• Γενικά σχόλια και παρατηρήσεις περί του νέου νόμου Θαλάσσιου και Αλιευτικού Τουρισμού: Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από γραφειοκρατικά κι αστυνομικά μέτρα, δεν έχει την παραμικρή σχέση με νομοσχέδιο για την ανάπτυξη και την ορθολογική λειτουργία ενός κλάδου του τουρισμού. Την ώρα που το κράτος οφείλει να μειωθεί, και η γραφειοκρατία να εκλείψει, το νομοσχέδιο προβλέπει ανούσιους ελέγχους αστυνομικού χαρακτήρα που θα προκαλέσουν την επιπλέον γιγάντωση της γραφειοκρατίας σε συνδυασμό με ταλαιπωρία απίστευτου μεγέθους των πελατών-τουριστών που θα κάνουν το λάθος να επισκεφτούν την χώρα μας και θα νοικιάσουν ένα σκάφος χωρίς πλήρωμα, αμαυρώνοντας ακόμα περισσότερο την εικόνα της χώρας μας. Δεν μας αρκεί η ύφεση, η οικονομική κατάσταση και η συνεχής δυσφήμιση της χώρας και τα προβλήματα της λειτουργίας των Μαρινών, των λιμένων και των τουριστικών και αλιευτικών καταφυγίων, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο να βάλει την ταφόπλακα στον κλάδο μας. Ο νόμος έχει συνταχτεί με ένα και μοναδικό στόχο: Να δοθούν κίνητρα στους αποκαλούμενους εικονικούς επαγγελματίες να αποχαρακτηρίσουν άμεσα τα σκάφη τους καταβάλλοντας με ευνοϊκούς όρους τον ΦΠΑ που οφείλουν, με ταυτόχρονα αντικίνητρα (επιπλέον έλεγχοι αστυνομικής φύσης, επιπλέον ανούσιοι φορολογικοί έλεγχοι, ταυτοπροσωπίες, επιπλέον θεωρήσεις εγγράφων, παράλογη φορολόγηση των σκαφών που θα αποχαρακτηρίζονται στο μέλλον σε αυξημένες αξίες και όχι στην εκάστοτε εμπορική τους αξία, κλπ) ώστε να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους αυτούς να συνεχίσουν να διατηρούν τα σκάφη τους σε αυτό το καθεστώς. Το νομοσχέδιο αυτό έχει σαν στόχο την καταπολέμηση της τερηδόνας, αφαιρώντας από το στόμα όλα τα δόντια. Ως Σύνδεσμος, έχουμε υποβάλλει από τις 19 Ιανουαρίου 2011 γραπτώς τις προτάσεις μας, και δυστυχώς ελάχιστα εξ αυτών που προτείναμε ελήφθησαν υπ’ όψιν των αρμοδίων. Δεδομένου ότι ο μοναδικός στόχος των συντακτών του νομοσχεδίου ήταν και είναι εισπρακτικός, και προκειμένου να μην καταστραφεί ο κλάδος των επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών σκαφών που δραστηριοποιούνται εδώ και 40 χρόνια στην χώρα μας, επαναλαμβάνουμε την ίδια πρόταση, σε μια ύστατη προσπάθεια να μην καταδικαστεί σε μαρασμό ο κλάδος των επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών σκαφών άνευ πληρώματος: «Επειδή τα Ιστιοπλοϊκά Σκάφη • δεν αποτελούν καταφύγιο για Εικονικούς Επαγγελματίες, • τα χαρακτηριστικά και τα μεγέθη τους διαφέρουν κατά πολύ από εκείνα των μηχανοκινήτων • ο αριθμός τους και των Επαγγελματιών που ασχολούνται με αυτά δυσανάλογα μεγαλύτερος από τους αντίστοιχους των μηχανοκινήτων προτείνουμε το πλήρη διαχωρισμό τους από τα μηχανοκίνητα και την εξαίρεσή τους απ’ όλες τις νέες προτάσεις και ρυθμίσεις που στοχεύουν στην εκκαθάριση του κλάδου, καθώς αυτές αν εφαρμοστούν με μοναδική κατηγοριοποίηση επανδρωμένων και μη, αφενός θα συμπαρασύρουν τα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη στο μαρασμό και αφετέρου δεν θα λειτουργήσουν τα μέτρα ελέγχου για τα υπόλοιπα (μηχανοκίνητα) σκάφη αποτελεσματικά.» Επισημαίνουμε πως τα ιστιοπλοϊκά επαγγελματικά σκάφη, είναι ο ορισμός του εναλλακτικού τρόπου διακοπών, είναι φιλικά προς το περιβάλλον, κινούνται κατά βάσιν με αιολική ενέργεια, και κινούνται σε συντριπτικό ποσοστό χωρίς πλήρωμα, ταξιδεύουν με ιστιοπλόους τουρίστες. Δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί ο κλάδος μας σε μαρασμό με την ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου που εκτός των άλλων, προσφέρει το Αιγαίο σε ανταγωνιστικά σκάφη της Γείτονος, να αλωνίζουν. Τα μηχανοκίνητα επαγγελματικά σκάφη, κινούνται σχεδόν αποκλειστικά με πλήρωμα (skipper), με αποτέλεσμα οι επιπλέον έλεγχοι (απόπλους, κατάπλους, καταστάσεις επιβατών, ταυτοπροσωπίες, κλπ) δεν θα ταλαιπωρήσουν τους ίδιους τους τουρίστες, αλλά μόνο τον επαγγελματία κυβερνήτη ή και τον βοηθό του, με αποτέλεσμα να μην αμαυρώνεται η εικόνα της χώρας μας στους τουρίστες, σε όσα από αυτά τα σκάφη κάνουν πραγματικούς ναύλους. Το νομοσχέδιο πρέπει να ξαναδιατυπωθεί εξ αρχής σε τέτοια βάση, και συγχρόνως να αντιμετωπίσει τα χρονίζοντα προβλήματα του κλάδου, ενώ συγχρόνως θα απλοποιεί τις διαδικασίες, δεν θα αυξάνει την γραφειοκρατία και την ανούσια ταλαιπωρία. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: • ο νόμος πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις αλλαγές και τις υπουργικές αποφάσεις που δημοσιεύονται σε διάφορα ΦΕΚ, να πάψει να είναι διάσπαρτη η νομοθεσία και ο κάθε Λιμενικός να ερμηνεύει κατά το δοκούν κάποια απόφαση σε κάποιο ΦΕΚ • Απαλλαγή υποχρέωσης λήψης άδειας κατάπλου για τα Ιστιοπλοϊκά Σκάφη Άνευ Πληρώματος . • Δυνατότητα κατάτμησης των ναυλώσεων (share/cabin charters) • Δυνατότητα ναύλωσης Επαγγελματικών Σκαφών σε Ν. Ομίλους, Σχολές, για συμμετοχή σε αγώνες, κλπ. Ναύλωση για λίγες ώρες, προκειμένου να αθληθούν ερασιτέχνες ιστιοπλόοι. • Απλοποίηση της διαδικασίας χρονοναύλωσης ή υποναύλωσης. • δυνατότητα συστέγασης Πλοιοκτητριών Επιχειρήσεων και Εταιρειών σε Λογιστικά, Δικηγορικά και Ναυλομεσιτικά γραφεία. • δυνατότητα χορήγησης Ερασιτεχνικής Άδειας Αλιείας και Κατάδυσης σε Ναυλωτές Σκαφών • Απεμπλοκή των ιστιοπλοϊκών σκαφών χωρίς πλήρωμα από την ΚΥΑ περί μέτρων για την παραλαβή και διαχείριση αποβλήτων στα πλοία (ΦΕΚ 412/06-03/2009) • Να ισχύσει το τεκμήριο της αθωότητας με άμεση απεμπλοκή του σκάφους και του πλοιοκτήτη από τυχούσες παράνομες ενέργειες του ναυλωτή, εκτός κι αν αποδειχθεί γνώση ή συμμετοχή του σε κάποια παράνομη ενέργεια. Η κατ’ άρθρο κατάθεση παρατηρήσεων εκ μέρους μας, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αποδοχή του νομοσχεδίου, δεδομένου ότι δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα του κλάδου μας, αλλά αντιθέτως δημιουργούνται και νέα. Κατ’ άρθρο παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου: Άρθρο 2, παράγραφος 1, δικαιολογητικά: Προκειμένου να μην κατατίθενται συνεχώς ξανά και ξανά τα ίδια έγγραφα (επικυρωμένες ενάρξεις, μεταβολές, καταστατικά, νομιμοποιήσεις εταιρείας, κλπ), να αρχειοθετούνται όλα αυτά στο Μητρώο-Αρχείο του ΥΕΝ (του άρθρου 6 του παρόντος