Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 08: Κληρονομικό δικαίωμα

Άρθρο 08: Κληρονομικό δικαίωμα

Ως προς το κληρονομικό δικαίωμα των μερών του συμφώνου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα που αφορούν τους συζύγους. Κατά την κατάρτιση του συμφώνου το κάθε μέρος μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμά του στη νόμιμη μοίρα.

Σχόλια
  • 22 Νοεμβρίου 2015, 21:29 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Είναι σημαντικό μέσα στο νομοσχέδιο αυτό, να υπάρξουν ξεκάθαρες και σαφείς οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει το Ληξιαρχείο όσον αφορά το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας, όταν παραλαμβάνει ένα Σύμφωνο Συμβίωσης. Έτσι ώστε να μην υπάρξουν μελλοντικές περιπλοκές όσον αφορά κληρονομιές, συντάξεις και άλλα ζητήματα που άπτονται του σχετικής ρύθμισης.

  • 21 Νοεμβρίου 2015, 07:14 | Augusto

    Τα ζευγάρια του ίδιου φύλου δεν έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ως προς την ποιότητα της προσωπικής τους σχέσης, που να τα διαφοροποιεί ως προς τα ετερόφυλα. Σχέσεις αγάπης, συνεργασίας, κατανόησης, επίγνωσης καθήκοντος και ότι άλλο μπορεί να χαρακτηρίσει μια επιτυχή ετερόφυλη σχέση που οδηγείται να ολοκληρώσει την οικογένεια με την απόκτηση παιδιών, μπορεί εξίσου καλά να υφίστανται και στα ομόφυλα ζευγάρια.
    Αν λοιπόν όσοι και όσες κόπτονται υποκριτικά για το «καλό των παιδιών» μας ενδιαφέρονταν πραγματικά γι’ αυτά θα έπρεπε να τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα να έχουν και τους δύο γονείς τους και όχι λυσσαλέα στο όνομα των δικών τους όποιων στερεοτυπικών πεποιθήσεων να προσπαθούν να τους στερήσουν το δικαίωμα τους να έχουν ίσα οικογενειακά δικαιώματα με όλα τα άλλα παιδιά.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:41 | Χάρης Παπαδόπουλος

    Να υπάρξει ξεκάθαρη αναφορά για το τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα οικογενειακής μερίδας.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:23 | prsk

    Να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές όταν αργότερα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 13:36 | Κική Σταματόγιαννη

    Στο πλαίσιο ακριβώς της ισότητας με την οποία οφείλει να αντιμετωπίζει ο νόμος όλους/ες τους/τις πολίτες, θα πρέπει να υπάρξει ρητή νομοθετική πρόβλεψη σε σχέση με ζητήματα, όπως η δημιουργία οικογενειακής μερίδας στο ληξιαρχείο, όπως συμβαίνει άλλωστε και στις περιπτώσεις τέλεσης θρησκευτικού ή πολιτικού γάμου.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 11:34 | Φέγγη Θεοδώρα

    Να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές όταν αργότερα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:26 | Σπυρίδων Πετρίτης

    Επειδη δεν πρεπει, και δεν αναγνωριζω κανεναν λογο να ασχοληθω για να απαντησω προσωπικά στον καθένα, που κάνει σχολια που μιλουν περι κοινωνιας «ζωων», θα ήθελα να επαναλαβω κι εδω την προταση μου ωστε τα σχολια αυτα οχι απλα να σβηνονται αμεσα απο τους αρμοδιους, αλλα και να προωθηθει η αντιρατσιστικη παιδεια αλλα και η αναμορφωση του ποινικου δικαιου ωστε τετοια σχολια δημοσια στο διαδικτυο να αντιμετωπιζονται ως αυτο που πραγματικα ειναι: Δηλ. οχι ως εκφραση γνωμης, αλλα ως ρατσιστικά κηρυγματα μισους. Θεωρω οτι και με βαση τον υπαρχοντα αντιρατσιστικο νομο, οι ενεργειες της διωξης ηλ. εγκληματος θα πρεπει να ειναι αμεσες στην κατευθυνση της προστασίας μιάς ομάδας ανθρώπων που είναι ήδη στοχοποιημένη από την ακροδεξιά και από το μίσος μιάς μερίδας φονταμενταλιστών χριστιανών συμπολιτών μας.

