• Σχόλιο του χρήστη 'Μάγια Ε. Σπανουδάκη' | 2 Μαρτίου 2011, 09:35

    1. ως σήμερα οι επιχορηγήσεις δεν δίνονται με διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια. αποτέλεσμα να μην δίνεται η ευκαιρία σε υγιείς οργανισμούς να αναβαθμίσουν τις δραστηριότητες τους αφού "πετιούνται" χρήματα σε άλλους αδύναμους οργανισμούς που έχουν "προστάτη" σε υψηλές θέσεις της κυβέρνησης. πρέπει να γίνεται ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ σε όλα τα επίπεδα, αλλά αξιολόγηση βάσει κανόνων και όχι χαριστικών διατάξεων. 2. η νομική μορφή είναι άνευ ουσίας. αν το υπουργείο αποδείξει ότι μπορεί να αξιολογήσει σωστά τους θεατρικούς οργανισμούς με ανεξάρτητους αξιολογητές, που δεν θα είναι γνωστοί εκ των προτέρων, αλλά κάθε χρόνο (ή κάθε δυο χρόνια)θα επιλέγονται από μια λίστα αξιολογητών (που δεν πρέπει να τους αλλάζει η κάθε κυβέρνηση...όπως γίνεται κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση) 3. καλή ως ιδέα, αλλά πριν γίνει κριτήριο αξιολόγησης η παρουσία θιάσων στην περιφέρεια θα πρέπει να διασφαλιστεί η ύπαρξη θεατρικών χώρων. 4. αλήθεια, το ζήτημα είναι αν υπάρχουν πολλοί ή λίγοι θίασοι; αν υπήρχαν κριτήρια αξιολόγησης κανένα από τα προβλήματα που προσπαθεί να λύσει η διαβούλευση δεν θα είχαν εμφανιστεί. οι πολλοί θίασοι είναι καλό και δημιουργικό πλαίσιο. οι πολλοί επιχορηγούμενοι θίασοι είναι πρόβλημα, δηλαδή δεν πρέπει να δίνονται χρήματα χαρισματικά. είχε ανακοινωθεί πριν από 1,5 χρόνο το μητρώο πολιτιστικών φορέων, δεν έχουμε σχετική ενημέρωση, αλλά θα έπρεπε να αφορά και τα θεατρικά σχήματα. 5. το ελληνικό δημόσιο έχει σε όλες τις περιοχές ακίνητα(κτίρια βιομηχανικά κτλ) άδεια που καταρρέουν. μια καλή κίνηση που θα μπορούσε να δώσει λύση στην θεατρική στέγη ειδικά στην επαρχία θα ήταν σε θεατρικά σχήματα ή και άλλους πολιτιστικούς ή αναπτυξιακούς οργανισμούς να παραχωρηθούν για χρήση τέτοια κτίσματα, αλλά αυτοί θα πρέπει να τα ανακαινίσουν και να τα διατηρούν ανοικτά και λειτουργικά. Να τα λειτουργούν με οργανωμένη διοίκηση, με στόχους οικονομικούς και καλλιτεχνικούς και να είναι υποχρεωμένοι να τα παραχωρούν σε άλλες καλλιτεχνικές ομάδες. η κυριότερη δράση που πρέπει να επικεντρωθεί το υπουργείο είναι να μειώσει την υπερβολική γραφειοκρατία που διέπει τη λειτουργία του, και να σταματήσουν να διοικούν το υπουργείο αρχαιολόγοι, πρέπει ο πολιτισμός να αποτελέσει πεδίο ανάπτυξης και όχι τροχοπέδη (παράδειγμα: η λιγότερη γραφειοκρατία και εμπλοκή των αρχαιολόγων στα κέντρα αποφάσεων θα μπορούσε να βοηθήσει στην διάσωση βυζαντινών, μεταβυζαντινών, τούρκικων και λοιπών κάστρων, αν ανακαινιζόταν από ιδιώτες για πολιτιστική χρήση. έτσι και θα υπήρχαν σε πολλά σημεία της περιφέρειας πολιτιστικές υποδομές και συνάμα θα σωζόταν κτίσματα ιστορικά