Αρχική Κύρωση των Συμβάσεων Παραχώρησης που συνήφθησαν μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε. και άλλες διατάξειςΆρθρο 16 – Τροποποιήσεις του αριθ. 20/1999 Γενικού Κανονισμού Λιμένος, όπως ισχύειΣχόλιο του χρήστη Πανελλήνιος Σύνδεσμος Προπονητών & Εκμισθωτών Θ.Μ.Α | 12 Νοεμβρίου 2018, 10:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνιος Σύνδεσμος Προπονητών & Εκμισθωτών Θ.Μ.Α' | 12 Νοεμβρίου 2018, 10:13

    Δυνάμει της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του Κανονισμού (Β’ 1929/2018), «2. Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 22 δεν έχει εφαρμογή για τους ήδη κατόχους αδειών εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής, εφόσον οι άδειες αυτές είχαν, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του προϊσχύοντος Γενικού Κανονισμού Λιμένων, μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης του ΓΛΚ αριθμ. 20 (Β’ 44/1999), όπως ίσχυε πριν την παρούσα τροποποίηση και δεν έχουν ανακληθεί μέχρι την ημερομηνία αυτή. Στην περίπτωση εκείνη, που ο ενδιαφερόμενος για οποιαδήποτε λόγο δεν υποβάλλει έγκαιρα αίτηση για την ανανέωση της άδειας εκμίσθωσης, η άδεια παύει να ισχύει.». Η εν λόγω διάταξη αποβλέπει στο να ρυθμίσει την κοινωνική συμβίωση και να εξομαλύνει περιπτώσεις τριβής που προκύπτουν από το γεγονός ότι κατά την έκδοση του Γ.Κ.Λ με αριθμ. 20 υπήρχαν εκμισθωτές θαλάσσιων μέσων αναψυχής με νόμιμες άδειες οι οποίοι δραστηριοποιούνταν σε απόσταση μικρότερη των τριακοσίων μέτρων μεταξύ τους. Ωστόσο με την ανωτέρω διάταξη περιορίζεται η δυνατότητα μεταβίβασης των αδειών θαλασσίων μέσων αναψυχής μετά τη δημοσίευση του ΓΛΚ αριθ. 20/1999, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του 2018, ώστε οι σχετικές άδειες να καθίστανται αμεταβίβαστες σε σύγκρουση με την κατοχυρωμένη συνταγματικά αρχή της αναλογικότητας, της αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου και κατά παράβαση των άρθρων 5 παρ. 1 και 17 παρ. 1 του Συντάγματος. Έτσι για ένα μεγάλο αριθμό εκμισθωτών θαλασσίων μέσων αναψυχής έχει δημιουργηθεί άνιση μεταχείριση η οποία με την προτεινόμενη διάταξη αποκαθίσταται, αίρεται η αδικία και επιτυγχάνεται η ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων του Γενικού Κανονισμού Λιμένα με αριθμ. 20/1999. Προκειμένου να εκλείψουν οι συγκρουόμενοι με το Σύνταγμα περιορισμοί στην άσκηση της εν λόγω επαγγελματικής δραστηριότητας, προτείνεται η δυνατότητα της άπαξ μεταβίβασης άδειας θαλασσιών μέσων αναψυχής, σε περίπτωση κληρονομικής αιτίας ή εν ζωής μεταβίβασης. Συνεπώς, κατά τη δική μας εκτίμηση η εξαιρετική παράγραφος 2 άρθρου 36 δεν πρέπει να αντικατασταθεί δεδομένου ότι ο ρυθμιστικός της ρόλος εξακολουθεί να ισχύει, και να προστεθεί η νέα προτεινόμενη διάταξη ως παράγραφος 3 ενώ η παράγραφος 3 να αναριθμηθεί σε παράγραφος 4. Και αυτό διότι ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα περιοριστικής ερμηνείας της διάταξης. Περαιτέρω και για να μη δημιουργούνται ερωτηματικά ως προς την έκταση των προσώπων που έχουν δικαίωμα μεταβίβασης της άδειας , θεωρούμε προβληματικό τον περιορισμό που εμπεριέχεται στον ορισμό «από γονέα σε τέκνο», δεδομένου ότι κατά το εσωτερικό μας δίκαιο στους κληρονόμους συμπεριλαμβάνονται και άλλα συγγενικά πρόσωπα. Για τον λόγο αυτό και προς άρση τυχόν παρερμηνειών (συσταλτική ερμηνεία), προτείνουμε να αποσαφηνιστεί στο σημείο αυτό η συγκεκριμένη διάταξη. Λόγω χάρη στην περίπτωση που ο εκμισθωτής δεν έχει τέκνα να μπορεί να μεταβιβαστεί η άδεια στους δικαιούχους κληρονόμους. Ευελπιστούμε ότι οι παρατηρήσεις μας θα συμβάλουν στο μέτρο του δυνατού στην διαπιστωμένη προσπάθειά σας για τη συνεχή βελτίωση του θεσμικού πλαισίου εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής.