Το άρθρο 129 του ΚΔΔ αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Το Δημόσιο και το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου προς τα οποία γίνονται οι κατά το προηγούμενο άρθρο επιδόσεις, έχουν υποχρέωση να αποστέλλουν στο δικαστήριο τον κατά το άρθρο 149 διοικητικό φάκελο, με αναλυτική έκθεση απόψεων για τη διαφορά και, ειδικότερα, για τους προβαλλόμενους νομικούς και πραγματικούς ισχυρισμούς.
2. Η έκθεση με τον κατά την προηγούμενη παράγραφο διοικητικό φάκελο διαβιβάζονται στο δικαστήριο δέκα πέντε (15) τουλάχιστον πριν από τη δικάσιμο. Στις υποθέσεις, για τις οποίες η κατά το άρθρο 128 προθεσμία έχει συντμηθεί, τα στοιχεία αυτά διαβιβάζονται στο δικαστήριο τουλάχιστον 8 ημέρες πριν από τη δικάσιμο. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης διαβίβασης, η υπόθεση αναβάλλεται αν το ζητήσει εκείνος που έχει ασκήσει το ένδικο βοήθημα ή μέσο ή εκείνος που έχει ασκήσει την παρέμβαση ή και αυτεπαγγέλτως.
Για την αναβολή αυτή γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα πρακτικά».
3. Σε περίπτωση αδικαιολόγητης παράλειψης της διαβίβασης ή εκπρόθεσμης διαβίβασης προς το δικαστήριο των στοιχείων που μνημονεύονται στην παράγραφο 1, το δικαστήριο καταλογίζει σε βάρος της αρχής και υπέρ του αντιδίκου της χρηματική ποινή τριακοσίων (300) έως χιλίων (1.000) ευρώ. Ως αδικαιολόγητη θεωρείται η παράλειψη της διαβίβασης ή η εκπρόθεσμη διαβίβαση εφόσον δεν παρέχονται στο δικαστήριο επαρκείς εξηγήσεις. Η ανωτέρω ποινή καταλογίζεται με την οριστική απόφαση, η οποία ως προς το κεφάλαιο αυτό δεν υπόκειται αυτοτελώς σε ένδικα μέσα. Χωρεί, πάντως, αίτηση διόρθωσης ή ερμηνείας.
4. Αν στη δικάσιμο που ορίζεται μετά την πρώτη αναβολή η αρχή δεν διαβιβάσει στο δικαστήριο τα κατά την παράγραφο 1 στοιχεία, οι πραγματικοί ισχυρισμοί του αντιδίκου της, τεκμαίρονται αληθείς. Το τεκμήριο μπορεί να ανατραπεί από τα στοιχεία της δικογραφίας. Αν στην ίδια δικάσιμο η αρχή διαβιβάσει εκπρόθεσμα στο δικαστήριο τα κατά την παράγραφο 1 στοιχεία, εφαρμόζονται οι παράγραφοι 2 και 3».
5. Η παράλειψη της διαβίβασης ή η εκπρόθεσμη διαβίβαση προς το δικαστήριο των στοιχείων που μνημονεύονται στην παράγραφο 1 συνιστά ιδιαίτερο πειθαρχικό αδίκημα των αρμόδιων για την ενέργεια αυτή υπαλλήλων. Η σχετική πειθαρχική δίκη ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις για το πειθαρχικό δίκαιο κάθε κατηγορίας υπαλλήλων. Την άσκηση της πειθαρχικής δίωξης μπορεί να ζητήσει και ο πρόεδρος του δικαστηρίου ή του οικείου τμήματος, με έγγραφό του προς τον αρμόδιο Υπουργό ή τη διοίκηση του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Στην περίπτωση αυτήν, καθίσταται υποχρεωτική η άσκηση της δίωξης, η πειθαρχική δε απόφαση εκδίδεται το αργότερο μέσα σε έξι (6) μήνες από τη λήψη του εγγράφου για την άσκησή της και κοινοποιείται στον πρόεδρο του δικαστηρίου ή του οικείου τμήματος χωρίς υπαίτια καθυστέρηση».
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΣΑ ΣΧΟΛΙΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ «ΝΕΚΡΟΥ» ΧΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΔΙΚΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ Ή ΜΕΣΟΥ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ) ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΔΙΚΑΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΚΛΗΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΟΥΣ.
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΣΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΡΕΜΟΥΣ (ΣΥΧΝΑ ΕΠΙ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ) ΔΙΑΦΟΡΑΣ, ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΩ ΚΛΗΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥ, ΟΠΟΤΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΙΚΟΥ ΤΗΣ. Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΛΟΓΩ ΜΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΦΑΚΕΛΟΥ.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ, ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΘΕΙ Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΔΙΚΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΩΝ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ ΕΝΤΟΣ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΕΑΝ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΑΤΟΥ ΣΥΝΗΘΕΣΤΑΤΑ ΧΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ, ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΙΛΕΙ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΦΑΚΕΛΟ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΠΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΑ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΔΥΣΜΕΝΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους διατυπώνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις :
Το πρόβλημα που επιχειρείται να θεραπευθεί με τις ρυθμίσεις του άρθρου 25 (ήτοι, η μη έγκαιρη αποστολή του διοικητικού φακέλου στο δικαστήριο και η εξ αυτού του λόγου επιμήκυνση του χρόνου εκκρεμοδικίας εξαιτίας των αναβολών συζήτησης της υπόθεσης) έχουμε τη γνώμη ότι δεν αντιμετωπίζεται λυσιτελώς με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις.
Η θέσπιση αυτόματου τεκμηρίου αληθείας, μετά την πρώτη μετ’ αναβολήν δικάσιμο, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση της Διοίκησης σχετικά με την υποχρέωσή της αυτή και τις συνέπειές της, κρίνεται ως υπερβολική. Στο μέτρο δε που το τεκμήριο ομολογίας υπέρ του αντιδίκου του Δημοσίου, συναρτάται αποκλειστικά και μόνο με την αδράνεια των υπηρεσιακών παραγόντων στην αποστολή του διοικητικού φακέλου, αποσυνδέεται η δικανική κρίση από το βάρος αποδείξεως του ενάγοντος ή του προσφεύγοντος και από την ουσία της διαφοράς, την οποία πάντα οφείλουν να αναζητούν τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.
Εν όψει των ανωτέρω, φρονούμε ότι η υπέρ των σκοπών της δικαιοσύνης επιβολή χρηματικής ποινής και ο καταλογισμός της στα υπεύθυνα για τη μη αποστολή του φακέλου διοικητικά όργανα, συνιστά το εν προκειμένω πρόσφορο και αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος, που είναι η αποθάρρυνση της αδικαιολόγητης μη αποστολής ή της εκπρόθεσμης αποστολής του διοικητικού φακέλου.
Η επιτάχυνση της διοικητικής δίκης δεν συνδέεται με την προσκόμιση του φακέλου από τη Διοίκηση αλλά με τον, εντός ευλόγου χρόνου από την κατάθεση του σχετικού δικογράφου, προσδιορισμό της υποθέσεως για συζήτηση και την έκδοση της αποφάσεως σε σύντομο χρονικό διάστημα. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος είναι απαραίτητο να υπάρχει ικανός αριθμός δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων. Προτείνεται συνεπώς η αύξηση του αριθμού των οργανικών θέσεων των δικαστών της διοικητικής δικαιοσύνης και των θέσεων των δικαστικών υπαλλήλων.
Οι προτεινόμενες με το άρθρο 25 του σχεδίου νόμου ρυθμίσεις των παρ 3 και 4 του άρθρου 129 του ΚΔΔ, για την επιβολή χρηματικών κυρώσεων σε περίπτωση παράλειψης διαβίβασης ή μη εμπρόθεσμης διαβίβασης του διοικητικού φακέλου με αναλυτική έκθεση απόψεων, ενόψει μάλιστα και της πρακτικής των δικαστηρίων να συντέμνουν την προθεσμία κλητεύσεως του Ελληνικού Δημοσίου, πρέπει να απαλειφθούν διότι, πέραν του τεράστιου δημοσιονομικού κόστους από τον καταλογισμό υψηλότατων χρηματικών ποινών σε βάρος της Αρχής και υπέρ του αντιδίκου, δεν λαμβάνουν υπόψη τις αντικειμενικές δυσχέρειες της διοίκησης ως προς τη δυνατότητα έγκαιρης κατάρτισης και αποστολής του φακέλου, οι οποίες συναρτώνται με τον τρόπο διάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών και το ενδεχόμενο ύπαρξης περισσοτέρων συναρμοδίων υπηρεσιών για την ίδια υπόθεση, σε αντίθεση με τον ιδιώτη διάδικο ο οποίος έχει τη δυνατότητα προετοιμασίας του φακέλου και συλλογής του αποδεικτικού υλικού από την κατάθεση του ενδίκου βοηθήματος.
Σε κάθε περίπτωση, το τεκμήριο αληθείας των πραγματικών ισχυρισμών του διαδίκου εξαιτίας της μη έγκαιρης διαβίβασης του φακέλου, πρέπει να περιορισθεί μόνο στην περίπτωση της εκ νέου μη αποστολής του φακέλου μετά από την έκδοση προδικαστικής απόφασης του δικαστηρίου που τάσσει την εντός ευλόγου χρόνου συμμόρφωση στη σχετική υποχρέωση.
Η χρηματική ποινή για την παράλειψη ή την εκπρόθεσμη διαβίβαση του φακέλου, αν τελικώς η θέσπισή της κριθεί αναγκαία, να επιβάλλεται μόνο αν δεν προσκομισθεί ο φάκελος μετά την πρώτη για το λόγο αυτό αναβολή της εκδικάσεως της υποθέσεως σε εύλογο χρονικό διάστημα.
να είναι υποχρεωτική η άσκηση πειθαρχικής δίωξης ,ή και ποινικής από τον
αρμόδιο εισαγγελέα , όταν δεν αποστέλλεται ο διοικητικός φάκελος εμπρόθεσμα.
και υποχρεωτική η αποζημίωση σ εκείνο που άσκησε το ένδικο μέσο ή βοήθημα
από τον αρμόδιο και υπεύθυνο υπάλληλο , επειδή το δημόσιο και ΛΑΟΣ
δεν ευθυνεται να πληρώνει την αμέλεια , την άγνοια και την ανευθυνότητα
των υπαλλήλων , για τις παραλήψεις νομίμων ενεργειών ,
παρόμοια ρύθμιση να προβλεφθεί και στις διατάξεις του άρθρου 24 του πδ 18/89
αλλά σε περίπτωση μη αποστολής του φακέλλου ή εκπρόθεσμης υποβολής
να μη αναβάλλεται η συζήτηση , αλλα να γίνεται κανονικά
και στην περίπτωση αυτή η διοίκηση να μη έχει δικαίωμα έφεσης .
ο υπεύθυνος υπάλληλος να διώκεται ποινικά με απ ευθείας κλήση
Ο πρόεδρος του Δ.Ε να ενημερώνει τον αρμόδιο εισαγγελεα υποχρεωτικά
να ασκεί δε πειθαρχική δίωξη ο ίδιος υποχρεωτικά και όχι δυνητικά .