• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Ασαργιωτάκη' | 5 Οκτωβρίου 2020, 11:34

    Εξαιρετικής σημασίας το γεγονός ότι μιλάμε για Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Τα ειλικρινά συγχαρητήρια στον Υπουργό Επικρατείας κύριο Γιώργο Γεραπετρίτη για το συντονισμό του έργου. Στόχος 14 Εργασία και Απασχόληση Ξεκάθαροι κανόνες στην εργατική νομοθεσία οι οποίοι να επιβάλλουν τόσο στους Ιδιώτες όσο και στο Δημόσιο ποσοστό του εργατικού τους δυναμικού να είναι ΑμεΑ ανάλογα με το επίπεδο αυτοεξυπηρέτησης του ΑμεΑ, τη θέση και τα καθήκοντα εργασίας πχ στην εξυπηρέτηση κοινού. Οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να έχουν άμεσες συνέπειες και κυρώσεις. Επίσης η εν λόγω νομοθεσία θα πρέπει να ελέγχεται συχνά. Στόχος 17 παράγραφος 1,2,3,4,5: Ανάγκες εκκένωσης κτιρίων εκτός από τα δημόσια υπάρχουν και σε κτίρια ιδιωτικά και στα οποία θα πρέπει να υπάρχουν προσδιορισμένες προδιαγραφές. Οι εν λόγω προδιαγραφές θα πρέπει να εξασφαλιστεί στο εν λόγω κείμενο ότι θα καλύπτουν όλες τις μορφές αναπηρίας (πχ αυτισμό, αισθητήριες αναπηρίες κτλ) και όχι μόνο τις κινητικές. Αλήθεια, ποιός θα ελέγχει την εναρμόνιση και εφαρμογή; Στόχος 21 παράγραφος 2: Πολλές από τις υποδομές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο τις διαχειρίζονται ιδιωτικές εταιρίες πχ Λιμάνια, σταθμοί μετρό, τραίνα αεροδρόμια. Αν αληθινός στόχος είναι η προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και η εξασφάλιση της καθολικής προσβασιμότητας (σε όλες τις μορφές αναπηρίας) προκειμένου να υλοποιηθούν οι εν λόγω επιταγές οι οποίες δημιουργούν πολλά κόστη για τις εταιρίες θα πρέπει να προβλεφθεί σε όλους τους ιδιωτικούς φορείς θέση Υπευθύνου Προσβασιμότητας κατ΄ αναλογία της νομοθεσίας που ισχύει για την προστασία των προσωπικών δεδομένων (Υπεύθυνος Προστασίας Δεδομένων- DPO). Ο εν λόγω Υπεύθυνος ο οποίος θα πρέπει να ανήκει στη Διοίκηση της κάθε εταιρίας ώστε να μπορεί να αποφασίζει θα πρέπει να προσδιορίζει, να ενημερώνει και να επιβάλλει την στρατηγική προσβασιμότητας με τη βοήθεια της εξειδικευμένης ομάδας του ( ειδικούς σε θέματα υποδομών, υπηρεσιών, αγαθών, τεχνολογίας). Ο Υπεύθυνος Προσβασιμότητας θα εκπροσωπεί την κάθε εταιρία στους αρμόδιους φορείς. Στόχος 21 παράγραφος 5: Στο Σχέδιο θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά στους φορείς διαχείρισης λιμένων κατ’ εφαρμογή της κείμενης κοινοτικής νομοθεσίας (Κανονισμός αριθμ. 1177/2010). Ομοίως και για τα τρένα, το μετρό τα ΚΤΕΛ, τα ταξί. Επιπλέον, είναι ενάντια στο δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης το ΑμεΑ να αναγκάζεται να πληρώνει ακριβότερο κόμιστρο στο ταξί για τη μεταφορά του σε σχέση με τους μη ΑμεΑ επιβάτες. Στόχος 21 παράγραφος 6: Γιατί στο ΕΣΔ προβλέπεται να γίνεται μέριμνα αποκλειστικά για την προσβασιμότητα και την ατομική κινητικότητα στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών; Δεν έχει η Ελλάδα άλλα αεροδρόμια; Αυτά που τα διαχειρίζεται η Fraport ή η ΥΠΑ δεν είναι αεροδρόμια; Στόχος 22 παράγραφος 1: Αν αληθινός στόχος είναι η προσβασιμότητα για όλες τις μορφές αναπηρίας όταν με το καλό ενσωματωθεί η Οδηγία 882/2019 για τις απαιτήσεις προσβασιμότητας των Ατόμων με Αναπηρία σε αγαθά και Υπηρεσίες να φροντίσετε να προβλέψετε και τη θέση του Υπευθύνου Προσβασιμότητας σε όλες εκείνες τις εταιρίες που προσφέρουν υπηρεσίες και αγαθά αλλά και να επιβάλλετε και στις ιδιωτικές εταιρείες να έχουν πλήρως προσβάσιμες (σε όλες τις μορφές αναπηρίας) ιστοσελίδες (περισσότερη ανάλυση στο στόχο 21 παρ.2) Στόχος 24 παράγραφος 3: Γιατί μόνο για την ΕΡΤ Α.