• Σχόλιο του χρήστη 'Dimitris D' | 23 Δεκεμβρίου 2011, 12:54

    Το πρόβλημα της πειρατείας από το internet, κυρίως μουσικής και ταινιών, ξεκίνησε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο παρέχοντας ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό εμπορικών έργων δημιούργησε την εντύπωση πως τα έργα τους δεν πρέπει να τα πληρώνουμε. Ταυτόχρονα υπήρξε και άλλο μπέρδεμα, τα δημοτικά τραγούδια, η θρησκεία και η εκπαίδευση δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα. Επιπλέον ο νόμος του copyright προστατεύει τα δικαιώματα μόνο των δημιουργών που θέλουν να εμπορεύονται τα έργα τους, αποκλείοντας αυτούς που θέλουν να παρέχουν ελεύθερα τα έργα τους, ασκώντας μόνο τα ηθικά δικαιώματα. Μια λύση σε αυτό το πρόβλημα θα ήταν ο χωρισμός των ΜΜΕ σε συνδρομητικά και μη. Τα συνδρομητικά ΜΜΕ(ψηφιακή τηλεόραση-ραδιόφωνο) θα παρέχουν έργα με εμπορικά και ελεύθερα πνευματικά δικαιώματα, ζητώντας συνδρομή έστω και συμβολική(1 ευρώ). Τα μη συνδρομητικά ΜΜΕ θα παρέχουν μόνο ελεύθερα έργα και παλιά εμπορικά(π.χ. πριν το 1960-70), για τα οποία φυσικά θα πληρώνουν. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στο internet, όπου η πρόσβαση θα έχει διαφορετικό κόστος αν θέλει κάποιος πρόσβαση σε εμπορικά πνευματικά δικαιώματα. Έτσι θα αποκτήσει συνείδηση ο κόσμος σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα, πληρώνεις παίρνεις ποιότητα Α, δεν πληρώνεις παίρνεις ποιότητα Β. Η ενδιάμεση κατάσταση που ισχύει σήμερα είναι απάτη που δημιουργεί μόνο προβλήματα στους δημιουργούς και τους πολίτες. Σήμερα μόνο σταλινικού τύπου δικτατορίες μπορούν να εφαρμόσουν τον διεθνή νόμο του copyright, αλλά αυτό δεν βοηθά τους δημιουργούς γιατί ο κόσμος θα αποφεύγει τα έργα τους.