• Σχόλιο του χρήστη 'Ανώνυμος' | 19 Φεβρουαρίου 2017, 12:11

    Στην παράγραφο 2α ανάμεσα στους πολύτεκνους, χήρους και γονείς τέκνου με ανίατο-δυσίατο νόσημα, (πολύ ορθά για τις προαναφερόμενες περιπτώσεις), υπάρχει και το εξής: «...οι γονείς τριών τέκνων...γονείς που είναι άγαμοι...μετατίθενται μόνο κατόπιν πρότερης σχετικής αναφοράς τους.» ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΟΥΜΕ; Δε νομίζω ότι ισχύει τίποτα παρόμοιο στο υπόλοιπο δημόσιο. Με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΑΔΙΚΩΣ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΟΣΩΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ 3 ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΜΕΝΟΥΝ ΑΓΑΜΟΙ ή ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΤΕΚΝΑ, ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥΣ ΕΓΓΑΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 2 ΤΕΚΝΑ ΣΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΑΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΚΝΑ. Παραθέτω μερικά παραδείγματα της εξέλιξης αυτών των ρυθμίσεων. Α) Λιμενικοί π.χ. με 2 τέκνα...χωρίς διαζύγιο...θα κληθούν να υπηρετήσουν σε 2ο και 3ο νησί, για να παραμείνουν κάποιοι 20-25 έτη και ίσως για πάντα στον τόπο συμφερόντων τους. Β) Λιμενικές Αρχές με ζήτηση και σχετικά λίγες οργανικές θέσεις θα γίνουν απλησίαστες για όποιον δεν είναι τρίτεκνος, διαζευγμένος ή άγαμος γονέας. Θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά οι νομοθέτες εάν έχουν σχέση όλα αυτά με την έννοια της δημοκρατικότητας και της αξιοκρατίας. Πρόκειται για αδικίες που θα ταράξουν τις ισορροπίες του σώματος, θα δημιουργήσουν ανεπίλυτο πρόβλημα στο μέλλον και εργαζόμενους 2, αν όχι περισσότερων, ταχυτήτων. Παρακαλούνται όσοι συνδικαλιστές συμφωνούν να αναδείξουν την παρούσα άποψη.