• Σχόλιο του χρήστη 'Ένωση Ακολούθων Τύπου' | 29 Ιουλίου 2015, 18:00

    Δεν συνηθίζεται στην ελληνική έννομη τάξη να περιλαμβάνονται ορισμοί, και μάλιστα αδόκιμοι, σε νόμο. Σε αυτό το άρθρο χρησιμοποιούνται αδόκιμοι όροι (π.χ. «επικοινωνιακή διπλωματία», «διπλωματία των ΜΜΕ», «δημοσιογραφική διαμεσολάβηση») προκειμένου να επιτευχθούν τα λογικά άλματα που είναι απαραίτητα για να δικαιολογηθούν συγκεκριμένες ρυθμίσεις στη επόμενα άρθρα. Ειδικότερα, ο όρος «εθνική επικοινωνιακή πολιτική» είναι αδόκιμος και χρησιμοποιείται για την ενοποίηση και τη φαινομενική αλληλεξάρτηση ανόμοιων αρμοδιοτήτων. Η δημόσια διπλωματία (που εδώ αναφέρεται εσφαλμένα ως «επικοινωνιακή διπλωματία») επιχειρείται να συνδεθεί με την πολιτική ρύθμισης του ελληνικού ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, την κρατική διαφήμιση και την πολιτική επικοινωνία της κυβέρνησης στο εσωτερικό. Η δε βιβλιογραφία που χρησιμοποιείται στην αιτιολογική έκθεση προκειμένου να επιτευχθεί η ανορθόδοξη αυτή σύνδεση είναι ανεπαρκής. Επιπλέον, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η έννοια της «δημοσιογραφικής διαμεσολάβησης», η οποία ορίζεται ως «η μεσολάβηση δημοσιογράφων για τη διεξαγωγή διεθνών διαπραγματεύσεων»! Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ο όρος χρειάζεται περαιτέρω διασάφηση. Η χρήση αδόκιμων όρων και η ανεπάρκεια στην αποσαφήνισή τους δημιουργεί σύγχυση και ερμηνευτικές δυσχέρειες.