• Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας' | 6 Μαΐου 2016, 11:27

    Με το παρόν άρθρο επιλέγεται η μετατροπή της ΡΑΛ από «αυτοτελής δημόσια υπηρεσία με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, εποπτευόμενη από τον Υπουργό Ναυτιλίας» (ν.4150 άρθρο 43) σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή χωρίς καμία διοικητική υπαγωγή στον Υπουργό Ναυτιλίας (άρθρο 1 νομοσχεδίου), ενώ σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση με την συγκεκριμένη διάταξη υλοποιείται δέσμευση του ν.4336/2015, δηλαδή του 3ου Μνημονίου. Σύμφωνα όμως με το ν.4336/2015 και συγκεκριμένα το άρθρο 3 παράγραφος Γ «Συμφωνία Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων» - 4.3 Ρυθμιζόμενες Επιχειρήσεις Δικτύων-Μεταφορές και εφοδιαστική η κυβέρνηση δεσμεύεται για τα κάτωθι: «Η ρυθμιστική αρχή λιμένων θα καταστεί πλήρως επιχειρησιακή έως τον Ιούνιο του 2016. Η κυβέρνηση θα εγκρίνει το προεδρικό διάταγμα για τον καθορισμό των επιχειρησιακών δομών της ρυθμιστικής αρχής έως τον Οκτώβριο του 2015 (βασικό παραδοτέο). Η κυβέρνηση θα ζητήσει τεχνική βοήθεια για να καθορίσει τα καθήκοντα της ρυθμιστικής αρχής λιμένων και τον ρόλο των λιμενικών αρχών, καθώς και για να εκπονήσει τον εσωτερικό κανονισμό της και τους απαιτούμενους νόμους που πρέπει να εγκριθούν έως τον Μάρτιο του 2016 για να διασφαλιστεί η πλήρης λειτουργικότητά της. Προς στήριξη αυτού του προγράμματος μεταρρυθμίσεων για τις επιχειρήσεις δικτύων, οι αρχές προτίθενται να χρησιμοποιήσουν τεχνική βοήθεια, κατά περίπτωση, μεταξύ άλλων για την ενίσχυση των ρυθμιστικών αρχών και για την εφοδιαστική». Κατά συνέπεια είναι ξεκάθαρη επιλογή όχι απλά η διατήρηση της ΡΑΛ, που συστάθηκε από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και καταψηφίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η μετατροπή της σε Ανεξάρτητη Αρχή, καθώς δεν υπάρχει καμία ρητή δέσμευση στο 3ο Μνημόνιο. Πέραν όμως της απουσίας δέσμευσης από το 3ο μνημόνιο, δεν υπάρχει κανένας λόγος ύπαρξης της ΡΑΛ καθώς, όπως άλλωστε υποστηρίζεται και στην αιτιολογική έκθεση, δεν έχει επιλεγεί το landlord model, δηλαδή δεν έχει επιλεγεί η παραχώρηση μεμονωμένων τερματικών εντός του λιμένα, αλλά η πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΛΠ, δηλαδή πολύ απλά η αποκλειστική αρμοδιότητα του ελληνικού δημοσίου μετατρέπεται σε ιδιωτικό μονοπώλιο, με συνέπεια να μην υπάρχει καμίας μορφής ανταγωνισμός εντός του λιμένα που να χρειάζεται θεσμική ρύθμιση. Είναι δε απορίας άξιον πως ενώ στην αιτιολογική υποστηρίζεται ότι το πρότυπο ιδιωτικοποίησης είναι αδόκιμο για τα δεδομένα της ΕΕ και ότι ανάλογο προηγούμενο της ΡΑΛ απαντάται μόνο στη Νότιο Αφρική, η κυβέρνηση προχωράει στην υλοποίηση αυτού του μοντέλου ιδιωτικοποιήσεων αλλά και στην ανεξαρτητοποίηση της ΡΑΛ, επί της οποίας δεν θα έχει κανένα έλεγχο.