νομοσχεδίου) ανά εταιρεία, και να κατατίθεται υπεύθυνη δήλωση του πλοιοκτήτη ή του εκπροσώπου του, περί μη τροποποίησης των στοιχείων όταν εκδίδεται νέα άδεια για άλλο σκάφος του ίδιου πλοιοκτήτη. Άρθρο 2, παράγραφος 1, εδάφιο ζζ: Είτε να επιβληθεί υποχρεωτική εγγραφή σε σωματεία σε όλους, είτε να καταργηθεί τελείως αυτή η παράγραφος. Άρθρο 2, παράγραφος 2, εδάφιο γ: Η μη εμπρόθεσμη απόδοση του ΦΠΑ ή η μη εμπρόθεσμη θεώρηση ενός ναυλοσύμφωνου, επισύρει σχετικά πρόστιμα και προσαυξήσεις. Ποιος ο λόγος να μην λαμβάνονται υπ’ όψιν τα ναυλοσύμφωνα αυτά για την ανανέωση της άδειας, εφ’ όσον έχει ήδη υποστεί ο πλοιοκτήτης της συνέπειες της καθυστέρησης? Πλοιοκτήτριες εταιρείες που εκμεταλλεύονται περισσότερα του ενός σκάφη, καταθέτουν συνολική δήλωση ΦΠΑ και όχι ανά σκάφος, και μάλιστα πρώτα αφού πρώτα συμψηφιστεί ο ΦΠΑ των εξόδων σύμφωνα με τον Νόμο 2859/00. Για να μπορέσουν οι αρμόδιες ΔΟΥ να βεβαιώσουν πάνω στο ΕΕΠΣΕΠΑ ότι έχει αποδοθεί ο ΦΠΑ των συγκεκριμένων ναύλων, θα πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο τόσο αναλυτικός έλεγχος στις εταιρείες αυτές, με αποτέλεσμα να βραχυκυκλώσουν τα πάντα (και ο πλοιοκτήτης, και οι αρμόδιες Υπηρεσίες). Εάν ο έλεγχος αυτό αφορά απλώς το ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία έχει υποβάλλει τις κατά νόμο απαραίτητες δηλώσεις εισοδήματος, ΦΠΑ, κ.λ.π, τότε αρκεί η προσκόμιση της φορολογικής ενημερότητας που ήδη προβλέπεται στο εδάφιο ε της ίδιας παραγράφου. Άρθρο 2, παράγραφος 3, εδάφιο α: Δεν υφίσταται κανένας λόγος να υπάρχει όριο στην ακινητοποίηση ενός επαγγελματικού σκάφους, δεδομένου ότι μπορεί απλώς να είναι προς πώλησιν, και δεν είναι πάντοτε εφικτό αυτό να γίνει σε καθορισμένο χρόνο, ιδίως με τις τρέχουσες οικονομικές συγκυρίες. Άρθρο 2, παράγραφος 3, εδάφιο γ: Δεν υφίσταται κανένας λόγος να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ξανά επαγγελματικό ένα σκάφος που «έχασε» την άδεια του για κάποιους τυπικούς λόγους, και καταβλήθηκαν όλοι οι αναλογούντες φόροι εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. Μόνο σε περίπτωση που η άδεια ανακαλείται εξ αιτίας κάποιας παράνομης δραστηριότητας του πλοιοκτήτη, θα πρέπει να μην μπορεί ο ίδιος να ξαναχαρακτηρίσει το σκάφος του σαν επαγγελματικό. Άρθρο 2, παράγραφος 5, εδάφιο α: Η προθεσμία να γίνει τουλάχιστον ένα τρίμηνο και όχι 30 ημέρες. Μεταβιβάσεις σκαφών γίνονται πολλές φορές εκτός της περιόδου ναύλωσης των σκαφών, όταν το πιστοποιητικό ασφαλείας πιθανόν να έχει λήξει, ή το σκάφος ήδη βρίσκεται σε δεξαμενισμό για επισκευές. Σκεφτείτε απλά και μόνο την περίπτωση μεταβίβασης ενός σκάφους, που είναι για παράδειγμα είναι ακινητοποιημένο κατά την έννοια του Άρθρου 2, παράγραφος 3, εδάφιο α του παρόντος νομοσχεδίου. Άρθρο 2, παράγραφος 5, εδάφιο β: Σε περίπτωση που στον τελικό νόμο παραμείνει η υποχρέωση του εδαφίου γ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, τότε θα πρέπει κατά την αλλαγή πλοιοκτησίας ή του εφοπλισμού να προσκομίζεται αντίστοιχο θεωρημένο αντίγραφο του ΕΕΠΣΕΠΑ από την ΔΟΥ, ώστε η αρμόδια Υπηρεσία να αρχειοθετεί το έγγραφο αυτό