Η παράγραφος 3 του άρθρου 49 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«3. α) Οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Προέδρου και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του Προέδρου και του Γενικού Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο, ύστερα από γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και εισήγηση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιλέγει τους προακτέους μεταξύ εκείνων που έχουν τα νόμιμα προσόντα. Τη γνώμη ζητεί ο παραπάνω Υπουργός, δε δεσμεύεται όμως από αυτή κατά την υποβολή της εισήγησής του προς το Υπουργικό Συμβούλιο
β) Πριν ζητηθεί η γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, το Υπουργικό Συμβούλιο με εισήγηση του ως άνω Υπουργού προεπιλέγει έξι εκ των δικαστικών λειτουργών που έχουν τα τυπικά προσόντα κατά περίπτωση. Στη συνέχεια ο Υπουργός απευθύνεται στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, η οποία μετά από ακρόαση των υποψηφίων, με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων πέμπτων των μελών της, εκφράζει θετική γνώμη για τρεις από τους προεπιλεγέντες έξι.
γ) Οι προαγωγές στις θέσεις των Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου και των Αντιπροέδρων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο, ύστερα από γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και εισήγηση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιλέγει τους προακτέους μεταξύ εκείνων που έχουν τα νόμιμα προσόντα. Τη γνώμη ζητεί ο παραπάνω Υπουργός, δεν δεσμεύεται όμως από αυτή κατά την υποβολή της εισήγησής του προς το Υπουργικό Συμβούλιο. Η Διάσκεψη των Προέδρων, δύναται να καλεί σε ακρόαση κάποιον ή κάποιους από τους κατά νόμο υποψηφίους, εφ’ όσον το κρίνει απαραίτητο για τη διαμόρφωση της γνώμης της. Η Διάσκεψη των Προέδρων, με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων πέμπτων των μελών της, εκφράζει θετική γνώμη για αριθμό υποψηφίων τριπλάσιο απ’ αυτούς που πρόκειται να επιλεγούν.
δ) Για την πλήρωση των θέσεων οι οποίες πρόκειται να μείνουν κενές στις 30 Ιουνίου κάθε έτους, ο Υπουργός κινεί τις προβλεπόμενες στα παραπάνω εδάφια α΄, β΄ και γ΄ διαδικασίες το αργότερο μέχρι τέλος Απριλίου. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο κενωθεί κάποια από τις παραπάνω θέσεις κατά τη διάρκεια του δικαστικού έτους, η κίνηση της σχετικής διαδικασίας από τον Υπουργό γίνεται μέσα σε δύο μήνες από την κένωση της θέσης και η προαγωγή του δικαστικού λειτουργού ανατρέχει στη λήξη της δίμηνης αυτής προθεσμίας.
ε) Η γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής παρέχεται μέσα σε δύο μήνες από τότε που ζητήθηκε. Η διαδικασία των προαγωγών μπορεί να συνεχιστεί και χωρίς την παραπάνω γνώμη, αν για οποιοδήποτε λόγο παρέλθει άπρακτη αυτή η δίμηνη προθεσμία. Μπορεί δε και να παραλειφθεί εντελώς αν λόγω διάλυσης της Βουλής ή για άλλο νόμιμο λόγο δεν είναι δυνατόν να συγκληθεί η Διάσκεψη των Προέδρων».
Στα πλαίσια της ισχύουσας συνταγματικής ρύθμισης ο προτεινόμενος τρόπος επιλογής των Προέδρων και Αντιπροέδρων των ανωτάτων Δικαστηρίων,του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του Γενικού Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου συνιστά σαφή πρόοδο σε σχέση με τα ισχύοντα. Είναι δε βέβαιο ότι με την εμπλοκή και της Βουλής θα δοθεί ώθηση προς αντικειμενικότερες και αξιοκρατικότερες επιλογές. Θεωρώ δε εντελώς αδικαιολόγητη τη θέση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κρίνει αντισυνταγματική την προτεινόμενη ρύθμιση, αφού α)κατά το άρθρο 90 του Συντάγματος οι προαγωγές στις παραπάνω θέσεις ενεργούνται μεν μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, με την επιφύλαξη όμως της ρύθμισης του νόμου και β)δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπίτρεπτη παρέμβαση άλλου οργάνου η γνώμη της Βουλής, διότι καταρχήν αυτή δεν είναι δεσμευτική, επιπλέον δε το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο στηρίζεται στην εμπιστοσύνη της Βουλής, που κατεξοχήν εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία. Θα έλεγα μάλιστα ότι αντισυνταγματική είναι η πρακτική του ίδιου του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οιονεί αρνησιδικία του λόγω των απίστευτων καθυστερήσεων στην εκδίκαση των υποθέσεων και την έκδοση των αποφάσεων, των αλλεπάλληλων »οίκοθεν» αναβολών προς εκδίκαση των υποθέσεων κλπ.
Πάντως, παρά το γεγονός ότι η προτεινόμενη ρύ8μιση αποτελεί σαφή πρόοδο, θα υπάρχει και πάλι ο κίνδυνος »συμβιβασμών» και »διατήρησης ισορροπιών» κατά τις επιλογές απο τα μετέχοντα στη διαδικασία κόμματα της Βουλής με πιθανό αποτέλεσμα εν τέλει να μην επιλέγονται οι αξιότεροι. Γι’αυτό, στα πλαίσια της συνταγματικής αναθεώρησης, όποτε γίνει, θα πρότεινα να προβλεφθεί ότι η επιλογή θα γίνεται απο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μετά απο μελέτη των υπηρεσιακών φακέλων όσων έχουν τα νόμιμα προσόντα και λήψη πληροφοριών γι’αυτούς από οποιαδήποτε πηγή. Κατ’αυτόν τον τρόπο α)αποκόπτεται η επιλογή των επικεφαλής των ανώτατων Δικαστηρίων από την Κυβέρνηση, που τόσα δεινά προξένησε, όπως παρακολουθούμε ακόμη και σήμερα με την υπόθεση SIEMENS β)ανατίθεται η επιλογή στον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα, ο οποίος εμμέσως εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία,αφού εκλέγεται από τη Βουλή με αυξημένη μάλιστα πλειοψηφία γ)από τη μέχρι σήμερα εμπειρία κατά κανόνα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι το δημοφιλέστερο πρόσωπο (π.χ. Στεφανόπουλος, Παπούλιας)με υψηλότατο κύρος, που δεν θα διανοούνταν να το διακινδυνεύσει και να πλήξει την υστεροφημία του με κάποια αναξιοκρατική επιλογή. Εννοείται βέβαια οτι αυτό προϋποθέτει η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να συνεχίσει να γίνεται με τον ίδιο τρόπο, που αποδείχτηκε άκρως επιτυχής, αφού η απειλή εκλογών ή η δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος για την πρόωρη διενέργειά τους με αφορμή την προεδρική εκλογή αναγκάζει τα κόμματα σε συνεργασία και στην επιλογή προσώπων υψηλού κύρους. Εξάλλου, πολύ χειρότερη ρύθμιση ακόμη και απο την ισχύουσα τώρα θα ήταν είτε η επιλογή να γίνεται από τις ολομέλειες των ίδιων των ανώτατων Δικαστηρίων, αφού υπάρχει ο κίνδυνος φατριασμών, κομματισμών κλπ, είτε από διάφορες επιτροπές με δικηγόρους, καθηγητές κλπ, αφού θα υπήρχε ο κίνδυνος κομματισμών και προσπάθειας των υποψηφίων να γίνουν αρεστοί στους ανωτέρω εκλέκτορες με τρόπους που δεν θα ενίσχυαν το κύρος της Δικαιοσύνης.
Σακκάς Ιωάνης Εισαγγελέας Πρωτοδικών 7 2 2010
1 Κατ’ αρχήν η επαναφορά του αυτοδιοίκητου με νόμο της Βουλής (με ειλικρινή βελτίωση των παλαιοτέρων διατάξεων) στο χώρο της δικαιοσύνης καταφανώς ενισχύει περαιτέρω την λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών (Δικαστών κάθε κλάδου και Εισαγγελέων) που προβλέπεται ρητά από το Σύνταγμα και κατά συνέπεια θα προβάλλονται υποχρεωτικά δια μέσου δημοκρατικής διαδικασίας και διαφάνειας τα όποια ζητήματα προκύπτουν στο χώρο της δικαιοσύνης προκειμένου αυτά να επιλύονται και να λαμβάνει δικαιωματικά γνώση ο λαός και ο τύπος, αφού η δικαιοσύνη είναι το τελευταίο κάστρο της δημοκρατίας και αφορά καθημερινά τους πολίτες και μέχρι σήμερα έχουν συσσωρευτεί πλείστα προβλήματα που δεν λύθηκαν από τα αρμόδια όργανα της εκτελεστικής εξουσίας.
