• Στην κατηγορία (2), οι προϋποθέσεις α) και β) της παρ. 1α, ζητάμε να αντικατασταθούν ως ακολούθως: (2)Κοινωνικά Κριτήρια, δηλαδή την προτίμηση των στελεχών με βάση και: α) Την οικογενειακή τους κατάσταση. Οι πολύτεκνοι 1910/1944 (Α΄229), οι γονείς τριών (3) τέκνων ή γονείς ενός τουλάχιστον τέκνου με ανίατο ή δυσίατο νόσημα ή αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω, γονείς που είναι άγαμοι, ή χήροι, καθώς και πάσχοντες από ανίατα ή δυσίατα νοσήματα ή άτομα με αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω μετατίθενται μόνο κατόπιν πρότερης σχετικής αναφοράς τους. Για τους σκοπούς του προαναφερόμενου εδαφίου ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται ο/η σύζυγος και τα άγαμα παιδιά μέχρι ηλικίας 18 ετών ή μέχρι ηλικίας 25 ετών, εφόσον φοιτούν σε σχολές τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, της φοίτησης βεβαιούμενης με πιστοποιητικό της οικείας Σχολής, καθώς και όσα έχουν αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω, άγαμα παιδιά ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας. Επίσης, θεωρούνται ως μέλη της οικογένειας τα παιδιά που προέρχονται από άλλο γάμο και την επιμέλεια έχει ο/η σύζυγος, εφόσον πληρούν μία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις. Περαιτέρω ως δυσίατα νοσήματα θεωρούνται οι νοσηρές καταστάσεις και τα νοσήματα, που απαιτούν μακροχρόνια νοσηλεία ή θεραπεία, προσβάλλουν ένα ή περισσότερα όργανα και χαρακτηρίζονται από εξάρσεις ή υφέσεις. Η αναπηρία πιστοποιείται από την Ανωτάτη Ναυτικού Υγειονομική Επιτροπή ή από Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. β) Ανίατο ή δυσίατο νόσημα ή αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω του ιδίου ή μέλους της οικογένειάς του. Η προαναφερόμενη αντικατάσταση των αναχρονιστικών όρων «παιδιά ανίκανα για εργασία» και «ανικανότητα για εργασία» με τον όρο «παιδιά με αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω» προτείνεται στη βάση των απαιτήσεων της ορολογίας που αναφέρεται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία», την οποία η χώρα μας μαζί με το προαιρετικό πρωτόκολλό της επικύρωσε με τον Ν.4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012), και ως εκ τούτου οφείλει να θέσει σε εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο. Επιπρόσθετα, κρίνεται απαραίτητη η προστασία της οικογένειας που έχει στην φροντίδα της άτομα με βαριά αναπηρία λόγω της ανυπαρξίας κρατικών δομών υποστήριξης και φροντίδας των ατόμων αυτών. Στην παρ. 2, η φράση «επιμελούνται τέκνο με αναπηρία» προτείνουμε να αντικατασταθεί με τη φράση «γονείς ατόμου με αναπηρία» για την αποφυγή παρερμηνείας στην εφαρμογή του νόμου.