στην μερίδα του πλοίου (στο μητρώο και στον ατομικό φάκελο- αρχείο του πλοίου του άρθρου 6 του παρόντος νόμου), για να χρησιμοποιηθεί για την μελλοντική ανανέωση της άδειας. Αλλιώς θα είναι πρακτικά αδύνατο στον νέο πλοιοκτήτη μετά από κάποια χρόνια, όταν θα έρθει η στιγμή της ανανέωσης της άδειας να προσκομίσει τα στοιχεία αυτά. Άρθρο 3, παράγραφος 6, εδάφιο α και γ: Ο κατώτατος αριθμός ημερών για τα σκάφη άνευ πληρώματος να διαμορφωθεί με βάση την ηλικία του σκάφους ως εξής: Πρώτη πενταετία: 300 ημέρες Δεύτερη πενταετία: 200 ημέρες Τρίτη πενταετία: 150 ημέρες Σκάφη άνω των 15 ετών: 100 ημέρες. Άρθρο 4, παράγραφος 4 Οι τουρίστες, μετά την ταλαιπωρία του ταξιδιού για να φτάσουν στην χώρα μας, θα συνωθούνται σε ατελείωτες ουρές στα λιμεναρχεία, προκειμένου να επιτευχθεί η ταυτοπροσωπία τους σε ένα έγγραφο που παραβιάζει τα προσωπικά τους δεδομένα, ποιος ταξίδεψε και που πήγε… Αντίστοιχα θα πρέπει αν καταλήγουν στην τουριστική αστυνομία όσοι νοικιάζουν δωμάτια σε ξενοδοχεία, για να επιτραπεί η είσοδος τους και η χρήση του δωματίου που ενοικίασαν, δηλώνοντας συγχρόνως τα στοιχεία ταυτότητος όσων θα τους επισκεφτούν στο δωμάτιο τους κατά την διάρκεια της παραμονής τους. Ανάλογα να συμβαίνει και σε όσους νοικιάζουν αυτοκίνητα, που θα πρέπει να θεωρήσουν την σύμβαση μίσθωσης του αυτοκινήτου στην τροχαία! Απαράδεκτο, ιδίως για ιστιοπλοϊκά σκάφη άνευ πληρώματος. Αρθρο 8, παράγραφος 5, περίπτωση α: Απαράδεκτη η υποχρέωση κατάπλου στα ιστιοπλοϊκά σκάφη άνευ πληρώματος. Ο κυβερνήτης του σκάφους δεν είναι επαγγελματίας Skipper, αλλά ο ίδιος ο πελάτης μας, ο τουρίστας. Η υποχρέωση του άρθρου αυτού, θα διπλασιάσει το έργο των λιμενικών οργάνων, και θα γεννάει αντιπαραθέσεις, καυγάδες και ταλαιπωρία άνευ λόγου και αιτίας. Άρθρο 17: Δεδομένου ότι τα σκάφη με το που βρέχονται, χάνουν του 15 με 20% της αρχικής αξίας τους, και μετά από την πάροδο 5-6 ετών εκμετάλλευσης χάνουν τουλάχιστον το 50% της αρχικής τους αξίας, είναι αδιανόητο να «οφείλουν» τον ΦΠΑ της αρχικής τους αξίας καθ’όλη την διάρκεια της πρώτης πενταετίας (π.χ. σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού λόγω πώλησης σε ιδιώτη) χωρίς καμία έκπτωση, και εν συνεχεία μέχρι την συμπλήρωση του δέκατου έτους η μόνη παρερχομένη έκπτωση να είναι στο 20% της αρχικής αξίας κ.ο.κ., ενώ τα σκάφη θα απαξιώνονται (από την χρήση, από την οικονομική συγκυρία, τις συνθήκες της αγοράς κλπ) και θα αποσβένονται σύμφωνα με τους φορολογικούς νόμους (Π.Δ. 299/03) Το να ισχύει κάτι τέτοιο σαν τιμωρία σε όσους δεν ασκούν τελικά το επάγγελμα, και κρίνονται εικονικοί επαγγελματίες, έχει κάποια λογική. Αλλά το άρθρο αυτό επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση ανάκλησης μιας άδειας για οποιονδήποτε λόγο! Όσα σκάφη έχουν εισαχθεί από το 2010 και μετά, έχουν απαλλαγή και από τον ειδικό φόρο πολυτελείας που έχει επιβληθεί στα σκάφη αναψυχής, και όχι μόνο από τον ΦΠΑ. Να υπάρξει και γι’ αυτά τα σκάφη μια μέριμνα για την αντίστοιχη απόσβεση του φόρου αυτού, με την πάροδο του χρόνου, σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού.