• Σχόλιο του χρήστη 'Μπέττυ Χατζηνικολάου' | 26 Φεβρουαρίου 2014, 09:39

    Δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να τίθενται ορισμοί και περιεχόμενο των ειδικών μορφών τουρισμού με νόμο. Πρόκειται για σοβαρό σφάλμα. Οι ίδιες οι ειδικές μορφές και το περιεχόμενό τους : α) διαμορφώνονται από την ζήτηση και επομένως είναι θέμα πραγματικό και όχι νομικό (αυτό δείχνει η διεθνής τουριστική πραγματικότητα) και β) μεταβάλλονται διαρκώς (ποιος πριν λίγο καιρό είχε ακούσει π.χ. για voluntourism ή για glamping;) Επί πλέον η ‘αγροτική παραγωγή’ από μόνη της δεν είναι τουρισμός. Λείπει το στοιχείο της υποχρεωτικής οργάνωσης της επαφής του τουρίστα με την αγροτική παραγωγή και ζωή, το στοιχείο του οποίου η έλλειψη ευθύνεται μέχρι σήμερα για την αποτυχία στο χώρο του αγροτουρισμού… Το ελληνικό πρότυπο ΕΛΟΤ-ΕΟΤ το είχε προβλέψει αυτό και είχε πολύ πιο ουσιαστικό ορισμό των επιχειρήσεων αυτών. Δεν είναι κατανοητό στον ορισμό (ελλείψει κριτηρίων) τι σημαίνει στο πλαίσιο του αγροτουρισμού «η προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ανθρωπογενούς αγροτικού τοπίου». Ως προς το «καλάθι αγροτικών προϊόντων», στο βαθμό που τα προϊόντα σχετίζονται με την παράδοση, δεν είναι δυνατόν να περιορίζονται «στα διοικητικά όρια της Περιφέρειας’. Ως προς τα «αγροκτήματα» η παραπομπή στο άρθρ.14 είναι μία ακόμη απόδειξη προχειρότητας, αφού το άρθρ.14 αναφέρεται στα ΣΤΚ και δεν έχει παράγρ.3!. Κατά τα άλλα τι είναι αγρόκτημα και αν διέπεται από στοιχειώδεις έστω προδιαγραφές ως προς τις εγκαταστάσεις φιλοξενίας (δηλ. διαμονής) τουλάχιστον παραμένει προς εξακρίβωση.