα εγκλήματα. Εδώ είναι η πρόκληση. Εδώ όμως είναι και ο ρόλος του εισαγγελέα. Του εισαγγελέα πού και την επιστημονική κατάρτιση έχει και τη θέληση, αλλά και την τόλμη να παίξει το ρόλο του καλά. Επαγγελματικά. Όπως το έχει αποδείξει στο παρελθόν και το αποδεικνύει κάθε μέρα. Σε όλα τα μετερίζια από τα οποία μάχεται για εκπληρώσει το καθήκον του. Φτάνει να απαλλαγεί από τα «βαρίδια» των ήσσονος σημασίας υποθέσεων, πού γνωρίζει ο νομοθέτης, για να ανέβει ακόμη πιο ψηλά. Για να έρχονται ακόμη περισσότεροι πολίτες στα γραφεία μας και να μας απαντούν σε σχετικές ερωτήσεις μας, γιατί καταφεύγουν μόνο σε μας : «Γιατί σας έχουμε εμπιστοσύνη». Για να «χωθεί» με μεγαλύτερη χρονική άνεση στη δικογραφία και να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα πού θα γίνει αισθητό στην κοινωνία. Και να εισπράξει ο ίδιος από τον εαυτό του την ηθική ικανοποίηση ότι έκανε καλά τη δουλειά του. Ότι αγωνίστηκε με όλα τα μέσα για να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου και να τον «στείλει» στη φυλακή. Αλλά και ότι αγωνίστηκε μέχρις εσχάτων για να αποδείξει την αθωότητά του και να τον «βγάλει» από αυτήν. Αυτή είναι η αποστολή μας. Αυτή είναι η «δουλειά» μας.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 09:48 | ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, ΥΠ. ΔΙΔΑΚΤΟΡΑΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

    Είναι φρόνιμο θεωρώ να αναπροσαρμοστούν προς το ηπιότερο και οι ποινές των αδικημάτων της ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 3500/2006), τουλάχιστον όσον αφορά τα εγκλήματα εκείνα που με τον παρόν σχέδιο νόμου καθίστανται από πλημμελήματα πταίσματα. Τούτο θεωρώ πως θα είναι συνεπές και αντικειμενικά προς το αναλογικότερο των ποινών.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 16:49 | N

    Καταρχήν με συμπάθεια στέκεται κάποιος σε μία πρόβλεψη με ηπιότερη ποινική μεταχείριση πράξεων όχι μεγάλης ποινικής απαξίας.

    Όμως είναι ίδιες οι εγγυήσεις του Πρωτοδίκη και του Εισαγγελέα με αυτές του πταισματοδίκη κ του δημόσιου κατήγορου (ο οποίος είναι απόφοιτος νομικής;);
    Από πλευράς κρίσης σε αμιγώς νομικά ζητήματα αλλά και από πλευράς διαδικασίας; Έχει κάποια σχέση η διαδικασία του Μονομ Πλημ με αυτήν του πταισμ;

    Και με δεδομένο το ύψος του εκκλητού (489) τα εγκλήματα αυτά (ουσιαστικά) ουδέποτε θα κρίνονται από Δικαστές στο βαθμό του Πρωτοδίκη.

    Τέλος ακόμα και αν επιτρέπεται η άσκηση έφεσης οι απόφασεις για αυτήν την πράξη κατά κανόνα δε θα έχουν ειδική αιτιολογία (αφού η καθαρογραφή δεν είναι απαραίτητη σε αποφάσεις μονομελούς και πταισματοδικείου). Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν πρόκειται απλά για μια παράβαση υγειονομικής διάταξης αλλά τα έννομα αγαθά που διακυβεύονται είναι σημαντικά.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 15:43 | ΣΟΦΙΑ

    Να καταργηθούν τα πλημμελήματα! Να έχουμε μόνο πταίσματα και κακουργήματα που θα δικάζονται στο μονομελές εφετείο κακουργημάτων….Έλεος!

