Άρθρο 31:

Μετά το άρθρο 361 Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 361 Β ως εξής
«1. Όποιος προμηθεύει αγαθά ή προσφέρει υπηρεσίες ή αναγγέλλει με δημόσια πρόσκληση την παροχή ή προμήθεια αυτών αποκλείοντας από καταφρόνηση πρόσωπα λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
2. Εάν στην πράξη της προηγούμενης παραγράφου συμμετείχαν δύο ή περισσότεροι επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) έως είκοσι πέντε (25.000) ευρώ».

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 19:18 | Δοκιμος Πολιτης

    Τι σημαινει με καταφρονηση Ποια η διαφορα της απο την περιφρονηση?Θα ποινικοποιηθει ενα συναισθημα..?Δηλαδη μπορεις να κανεις την ιδια ακριβως ενεργεια,ή παροχη αγαθων με καταφρονηση αλλα και χωρις καταφρονηση ετσι..Εστω οτι ερμηνευτει πως θα αποδυκνυεται οτι καποιος εδρασε μα καταφρονηση υπαρχουν καποιες λεξεις ή ενεργειες ή πραξεις?Οποιος το πραγματοποιει σιγουρα θα χρησιμοποιει κοσμιες φρασεις και υπαρχει κινδυνος να εκφυλιστει το νοημα του Νομου.Τοσα κληροδοτηματα και Ιδρυματα εφοπλιστων που δινουν για παραδειγμα υποτροφια σε οποιον καταγεται απο το χωριο Ανω Ραχουλα απο την Ηπειρο Δεν αποκλειει αλλους λογω καταγωγης?Η αν ενας εφοπλιστής στη διαθηκη του γραψει οτι αφηνει περιουσια για υποτροφιες για ναυτικους απο τη Χιο γιατι αυτοι ειναι οι καλυτεροι αν καποιος την προσβαλλει οτι καταφρονει τους υπολοιπους?Αν η Ευαγγελικη εκκλησια της Πεντηκοστης δωσει αγαθα ή υπηρεσιες(ρουχα,τσιγαρα,εκδρομες,χρηματα) στα μελη-πιστους της?Ειναι καταφρονηση διοτι γινεται διακριση λογω θρησκειας?Το ιδιο το κρατος και ο ΑΣΕΠ οταν βαζει εντοπιοτητα στους διαγωνισμους του δεν θα μπορουσε να ισχυρισθει καποιος οτι καταφρονειται λογω καταγωγης γιατι ειναι σαν να δεχεται οτι ο αλλος που δεν ειναι απο μια περιοχη παραμεθορια δεν θα δουλεψει?

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 13:02 | Μανώλης Αγαπητός

    Δηλαδή δεν έχω το δικαίωμα της επιλογής στο ποιους θα βοηθήσω?
    Δεν το κατάλαβα αυτό! Και τη σημαίνει καταφρόνηση?

    Όταν δηλαδή κάποιες οργανώσεις ετοιμάζουν πακέτα βοήθειας μόνο για μετανάστες(και καλά κάνουν) θα μπορώ να πω ότι καταφρονούν την εθνική μου υπόσταση ως Έλληνα και με αποκλείουν από τη βοήθεια αυτή? Αν αυτοί δεν καταφρονούν, γιατί να θεωρείτε πως καταφρονώ εγώ όταν θέλω να βοηθήσω μόνο έλληνες?

    Υπόψιν προσωπικά θεωρώ πως βοήθεια πρέπει να δίνουμε σε όλους ανεξαιρέτως!

  • 17 Νοεμβρίου 2015, 10:35 | ΓΙΑΝΝΗΣ Σ.

    Δηλαδή ο Δικαστής θα κρίνει με ποιά κριτήρια ότι υπάρχει καταφρόνηση;
    Αυτό το άρθρο κατ ουσίαν ποινικοποιεί την επιλογή στην φιλανθρωπία. Ας κάνουμε μια αντιστοιχία με μια περίπτωση που δεν συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο. Αν ένας σύλλογος φιλάθλων π.χ. του Ολυμπιακού αποφασίσει να συνδράμει αναξιοπαθούντα μέλη του, κάποιος παναθηναϊκός θα μπορούσε να στραφεί εναντίων του συλλόγου αφού η καταφρόνηση είναι φανερή και η φιλανθρωπία στοχεύει μόνο τους οπαδούς της μιας ομάδας. Το σκεπτικό πίσω απ’ το άρθρο είναι απαράδεκτο και περιορίζει την ελευθερία στην βούληση.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 06:34 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Όλως απαράδεκτη διάταξη, αντικειμένη προς το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας διακινήσεως αγαθών καί προσφοράς υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Εξ άλλου, αναλογισθείτε καί τούτο.
    Σήμερα εν Ελλάδι θεσμικώς λειτουργούν κάποια ιδιωτικά σχολεία, βάσει της θρησκείας, όπως είναι τα Ιουδαϊκά του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλλαδος, τα ισλαμικά της Δυτικής Θράκης, τα Ρωμαιοκαθολικά όπως η Λεόντειος, τα ορθόδοξα χριστιανικά σχολεία όπως είναι η «Γ.Ε.Χ.Α.» δηλαδή «Ένωση Γονέων η Χριστιανική Αγωγή» κ.λ.π. Σκεφθείτε λοιπόν, ότι αυτά τυπικώς δεν πωλούν καί δεν αγοράζουν εμπορεύματα, διότι δεν είναι υπεραγορές, αλλά είναι υπηρεσίες. Όμως, παρέχουν κατά προτεραιότητα το δικαίωμα εγγραφής τους επί συγκεκριμένων θρησκευτών, όπως η «Ένωση Γονέων η Χριστιανική Αγωγή» ή «Γ.Ε.Χ.Α.» διοριζομένων καί εγγραφομένων αποκλειστικώς ορθοδόξων χριστιανών. Εκεί λοιπόν τί θα τους πείτε; «Σας καταργούμε βάσει της διατάξεώς μας, επειδή παρέχετε θρησκευτικήν αγωγήν επί τη βάσει των αντιλήψεών σας;» Επίσης, πόθεν τεκμαίρεται η «καταφρόνηση» μέσω της αποκλειστικής παροχής ορισμένων υπηρεσιών; Τίνι λόγω αυτό θεωρείται ως «μίσος» ή ό,τι παρόμοιον; Μήπως υπάρχουν σχετικά γραπτά κείμενα; Μήπως υπάρχουν σχετικές πράξεις; Καί αν θεωρείτε ως τέτοιας υφής, τίνι τρόπω το τεκμαίρετε ώστε να το παραθέσετε προς κριτικήν; Επομένως, πάσα η επιχειρηματολογία σας είναι διάτρητη καί απαιτεί ριζική αναδόμηση. Εξ άλλου, δείτε το καί ως εξής. Προ καιρού, η πολιτική παράταξη με την επωνυμίαν «Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή» διένεμε τρόφιμα καί οργάνωνε μέσω ιδίας πρωτοβουλίας της, αιμοδοσίες αποκλειστικώς υπέρ των Ελλήνων καί το κατεδικάσατε ιδεολογικώς. Όμως, δεν είδα ποτέ την καταδίκην εκ μέρους σας, των αντιστοίχων εν Ελλάδι πράξεων του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος αποκλειστικώς υπέρ των Εβραίων ή αλλοεθνών εν Ελλάδι χάριν των εισερχομένων εν Ελλάδι ομοεθνών τους. Άρα, εδώ προφανώς οφείλετε να κατανοήσετε ότι επί μειζόνων θεμάτων δεν υπάρχουν εκλεκτικισμοί καί άρα ή θα τις αφήσετε άπασες ελεύθερες, υπό τον αποκλειστικόν περιορισμόν της ειρηνικής οργανώσεώς τους καί διεξαγωγής τους εκ των υπευθύνων, άνευ επεισοδίων, ενώ ταυτοχρόνως οι ενδεχομένως υπάρχοντες κρατικοί υπάλληλοι θα τελούν τα καθήκοντά τους τυπικώς καί ουδέν πλέον αυτού ή
    εάν δεν το επιθυμείτε αυτό,επιδιώκοντες την απαγόρευσιν, θα πρέπει να την επιβάλετε ολοκληρωτικώς καί προς το σύνολον των διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων, των τηλεοπτικών διαύλων καί την Εκκλησίαν της Ελλάδος, τις υπεραγορές κ.λ.π. χάριν της αρχής της ισονομίας κατ’ άρθρον 4.1-2Σ. Εσείς επιλέγετε. Άχρηστες ηθικολογίες τέλος. Τα συμπεράσματα δικά σας.-

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 23:46 | Ξενοφων

    Αναρωτιέμαι ποιό το προστατευόμενο έννομο αγαθό της εν λόγω διάταξης, κατά τη θεωρία του Ποινικού Τμήματος της Σχολής ΝΟΠΕ ΑΠΘ…

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 14:08 | Στελλα

    Νομίζω ότι θα ήταν φρόνιμο να προβλεφθεί στην επανάληψη της συγκεκριμένης πράξης να προσαυξάνεται η ποινή φυλάκισης όσο και το πρόστιμο.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 18:38 | psaranto

    Δεν υπάρχει ορισμος τι σημαίνει καταφρόνηση.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 18:28 | Γρηγόριος Γιάκας μέλος Ν.Σ.Κ.

    Η διάταξη είναι νομοτεχνικά σωστή. Ωστόσο, θα έπρεπε να προστεθεί και παράγραφος η οποία θα ορίζει ότι : «Η τέλεση της πράξης από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό συνιστά επιβαρυντική περίσταση» ώστε με την τυποποίηση δύο νομοτυπικών μορφών του εγκλήματος (κοινό και ιδιαίτερο) να αυξηθεί η ευθύνη των κάθε είδους δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών κατά την άσκηση των καθηκόντων που τους έχουν ανατεθεί. Φαινόμενα που ενδέχεται να προκύψουν στο μέλλον (όπως λ.χ. άρνηση συμβολαιογράφου να προβεί στη σύναψη συμφώνου συμβίωσης ομόφυλου ζευγαριού επικαλούμενος τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, υπόθεση για την οποία εκδόθηκε η απόφαση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Ladele vs United Kingdom ή λ.χ. κέντρο παιδοθεσίας που απορρίπτει ή αδικαιολόγητα καθυστερεί την αίτηση παιδοθεσίας πολίτη λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου (σχετ. η απόφαση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Frette vs France)θα μπορούν να αντιμετωπίζονται αυστηρότερα από τα εθνικά δικαστήρια, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό το πλέγμα προστασίας.
    Περαιτέρω, θα πρέπει να προστεθεί και νέα διάταξη στο άρθρο αυτό η οποία θα ορίζει ότι «η διάταξη του άρθρου 1 του ν. 4285/2014 (ΦΕΚ Α’ 191/10-9-2014) («όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ») αναδιατυπώνεται ως εξής : «όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων ή προσβάλλει την αξιοπρέπεια αυτών των ατόμων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ».
    Η προσθήκη του όρου «ή προσβάλλει την αξιοπρέπεια αυτών των ατόμων» είναι αναγκαία ενόψει του ότι η διάταξη, με τη σημερινή της μορφή, και τις αυστηρές προϋποθέσεις που αξιώνει για την εφαρμογή της, δεν δύναται να επιτελέσει το ρόλο για τον οποίο έχει θεσπιστεί, εφόσον το έγκλημα του κηρύγματος μίσους που γίνεται με τρόπο που «δεν ενέχει οπωσδήποτε απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων» παρότι συνιστά κήρυγμα μίσους, μένει τελικώς ατιμώρητο. Όμως, αυτό δεν είναι σύμφωνο με τη νομολογία του ΕΔΔΑ (βλ. υπόθεση Vejdeland vs Sweden, όπου το Δικαστήριο έκρινε ότι η διέγερση σε μίσος δεν συνεπάγεται απαραίτητα πρόσκληση για μια πράξη βίας ή άλλες εγκληματικές ενέργειες. Επιθέσεις σε άτομα που διαπράττονται μέσω προσβολών, παροχής υποστήριξης σε γελοιοποίηση, ή συκοφαντική δυσφήμηση ειδικών ομάδων πληθυσμού αρκούν για να δοθεί στις αρχές το δικαίωμα να καταπολεμήσουν το ρατσιστικό λόγο που εκφέρεται ως ελευθερία της έκφρασης και ασκείται με έναν ανεύθυνο τρόπο (βλ. και Féret v. Belgium, no. 15615/07, § 73, 16 July 2009). Αυτό, σε πρακτικό επίπεδο σημαίνει, ότι αν ο νομοθέτης επιθυμεί, με τη διάταξη αυτή, να αντιμετωπίσει το κήρυγμα μίσους κατά ομάδας προσώπων λόγω των χαρακτηριστικών τους θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι πολλές φορές οι δράστες του κηρύγματος μίσους με το απαξιωτικό τους λόγο προσβάλλουν την αξιοπρέπεια ομάδας προσώπων χωρίς όμως η πράξη τους αυτή να ενέχει και απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, πλην όμως η πράξη τους αυτή να προσβάλλει την αξιοπρέπεια των προσώπων αυτών και να πρέπει να τιμωρείται ποινικά, διότι,σε διαφορετική περίπτωση, ο δράστης θα μπορούσε ανενόχλητος, επικαλούμενος τη διάταξη του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ για το δικαίωμα έκφρασης, να δηλώνει δημόσια λ.χ. ότι «η ομοφυλοφιλία είναι διαστροφή κλπ.» και να παραμένει ατιμώρητος, παρά το ότι το ΕΔΔΑ έχει αμετακλήτως αποφανθεί ότι επιθέσεις σε άτομα που διαπράττονται μέσω προσβολών, παροχής υποστήριξης σε γελοιοποίηση, ή συκοφαντική δυσφήμηση ειδικών ομάδων πληθυσμού αρκούν για να δοθεί στις αρχές το δικαίωμα να καταπολεμήσουν το ρατσιστικό λόγο που εκφέρεται ως ελευθερία της έκφρασης και ασκείται με έναν ανεύθυνο τρόπο (βλ. Vejdeland vs Sweden, Féret v. Belgium, no. 15615/07, § 73, 16 July 2009).