    Συναφές με το προηγούμενο σχόλιο, είναι και το ακόλουθο: Στο σχέδιο νόμου όπως θα κατατεθεί στη Βουλή, πρέπει να αναφέρεται ρητά τι θα κάνουν οι υπάλληλοι των Ληξιαρχείων όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης, σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές αργότερα.

    Αν συνυπολογίσουμε την αυθαιρεσία πολλών υπαλλήλων στο ευρύτερο δημόσιο όταν έχουν να κάνουν με θέματα πολιτικών γάμων, ή πολύ περισσότερο τη στάση των ληξιαρχείων ως την απαλοιφή του θρησκεύματος από το αρχείο, τέλος ανάλογες περιπλοκές βάσει των οποίων πολλοί γονείς αναγκάζονται να «βαπτίσουν» το παιδί τους αντί να επιλέξουν τη λύση της ονοματοδοσίας, αν και θα το ήθελαν, τέλος αν συνυπολογίσουμε τους υπαλλήλους που θέλουν σαφέστερες οδηγίες και από το φόβο της ευθύνης μόνο, τότε συμπεραίνουμε ότι οι εν λόγω διατάξεις θα πρέπει να γίνουν σαφέστερες.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 08:35 | Κιουση Θάλεια

    Να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές όταν αργότερα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 06:48 | Ανδρέας Ξερουδάκης

    Θα πρέπει να αναφέρεται η δυνατότητα δημιουργίας Οικογενειακής Μερίδας, όταν τα Ληξιαρχεία παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης, όπως στην περίπτωση τέλεσης γάμου (πολιτικού ή θρησκευτικού).

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 02:20 | Τάκης Παπάς

    Πρέπει επίσης να προβλεφθεί σ αυτόν τον νόμο τί θα γίνει με το άνοιγμα των οικογενειακών μερίδων των ληξιαρχείων. Διαφορετικά αργότερα θα ανακύψουν προβλήματα αναφορικά με κληρονομικά, συνταξιοδοτικά κλπ θέματα.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 01:36 | Απόστολος Καραμπαΐρης

    Δε βλέπω να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία, όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης Μιλάω για άνοιγμα οικογενειακής μερίδας. Πρέπει να διευκρινιστεί, για να μην υπάρχει ασάφεια σε θέματα κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 23:59 | zaraboukaeleni

    θα πρεπει καπου να αναφερεται ακριβως τι θα πρεπει να κανουν τα Ληξιαρχεια ,οταν παραλαμβανουν ενα Συμφωνο Συμβιωσης, να ειναι πληρως ενημερωμενοι εστι ωστε να αποφευγονται καθηστερησεις ,σε σχεση με το ανοιγμα της οικογ. Μεριδας , με κληρονομικα , με συνταξεις κλπ…

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:41 | Λίζα Αστερίου

    Είναι σημαντικό να αναφέρεται ρητά μέσα στο προτεινόμενο νομοσχέδιο τι θα πρέπει να κάνουν τα ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα σύμφωνο συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα οικογενειακής μερίδας. Αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί από τώρα. Διαφορετικά θα υπάρξουν περιπλοκές όταν χρειαστεί να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομιές, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:02 | Βασίλης

    Να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές όταν αργότερα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:24 | Φώτης

    Να αναφέρεται ρητά τι πρέπει να κάνουν τα Ληξιαρχεία όταν παραλαμβάνουν ένα Σύμφωνο Συμβίωσης σε σχέση με το άνοιγμα Οικογενειακής Μερίδας. Αν αυτό δεν διευκρινιστεί από τώρα, θα υπάρξουν περιπλοκές όταν αργότερα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν θέματα που αφορούν κληρονομικά, συντάξεις, μετακινήσεις κλπ.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 19:49 | Στέλλα

    Δεν αναφέρεται πουθενά η δυνατότητα δημιουργίας οικογενειακής μερίδας στο ληξιαρχείο, όπως συμβαίνει με τα άτομα που τελούν γάμο (πολιτικό ή θρησκευτικό), με όλα τα προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργηθούν αν κάποια δημόσια, κρατική ή δημοτική υπηρεσία αρνηθεί να δεχτεί ως ζευγάρι δύο άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Μετά την κατάθεση του συμφώνου θα έπρεπε άμεσα να μπορεί το ζευγάρι να ανοίγει οικογενειακή μερίδα

  • 16 Νοεμβρίου 2015, 14:45 | Nikos Στρατηγός

    Θεωρώ ότι λόγω του επικείμενου κύματος μεταναστών/προσφύγων από χώρες εκτός ΕΕ προς την Ελλάδα, ο κ. Υπουργός πρέπει να φανεί πιο γενναιόδωρος (αναγνωρίζοντας μια πραγματική κατάσταση) και παράλληλα με τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης να χορηγεί (στον αλλοδαπό, εάν υπάρχει) πράσινη κάρτα και σε περίπτωση υιοθεσίας χορήγηση ιθαγένειας. Έτσι λύνεται και το γλέγον ζήτημα της αναγνώρισης ως Ελλήνων ατόμων με άλλη ιθαγένεια ή απάτριδων.