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 03:30 | Ζ.

    Σπάστε, δείρετε, βρίστε και δυσφημήστε ελεύθερα πια! Για ένα τόσο δα πταισματάκι μιλάμε πια βρε αδελφέ…

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 03:19 | Ζ.

    Βλέπουν καλά τα μάτια μου το άρθρο 110 παρ. 1 ΠΚ; «ο εισαγγελέας και ο κατάδικος δεν κλητεύονται ενώπιον του συμβουλίου» λέει; Από πότε τίθεται ζήτημα κλητεύσεως του εισαγγελέα στο συμβούλιο; Μήπως πρόκειται να τυπωθούν πλέον και ειδικές κλήσεις για εισαγγελείς; «Δεν παρίστανται ενώπιον του συμβουλίου» προφανώς εννοούν οι … ερασιτέχνες!

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 21:05 | Γιώργος Λαμπαδάκης

    Πωςθα μπορεί κανείς να διακρίνει την απλή σωματική βλάβη (η οποία θα εξακολουθεί να είναι πλημμέλημα) από την «ελαφρά» (του νέου νόμου) και την «όλως ελαφρά». Μάλλον ο νομοθέτης με τον όρο «ελαφρά» εννοεί την «όλως ελαφρά» του ισχύοντος ποινικού κώδικα. Δεν μπορεί να δοθεί άλλη εξήγηση….

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 20:33 | Χρήστος Λαμπάκης

    Το οξύμορο είναι ότι ενώ μετατρέπονται σε πταίσματα εγκλήματα όπως η εξύβριση, δυσφήμηση και απειλή, με το άρθρο 37 του εν λόγω σχεδίου νόμου γίνεται αντίστροφα πλημμέλημα η σχετική με την υγειονομική διάταξη Α5/3010/1985 πταισματική παράβαση. Η τρανταχτή αυτή αντίθεση αποδεικνύει ότι επιδιώκεται η αποσυμφόρηση των μονομελών Πλημμελειοδικείων μόνο απο τα εγκλήματα αυτά που δεν αποφέρουν κανένα έσοδο στο δημόσιο. Αντιστρόφως τα μονομελή «φορτώνονται» με παραβάσεις καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ωστόσο η τιμή και η υπόληψη ή η προσωπική ελευθερία ήταν και είναι έννομα αγαθά αρκετά σημαντικά και δεν είναι δυνατό να υποβαθμίζονται μόνο και μόνο στο βωμό της επιτάγχυνσης της ποινικής δικαιοσύνης ή της εξοικονόμησης πόρων για το δημόσιο. Τα έννομα αγαθά ως μεγέθη δυναμικά μπορεί να εξασθενούν ή και να εξαλείφονται από έννομα, τούτη όμως η μεταβολή συντελείται παρά μόνο αν εξασθενίσει ή εξαληφθεί και ο κοινωνικός τους αντίκτυπος και όχι βέβαια για λόγους αποσυμφόρησης των δικαστηρίων. Η αλήθεια είναι επίσης ότι ο κύριος όγκος των υποθέσεων που απασχολεί τα μονομελή πλημμελειοδικεία είναι η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στην οποία θα μπορούσε εναλλακτικά να γίνει μια γενναία αποποινικοποίηση στο πεδίο που αφορά εργοδοτικές εισφορές.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:45 | Σ.Μ.