2. Οι αντιλήψεις περί της διατήρησης της δοτής διοίκησης των δικαστηρίων και των εισαγγελιών εκ του άνωθεν δια της ηγεμονίας του ενός απηχούν αντιλήψεις ηγεμονιών και δεν συνάδουν με την σύγχρονη πλήρη δημοκρατική και συνταγματική λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών. Οι αντιλήψεις περί συμμετοχής δικηγόρων (ελευθέρων ιδιωτών νομικών επαγγελματιών-επιτηδευματειών) στην διαδικασία αυτοδιοίκησης των δικαστηρίων και εισαγγελιών καταφανώς αναδεικνύει ευθέως ύποπτη παρέμβαση, απόπειρα κατάργησης της συνταγματικής λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών στο συνταγματικά οριζόμενο έργο τους. Τη στιγμή που οι δικηγόροι από το Υπουργείο Οικονομικών, σήμερα στην κρίσιμη δημοσιονομική κατάσταση της Ελληνικής Πολιτείας, έχουν τεθεί στο στόχαστρο ως κλάδος της οικονομίας με υψηλή φοροδιαφυγή και οι πολίτες διαμαρτύρονται ότι οι δικηγόροι δεν τους δίνουν φορολογικές αποδείξεις και αποκρύπτουν φορολογητέα ύλη, άραγε τι υπόνοιες θα έλεγε ο κάθε πολίτης για την νομιμοποίηση στο παρόν νομοσχέδιο της συμμετοχής δικηγόρων-επαγγελματιών στο αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων και των εισαγγελιών και στην επιλογή δικαστικών λειτουργών στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το αυτοδιοίκητο των Δικαστηρίων και των Εισαγγελιών είναι υπόθεση των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και της Δικαστικής Λειτουργίας και όχι βοηθών άλλων ΝΠΔΔ που ελέγχονται δικαστικώς και διοικητικώς, όπως είναι και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι.
Ο Εισαγγελικός Λειτουργός είναι ισόβιος δικαστικός λειτουργός και έχει την ίδια συνταγματική προστασία με τον Δικαστικό Λειτουργό. Κατά συνέπεια ότι ισχύει για τους Δικαστικούς Λειτουργούς θα πρέπει να ισχύει και για του Εισαγγελικούς Λειτουργούς και να μην υπάρχουν διακρίσεις και το αυτοδιοίκητο θα πρέπει να εφαρμόζεται στις Εισαγγελίες όπως ακριβώς και στα Δικαστήρια με την εκλογή Τριμελούς Συμβουλίου. Στο άρθρο 4 τα κωλύματα των περιπτώσεων γ και δ της παραγράφου 6 θα πρέπει να απαλειφθούν διότι: Πρώτον: Το αυτοδιοίκητο αναφέρεται σε δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς στο βαθμό που υπηρετούν και αφού όλοι εργάζονται και αποδίδουν δικαιοσύνη δεν είναι λογικό και αξιοπρεπές ο νομοθέτης να διαχωρίζει του δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς σε α κατηγορίας προύχοντες με δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και β κατηγορίας λειτουργούς με μειωμένα δικαιώματα και μόνο αυτό του εκλέγειν (Η ρύθμιση θυμίζει εποχές τυραννίας). Δεύτερον: Δεν είναι συμβατός ο διαχωρισμός με το δικαστικό λειτούργημα που είναι ίδιο για όλους, από τον μεν να ζητάς να είναι υποψήφιος και από τον άλλον να ζητάς να μην είναι και να είναι μόνο εκλογέας ενώ και οι δύο κατηγορίες επιτελούν το ίδιο δικαστικό λειτούργημα απονομής ουσιαστικής δικαιοσύνης και υπηρετούν στην οργανική τους θέση με αποτέλεσμα να δημιουργείται άνιση μεταχείριση και αντιμετώπιση κοινωνική και προσωπική. Ούτως ή άλλως και στην περίπτωση που ο έχων τα κωλύματα γ και δ έθετε υποψηφιότητα θα εκρίνετο από τους συναδέλφους του. Με τέτοιες νομοθετικές διακρίσεις, αύριο πολίτες που θα αντλούν επιχείρημα από τα κωλύματα αυτά θα έλθουν να δημιουργήσουν θέμα κοινωνικής αξιοπιστίας και κύρους τι νομικό έργο είχε ο μεν υποψήφιος και ο δε που με τα κωλύματα γ περίπτωσης απεφάνθη με δικαία κρίση και δεν εκρίθει προακτέος γιατί το δικαστικό συμβούλιο απεφάσισε γι’ αυτόν με μη εμπεριστατωμένη και ειδική αιτιολογία ή ο Επιθεωρητής δεν είχε γράψει έκθεση επιθεώρησης για τον δεύτερο. Σημαντικό είναι να θυμίσω δε στο σημείο αυτό τις δηλώσεις του Προέδρου της Ένωσης Εισαγγελέων Κου Σ. Μπάγια Αντεισαγγελέα Εφετών, για αδικίες των υπηρεσιακών συμβουλίων που παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό του Αρείου Πάγου και απαλλάχθηκε. Η περίπτωση μάλιστα του κωλύματος με την διατύπωση « ή είχαν κριθεί οποτεδήποτε στο παρελθόν μη προακτέοι» που σημαίνει δηλαδή ότι μετά το υπηρεσιακό συμβούλιο είδε την αλήθεια και την αξιοσύνη του δικαστικού λειτουργού και τον προήγαγε και τώρα έχει πολύ καλές εκθέσεις, δημιουργεί πλείστες υπόνοιες ότι νομοθετικά τοποθετούνται ετικέτες σε δικαστικούς λειτουργούς και δημιουργείται ηθελημένη προσβολή κατά του δικαστικού ή εισαγγελικού λειτουργού. Επίσης ο αποκλεισμός υποψηφίου με το δ κώλυμα δημιουργεί στον δικαστικό λειτουργό νομοθετική «ρετσινιά», άμεση προσβολή προσωπικότητας
Τρίτον: Ο διαχωρισμός είναι ευθέως αντισυνταγματικός καθόσον βάζει ετικέτα στους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς των περιπτώσεων γ και δ επινοηθέντων κωλυμάτων και προμηνύει ναρκοθέτηση εκ των προτέρων στην εξέλιξη του αυτοδιοίκητου. Βλέπε στο νομοσχέδιο προχειρότητα, δεν περιλαμβάνεται περίπτωση που δικαστικός λειτουργός τιμωρήθηκε για πλημμέλημα από αμέλεια ή εκκρεμεί εναντίον του δίωξη για πλημμέλημα από αμέλεια και δεν έχει κώλυμα. Κάλλιστα η παγίδα της αντισυνταγματικότητας στα κωλύματα αυτά θα μπορούσε να αποφευχθεί με το να δηλώσουν οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί ότι δεν επιθυμούν να είναι υποψήφιοι, όπως και κάθε εκ του νομοσχεδίου υποψήφιος, ώστε στους μέλλοντες υποψηφίους να συγκαταλέγονται οι αμέσως επόμενοι.
3. Συνταγματικά ο Υπουργός Δικαιοσύνης στα πλαίσια της νομοθετικής πρωτοβουλίας έχει αρμοδιότητα να προτείνει την ψήφιση νέου νόμου καταφανώς αντιληφθείς την αναγκαιότητα βελτιωμένης σύγχρονης δημοκρατικής αυτοδιοίκησης στο χώρο της δικαιοσύνης καθώς και του τρόπου της επιλογής δικαστικών λειτουργών στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης κατ’ άρθρο 90 παρ 5 του Συντάγματος. και η Βουλή με νέο τυπικό νόμο έχει αρμοδιότητα να καταργήσει διατάξεις του παλαιότερου τυπικού της νόμου περί Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών ως ισχύει για κάθε κλάδο της Δικαιοσύνης και να βελτιώσει το νομικό πλαίσιο.
4. Έχω την άποψη ότι η Κυβέρνηση, ως όργανο της εκτελεστικής εξουσίας θα πρέπει να σταματήσει να ασχολείται με την επιλογή και διορισμό δικαστικών λειτουργών στις ανώτατες ηγεσίες όλων των κλάδων της δικαιοσύνης, της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατόπιν συνταγματικής μεταρρύθμισης θα πρέπει οι ανώτατες ηγεσίες όλων των κλάδων της δικαιοσύνης, της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους α) να επιλέγονται και β) να διορίζονται από αυξημένη πλειοψηφία της Βουλής, τουλάχιστον των 3/5, που θα συνεκτιμά και θα αξιολογεί το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων των ενδιαφερομένων να επιλεγούν και να προαχθούν, την έξωθεν καλή μαρτυρία τους, το σθένος τους για λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία κατά την τήρηση του Συντάγματος και των Νόμων του Ελληνικού Κράτους καθώς και την νομική τους εργασία στην ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης, προκειμένου να αυξηθεί το κύρος και η αξιοπιστία της δικαιοσύνης και οι ηγεσίες να αποκτήσουν έτσι ενισχυμένο κύρος και εμπιστοσύνη από αυξημένη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου.
