• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλαος Μπέλεσης' | 9 Αυγούστου 2015, 17:04

    Ένα μεγάλο θέμα που προκύπτει από την λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών είναι ότι πολλές φορές υπάρχει η υποψία ότι εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία δεν έχουν σχέση με την συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα και τα οποία πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε ο ιδιοκτήτης ενός καναλιού δεν νοιάζεται τόσο για την κερδοφορία της επιχείρησης αλλά για την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων του μέσω της εκμετάλλευσης καναλιών ακόμη και αν το κανάλι ως μεμονωμένη επιχείρηση έχει ζημιές. Πιο απλά ο καναλάρχης διατηρεί το κανάλι ακόμη και αν είναι ζημιογόνο διότι μπορεί να επηρεάζει πολιτικούς και όχι μόνο φορείς προς όφελος συμφερόντων του. Ως αποτέλεσμα ακόμη και αν έχει ζημιά από το κανάλι τα έσοδα του από τις άλλες του δραστηριότητες υπερκαλύπτουν την όποια ζημιά του. Πιστεύω ότι θα πρέπει να ένας ουσιαστικός έλεγχος στις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων αυτών από πλευρά πολιτείας. Δεν εννοώ ότι η πολιτεία θα πρέπει να ελέγχει την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων των επιχειρήσεων αυτών. Αυτό πιστεύω ότι το φέρουν με επιτυχία σε πέρας οι εταιρείες ορκωτών ελεγκτών λογιστών (σε μία από αυτές εργάζομαι και εγώ). Αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να γίνει είναι να τεθούν κάποιοι ειδικοί κανονισμοί για τα κανάλια και μόνο και η τήρηση τους να ελέγχετε από την ανάλυση από μέρους της πολιτείας των ελεγχθέντων οικονομικών καταστάσεων. Προσωπικά προτείνω δύο κανονισμούς: 1) Να οριστεί ένα μέγιστο επίπεδο δανεισμού (Ξένα / Ίδια Κεφάλαια) το οποίο να μην είναι πολύ υψηλό και να είναι κοινό για όλο τον κλάδο. Η οποιαδήποτε επιπλέων ανάγκη χρηματοδότησης να γίνετε μόνο με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Με αυτόν τον τρόπο τα χρήματα στις επιχειρήσεις αυτές θα προέρχονται από τους μετόχους οι οποίοι είναι γνωστά πρόσωπα και μπορούν να ελέγχονται από την πολιτεία σχετικά για τυχών διαπλεκόμενα συμφέροντα. Αυτό που συμβαίνει έως τώρα είναι τα κανάλια να χρηματοδοτούνται κυρίως μέσω τραπεζικού δανεισμού με αποτέλεσμα η πολιτεία να μην μπορεί να εύκολα να εντοπίσει το ποιος πραγματικά είναι πίσω από την χρηματοδότηση αυτή. Και αυτό διότι στο παρασκήνιο κάποιος να ώθησε την τράπεζα στην σύναψη του δανείου, να εγγυήθηκε ή και ακόμα να δώρισε στην τράπεζα τα χρήματα αυτά. Μια ‘δωρεά’ σε μια τράπεζα για παράδειγμα μπορεί να κάνει κάποιος πολύ εύκολα με το να υποστεί μια μεγάλη εσκεμμένη ζημιά από την τοποθέτησή του σε παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Στην περίπτωση αυτή η τράπεζα για το δάνειο αυτό είναι απλώς βιτρίνα και ο πραγματικός χρηματοδότης του καναλιού να διατηρήσει την ανωνυμία του. 2) Να είναι υποχρεωτικό για τα κανάλια να έχουν κερδοφορία στον ειδησεογραφικό κλάδο τους τουλάχιστον δύο ή τρία έτη ανά πενταετία. Όπως προανέφερα ένας ιδιοκτήτης καναλιού μπορεί να μην νοιάζεται τόσο πολύ για την κερδοφορία του καναλιού διότι μπορεί να επιδιώκει να επηρεάσει καταστάσεις μέσω του καναλιού και να έχει παράλληλα κέρδη που να καλύψουν τις ζημιές. Ο επηρεασμός της κοινής γνώμης και των πολιτικών φορέων γίνετε σχεδόν εξολοκλήρου από τον ειδησεογραφικό κλάδο του καναλιού. Αυτό που συμβαίνει σχεδόν σε κάθε κανάλι είναι η διοίκηση να παρακολουθεί ξεχωριστά τα αποτελέσματα του ειδησεογραφικού κλάδου από τους υπόλοιπους κλάδους (σήριαλ, αθλητικές εκπομπές, ταινίες κ.α.). Σε όλους τους άλλους κλάδους η διοίκηση αποφασίζει με επιχειρηματικά κριτήρια και η συνέχεια ή όχι εκπομπών να αποφασίζετε με αυστηρά με οικονομικά κριτήρια. Για τον λόγο αυτό βλέπουμε εκπομπές να κόβονται ακόμα και στη μέση της τηλεοπτικής σεζόν, όταν αυτή δεν αποφέρει ικανοποιητική κερδοφορία. Αντιθέτως στην ειδησεογραφικό κλάδο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλες οι πολιτικές εκπομπές, καθώς και οι αμοιβές των παρουσιαστών συνεχίζουν κανονικότατα ανεξαρτήτως, κερδοφορίας με γνώμονα μόνο τον επηρεασμό της κοινής γνώμης και των πολιτικών φορέων. Με το να υποχρεωθούν τα κανάλια σε υποχρεωτική κερδοφορία στον ειδησεογραφικό τομέα, θα ωθηθούν σε κάποιο βαθμό να λειτουργούν με βάση καθαρά οικονομικά κριτήρια και μόνο. Κάθε κανάλι θα διατηρεί τις ειδησεογραφικές εκπομπές που μπορεί πραγματικά να αντέξει και όχι να διατηρεί ένα τεράστιο εύρος εκπομπών για να επηρεάζει καταστάσεις και μόνο.