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 22:31 | Παναγιώτης Ζαμάνης

    Στο άρθρο 8 που αναφέρεται στο «Κληρονομικό δικαίωμα» γιατί επικαλείται την εφαρμογή αναλόγων διατάξεων του Αστικού Κώδικα «που αφορούν τους συζύγους». Εκεί έχουμε κληρονομικό δικαίωμα μεταξύ παντρεμένων διαφορετικού φύλου. Σε ομόφυλα ζευγάρια δεν έχουμε διαφορετικότητα φύλου. Ποιά κληρονομεί ποιά από τις δύο και ποιός κληρονομεί ποιόν από τους δύο;. Ποιος θα ορίζει την όποια προτεραιότητα ή διαφορετικότητα;
    Μήπως τελικά θέλουμε να καθιερώσουμε μια κοινωνία ανθρώπων όπου οι λέξεις «οικογένεια», «ο/η σύζυγος». «γονέας». «πατέρας» «μητέρα», «παππούς», «γιαγιά» κ.λπ. θα είναι απαγορευμένες και θα στιγματίζεται όποιος τις χρησιμοποιεί; Θέλουμε να φτιάξουμε μια κοινωνία «Ζώων» και όχι ανθρώπων με δημοκρατικές και ηθικές αρχές, με πολισμό;

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 16:36 | Θεοφόρος

    ΟΧΙ

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 00:43 | Γεώργιος Γεωργιάδης