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 21:33 | Αθανάσιος Τσιούρας

    Ένα ακόμα έγκλημα δίχως βλάβη. Απαράδεκτη διάταξη – πρέπει να μη περιληφθεί στο σχέδιο νόμου.

  • Η ένταξη του προτεινόμενου ψευδεγκλήματος στο κεφάλαιο περί προσβολών της τιμής φανερώνει ελλιπή εξοικείωση με την διδασκαλία περί συλλογικής εξύβρισης. Η δημόσια πρόσκληση, παροχή κλπ εξ ορισμού δεν κατατείνει στην εξατομικευμένη προσβολή της τιμής ενός συγκεκριμένου κοινωνού του δικαίου. Προτεινόμενη βιβλιογραφία: Androulakis, Die Sammelbeleidigung, Κιούπης, Η εξύβριση, Σπινέλλης, Εγκλήματα κατά της τιμής.

    Όσο για την προσθήκη του καινοφανούς υποκειμενικού στοιχείου του αδίκου «από καταφρόνηση», δημιουργεί ξεκάθαρα φρονηματικό άδικο, αναγόμενο μάλιστα στις πολιτικές επιλογές του υποτιθεμένου δράστη. Η αοριστία του και το δυσαπόδεικτό του συγκρούονται με την αρχή nullum crimen sine lege certa, καθώς είναι αδύνατον να προβλέπεται εκ των προτέρων τι απαγορεύεται και τι όχι, και εξασφαλίζουν την κατά βούληση χρήση της διάταξης εις βάρος των πολιτικών αντιπάλων των εκάστοτε κυβερνώντων.