Ε.; Βρείτε τρόπο να αναγκαστούν mutatis mutandis και όλα τα άλλα κανάλια και μέσα ιδιωτικών συμφερόντων να εξασφαλίσουν την προσβασιμότητα. Πυλώνας V: Τη γνώση για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και τις πραγματικές τους ανάγκες έχει η ΕΣΑμεΑ η οποία εκπροσωπεί όλες τις μορφές αναπηρίας. Γιατί δεν την εμπλέκετε καθόλου στην εκπαίδευση ως Υπεύθυνο ή Συνεργαζόμενο φορέα ώστε να εξασφαλιστεί ένα στοιχειώδες επίπεδο γνώσης; Διαφορετικά ο καθένας θα κάνει τα δικά του χωρίς εξασφαλισμένο και ουσιαστικό αποτέλεσμα. Στόχος 28 παράγραφος 2: Στην επιμόρφωση του προσωπικού διαχείρισης αερολιμένων και αερομεταφορέων για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς θα πρέπει να προστεθεί η επιμόρφωση του προσωπικού διαχείρισης λιμένων και πλοίων για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία όταν ταξιδεύουν ακτοπλοϊκώς . Επίσης το ίδιο πρέπει να ισχύσει για το προσωπικό του ΜΕΤΡΟ, ΚΤΕΛ, τουριστικά λεωφορεία, αστικές συγκοινωνίες, ταξί ενώ θα πρέπει να συμπεριληφθούν αντίστοιχα οι υπεύθυνοι και εμπλεκόμενοι φορείς ανά τομέα. Στόχος 30: Ο προσβάσιμος τουρισμός δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα άτομα με αναπηρία. Ο προσβάσιμος τουρισμός εκτός από τα άτομα με αναπηρία και με τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα που είναι κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας και οικογένειες με μικρά παιδιά (υπάρχουν σχετικές μελέτες αναφορικά με το εν λόγω προϊόν καθώς και την αυξητική του πορεία). Ο εν λόγω τουρισμός είναι αρκετά προσοδοφόρος, πιστός, ραγδαία αυξανόμενος αλλά και διαρκής κατά τη διάρκεια του έτους. Ο εν λόγω τουρισμός έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης στην Ελλάδα και παραμένει ανεκμετάλλευτη δυνατότητα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η ανάπτυξη του εν λόγω τουρισμού θα πρέπει να βασίζεται στην εξασφάλιση της προσβασιμότητας για όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας και πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να εξασφαλιστεί η εις ολόκληρόν (σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας) προσβασιμότητα των παρεχόμενων υποδομών, υπηρεσιών και αγαθών καθώς και θα πρέπει να προβλεφθεί και να προσφερθεί η κατάλληλη εκπαίδευση σε όλους τους υπαλλήλους, άτομα ή πρόσωπα που έρχονται σε άμεση επαφή με το εν λόγω τουριστικό κοινό. Δε θα πρέπει να δίδεται ή να ανανεώνεται καμία άδεια δραστηριοποίησης στον τουριστικό τομέα αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις προσβασιμότητας. Συνεπώς, αναφορικά με τον προσβάσιμο τουρισμό χρειάζεται μια καλύτερη, ουσιαστικότερη εξειδικευμένη προσέγγιση που σίγουρα δεν προβάλλεται με μια μασκότ playmobil καθήμενο σε αναπηρικό αμαξίδιο και φορώντας παραδοσιακές στολές καθότι ο προσβάσιμος τουρισμός δεν αφορά μόνο τους καθήμενους σε αναπηρικό αμαξίδιο αλλά άτομα με διάφορες και ποικίλες μορφές αναπηρίας καθώς και άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Σημειώνεται τέλος ότι ένα άτομο καθήμενο σε αναπηρικό αμαξίδιο ΔΕΝ αποτελεί πια διεθνές σύμβολο αναγνώρισης προσβασιμότητας σε όλες τις μορφές αναπηρίας και μειωμένης κινητικότητας.