Στη θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου θα πρέπει αποκλειστικά να προάγεται Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ως φυσική, λογική και δίκαιη κατάληξη της θητείας του στον Εισαγγελικό Κλάδο της Δικαιοσύνης. Η παρεμπόδιση με οιοδήποτε πρόσχημα Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου να επιλεχθεί μεταξύ πολλών ομοιοβάθμων του και να φθάσει μέχρι τον βαθμό του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου είναι καταφανώς αδικαιολόγητη και αβάσιμη εκ της δεδομένης υπηρεσιακής υπόστασης αυτών εκ των αρκετών οργανικών θέσεων τουλάχιστον που υπάρχουν, η οποία δεν μπορεί να αγνοηθεί από την εκτελεστική εξουσία και τη Βουλή. Δημιουργεί δε αβάσιμες στον κόσμο υπόνοιες ότι εν γένει οι Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου με τόσα χρόνια υπηρεσίας στην διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος και της ποινικής έρευνας και καταπολέμησης του εγκλήματος και της δεδικαιολογημένης αύξησης των οργανικών θέσεών των, γιατί δεν επιλέγονται για την κάλυψη της θέσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Δημιουργείται προβληματισμός σε βάρος της εκτελεστικής εξουσίας.
Τα τελευταία γεγονότα έντονα έφεραν στο φως το θέμα α) επιλογής και β) προαγωγής και διορισμού των ηγεσιών των ανωτάτων δικαστηρίων και της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και, το παρόν νομοσχέδιο για την επιλογή δικαστικών λειτουργών στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης στο άρθρο 1 αυτού, προφανώς στην υπάρχουσα ιστορική κατάσταση αναγκαστικά αντιμετωπίζει το θέμα σε μεταβατικό στάδιο.
Στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου θα έπρεπε να περιλαμβάνει διάταξη ως εξής: Για την επιλογή στη θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου πριν ζητηθεί η γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, το Υπουργικό Συμβούλιο με εισήγηση του ως άνω Υπουργού προεπιλέγει έξι εκ των Αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου που έχουν τα τυπικά προσόντα κατά περίπτωση. Στη συνέχεια ο Υπουργός απευθύνεται στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, η οποία μετά από ακρόαση των υποψηφίων, με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων πέμπτων των μελών της, εκφράζει θετική γνώμη για τρεις από τους προεπιλεγέντες έξι.
Στο άρθρο 3. Η παράγραφος 11 του άρθρου 77 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών θα έπρεπε να αντικατασταθεί ως εξής:
«11. Σε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προάγεται Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου με τρία τουλάχιστον έτη υπηρεσίας στο βαθμό αυτόν».
Στα άρθρα 4 και 5 του νομοσχεδίου καλύτερα θα ήταν να υπάρχει διάταξη που να ορίζονται τα εξής: Τα Εφετεία και Πρωτοδικεία Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Λάρισας και Πατρών και αντίστοιχες Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών διευθύνονται από Τριμελές Συμβούλιο. Υποψηφιότητα θέτουν οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί με δήλωσή τους στον Διευθύνοντα που υπηρετούν σ’ αυτά εφόσον δεν έχουν τα κωλύματα των περιπτώσεων α και β της παραγράφου 6 του άρθρου 4, σαράντα ημέρες πριν τις εκογές: 1) Στα Εφετεία και Εισαγγελίες Εφετών, θέτουν υποψηφιότητα Προέδρου ή Εισαγγελέα του Τριμελούς Συμβουλίου, αντίστοιχα Πρόεδροι Εφετών και Εισαγγελείς Εφετών που κατά την προηγούμενη ημέρα της εκλογής έχουν συμπληρώσει 3 έτη υπηρεσίας στο βαθμό τους και ως μέλοι αυτών όλοι οι λοιποί λειτουργοί. 2 ) Στα Πρωτοδικεία και Εισαγγελίες Πρωτοδικών, θέτουν υποψηφιότητα Προέδρου ή Εισαγγελέα του Τριμελούς Συμβουλίου, αντίστοιχα Πρόεδροι Πρωτοδικών και Εισαγγελείς Πρωτοδικών που κατά την προηγούμενη ημέρα της εκλογής έχουν συμπληρώσει 4 έτη υπηρεσίας στο βαθμό τους και ως μέλοι αυτών αντίστοιχα α) οι λοιποί Πρόεδροι Πρωτοδικών και Εισαγγελείς Πρωτοδικών και β) Πρωτοδίκες και Αντεισαγγελείς Πρωτοδικών που έχουν συμπληρώσει 4 έτη υπηρεσίας στο βαθμό τους. Ο πίνακας υποψηφίων συντάσσεται από πενταμελή επιτροπή δικαστικών ή εισαγγελικών λειτουργών, που ορίζεται από τον Διευθύνοντα την δικαστική ή εισαγγελική υπηρεσία, και αναρτάται στις αντίστοιχες υπηρεσίες 25 ημέρες πριν τις εκλογές. Ο αποκλεισθείς από τον συντάκτη του πίνακα δικαιούται σε προσφυγή ενώπιον της Ολομελείας της αντίστοιχης δικαστικής ή εισαγγελικής υπηρεσίας εντός 5 ημερών από την ανάρτηση του πίνακα που αποφασίζει αμετάκλητα κατόπιν απαρτίας κατά τον κανονισμό της με μυστική ψηφοφορία κατά πλειοψηφία. Θα πρέπει δε να απαλειφθούν οι αντίθετες διατάξεις.
ΑΞΙΟΤΙΜΕ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ!!!
ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΑ ΕΞΗΣ:
1.ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ: ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΠΟΔΕΙΞΗ. ΑΝ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ, ΤΟ ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΔΕ ΤΗ ΧΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ, ΣΚΕΠΤΕΣΕ: ΜΗΠΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΕΔΕΙΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΖΑ!!!
2.ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ: ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΕ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΟΓΚΩΔΗ ΦΑΚΕΛΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΣΟΥ ΛΕΕΙ: ΑΦΙΣΤΕ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ!! ΜΑ ΤΙ ΝΑ ΔΩ ΚΥΡΙΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ! ΑΥΤΟΙ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΩ ΕΓΚΑΛΕΣΕΙ ΜΕ ΑΠΕΙΛΟΥΝ, ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ … ΘΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΟΛΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ. ΚΑΝΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΜΥΝΗΣΗ!!!! ΑΠΑΝΤΑΕΙ
3.ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ: ΤΑ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ Η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ΜΕ ΕΜΠΛΕΞΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΔΕΙΑ. ΕΚΑΝΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΗΚΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΜΟΥ ΚΡΙΘΗΚΕ ΒΑΣΙΜΗ. ΠΡΟΣΕΦΥΓΑ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ Η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ. Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΥΤΗ, ΤΟΥ ΔΙΟΚΗΤΙΚΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ. ΠΡΟΣΕΦΥΓΑ ΣΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ «ΜΑΣΣΗΤΟΣ» ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΩΝ ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΝ. ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΝΟΜΑΡΧΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΗ. ΕΣΤΕΙΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ. Η ΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 11-06-2009. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ. Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΝΤΕ ΜΗΝΥΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ. ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΜΗΝ ΑΣΧΟΠΛΗΣΕ!! ΤΗΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΥΨΗΛΑ ΙΣΤΑΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ! ΔΩΣΤΗΣ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΤΣΑΚΙ ΕΥΡΩ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΠΕΡΑ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΕΤΣΙ Κ.ΥΠΟΥΡΓΕ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΩ ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ, ΕΞΑΛΟΥ ΑΥΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΕΡΔΙΣΕΙ. ΑΚΟΜΗ ΟΜΩΣ ΤΑΛΑΙΠΟΡΟΥΜΑΙ. ΟΛΟΙ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΜΕ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΩ ΚΑΙ ΚΑΛΩ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΟΤΑΝ ΒΡΕΧΕΙ, ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΥΠΟΨΗ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ. Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΒΡIΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ Κ. ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΟΜΩΣ ΛΕΕΙ: ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΟΙ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ! ΕΝΑ ΠΟΡΙΣΜΑ ΒΓΑΖΟΥΝ! ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΟΥΜΑΝΤΟ! ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΠΛΕΚΩΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΤΕΙ ΣΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΥΓΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΥΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΗΣ Κ. ΑΝΤΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΕΣΟΝ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΚΕΛΛΟ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ. ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ. ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΤΙ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ; ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ; ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΛΥΣΕΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ
Αρκετοί δικαστές -ιδίως στον Άρειο Πάγο- γίνονται πρόεδροι και αντιπρόεδροι των Ανωτάτων δικαστηρίων χωρίς να τους γνωρίζει ούτε καν ο νομικός κόσμος.
