Αρχική Τουρισμός υπαίθρουΆρθρο 02: Γενικοί ορισμοίΣχόλιο του χρήστη Τσουκιάς Μιχάλης | 28 Δεκεμβρίου 2011, 18:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τσουκιάς Μιχάλης' | 28 Δεκεμβρίου 2011, 18:24

    Τα παρακάτω σχόλια αποτελούν συνέχεια των σχολίων μου στο άρθρο 1. Στο άρθρο αυτό ( 2 ) διαβάζουμε μια περιγραφή του χάους ( ακόμα και εννοιολογική ) που υπάρχει στο μυαλό των συντακτών του νόμου. Έτσι - ξανά για πολλοστή φορά πρωτοτυπούμε παγκόσμια - αποκτώντας τουριστική αλιεία στα πλαίσια του τουρισμού υπαίθρου ενώ τα ξενοδοχεία 40 κλινών ( γιατί όχι και των 100 κλινών ? ) γίνονται ξενοδοχεία υπαίθριου τουρισμού εάν σερβίρουν τοπικά φαγητά ! Μήπως γνωρίζουν οι συντάκτες του νομοσχέδιου κάποιες τουριστικές δραστηριότητες που δεν υλοποιούνται στο ύπαιθρο ? - ίσως τα city breaks !! Το ότι κάποιες δραστηριότητες αναψυχής στην φύση ( όπως το rafting ) έχει επικρατήσει στην Ευρώπη να περιλαμβάνετε στον γενικό όρο - υπαίθριες δραστηριότητες ( outdoor activities / activite de plain air ) - ενώ στην Β. Αμερική ονομάζετε Ταξίδια περιπέτειας - adventure travel ( μαζί με τον πολιτιστικό τουρισμό ! ) τι σημασία μπορεί έχει για ένα νομοσχέδιο ? Με πρόσχημα το ξεκαθάρισμα ( για ποιόν λόγο άραγε ? ) δημιουργείτε ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση μιας και στις συνήθεις δραστηριότητες προστίθεται η αλιεία και τα ξενοδοχεία. Οι ορισμοί αυτοί δεν χρησιμεύουν σε τίποτα - ιδιαίτερα στα ξενοδοχεία παρά μόνο εάν μπουν ως κριτήρια χρηματοδότησης οπότε είναι κατανοητό και το δημιουργούμενο κομφούζιο - το ψάρεμα σε θολά νερά είναι προσφιλής ασχολία των υπουργών μας. Δυστυχώς θα πρέπει να επαναλάβω και πάλι ότι το νομοσχέδιο δεν έρχεται να απαντήσει σε συγκεκριμένα προβλήματα της αγοράς, αλλά αποτελεί σχεδιασμό επί χάρτου - εκ των άνωθεν- από ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν είναι ικανοί να ξεχωρίσουν τα πρόβατα από τα σκυλιά. Εάν προσπαθούσε να απαντήσει σε συγκεκριμένα προβλήματα θα προέκυπταν και οι αναγκαίοι ορισμοί. Το επιχείρημα ότι πάει να βάλει τάξη, είναι υποκριτικό και ανύπαρκτο. Η αγορά δεν χρειάζεται "τάξη και ορισμούς " αλλά διαφανείς κανόνες υγιούς ανταγωνισμού, πράγματα ακατανόητα για τους δημόσιους υπηρέτες μας και φυσικά ανύπαρκτα στο νομοσχέδιο. Για του λόγου το αληθές ( αν και δεν είναι στα πλαίσια αυτού του άρθρου ) δεν προβλέπετε πουθενά τι θα γίνει με όποιον λειτουργεί χωρίς άδεια - πώς θα σταματήσει η πολιτεία τον αθέμιτο και "παράνομο" ανταγωνισμό από ανθρώπους, συχνά αλλοδαπούς, που δραστηριοποιούνται στον χώρο του τουρισμού υπαίθρου ? ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ – ΚΑΜΜΙΑ ΠΟΙΝΗ. Και είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζουν εδώ και δεκαετίες τα τουριστικά γραφεία. Στην πραγματικότητα όποιος είναι νόμιμος είναι ΒΛΑΚΑΣ γιατί πληρώνει την πολιτεία χωρίς κανένα όφελος ενώ εάν ήταν εντελώς παράνομος δεν θα είχε κανένα απολύτως πρόβλημα και δεν θα πλήρωνε. Το άρθρο δεν διορθώνετε - το νομοσχέδιο στο σύνολό του είναι άχρηστο και αντιπαραγωγικό. Απλώς πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια.