• Σχόλιο του χρήστη 'Γ. Μαυρομμάτης' | 10 Μαΐου 2011, 12:04

    Παράλληλα με τους υφιστάμενους ορθούς ορισμούς, υφίστανται και κάποιες ακόμα κατηγορίες οι οποίες θα ήταν καλή ιδέα να συμπεριληφθούν στην εν λόγω ρύθμιση. Πιο συγκεκριμένα: 1. Η διεξαγωγή ημερήσιων εκδρομών/περιηγήσεων με πλοίο αναψυχής (δηλ. από 7 μέτρα) ικανότητας μεταφοράς λιγότερων των 20 ατόμων (π.χ. 10 ατόμων). Τέτοια σκάφη είναι ως επί το πλείστο μικρά μηχανοκίνητα ταχύπλοα σκάφη τα οποία δύνανται να επισκέπτονται απόμακρες παραλίες και να πραγματοποιούν περιηγήσεις σε σύντομα χρονικά διαστήματα για μικρό αριθμό επιβαινόντων. Η ίδια κατηγορία δύναται να προσφέρει την υπηρεσία θαλάσσιας μεταφοράς μεταξύ λιμένων κοντινών αποστάσεων (κατά κάποιο τρόπο θαλάσσιο ταξί/λιμουζίνα). Τέλος, για την ίδια κατηγορία, λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για τη διενέργεια θαλασσίου σκι και λόγο των έως τώρα περιορισμών των επαγγελματιών παρόχων της υπηρεσίας αυτής σε ένα επίσημο «πόστο», θα μπορούσε ο εκάστοτε κατέχων την σχετική άδεια ασκήσεως επαγγέλματος (εκμισθωτή θαλ. Μεσών αναψυχής/αδειούχος προπονητής από την Γεν. Γραμ. Αθλητισμού) να έχει τη δυνατότητα να παρέχει την υπηρεσία προπονητικής και αναψυχής στους ενδιαφερόμενους έχοντας, αντί για ολόκληρο πόστο και εκμισθωμένο χώρο σε αιγιαλό, ένα επαγγελματικό σκάφος αναψυχής χαρακτηρισμένο ως ημερόπλοιο με μια επιπρόσθετη επαγγελματική άδεια έλξεως θαλασσίου σκι και άλλων ελκυόμενων θαλασσίων μέσων αναψυχής. Κάτι τέτοιο θα έδινε σημαντική ώθηση στις δυνατότητες του εναλλακτικού τουρισμού για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Μια τέτοια κατηγορία δύναται να λειτουργήσει στη βάση εισιτήριου κατ’ άτομο, είτε διάρκειας συγκεκριμένων ωρών (π.χ. 1- 3 -6 – 9 – 12 ώρες), είτε για συγκεκριμένη απόσταση (π.χ. από το λιμάνι Α στο λιμάνι Β). Μια τέτοια ρύθμιση εστιάζει στην παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου με αποδέκτες τους επισκέπτες/τουρίστες που δεν επιθυμούν τις «μαζικές» μορφές τουρισμού ή/και θαλασσίων μεταφορών. Επίσης, δημιουργεί νέες ευκαιρίες για την αυτοαπασχόληση ανέργων που κατέχουν τις απαιτούμενες άδειες και γνώσεις (είτε τεχνικές, είτε τοπικές) προκειμένου να παρέχουν τις υπηρεσίες αυτές με ποιοτικό τρόπο. 2.Παράλληλα με τον αλιευτικό τουρισμό, μια ακόμα μορφή οικολογικού τουρισμού που γνωρίζει άνθιση σε άλλες χώρες που εστιάζουν στον θαλάσσιο τουρισμό είναι οι περιηγήσεις με κανό/καγιάκ θαλάσσης. Δηλαδή με μέσα που δεν διαθέτουν μηχανική πρόωση. Πιο συγκεκριμένα, η οργάνωση καθοδηγούμενων εκδρομών με τη μίσθωση μονοθέσιων ή διθέσιων κανό/καγιάκ θαλάσσης και μικρών ιστιοφόρων (κάτω των 7 μέτρων και χωρίς μηχανή). Υφίσταται πιστοποιημένος οδηγός στην περιήγηση (όπως λ.χ. ο οδηγός βουνού) που καθοδηγεί την ομάδα στα διάφορα σημεία ενδιαφέροντος. Μια ρύθμιση που θα αφορά το κομμάτι αυτό θα μπορούσε να ορίζει τις απαιτούμενες γνώσεις του ατόμου που θα προσλαμβάνεται ως οδηγός και το νομικό πλαίσιο κάτω από το οποίο θα δραστηριοποιούνται επαγγελματίες στο χώρο αυτό. Πρόκειται για μια δράση πλήρως οικολογική την οποία φαίνεται πως επιλέγεται από αρκετούς, κυρίως αλλοδαπούς, τουρίστες και που σίγουρα θα αρχίσει να αναπτύσσεται και να αποκτά ενδιαφέρον σε διάφορες παράκτιες περιοχές της Ελλάδας.