• Σύμφωνα με τον 4276/2014, ορίζονταν η σύσταση στο Ξ.Ε.Ε., υπηρεσίας ΓΕΜΗ και υπηρεσία μιας στάσης. Η υπηρεσία αυτή (λόγω μη επαρκούς στελέχωσης;), δεν έχει λειτουργήσει ακόμα στο Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος και οι επιχειρήσεις Τουριστικών καταλυμάτων καταφεύγουν στα κατά τόπους αρμόδια αντίστοιχα επιμελητήρια, μεταξύ άλλων για την κατοχύρωση των διακριτικών τίτλων τους, κάνοντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Επιπρόσθετα είναι σαφές (από τον 4276/2014), ότι τα ξενοδοχεία όφειλαν να κατοχυρώσουν και στο ΞΕΕ τον διακριτικό τους τίτλο (το χαρακτηριστικό όνομα που ξεχωρίζει το ξενοδοχείο), παίρνοντας την έγκριση τίτλου από αυτό. Διαφορετικά δεν λάμβαναν και το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας από την αρμόδια Υπηρεσία τουρισμού. Για τα ΕΕΔΔ, η έγκριση διακριτικού τίτλου από το Ξ.Ε.Ε. ήταν μια διαδικασία προαιρετική και μη συσχετισμένη από την έκδοση της άδειας Λειτουργίας τους (Ειδικό Σήμα Λειτουργίας μέχρι την ψήφιση και εφαρμογή του Νόμου 4442/2016). Τα ερωτήματα είναι: 1) Εφόσον δεν έχει εφαρμοστεί το άρθρο 48 του Ν. 4276/2014, γιατί δεν εκδίδεται μια μεταβατική διάταξη, ώστε να απευθύνεται σε ένα επιμελητήριο η τουριστική επιχείρηση για να κατοχυρώσει τον διακριτικό της τίτλο; 2) Με τον όρο «δήλωση διακριτικού τίτλου» στα άρθρα 14 και 29, εννοείται ο διακριτικός τίτλος της εταιρείας (από το καταστατικό όπου ορίζεται τόσο η επωνυμία όσο και ο διακριτικός τίτλος) ή ο διακριτικός τίτλος που εγκρίνεται από το Ξ.Ε.Ε.; 3) Είναι πλέον υποχρεωτική και η κατοχύρωση/έγκριση διακριτικού τίτλου από το Ξ.Ε.Ε. και για τα Ε.Ε.Δ.Δ., όπως είναι και για τα ξενοδοχεία (μέχρι 31/12/2018);