Δεν πρέπει κάποτε αυτοί οι άνθρωποι να βγουν στο φως του ήλιου και να γίνουν έστω και για λίγο μέρος της κοινωνίας;
Η παροχή γνώμης από τη Διάσκεψη των προέδρων της Βουλής δεν μου αρκεί.
Οι υποψήφιοι πρόεδροι και αντιπρόεδροι θέλω να παρουσιάζονται και να εξετάζονται από την Διάσκεψη των προέδρων της Βουλής (συνέντευξη κατόπιν κατάθεσης πλήρους βιογραφικού), η οποία εν τέλει θα τους διορίζει, ει δυνατόν με συναίνεση, στην εκάστοτε θέση μεταξύ όλων των υποψηφίων στη βάση, εκτός του ήθους και της επαγγελματικής ιστορίας τους, της διοικητικής και εν γένει καταλληλότητάς τους.
Προσέξτε και αυτό. Χρειάζεται επιτέλους να τελειώνουμε με τους συνταξιούχους ανώτατους δικαστές. Δικαστής που παίρνει τη σύνταξή του πρέπει να περιορίζεται στη σύνταξή του και όχι να μεταφέρεται πρωτού το καταλάβουμε σε άλλο δημόσιο πόστο διότι αυτή η μετακίνηση / διορισμός μπορεί να εκληφθεί ως ανταλλαγή συμφωνημένων, ρητά ή σιωπηρά, χαρών μεταξύ πολιτικών και δικαστικών. Γιατί η μείωση ή αναστολή της σύνταξης ισχύει στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ και δεν ισχύει και για τους ανώτατους δικαστικούς; Χρειάζεται να αναφέρω παραδείγματα πρώην ανώτατων δικαστών που τώρα είναι πρόεδροι πολύπαθων και αναποτελεσματικών ανεξάρτητων διοικητικών αρχών οι οποίοι όμως αμείβονται με προκλητικές αμοιβές συν της σύνταξής τους;
Εάν προβλεφθεί η απαγόρευση διορισμού δικαστών σε δημόσιες θέσεις μετά τη συνταξιοδότησή τους θεωρώ ότι όσο είναι δικαστές, μη προσδοκώντας κάτι μετά την αποχώρησή τους, θα ενεργούν διαφορετικά. Αυτά για την ώρα!
Προτείνω τη σύσταση του εξής σώματος, το οποίο θα συνδυάζει τα τρία στοιχεία που πρέπει να έχουν λόγο στην επιλογή της ηγεσίας:
* Λαός
* Νομική Θεωρία/Επιστήμη
* Νομική Πράξη
ως εξής:
* 5 βουλευτές, ανάλογως της κοινοβουλευτικής δυνάμεως των κομμάτων. Κανένα κόμμα όμως να μην μπορεί να διαθέτει πάνω από 2 βουλευτές. (Έτσι, λ.χ. με την παρούσα κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων θα είχαν: ΠΑΣΟΚ 2, ΝΔ 2, ΚΚΕ 1). Στα κόμματα με άνω των 2 εκπροσώπων, ο 1 τουλάχιστον να είναι νομικός. Η επιλογή να γίνεται με κλήρωση.
* 5 μέλη ΔΕΠ νομικών μαθημάτων Νομικών Σχολών Ελληνικών Πανεπιστήμιων, εκ των οποίων:
– 3 καθηγητές 1ης βαθμίδας, 1 αναπληρωτής, 1 επίκουρος
– 2 από τη Νομική Αθηνών, 2 από τη Νομική Θεσ/νίκης, 1 από τη Νομική Θράκης (κατά αρχαιότητα ιδρύσεως)
– 1 καθηγητής Ιδιωτικού Δικαίου, 1 Ποινικού Δικαίου, 1 Συνταγματικού Δικαίου, 1 Διοικητικού Δικαίου και 1 των λοιπών ειδικοτήτων (Δημοσίου Διεθνούς, Ιδιωτικού Διεθνούς, Ευρωπαϊκού, Ιστορίας, Θεωρίας, Μεθοδολογίας, Εκκλησιαστικού κ.λπ.)
Η επιλογή θα γίνεται με κλήρωση.
* 5 εκπρόσωποι της νομικής πράξης, τουτέστιν:
– 1 μέλος του Αρείου Πάγου
– 1 μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας
– 1 μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου
– 1 μέλος του Διοικητικού ή Πειθαρχικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών
– 1 από τους προέδρους των λοιπών δικηγορικών συλλόγων της χώρας, καθώς και των συμβολαιογραφικών
(Επιλογή και εδώ με κλήρωση)
Του 15μελούς αυτού συμβουλίου, με 5ετή θητεία που θα ταυτίζεται με εκείνη του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα προεδρεύει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ανώτατος θεσμικός παράγων, χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Έστω ότι υπάρχουν προς πλήρωση (επί παραδείγματι) η θέση του Προέδρου του Αρείου Πάγου, 2 θέσεις αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου και 3 θέσεις Αρεοπαγιτών.
Θα διεξάγεται πρώτα η ψηφοφορία για τη θέση του Προέδρου, όπου, σε μυστική ψηφοφορία, κάθε μέλους του 15μελούς Συμβουλίου (έστω: «Συμβούλιο Επιλογής Ανωτάτων Δικαστικών Λειτουργών» – ΣΕΑΔι) θα διαλέγει έναν από τους έχοντες τα τυπικά προσόντα για την εκλογή.
Σε περίπτωση που στην πρώτη ψηφοφορία κανείς δεν λάβει την ψήφο των 2/3 των μελών του Συμβουλίου (10 ψήφους), η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται σε 3 ημέρες. Σ’ αυτήν την ψηφοφορία αρκούν οι ψήφοι από τα 3/5 των μελών (9 ψήφοι). Εάν και εδώ δεν υπάρξει εκλογή, σε 3 ημέρες διεξάγεται και 3η ψηφοφορία στην οποία αρκούν 8 ψήφοι (η απόλυτη πλειοψηφία των μελών).
Εάν ούτε στην 3η ψηφοφορία συγκεντρωθεί η απαραίτητη πλειοψηφία, τότε το Συμβούλιο *διαλύεται* και εντός 15ημέρου κληρώνεται νέο (αποκλειομένης της τυχόν επανεκλογής των μελών του διαλυθέντος), με λήξη θητείας την εκλογή του ΠτΔ. 1η ψηφοφορία για 8 ψήφους, 2η ψηφοφορία για 8 ψήφους, 3η ψηφοφορία μεταξύ των 2 πρώτων της 2ης για σχετική πλειοψηφία. (μοντέλο εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας)
Ο φόβος της διάλυσης του Συμβουλίου θα «αναγκάσει» το Συμβούλιο να επιλέξει υποψήφιο κοινής, διακομματικής, και «διακλαδικής» (βουλευτές, μέλη ΔΕΠ, δικαστές/δικηγόροι) αποδοχής.
Για τις θέσεις των 2 αντιπροέδρων του παραδείγματος, το κάθε μέλος του Συμβουλίου θα βάζει έως και 2 σταυρούς στο ψηφοδέλτιο με όλους που έχουν τα τυπικά προσόντα για τις θέσεις. Εάν σε κάποια εκλογή 1 από τους υποψηφίους συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, εκλέγεται και η επόμενη ψηφοφορία αφορά την άλλη θέση μόνο (αντίστοιχα για την περίπτωση πολλών θέσεων). Εάν μετά τις 3 ψηφοφορίες, έστω και μια θέση δεν έχει πληρωθεί, τότε το Συμβούλιο *διαλύεται* όπως και ανωτέρω κ.λπ.
Σε περίπτωση που το μέλος του Αρείου Πάγου που κληρωθεί στο Συμβούλιο, επιθυμεί να είναι υποψήφιος για την πλήρωση θέσεως, τότε οφείλει εντός 3 ημερών από της κληρώσεώς του στη θέση να παραιτηθεί, γιατί δεν θα συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των υποψηφίων (αλλιώς θα ψήφιζε τον εαυτό του). Εάν και για τον αναπληρωματικό ισχύει το ίδιο, τότε μέλος του Αρείου Πάγου στην επιτροπή, ορίζεται ο νεώτερος Αρεοπαγίτης, που υποχρεωτικά δέχεται τη θέση στο Συμβούλιο, αποκλειομένης της δυνατότητας εκλογής του σε θέση.