    Το άρθρο 8 του νομοσχεδίου εισάγει δυο ρυθμίσεις που αφορούν τα κληρονομικά δικαιώματα του συμβίου. Με τις ρυθμίσεις αυτές επιχειρείται να θεραπευθούν δυο αστοχίες του υφιστάμενου νόμου 3719/2008, τις οποίες δημοσίως είχα επισημάνει με εισήγησή μου στο πλαίσιο των εργασιών του 10ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Ένωσης Αστικολόγων, που έλαβε χώρα στις 22 και 23 Φεβρουαρίου 2013, στη Θεσσαλονίκη και έχουν δημοσιευθεί στο τεύχος Οκτωβρίου 2013 του περιοδικού «Χρονικά Ιδιωτικού Δικαίου».
    Πρώτον, το εξ αδιαθέτου κληρονομικό δικαίωμα του συμβίου έχει ορισθεί με τη διάταξη του άρθρου 11 § 1 του ν. 3719/2008 στο 1/6 της κληρονομίας αντί του 1/4 που ορίζεται στην ΑΚ 1820 για τον επιζώντα σύζυγο. Η διαφοροποίηση της κληρονομικής μερίδας του συμβίου έναντι αυτής του συζύγου είναι αδικαιολόγητη και μικρόψυχη και παραπέμπει στο ιστορικά στιγματισμένο κληρονομικό ποσοστό (1/6) της επιβιώσασας παλλακίδος που είχε πρωτοεισαχθεί επί Ιουστινιανού με τη Νεαρά 98. Ορισμένοι χαιρετίζουν τη διαφοροποίηση αυτή ως κίνητρο για να προτιμήσει κανείς τη σύναψη γάμου αντί συμφώνου συμβίωσης. Το κίνητρο αυτό όμως μπορεί να λειτουργεί και αντίστροφα: H διαφοροποίηση μπορεί να προκαλεί πιέσεις από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του προσώπου (π.χ. γονείς ή τέκνα από προηγούμενο γάμο) για τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης αντί γάμου, προκειμένου να μειωθεί κατά το δυνατόν λιγότερο η εξ αδιαθέτου κληρονομική τους μερίδα.
    Ορθά λοιπόν προτείνεται με τη ρύθμιση του πρώτου εδαφίου του άρθρου 8 του νομοσχεδίου η πλήρης εξομοίωση των κληρονομικών δικαιωμάτων του συμβίου με τα δικαιώματα του συζύγου, καθώς δεν συντρέχει λόγος για τη διαφοροποίηση που είχε εισαχθεί με τον ν. 3719/2008.
    Η δεύτερη αστοχία στο πεδίο των κληρονομικών σχέσεων αφορά την απονομή με τις διατάξεις των άρθρων 11 §§ 2 και 3 του ν. 3719/2008 δικαιώματος νόμιμης μοίρας του επιζώντος συμβίου στην περιουσία του θανόντος συμβίου. Είχα επισημάνει η πως πρόβλεψη νόμιμης μοίρας υπέρ προσώπου που συνδέεται μόνο με σύμφωνο συμβίωσης με τον κληρονομούμενο αντιφάσκει με την ιδεολογική αφετηρία του συμφώνου συμβίωσης ως θεσμού ενδοτικού δικαίου. Είναι παράδοξο ο νόμος να μην περιέχει οποιαδήποτε ρύθμιση αναγκαστικού χαρακτήρα για τις προσωπικές και περιουσιακές σχέσεις των συμβίων εν ζωή, αλλά να επιβάλλει αναγκαστική διαδοχή μετά τον θάνατο ενός από αυτούς. Πέραν όμως της ιδεολογικής αντίφασης, η υποχρεωτική απονομή νόμιμης μοίρας μειώνει σημαντικά την ελκυστικότητα του θεσμού του συμφώνου συμβίωσης για τους «αντιρρησίες του γάμου».
    Για την αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού προτείνεται στο νομοσχέδιο να παρέχεται η δυνατότητα σε καθένα από τους συμβίους να επιλέξει κατά την κατάρτιση του συμφώνου συμβίωσης αν θα εμείνει στο δικαίωμα της νόμιμης μοίρας ή αν θα παραιτηθεί από αυτό. Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι σαφώς καλύτερη από την υφιστάμενη: Η νόμιμη μοίρα παύει να επιβάλλεται ετερόνομα στους συμβίους και τους δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουν (άραγε κατόπιν διαπραγματεύσεων;) αν θα παραιτηθούν εκ των προτέρων από αυτήν ή όχι. Αναρωτιέμαι όμως, αν αυτό το δικαίωμα επιλογής είναι σύμφωνο με τον χαρακτήρα της νόμιμης μοίρας ως θεσμού αναγκαστικού δικαίου. Είναι νοητό να μιλάμε για «νόμιμη μοίρα», δηλαδή για αναγκαστική διαδοχή πέρα και ανεξάρτητα από τη βούληση του κληρονομουμένου, όταν δίνεται στον μελλοντικό κληρονόμο η δυνατότητα να παραιτηθεί από το δικαίωμά του ήδη κατά την κατάρτιση του συμφώνου συμβίωσης, δηλαδή πριν από τη γέννηση του δικαιώματος; Η δυνατότητα ή μη παραίτησης από τη νόμιμη μοίρα μετά τη γέννηση του δικαιώματος απασχολεί από παλιά τη νομολογία αλλά και τη θεωρία. Ο νομοθέτης επιχειρεί πλέον να τάμει το ζήτημα νομοθετικά και μάλιστα για τον χρόνο πριν από τη γέννηση του δικαιώματος. Το πώς θα επιδρούσε μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση στον επιστημονικό διάλογο ως προς τη δυνατότητα παραίτησης από τη νόμιμη μοίρα σε όλες τις άλλες περιπτώσεις μένει να φανεί στο μέλλον. Ωστόσο, δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο είναι χρήσιμη μια τόσο τολμηρή νομοθετική πρωτοβουλία που μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στο δόγμα του αστικού δικαίου. Ορθότερο μου φαίνεται να εξαιρεθούν οι διατάξεις περί νομίμου μοίρας από τη νομοθετική παραπομπή που επιχειρείται με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 8 του νομοσχεδίου και να προβλεφθεί ρητώς ότι στον επιζώντα σύμβιο δεν απονέμεται δικαίωμα νόμιμης μοίρας. Η λύση αυτή είναι συνεπέστερη και προς τον θεσμό του συμφώνου συμβίωσης ως θεσμού ενδοτικού δικαίου αλλά και προς τον θεσμό της νόμιμης μοίρας ως θεσμού αναγκαστικού δικαίου.
    Εξάλλου, λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα που θα παρέχεται πλέον με το άρθρο 1 του νομοσχεδίου να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης άτομα του ίδιου φύλου, αν δεν υπάρξει κατά την κατάρτιση του συμφώνου συμβίωσης παραίτηση από τη νόμιμη μοίρα κατ’ άρθρο 8 εδ. β΄ του νομοσχεδίου, θα οδηγηθούμε στο παράδοξο μεταξύ των νόμιμων μεριδούχων κατά την κληρονόμηση ενός προσώπου να συγκαταλέγονται υποχρεωτικά οι κατιόντες, οι γονείς και ο/η συνδεόμενος με σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλος σύντροφος. Είναι άραγε ώριμη η ελληνική κοινωνία να υποδεχθεί τον ομόφυλο σύντροφο στον κύκλο των νόμιμων μεριδούχων και είναι αντίστοιχα ο θεσμός της νόμιμης μοίρας, που αποτελεί εκδήλωση της συνταγματικής προστασίας της οικογένειας, η οποία κατοχυρώνεται θεσμικά στο άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος, κατάλληλος και πρόσφορος για να προστατεύσει τα κληρονομικά δικαιώματα του ομόφυλου συμβίου;

