• Τεράστιο το θέμα με σημαντικές επιπτώσεις και για τις δύο πλευρές. Το δικαίωμα του δημιουργού να μην επιθυμεί την εκπροσώπηση του (με στόχο πχ τη μεγαλύτερη διείσδυση στα ΜΜΕ) και το δικαίωμα του χρήστη να χρησιμοποιεί μη εκπροσωπούμενο ρεπερτόριο (με στόχο πχ τη μείωση των λειτουργικών δαπανών του) μπορεί να φαίνονται ότι συμπίπτουν. Κρύβουν όμως κινδύνους και για τις δύο πλευρές. Προτείνεται δημιουργία επιτροπής που θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των επαγγελματικών ενώσεων χρηστών και ΟΣΔ που θα καταλήξει σε πρόταση κοινά αποδεκτή. Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια μικρή χώρα με περιορισμένη χρήση ρεπερτορίου, και ότι αυτό το περιβόητο «εκπροσωπούμε εκατομμύρια δημιουργών» όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται προκαλεί χαμόγελα όταν μπει σε πραγματικές διαστάσεις: Ένας ραδιοφωνικός σταθμός που μεταδίδει όλο το 24ωρο μουσική, θα χρησιμοποιήσει περίπου 103.000 τραγούδια το χρόνο. Άρα, το ένα και μόνο από τα «εκατομμύρια» των εκπροσωπουμένων δημιουργών του ΟΣΔ, καλύπτει τον ρ/σ για μια δεκαετία ΑΝ χρησιμοποιήσει ΜΟΝΟ ΕΝΑ τραγούδι από κάθε δημιουργό και το μεταδώσει ΜΟΝΟ ΜΙΑ φορά. Οι πραγματικές ανάγκες ενός TOP 40 ρ/σ είναι λιγότερα από 100 τραγούδια την ημέρα. Αν τα μισά από αυτά είναι μη εκπροσωπούμενα τότε το «εκατομμύρια» ακούγεται …διαστημικό. Αλήθεια, πόσοι είναι οι εκπροσωπούμενοι Ινδοί δημιουργοί από τους Ελληνικούς ΟΣΔ, και πόσα Ινδικά τραγούδια ακούγονται καθημερινά από Ελληνικούς ρ/σ? Δεν πρόκειται για αστείο. Το Bollywood είναι μια τεράστια μουσική βιομηχανία, εκπροσωπούμενη, που μας αφήνει όμως παντελώς αδιάφορους ως καταναλωτές ραδιοφωνικού προγράμματος.