Η τελική απόφαση του Συμβουλίου, θα έχει μορφή απλής γνώμης προς τον Υπουργό, καθώς ως εκ του Συντάγματος δεν θα μπορεί να είναι δεσμευτική για εκείνον. Θα μπορεί δε εκείνος ελεύθερα να επιλέξει οποιονδήποτε. Όμως το πολιτικό βάρος μια τέτοιας επιλογής, διαφορετικής από ένα Συμβούλιο με 5 βουλευτές, εκ των οποίων 3 της αντιπολίτευσης, 5 καθηγητές Νομικών Σχολών, 3 ανώτατους δικαστές, 2 εκπροσώπους των δικηγόρων, και την προεδρία, έστω και χωρίς ψήφο, του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα είναι τεράστιο.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΔΙΑΚΑΣΤΕΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Το ότι ο υπουργός δεν δεσμεύεται, από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής που επιλέγει τρείς Προέδρους από τους 6 που προτείνει ο Υπουργός, δείχνει ότι φοβάται μη κοπεί ο προεπιλεγμένος του! Επομένως καμία πρόθεση ανεξάρτητης δικαιοσύνης δεν εισάγει ο προτεινόμενος νόμος.
Αντίθετα δείχνει ότι επιχειρείται κυβερνητικός έλεγχος των δικαστικών αρχών.
Πρόταση : Η επιλογή, από το Υπουργικό Συμβούλιο, έπειτα από πρόταση του Υπουργού σύμφωνα με το άρθρο 90 παρ.5 του Συντάγματος, να γίνεται έπειτα από πρόταση με κοινή ψηφοφορία από τα μέλη του αντίστοιχου Δικαστηρίου, και όλων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας οι οποίοι θα επιλέγουν 6 προτεινόμενους, στον υπουργό για κάθε Δικαστήριο. Μια τέτοια επιλογή είναι και συνταγματική και αρκούντως ανεξάρτητη.
Η παραπάνω πρόταση να ισχύσει σε όλες τις βαθμίδες των Δικαστηρίων.
Συγχαρητήρια γιά το πολυ-αναμενόμενο νομοσχέδιο που κόβει τουλάχιστον τον απευθείας ομφάλιο λώρο της Κυβέρνησης με τη Δικαιοσύνη. Η ανεξαρτησία είναι υπόθεση θεσμική και όχι υπόθεση δήλωσης του κυβερνητικού εκπροσώπου, όπως κατά κόρον δήλωνε ο κ. Αντώναρος. Φυσικά, οι δικαστές δεν εκλέγονται άμεσα στο Ελληνικό πολίτευμα, αλλά η συμμετοχή τοης Βουλής προσφέρει την απαραίτητη επαφή με ένα αιρετό σώμα. Επί πλέον, η συμμετοχή του ίδιου του δικαστικού σώματος νομίζω ότι είναι ισορροπημένη και γενικά νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο 1) αναιρεί το βήμα προς τα πίσω που έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση με το διορισμό σε όλες τις βαθμίδες, μέσω του διορισμένου προέδρου του ΑΠ και 2) κάνει ένα βήμα μπροστά.
Αν δεν κάνω λάθος το Σύνταγμα προβλέπει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης από τις άλλες εξουσίες. Πώς διασφαλίζεται αυτό με την επιλογή της ηγεσίας της από την διάσκεψη των προέδρων της βουλής;
Επειδή ακριβώς δεν διασφαλίζεται αλλά αντίθετα διαιωνίζεται η συναλλαγή των εξουσιών προτείνω, όπως και έτερος σχολιαστής (Λουκαϊδης), την ΚΛΗΡΩΣΗ μεταξύ ίσων (αν υποτεθεί ότι αξιοκρατικά έφθασαν στην ανώτατη βαθμίδα)!
Όσο για το αυτοδιοίκητο, το βλέπουμε στα πανεπιστήμια όπου η διαφθορά και ο κομματισμός βασιλεύουν με σκοπό την ψήφο για την επανεκλογή! Έτσι οραματίζεστε τη Δικαιοσύνη; Έρμαιο των κομματικών εγκάθετων και των γνωριμιών; Μπορείτε κάλλιστα να καθιερώσετε αντικειμενικά κριτήρια για τη διοίκηση των δικαστηρίων (π.χ. σπουδές MBA) και μετά οπωσδήποτε ΚΛΗΡΩΣΕΙΣ μεταξύ των ισοβάθμων όπως ακριβώς στην Αρχαία Ελλάδα και περιορισμένη χρονικά θητεία!
Μόνον έτσι ο Δικαστής θα έχει ανεξαρτησία και η Δικαιοσύνη υπόληψη μιας και σήμερα στερείται και των δύο αφού το Σύνταγμα από οδηγός των αποφάσεών της έχει μετατραπεί σε κουρελόχαρτο κομματικών σκοπιμοτήτων!
κ. Υπουργέ
Χάρηκα αφάνταστα που γίνατε υπουργός Δικαιοσύνης. Εμείς οι Πόντιοι έχουμε το αίσθημα της δικαιοσύνης βαθύτατα στις ψυχές μας…έτσι ελπίζουμε ότι θα αλλάξετε το σάπιο κατεστημένο των δικηγόρων.
Το πρόβλημα του τόπου δεν είναι τόσο ο τρόπος τοποθέτησης των ανώτατων δικαστικών λειτουργών αλλά το ήθος τους?? Ποιός μπορεί να το εγγυηθεί αυτό ή τι ασφαλιστικές δυκλείδες μπορούν να μπούν??
Παρακαλώ πολύ διαβάστε τις δύο παργράφους για να πάρετε μιά γεύση του τι συμβαίνει στα δικαστήρια μας.
1.Γιατι το κράτος επιτρέπει την σωρεία των υποθέσεων χωρίς να υπάρχει προτέρως μία αρχή που θα κρίνει εάν μία υπόθεση θα γίνει δεκτή για εκδίκαση. Κατανοώ ότι είναι μία πολύ σημαντική πηγή εσόδων για το κράτος πλήν όμως δεν είναι δικαιοσύνη η επανεισαγωγή υποθέσεων με άλλη βάση….έτσι για να βρισκόμαστε και οι δικηγόροι να πληρώνονται.
2. Ολοι τα βάζουμε με τα φακελάκια των γιατρών και για τους δικηγόρους κανείς δεν λέει λέξη. Κανείς δικηγόρος δεν σου δίνει απόδειξη για την παράστασή του. Μία φορά το τόλμησα πρίν απο 4 χρόνια και ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ και μάλιστα ήταν και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο και είχε και το θράσος να μου πεί ότι εάν κέρδιζε την υπόθεση θα ήμουν υποχρεωμένη να του κάνω και δώρο. Φυσικά απόδειξη δεν πήρα πλήν όμως κατέθεσα τα χρήματα στον λογαριασμό της τραπέζης του. Τι θα κάνετε για αυτό?
Πότε πιά θα υποχρεωθούν οι δικηγόροι να δίνουν απόδειξη στον πελάτη τους χωρίς να κινδυνεύει να χάσει την υπόθεσή του.
3. Καθηγητές Πανεπιστημίων υποκρίνονται ότι δίνουν λύση σε κληρονομικές υποθέσεις με την πρόθεση της εξαγοράς απο αυτούς μερίδιο του πελάτη τους και μάλιστα σε χαμηλότερη τιμή διότι τάχα ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΤΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.
4. Οι νομικές υπηρεσίες στην Πολεοδομία και στην Νομαρχία με κατέστρεψαν και άς είχα δίκιο διότι δεν «λάδωσα»(ουτε πρόκειται ποτέ μου για αυτό και ταλαιπωρούμαι)και ούτε έβαλα πολιτικό (ουδέποτε θα το τολμούσα) να παρέμβει δεν μπορούσα άλλωστε καθότι μόλις είχε εκλεγεί η Δεξιά. Και όλα αυτά γιατί έχω δίκαιο . Κουράστηκα να ακούω ‘ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΜΑΡΙΑ» και να απαντώ «ΤΟ ΞΕΡΩ ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ».
Εγω ξέρω ότι ταλαιπωρούμαι 10 χρόνια έχω ξοδέψει μία περιουσία για να αποδείξω την αλήθεια και το δίκαιό μου. Μόνο η διάρκεια του αγώνα μου με ανακουφίζει διότι εάν θα ήταν ψέμματα θα είχε δοθεί λύση ΑΜΕΣΩΣ…..ή μήπως κάνω λάθος???
Πως θα καταφέρετε να ελέγξετε την σάπια Δικαιοσύνη και να την κάνετε
δίκαια??? Σας το εύχομαι με όλη μου την καρδιά. Και εγω μαζί σας!!!!