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 01:16 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Απαντώ επί του προκειμένου τα κάτωθι.
    (1) Δεν υπάρχει κύηση άνευ σπέρματος καί ωαρίου. Άρα, καί στην περίπτωσιν των ομοφυλοφιλικών ζευγών, απαιτείται η ενδιάμεση εμπλοκή καί ταυτοχρόνως εκουσία στήριξη των ετεροφυλοφίλων. Άρα, είτε υπάρχουν
    δύο άνδρες ομοφυλόφιλοι καί θέλουν ετεροφυλόφιλη γυναίκα χάριν κυήσεως είτε υπάρχουν δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες καί θέλουν άνδρα δότη σπέρματος, πάλιν υπάρχει εμπλοκή των ετεροφυλοφίλων. Άρα, εδώ απαιτείται η νομική κατοχύρωση του τρόπου συναινέσεως των ετεροφυλοφίλων περί τέτοιων πράξεων, χάριν χρήσεως των σπερμάτων ή τω ωαρίων τους καί αν δεν υπάρχει σχετική νόμιμη χρήση, τότε θα πρέπει να υπάρχουν ακόμα καί υποχρεωτικές εκτρώσεις, στερήσεις ιατρικών αδειών, κλεισίματα ιατρικών εργαστηρίων κ.λ.π.
    (2)Η βλακώδης διατύπωση βάσει της οποίας «μέσω δικαστικής αποφάσεως αναγνωρίζεται η πατρότητα του τέκνου», θα πρέπει να καταργηθεί καί να θεσπισθεί πλέον η διατύπωση βάσει της οποίας «η πατρότητα του τέκνου τεκμαίρεται μέσω εξετάσως του δεσορυζιβορινουκλεϊκού οξέως(dna test) μεταξύ των εριζόντων γονέων καί του συγκεκριμένου τέκνου επί αδιαβλήτου καί αποδεκτού εξ όλων των εριζόντων μερών εργαστηρίου, οριζομένου εκ των αρμοδίων κρατικών αρχών».
    (3) Οι αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων καί των διεθνών οργανισμών δεν είναι θέσφατα, καθώς:
    (α) είναι προτρεπτικές καί όχι δεσμευτικές,
    (β) εδράζονται σε διεθνείς συνθήκες, τις οποίες τα κυρίαρχα κράτη μπορούν ανά πάσαν στιγμήν εφ’ όσον το κρίνουν σκόπιμον να τις καταγγείλουν,
    (γ) οφείλουν να εφαρμόζονται κατ’ άρθρον 28.1Σ. προς τους αλλοδαπούς επί τη βάσει της αμοιβαιότητος,
    (δ) οι Ελληνικές κυβερνήσεις επί αξιακών θεμάτων δεσμεύονται αποκλειστικώς εκ του λαού κατ’ άρθρου 1.3Σ. καί άρα ό,τι εναντιώνεται προς τον λαόν καί το έθνος υποχρεούνται να μη το εφαρμόζουν.
    Άρα:
    (1) όχι στις ομοφυλοφιλικές υιοθεσίες,
    (2) όχι στον εξαναγκασμό ετεροφυλοφίλων περί στηρίξεως ομοφυλοφίλων μέσω δόσεως σπερμάτων ή ωαρίων,
    (3) όχι στον αντιετεροφυλοφιλικό διωγμό.
    (*) Απλώς χάριν γλωσσικής επισημάνσεως επί του ευρυτέρου θέματος:

    «ομόφυλος» # «ομοφυλόφιλος»

    Ομόφυλος» ο ανήκων στην ιδίαν φυλήν, στο ίδιον φύλον
    Λόγου χάριν, ένας Έλληνας έχει ως ομόφυλον του έναν Έλληνα/μίαν Ελληνίδα.