    Ποιος είναι ο δικαιολογητικός λόγος της απάλειψης της δυνατότητας επιβολής χρηματικής ποινής, από τις διατάξεις, στις οποίες αυτή υπήρχε μέχρι σήμερα ; Δε γίνεται κάποια αναφορά στην εισηγητική έκθεση…Θα μπορούσε κι εδώ να θεσμοθετηθεί η εναλλακτική δυνατότητα επιβολής προστίμου, όπως πολύ ορθά αναφέρεται από προηγούμενους σχολιαστές

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:48 | ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ

    Είναι κατανοητός ο σκοπός του νόμου για την μετατροπή των ανωτέρω αδικημάτων σε πταίσματα. Θεωρώ, όμως για τις περιπτώσεις των άρθρων 333 και 361 Π.Κ. πως διαφεύγει ακουσίως από τους συντάκτες του παρόντος νομοσχεδίου τα εξής:

    Η απειλή (333 Π.Κ.) και η εξύβριση (361 Π.Κ.) δεν λαμβάνει χώρα μόνο μεταξύ ιδιωτών, αλλά μπορεί να λάβει χώρα και μεταξύ ιδιώτη και φορέα δημόσιας εξουσίας.

    Συγκεκριμένα, στα πλαίσια δράσης της δημόσιας διοίκησης, ο διοικούμενος οφείλει να ανέχεται τον διοικητικό έλεγχο από όργανα όπως η Εφορία, το ΣΔΟΕ, η Έπιθεώρηση Εργασίας καθώς και από οποιαδήποτε άλλα όργανα των ελεγκτικών μηχανισμών των υπουργείων (π.χ. ΕΦΕΤ, ΙΚΑ, κλπ.). Οι υπάλληλοι αυτοί στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους και κατά την διάρκεια του διοικητικού ελέγχου γίνονται αποδέκτες απειλών, εκφοβισμών, και εξυβρίσεων, με μοναδικό σκοπό ο ελεγχόμενος να αποφύγει ή να αποτρέψει τον διοικητικό έλεγχο και τα αποτελέσματα αυτού (π.χ.διοικητικές κυρώσεις, μηνύσεις κλπ.) Σύνηθες μέσο για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι οι προσωπικές απειλές και εξυβρίσεις κατά των ελεγκτικών οργάνων.

    Η μετατροπή των αδικημάτων της απειλής και της εξύβρισης για τις ανωτέρω περιπτώσεις, ουσιαστικά δίνει το μήνυμα στους ελεγχόμενους πως δεν έχει μεγάλη ηθικοκοινωνική απαξία να απειλήσουν ή να εξυβρίσουν έναν δημόσιο υπάλληλο που διενεργεί έναν διοικητικό έλεγχο, με αποτέλεσμα να μειώνεται (απαξιώνεται) το υπηρεσιακό κύρος του ελεγκτή και του διοικητικού ελέγχου συνακόλουθα.

    Στους πραγματικά δύσκολους αυτούς καιρούς για όλους όσους υπηρετούν σε ελεγκτικές υπηρεσίες, οι υπάλληλοι αυτών πρέπει να προστατευθούν και να θωρακισθούν από τις απειλές αυτές, αφενός διότι οι υπάλληλοι αυτοί απλώς ευσυνείδητα κατόπιν νόμιμης εντολής πράττουν το υπηρεσιακό τους καθήκον και συνεπώς δεν έχουν κάποιο προσωπικό πρόβλημα με τον ελεγχόμενο (ο οποίος είναι εκείνος που προσωποποιεί στο πρόσωπο του ελεγκτή την απειλή και την εξύβριση) αφετέρου διότι δεν πρέπει να περάσει το μήνυμα της ασέβειας και της ανυπακοής απέναντι στο κράτος, εκφραστές του οποίου είναι οι υπάλληλοι αυτοί.

    Θέλω, να υπενθυμίσω στους συντάκτες του παρόντος την αναφορά των εκπροσώπων των δικαστικών κλητήρων πριν από λίγο καιρό σχετικά με επεισόδια προπηλακισμών εις βάρος συναδέλφων τους από πολίτες κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους, τους διάφορους προπηλακισμούς που δέχονται υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, της Επιθεώρησης Εργασίας κλπ.

    Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να τροποποιηθεί η προτεινόμενη διάταξη, ούτως ώστε τα αδικήματα των άρθρων 333 και 361 ΠΚ να διατηρήσουν τον πλημμεληματικό τους χαρακτήρα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η απειλή και εξύβριση κατευθύνεται προς υπάλληλο κατά την έννοια του άρθρου 13 στοιχ. α’ Π.Κ.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 17:14 | Χρήστος Παπακώστας

    Προς τη σωστή κατεύθυνση η προβλεπόμενη ανωτέρω ρύθμιση. Μήπως όμως θα έπρεπε να προβλέπεται και η επιβολή (διαζευκτικά ή σωρευτικά) και προστίμου, όπως μέχρι τώρα προβλεπόταν και χρηματική ποινή (εκτός από την εξ αμελείας σωματική βλάβη), αφού δρα περισσότερο αποτρεπτικά σε σχέση με μία ολιγοήμερη κράτηση ή και φυλάκιση που (συνήθως) θα ανασταλεί

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 12:34 | Σταύρος Λαγκαδιανός

    Πολύ σωστά (και …επιτέλους) γίνονται πταίσματα το «τρίδυμο του ελληνικού καβγά». Θα μπορούσε μάλιστα να προβλεφθεί ένα είδος ¨προδικασίας¨ ενώπιον πληρεξουσίων δικηγόρων, προς επίλυση της διαφοράς προτού φθάσει αυτή σε δικάσιμο. Είναι άλλωστε αλήθεια ότι τώρα θ’ αρχίσουν να «πνίγονται», τόσο ο Δημόσιος Κατήγορος, όσο και τα ακροατήρια των Πταισματοδικείων!
    Όσο για το 407 Π.Κ., προσωπικά δεν βλέπω τον λόγο, γιατί να διώκεται. Έτσι κι αλλιώς, μέχρι σήμερα, τίποτα δεν εμποδίζει τον επαίτη. Θα μπορούσε ενδεχομένως να δοθεί αρμοδιότητα στους Δήμους να οριοθετήσουν απαγορευμένες εδαφικές ζώνες.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:52 | Μαρία

    Δηλαδή για να καταλάβω εγώ η αγράμματη..
    Δεν έχει σημασία το ότι θα σε χτυπήσει κάποιος αλλά πόσο μεγάλη ζημιά σου προκάλεσε!!!!!

    Δε θεωρώ ότι αυτό που προσπαθείτε να περάσετε είναι δίκαιο. Με αυτό όλοι θα παίρνουν το νόμο στα χέρια τους αλλα θα φροντίζουν να μην προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στον άλλο. Μεχρι να γίνει η δικη, θα έχει ηρεμήσει και το θύμα οπότε….

    Σημασία έχει να τιμωρείται η πράξη και όχι το αποτέλεσμα αυτής που μπορεί από τυχη να είναι μικρό ή μεγάλο…
    Και λυπαμαι κύριοι αλλα με αυτο το νόμο όχι μόνο δεν τιμωρείτε την πράξη, αλλα τελικως την επικροτείτε κιολας..

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:55 | Γιάννης Ευαγγελάτος

    Αυτή τη φορά κατανοώ τη λογική του νόμου (ενώ σε άλλες περιπτώσεις αδυνατώ…) να θέλει να μετατρέψει σε πταίσματα το «τρίδυμο του ελληνικού καβγά», που κατακλύζει τα ποινικά ακροατήρια, ωστόσο διατυπώνω την ένσταση ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε το μέτρο. Στο τέλος θα τα κάνουμε όλα πταίσματα στο βωμό της ταχύτητας απονομής δικαίου και αποφυγής φαινομένων αρνησιδικίας. Δηλαδή, επειδή καθυστερεί η εκδίκαση των πλημμελημάτων, καλύτερα να μην έχουμε καθόλου πλημμελήματα!Μήπως θα ήταν καλύτερα να τεθεί μια διάταξη ανάλογη του άρθρου 31 του Ν. 3346/2005 και να παύσει με όρους η ποινική δίωξη;

Σχόλια