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Επειδή στη χώρα μας δεν υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και για τους πάρα πολλούς λόγους που όλοι γνωρίζουν…προτείνω.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Η Ανώτατη ιεραρχία της Δικαιοσύνης πρέπει να εκλέγετε ως εξής.
Οι υποψήφιοι που διαθέτουν τα προσόντα και το δικαίωμα (από Εφέτες) για τις Θέσεις του Συμβουλίου Επικρατείας-Αρείου Πάγου κ.λ.π. θα καταθέτουν σύντομο βιογραφικό που θα περιέχει στοιχεία οικογενειακά, ιθαγένεια, πιστεύω, στοιχεία εργασίας, υπέρ και κατά με τρόπο υπεύθυνο ώστε σε περίπτωση ψευδούς δήλωσης να εκπίπτουν αυτομάτως από το αξίωμα και να τιμωρούνται με φυλάκιση.
Το βιογραφικό θα κατατίθεται σε ενδεκαμελή επιτροπή πτυχιούχων Ανωτάτων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, εργαζομένων, με λευκό ποινικό μητρώο και ηλικίας από 45 έως 65 ετών που θα εκλεγούν τυχαία για το σκοπό αυτό από πίνακα που θα συντάσσετε από τις Δημόσιες Υπηρεσίες πλην Δικαστικών και θα προεδρεύει ένας καθηγητής Πανεπιστημίου του Δικαίου χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Θα καλούνται από την επιτροπή αυτή και θα μπορούν να απαντούν τουλάχιστον σε δυο ερωτήσεις από κάθε μέλος της επιτροπής.
Η επιτροπή θα αξιολογεί και βαθμολογεί ώστε να προκύπτουν οι καλύτεροι και οι αναπληρωματικοί τους.
Έτσι θα έχουμε μια ανεξάρτητη Δικαστική Αρχή που θα είναι αρμόδια να επιλύει οποιαδήποτε ζήτημα εσωτερικό στη Δικαιοσύνη χωρίς παρεμβάσεις από άλλους αλλά μόνο στο Δικαστικό μέρος , και δεν θα έχει καμιά πολιτική ανάμιξη ούτε στα οικονομικά τους διότι αυτά πρέπει να τα διαχειρίζονται άλλοι.
Να μια μορφή Άμεσης Δημοκρατίας και αξιοκρατίας.
Ε.Διονύσης 01/02/2010
Οι Αντιπρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων θα πρέπει να επιλέγονται,με μυστική ψηφοφορία,από την Ολομέλεια κάθε Ανωτάτου Δικαστηρίου (Συμβούλιο Επικρατείας,Άρειος Πάγος,Ελεγκτικό Συνέδριο).Περαιτέρω,οι Πρόεδροι των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων θα πρέπει να επιλέγονται από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής,μεταξύ των Αντιπροέδρων,δικαστών δηλαδή που αποδεδειγμένα απολαμβάνουν του σεβασμού και της αποδοχής των συναδέλφων τους,αφού με την δική τους ψήφο θα αναδεικνύονται σε Αντιπροέδρους.Με την προτεινόμενη ως άνω ρύθμιση ενισχύεται η ανεξαρτησία του θεσμού,ενώ παράλληλα η πολιτική εξουσία,ως λαϊκά νομιμοποιούμενη,επιτελεί ρυθμιστικό ρόλο,έχοντας βεβαίως την πολιτική ευθύνη των προσώπων που επιλέγει.Λαμβανομένου υπόψιν ότι οι λ.χ. οι Αντιπρόεδροι του Αρείου Πάγου είναι 10 στον αριθμό,θα υπάρχουν ευρεία περιθώρια κρίσης από την Διάσκεψη.Εάν η απόφαση περί πλήρωσης των κορυφαίων θέσεων της Δικαιοσύνης δεν λαμβάνεται διακομματικά θα μένει πάντα η σκιά της πολιτικής-κομματικής εξάρτησης στους επιλεγέντες.Η παρούσα πρόταση μπορεί να τύχει εφαρμογής και χωρίς Αναθεώρηση του Συντάγματος,αν προβλεφθεί στο νόμο πως οι Ολομέλειες και η Διάσκεψη διατυπώνουν απλή γνώμη -τυπικά μη δεσμευτική- αλλά η Κυβέρνηση δεσμευτεί ηθικά και πολιτικά πως θα υιοθετεί απαρέγκλιτα την διατυπούμενη γνώμη.
Θα περιγράψω μια κατάσταση που αντιμετώπισα στις 22 Ιανουαρίου 2010 στα δικαστήρια Αργοστολίου Κεφαλονιάς. 90 περιπτώσεις για 5 ½ ώρες (αφαιρώντας το μισάωρο διάλειμμα των δικαστικών υπαλλήλων). Λιγότερο από 4 λεπτά κάθε υπόθεση. Τελικά δι εκδικάστηκαν 26 υποθέσεις οι υπόλοιπες μεταφέρθηκαν σε άλλες ημερομηνίες. Με ποια λογική προγραμματίστηκαν τόσα πινάκια για εκείνη την ημέρα ; Ταλαιπωρία του κόσμου, κόστος για το καθένα μας (εγώ κατοικώ μόνιμα στην Αθήνα). 500 ευρώ πλήρωσα μόνο την ημέρα του δικαστηρίου για μια δίκη που δεν έγινε. Εκτός λοιπόν από την δικαιοσύνη που σήμερα ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ αντιμετωπίζεις και απλά προβλήματα λειτουργίας. Απλή λογική που πλέον είναι ανύπαρκτη.
Στις μέρες μας το ‘παιχνίδι’ της δικαιοσύνης παίζεται σε συγκυρίες …. Τι σχέση έχει ο δικηγόρος του αντιδίκου με την πρόεδρο –Περίπτωση που μου συνέβη … μετά παντρευτήκανε – και μόνο τότε ήρθε η απόσπαση της προέδρου. Ειδικά στις επαρχιακές πόλεις η δικαιοσύνη μόνο δικαιοσύνη δεν είναι. Δυστυχώς οι ανύπαρκτοι έλεγχοι δεν αφορούν μόνο τη φοροδιαφυγή αλλά όλο το φάσμα των κρατικών λειτουργών.
Επομένως αυτό που ξεκάθαρα πρέπει να συμβεί Ελεγκτικός μηχανισμός και για αυτό που λέγεται δικαιοσύνη. Μιλήστε με δικηγόρους και θα καταλάβετε πως οι ίδιοι ερμηνεύουν το όρο δικαιοσύνη και πως αισθάνονται το ‘λειτούργημά’ τους. Σε μια σάπια από αρχές και νόμους κοινωνία δύσκολα βρίσκεις το δίκαιό σου ακόμα και αν αυτό είναι οφθαλμοφανές.
Ανεξάρτητη δικαιοσύνη σ’ ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν τη θέλουμε, δεν έχει υπάρξει και ούτε μπορεί ούτε πρέπει να υπάρξει όπως πολύ σωστά επισημαίνει και ο Γιώργος Π. – — 30 Ιανουαρίου 2010 @ 14:43.
Αυτό που θέλουμε είναι να μην υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις ώστε να κατευθύνονται οι αποφάσεις της, και αυτό δεν μπορεί να το κατοχυρώσει κανένας νόμος εφόσον, ούτως ή άλλως, οι πολιτικές παρεμβάσεις έχουν στόχο ακριβώς την καταστρατήγηση των νόμων και έτσι μπορούν να ακυρώσουν και αυτόν.
Εαν θέλουμε καλύτερη δικαιοσύνη να φροντίσουμε για καλύτερα δικαστικά κτίρια που να αποπνέουν κύρος.
Να φροντίσουμε επίσης να απαλλαγεί η δικαιοσύνη από το να ασχολείται με μικρά θέματα που θα μπορούσαν να ρυθμίζονται με διοικητικά μέτρα και κυρώσεις και να γλυτώσει και ο πολίτης από την ταλαιπωρία.
Πράγματι ο κόσμος δεν μπορεί να εμπιστευτεί εύκολα την δικαιοσύνη αφού τα ανώτατα στελέχη επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση.’Ομως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφεθεί και παντελώς ελεύθερη-ανεξέλεκτη η δικαιοσύνη γιατί μετά πρέπει να μιλάμε για ΄΄κράτος δικαστών΄΄.
Ουδείς είναι αλάνθαστος.Άρα πρέπει να κρίνονται ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι δικαστικές αποφάσεις.Το ζητούμενο φυσικά είναι από ποιο;Εκεί πιστεύω είναι το ζητούμενο.
-Άλλωστε ο έλεγχος των δικαστικών αποφάσεων είναι καθοριστικός παράγοντας για αμεροληψία-αντικειμενικότητα.