    «Ομοφυλόφιλος»ο βλέπων ερωτικώς το φύλον του, δηλαδή ο άνδρας βλέπων ερωτικώς άνδρας καί η γυναίκα η βλέπουσα ερωτικώς γυναίκες.

    Άρα, ζητώ την ορθήν χρήσιν των όρων επί του νομοσχεδίου.-

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 01:25 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Η συγκεκριμένη φράση ορθώς υπάρχει. κατά την κατάρτισιν του συμβολαίου,
    ο κάθε πολίτης ή καί η κάθε ποίτιδα, προφανώς ασκεί πλήρως τα νόμιμα δικαιώματά του/της. Άρα, καλλίστως μπορεί να παραιτηθεί επί των δικαιωμάτων του ως προς τη «νόμιμη μοίρα» του/της συντρόφου του, αλλά εν συνεχεία να διαπιστώσει ότι ο θανών/η θανούσα ήταν πάμπλουτος/πάμπλουτη ή καί αντιθέτως να τα διατηρήσει καί να διαπιστώσει ότι
    ο θανών/η θανούσα ήταν άπορος. Άρα, καλόν είναι να υπάρχει, ώστε να βλέπουμε καί τέτοια ευτράπελα, χάριν ευθυμίας μας.-

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 14:42 | Στελλα

    Νομίζω ότι το συγκριμένο άρθρο θα πρέπει να γίνει περισσότερο σαφές, προκειμένου να διασαφηνιστεί το ζήτημα που διατυπώνει και ο σχολιαστής Ευαγγέλου Μιχαήλ.

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 02:52 | Σταυρόπουλος Μιλτιάδης

    Σας πέρασε από το μυαλό ότι επιτρέπει σε ευρωπαίους πολίτες να κάνουν σωρηδόν σύμφωνα συμβίωσης με άτομα που δεν έχουν ευρωπαϊκή υπηκοότητα (με το αζημίωτο ..), για να αποκτήσουν αυτά την ευρωπαϊκή υπηκοότητα;;

    Μήπως γι αυτό δίνεται κι η δυνατότητα να γίνονται σύμφωνα συμβίωσης και σε ελληνικά προξενεία;;

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 17:53 | Πάνος Νικολόπουλος

    Πρέπει να απαλειφθεί τελείως το δικαίωμα νόμιμης μοίρας των συντρόφων, γιατί αποτελεί αναγκαστική κληρονομική διαδοχή και δεν συνάδει με το χαρακτήρα του συμφώνου ως εκδήλωση της ιδιωτικής αυτονομίας.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 15:07 | Ειρήνη Πετροπούλου

    Δεν αναφέρεται πουθενά η δυνατότητα δημιουργίας οικογενειακής μερίδας στο ληξιαρχείο, όπως συμβαίνει με τα άτομα που τελούν γάμο (πολιτικό ή θρησκευτικό), με όλα τα προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργηθούν αν κάποια δημόσια, κρατική ή δημοτική υπηρεσία αρνηθεί να δεχτεί ως ζευγάρι δύο άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή να αρνηθεί το γονεϊκό δικαίωμα στον μη βιολογικό γονέα, σε περίπτωση που υπάρχει παιδί.

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 11:35 | Ευαγγέλου Μιχαήλ

    «Κατά την κατάρτιση του συμφώνου το κάθε μέρος μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμά του στη νόμιμη μοίρα.»

    Με αυτή τη φράση, το νομοσχέδιο εισάγει μεταξύ των συντρόφων κληρονομικά δικαιώματα «α λα καρτ». Αν και θεωρητικά η πρόβλεψη αυτή αυξάνει την ελευθερία των συντρόφων να ρυθμίσουν τη ζωή τους και τη σχέση τους, δημιουργεί τον πολύ υπαρκτό κίνδυνο ένας σύντροφος να εξαναγκαστεί στη σύναψη συμφώνου αντί για γάμο ακριβώς για να παραιτηθεί από τα νόμιμα δικαιώματά του.

    Θεωρώ περιττή και επιζήμια αυτή τη διατύπωση. Η πρώτη πρόταση και μόνο είναι επαρκής.

Σχόλια