• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 25 Νοεμβρίου 2020, 14:06

    Η προσέγγιση που προωθείται με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στον νησιωτικό χώρο, δεν συνάδει με τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής, καθώς και με οδηγίες που εφαρμόζουν την πολιτική αυτή, όπως η οδηγία-πλαίσιο 2008/56/ΕΚ για τη θαλάσσια στρατηγική και η οδηγία 2014/89/ΕΕ για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Ειδικότερα, η οδηγία για τη θαλάσσια στρατηγική «συντελεί στη συνοχή των περιβαλλοντικών παραμέτρων, και αποσκοπεί να διασφαλίσει την ενσωμάτωσή τους στις διάφορες πολιτικές, συμφωνίες και νομοθετικά μέτρα που άπτονται του θαλασσίου περιβάλλοντος» (άρθρο 1 παρ. 3 οδηγία 2008/56/ΕΚ). Για την επίτευξη των στόχων της οδηγίας αυτής «απαιτείται διαφανές και συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο που θα συμβάλει στη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών και θα προωθεί την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών παραμέτρων σε άλλες πολιτικές» (παρα. 9, προοίμιο). Ομοίως, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αποσκοπεί στη «προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης των θαλάσσιων οικονομιών, τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων περιοχών και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων πόρων» (άρθρο 1 παρ. 1 οδηγίας 2014/89/ΕΕ). Σε ό,τι αφορά τις τομεακές πολιτικές, ο οδηγία τονίζει τη σημασία «ολοκληρωμένη[ς] προσέγγιση[ς] προγραμματισμού και διαχείρισης» (παρ. 1, προοίμιο). Κομβικό στοιχείο για τις στρατηγικές για τη διαχείριση ανθρώπινων δραστηριοτήτων αποτελεί, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες οδηγίες, η οικοσυστημική προσέγγιση «που εξασφαλίζει ότι η συνολική πίεση των δραστηριοτήτων αυτών παραμένει σε επίπεδα που είναι συμβατά με την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και ότι δεν τίθεται σε κίνδυνο η ικανότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων να αντιδρούν στις ανθρωπογενείς αλλαγές, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν και την αειφόρο χρήση των θαλάσσιων αγαθών και υπηρεσιών από τη σημερινή και τις μελλοντικές γενεές» (άρθρο 1 παρ. 3 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ και βλ. άρθρο 5 παρ. 1 της οδηγίας 2014/89/ΕΕ). Η γαλάζια ανάπτυξη, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός και οι θαλάσσιες στρατηγικές αποτελούν πυλώνες της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής. Οι αντίστοιχες εθνικές στρατηγικές θα πρέπει να είναι αλληλένδετες και αλληλοσυμπληρούμενες αποσκοπώντας σε αποτελεσματική συνέργεια και συντονισμό τους. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο και η εθνική στρατηγική που προβλέπεται στα άρθρα 1-4 υιοθετούν μια αποσπασματική προσέγγιση και διαχείριση του θαλάσσιου και παράκτιου χώρου με έμφαση μόνο σε μία διάσταση της θαλάσσιας πολιτικής, χωρίς να ενσωματώνουν στοιχεία που αφορούν στην προστασία των οικοσυστημάτων ως εχέγγυο για τη βιώσιμη ανάπτυξη όπως απαιτείται από το ενωσιακό δίκαιο και την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ. Επιπλέον, η κατάθεση στη Βουλή σήμερα (25/11/2020) του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας» το οποίο περιλαμβάνει διατάξεις για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και την εθνική θαλάσσια στρατηγική καταδεικνύει ότι δεν υπάρχει μια συνεκτική και ολοκληρωμένη προσέγγιση, καθώς και συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων υπουργείων, για θέματα που αφορούν στην ανάπτυξη και προστασία του θαλάσσιου χώρου στην Ελλάδα.