Άρα ας προτείνει η κυβέρνηση π.χ.τριπρόσωπο στην επιλογή και έλεγχος-κριτική των δικαστικών αποφάσεων από ένα ανεξάρτητο όργανο.Ποιο είναι το ζητούμενο.
Κάθε άσκηση δημόσιας εξουσίας πρέπει να διέπεται από την αρχή της δημοκρατίας. Αρχή της δημοκρατίας σημαίνει ότι ο κάθε φορέας δημόσιας εξουσίας επιλέγεται άμεσα ή εμμέσα από το εκλογικό σώμα. Άμεσα επιλέγεται η νομοθετική εξουσία και ο πρωθυπουργός με τις εκλογές. Έμμεσα επιλέγεται ο δημόσιος υπάλληλος και ο υπουργός μέσω του πρωθυπουργού που έχει εκλεγεί. Δεν είναι δημοκρατικό οι δικαστικοί λειτουργοί να διορίζονται και να υποβάλλονται σε υπηρεσιακές μεταβολές χωρίς να επιλέγονται άμεσα ή έμμεσα από το εκλογικό σώμα. Ανεξαρτησία της δικαιοσύνης δεν μπορεί να σημαίνει ότι οι δικαστικοί λειτουργοί δεν θα υπάγονται σε άμεσο ή έμμεσο έλεγχο από το εκλογικό σώμα μέσω εκλογών. Η επιλογή της ηγεσίας της δικαστικής εξουσίας από την κυβέρνηση εξυπηρετεί την αρχή της δημοκρατίας. Η κάθε κυβέρνηση πρέπει να λογοδοτεί και για τις επιλογές της στη δικαστική λειτουργία. Εάν θέλαμε να συνυπάρχει μία ανεξαρτοποίηση της δικαστικής εξουσίας από την κυβέρνηση με την αρχή της δημοκρατίας τότε η ηγεσία της δικαστικής λειτουργίας θα έπρεπε να επιλέγεται – εκλέγεται από το εκλογικό σώμα.
Προτείνω, όπως και στην αρχαία Ελλάδα, την κλήρωση για την ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, ως το πλέον αντικειμενικό σύστημα, για να σταματήσουν επιτέλους οι γνωστοί ψίθυροι. Αλλά και αξιοκρατικό, αφού πας Ανώτατος Δικαστής, που διήλθε όλες τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης, ικανός και για την κατάληψη των εν λόγω θέσεων. Τα καθήκοντα δε των Προέδρων και Αντιπροέδρων, δεν είναι, κατά την άποψή μου, δυσκολότερα από αυτά των Ανώτατων Δικαστών και δεν απαιτούν, για την άσκησή τους, κάποιο ταλέντο ή επικοινωνιακό προφίλ, αλλά αρκούν οι νομικές γνώσεις και μόνο που όλοι οι Δικαστές αυτοί διαθέτουν. Η κλήρωση να πραγματοποιείται μεταξύ των 10 αρχαιοτέρων ηλικίας μέχρι 63 ετών, για να έχουν τη δυνατότητα 4ετούς υπηρεσίας μέχρι τη συνταξιοδότηση. Να εξαιρούνται, με δήλωσή τους, οι αποδεδειγμένως νοσούντες, ικανοί για την άσκηση των καθηκόντων τους, όχι όμως και για την κατάληψη των εν λόγω στρεσογόνων θέσεων.
Το προτεινόμενο σύστημα, δεν απαιτεί συνταγματική αναθεώρηση, αφού η Κυβέρνηση απλά θα επιλέγει τους κατόπιν κληρώσεως αναδεικνυομένους.
Φαντάζομαι είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο δεν μπορώ παρά να σχολιάσω ότι είναι τουλάχιστον αντιφατικό ότι ήδη άρχισαν οι κομματικές μετακινήσεις προσωπικού από ΔΟΥ σε ΥΠΕΕ και αντίστροφα μετά από εισηγήσεις των τοπικών συνδικαλιστών της ΠΑΣΚ και χωρίς καμία διαφάνεια, αλλά εν κρυπτώ και παραβύστω. Αυτή είναι η διαφάνεια και η αξιοκρατία της νέας διακυβέρνησης;
Το αυτοδιοικητο των δικαστηρίων ανέθρεψε ή δεν ανέθρεψε το παραδικαστικό κύκλωμα : Κάλυψε ή δεν κάλυψε (και καλύπτει ακόμα ) όλους εκείνους τους δικαστές που εκτός από ανίκανοι ,το διασκεδάζουν σε βάρος ακόμα και των ιδίων των συναδέλφων τους; Είναι δυνατόν σε ένα σύστημα που είναι ιεραρχικό ,μεταξύ τους να αυτοδιοικούνται . Ας ψηφίζουν εφέτες ή αρεοπαγίτες για προισταμένους τους. Μέχρι τώρα κινούνταν για την εκλογή τους όσοι δεν ήθελαν να μετατεθούν αφού προαχθούν και να παραμένουν στην έδρα του πρωτοδικείου με σκοπό να υπερασπίσουν τα ιδιωτικά τους συμφέροντα , ενώ τις ψήφους τις κερδίζανε με καλέσματα για καφέ στο σπίτι τους κεράσματα σε ταβέρνες και κάλυψη ανικάνων (γιατί ο σταυρός δεν έχει ηθική κύριοι). Εδώ με την ανοχή αυτών των εκλεγμένων προισταμένων πήραν προαγωγή δικαστές που η κοινή λογική τους κατέτασε στην θέση τους/της θυρωρού των δικαστηρίων. Ελεος κ. Υπουργέ καταργίστε τις δημοσιουπαλληλικές προαγωγές (ο καθένας με την σειρά του) , σπάστε αυτό το απόστημα των ανθρώπων που εντάσσονται ήδη από την σχολή δικαστών σε διάφορες «γραμμές» και ανάλογα με την πολιτική κατάσταση «μασκαρεύονται» σε προοδευτικούς ή συντηριτικούς , με μόνο οδηγό της ζωής τους την ετήσια έκδοση της επετηρίδος των δικαστικών λειτουργών και ενόψει της φιλοδοξίας τους αυτής ζημιώνουν και εξευτελίζουν την Δικαιοσύνη. Πάψτε να πιστεύετε το παραμύθι των δήθεν ελάχιστων διεφθαρμένων ή ανικάνων ( αν και γνωρίζετε πολύ καλά την διαπλοκή πολιτικής και δικαιοσύνης), αυτοί όλοι πιστεύουν σε μια απλή πρακτική θεωρία : Εσείς κ. Υπουργέ αργά ή γρήγορα θα φύγετε , εμείς οι υπόλοιποι θα μείνουμε , οπότε κάθε σου προσπάθεια αν δεν βάζει το μαχαίρι στο κόκκαλο θα είναι μια απλή ενόχληση που θα την διορθώσουμε (εμείς οι ισόβιοι δικαστικοί λειτουργοί). Και κάτι ακόμα κ. Υπουργέ : Εχουν μαζευτεί πολλά λάθη στον θεσμό αυτό που του λείπει η ταπεινότητα , το φιλότιμο και κυρίως ο φόβος της τιμωριτικής κύρωσης εξαιτίας του παραμυθιού της ανέλεγκτης κρίσης του Δικαστή. Η ανωνυμία μου είναι για λόγους προφανείς. Δεν έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη , έχω όμως εμπιστοσύνη στους λίγους Δικαστές που από προσωπική φιλοδοξία και μόνο είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ξεχωρίζουν από την τεράστια μετριότητα των υπολοίπων. Και κάτι άλλο κ. Υπουργέ , όλοι αυτοί που συναθροίζονται στο γραφείο σας έτοιμοι να πουλήσουν τον εαυτό τους με το πρόσχημα του «αδαμάντινου ήθους» πείτε τους ότι τα διαμάντια τα ανακαλύπτουμε αφού με κόπο πολύ τα ψάξουμε , δεν μας αυτοπαρουσιάζονται για να μας υποβάλλουν τα σέβη τους!!!!!!!!!!!
Αξιότιμοι Κύριοι,
Πιστεύω ότι δεν πρόκειται να πεισθεί ο πολίτης περι της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας,όσο υπάρχει η σχετική διάταξη στο σύνταγμα που ορίζει να επιλέγεται η ηγεσία της δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Οσο καλή διάθεση και να υπάρχει από τους κυβερνώντες ,είναι ολοφάνερη και ενίοτε ιδιαίτερα ενοχλητική η επίδραση που επιχειρούν να ασκήσουν οι δύο άλλες εξουσίες στο ανεξάρτητο φρόνημα των δικαστικών λειτουργών.
Με εκτίμηση
Είμαι Μηχανικός. Λίγα γνωρίζω για το τι προβλέπει το σύνταγμα και οι νόμοι για το σχετικό θέμα. Θυμάμαι όμως τις αναφορές του Πρωθυπουργού για τα «αυτονόητα». Κατά την άποψή μου λοιπόν αυτονόητα είναι:
1) Η απόλυτη ανεξαρτησία της Δικαστικής εξουσίας.
2) Η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης χωρίς οποιαδήποτε ανάμιξη – πέραν βεβαίως της έκφρασης γνώμης – των άλλων εξουσιών.
Δεν νομίζω ότι αυτά διασφαλίζονται με όσα διάβασα παραπάνω. Ίσως – όπως διάβασα – να χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση για να διασφαλιστούν όσα εγώ θεωρώ «αυτονόητα», δεν το γνωρίζω.
– Γενικότερο Σχόλιο –
Ένα πάντως είναι το βέβαιο: το αίσθημα κούρασης από τα «μισά» βήματα προόδου που γίνονται σε αυτή τη χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες τείνει πλέον να εξελιχθεί σε αίσθημα απελπισίας για έναν νέο άνθρωπο όπως εγώ. Η Ελλάδα εδώ και πόλλά χρόνια μοιάζει να δίνει έναν εξαντλητικό μακροχρόνιο αγώνα προς την ωριμότητα. Και αυτό το μαρτύριο θεωρώ ότι τελειώνει μόνο με την εφαρμογή κάποιων «αυτονόητων» και συνήθως σκληρών και οδυνηρών αρχών, μέτρων και δράσεων οι οποίες όμως οδηγούν μετά από λίγο καιρό στην λύτρωση της ωριμότητας.
– Γενικότερο Σχόλιο –
Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,
Σωστή η ενέργεια σας για τον σχολαστικότερο έλεγχο των υποψηφίων για τις θέσεις της δικάστικής εξουσίας ώστε να εξαλειφθούν , όσο είναι δυνατόν, φαινόμενα πρόκλησης του κοινού αισθήματος απο δικαστικές αποφάσεις. Διαφωνώ όμως σε κάτι. Πιστεύω πως σε αυτή τη διαδικασία που προτείνεται και αναλύεται στις εφημερίδες της 29/1/2010 θα πρέπει να εισέλθει και κάποια εκλογική διαδικασία σε όλη αυτή την αλυσίδα διαδικασιών για την επιλογή.
Η εκλογή θα μπορούσε να γίνει άν όχι απο τον λαό που καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο, τουλάχιστον απο τον δικηγορικό σύλλογο και τα απανταχού μέλη του ανά την επικράτεια, διότι αυτοί γνωρίζουν σίγουρα τους συναδέλφους τους και υποψηφίους.
Ελπίζω για ένα καλύτερο κράτος.
Η παρούσα διάταξη, όπως και το σύνολο σχεδόν του σχεδίου νόμου, εμφανίζεται μάλλον επικοινωνιακού χαρακτήρα και ουδόλως κατοχυρώνει, έστω και κατ’ ελάχιστο, την ανεξαρτησία της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Νομίζω ότι είναι μάλον προσχηματική προς τον σκοπό αυτόν δεδομένου ότι, αφενός το Υπουργικό Συμβούλιο και ο Υπουργός δεν δεσμεύονται από την γνώμη του Προεδρείου της Βουλής και , αφετέρου, το Προεδρείο καλείται να γνωμοδοτήσει μεταξύ έξι ήδη προεπιλεγμένων από το Υπουργικό Συμβούλιο προσώπων. Μάλιστα, όπως ορίζεται στις επόμενες διατάξεις, τα ίδια περίπου συμβαίνουν και με τους αντιπροέδρους, ενώ, επιπλέον, είναι δυνατή η επιλογή της ηγεσίας ακόμη και χωρίς την γνώμη του Προεδρείου.
Εάν πράγματι η κυβέρνηση επιδιώκει την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, οφείλει να θεσπίσει την εκλογή της ηγεσίας με εκλογή από τις ολομέλειες των ανωτάτων δικαστηρίων. Επειδή όμως σήμερα κάτι τέτοιο προσκρούει στο Ελληνικό Σύνταγμα, μέχρι την αναθεώρηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος η κυβέρνηση μπορεί να θεσμοθετήσει την εν λόγω εκλογή με την μορφή έκφρασης ελεύθερης γνώμης ως απαραίτητο στάδιο της διαδικασίας εκλογής την οποία η ίδια, θα δεσμευτεί πολιτικά ότι θα σεβαστεί απολύτως. Επιπλέον, το κόμμα των Δημοκρατικών έχει προτείνει την καθιέρωση απολύτως συγκεκριμένων αντικειμενικών κριτηρίων (μορίων) για τις προαγωγές των δικαστών, το πλήρες ασυμβίβαστο των δικαστών με θέσεις εκτελεστικής εξουσίας, την ενίσχυση του θεσμού των ενόρκων, το αμετάθετο των δικαστών, την θέσπιση δικαστικής αστυνομίας, την πλήρη αποχή της εκτελεστικής εξουσίας από την άσκηση πειθαρχικών διώξεων των δικαστών και την επαναφορά του αυτοδιοίκητου, το οποίο ευτυχώς επανέρχεται με το παρόν σχέδιο. Δυστυχώς, για τα περισσότερα εξ αυτών απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση, πράγμα αδύνατον μέχρι το έτος 2013!
Οι δικηγόροι να ενημερώνονται αρκετές μέρες πριν για την δικογραφία για να προετοιμάζονται κατάλληλα.
Κατά την διάρκεια της δίκης και αφού η διαδικάσία βρίσκεται στο τελικό στάδιο, η δίκη να διακόπτεται και οι δικηγόροι να προτείνουν εγγράφως στον δικαστή σχέδιο απόφασης. Όσοι δικηγόροι έχουν μεγάλο συντελεστή επιτυχίας στα σχέδια απόφασης που προτείνουν (δηλαδή οι τελικές αποφάσεις είναι κοντά σε αυτά που πρότειναν) να μπορούν μετά από μερικά χρόνια επιτυχούς σταδιοδρομίας να γίνονται δικαστές.
Η πλήρης ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης προϋποθέτει η επιλογή της ηγεσίας της να μην γίνεται με διαδικασία, στην οποία καθοριστικό ρόλο θα έχουν όργανα της νομοθετικής ή της εκτελεστικής εξουσίας και όπου θα δεσπόζουν πολιτικά κριτήρια. Για το λόγο άλλωστε αυτό επικρίνεται και το σημερινό καθεστώς για την επιλογή της ηγεσίας της από την Κυβέρνηση, που πράγματι έχει οδηγήσει διαχρονικά (με εξαίρεση ίσως την περίοδο της πρωθυπουργίας Σημίτη, οπότε και έγιναν επιλογές άξιων δικαστών κατά κοινή ομολογία ανεξάρτητα από τις εικαζόμενες πολιτικές πεποιθήσεις τους, όπως οι Ματθίας, Κρουσταλάκης, Λινός) σε επιλογές με κομματικά κριτήρια. Ωστόσο, η παρέμβαση της Βουλής στην επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης φαλκιδεύει ακόμη περισσότερο την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αφού οι επιλογές θα γίνονται με διακομματική συναίνεση από τα εκπροσωπούμενα στο Κοινοβούλιο κόμματα, όπου και πάλι θα κυριαρχούν αποκλειστικά πολιτικά κριτήρια με αποτέλεσμα η επιλογή των ανώτατων δικαστών να αποτελεί προϊόν διαβούλευσης και συμβιβασμού μεταξύ των κομμάτων (και πιθανόν άσκησης veto από κάποια κόμματα για ορισμένους υποψήφιους για δάφορους λόγους). Έτσι, το ποιοι θα είναι επικεφαλής των ανώτατων δικαστηρίων θα είναι και πάλι προϊόν κομματικής επιλογής (έστω και όχι μονοκομματικής, οπώς σήμερα συμβαίνει) και καμία ελπίδα επιλογής δεν θα έχουν δικαστές, που σεβόμενοι τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις, στέκονται μακριά από την ταύτισή τους ή την καλλιέργεια δημοσίων και άλλων σχέσεων με πολιτικά κόμματα και κομματικούς παράγοντες. Στην ουσία όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα θα εκπροσωπούνται αναλογικά στην ηγεσία της Δικαιοσύνης και αυτό μόνο στην ανεξαρτησία της δεν θα οδηγήσει αλλά αντίθετα θα επιτείνει τον κομματισμό στους κόλπους της. Η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης πρέπει να γίνεται, κατόπιν σχετικής αναθεώρησης του Συντάγματος, από εκλεκτορικό σώμα αποτελούμενο αποκλειστικά από μάχιμους νομικούς (δικαστές, εκπροσώπους των δικηγορικών συλλόγων, καθηγητές των νομικών Σχολών κ.οκ.).