• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ' | 5 Σεπτεμβρίου 2010, 12:16

    Το άρθρο περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων αποτελεί μέρος της μεγάλης και επίπονης προσπάθειας κατάσχεσης και υφαρπαγής των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων και αφορούν κυρίως στις καταθέσεις στην τράπεζα και στην ακίνητη μικροιδιοκτησία. Το σωστό και δίκαιο λοιπόν είναι οι πρώτες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις να γίνουν στα εξοχικά των συντακτών του νομοσχεδίου και των μελών της ειδικής τριμελούς διυπουργικής επιτροπής ώστε να είναι αρκετά ευαισθητοποιημένοι όταν θα λαμβάνουν τις αποφάσεις περί αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της ιδιωτικής αλλά και της δημόσιας περιουσίας. Ποιό δικαίωμα στην περιουσία θα έχει ο κάθε πολίτης όταν θα έχει την ατυχία να "γυαλίσει" η ιδιοκτησία του στους κάθε λογής τυχάρπαστους "επενδυτές" με αποτέλεσμα η περιβόητη τριμελής επιτροπή να την εντάξει αμέσως στα μεγάλα έργα. Στη συνέχεια θα την προσφέρουν έναντι ελαχίστου/συμβολικού τιμήματος στον άραβα ή τον ρώσο επενδυτή, που τόσο πολύ τους έχουμε ανάγκη λόγω πλήρους ανικανότητας και ανεπάρκειας αυτών που τόσα χρόνια μας οδήγησαν σε αυτή τη θέση. Ενώ η αναγκαστική απαλλοτρίωση είναι αναμφισβήτητα μια πολύ σοβαρή υπόθεση και αγγίζει τον κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη προσωπικά, το συγκεκριμένο άρθρο δεν φαίνεται να την αντιμετωπίζει ως τέτοια. Μάλλον ως μέσο εξυπηρέτησης των επενδυτών ... Και αυτό γιατί προωθείται συνέχεια η θέση ότι αυτό που έχει αποφασιστική σημασία για την πρόοδο του τόπου, εδώ που έχουμε καταλήξει, είναι η ανάπτυξη. Το κράτος μετατρέπεται σε ιδιώτη, το δημόσιο δίκαιο μεταλλάσεται σε ιδιωτικό, η δημόσια κτήση σε ιδιωτική περιουσία του κράτους και οποιουδήποτε τρίτου (επενδυτή) προς τον οποίο αυτή ήθελε μεταβιβαστεί. Στην ουσία η απαλλοτρίωση υπέρ του Δημοσίου είναι απαλλοτρίωση υπερ του επενδυτή και μπορεί βέβαια να αφορά σε ευρύτερες ζώνςες πέραν των αναγκαίων εκτάσεων. Είναι τόσο αναγκαία η απαλλοτρίωση ευρύτερων ζωνών; Τι κριτήρια εφαρμόζονται; τι σκοποί εξυπηρετούνται; Το δημόσιο συμφέρον όπως επικαλείται ο συντάκτης του νομοσχεδίου ή το συμφέρον του επενδυτή; Τι ρόλο παίζουν τα σχέδια χρήσης γης των οποίων η εκπόνηση απαιτεί χρόνο και προετοιμασία; Ποιός είναι ο ορισμός των μεγάλων έργων; Γιατί δεν αναφέρεται τίποτα σχετικό στην αιτιολογική έκθεση και στο σχέδιο του νομοσχεδίου; Η απάντηση είναι ότι θέλουν να το αφήσουν στη διακριτική ευχέρεια της επιτροπής. Για να κάνουν ότι θέλουν, για να αποφασίσουν ότι θέλουν σε συνεργασία πάντα με τους επενδυτές. Γι αυτό δεν χρειάζεται ορισμός. Σημασία έχει ο στόχος. Να μην μείνει τίποτα όρθιο, να οικοπεδοποιήσουν, να τσιμεντοποιήσουν, να κτίσουν τα πάντα και φυσικά να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη στην πλάτη πάντα του έλληνα φουκαρά φορολογούμενου πολίτη απο τον οποίο δεν θα διστάσουν να πάρουν με τη βία το χωράφι που του άφησε ο παππούς του στο χωριό. Και όλα αυτά με το πρόσχημα της ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Όχι φυσικά για τους έλληνες αποκλειστικά. Όταν διατείνονται θέσεις εργασίας εννοούν τους πάντες, όχι απαραίτητα έλληνες (βάσει της οδηγίας BOLKENSTEIN) αλλά και Σκοπιανούς, βούλγαρους, τούρκους, άραβες, ρουμάνους, αλβανούς, πακιστανούς, κ.α. Μπορεί η απαλλοτρίωση να συντελείται πριν απο την προκήρυξη; Η προκήρυξη δεν είναι αυτή που καθορίζει τα όρια του έργου; Η προκήρυξη δεν είναι μια μορφή διαφάνειας; Αν δεν είναι αυτό εξόφθαλμο παράδειγμα αδιαφάνειας και διαπλοκής τότε ποιό είναι; Γιατί ο συντάκτης του κειμένου βαφτίζει τα μεγάλα έργα κατεπείγοντα χωρίς να έχουν καθορισθεί εκ ων προτέρων; τι σκοπό εξυπηρετεί; Το δημόσιο συμφέρον ή το συμφέρον του επενδυτή; Ποιά είναι αυτά τα κατεπείγοντα και μεγάλα έργα που δεν τα ήξεραν όσοι συνέταξαν τα σχέδια χρήσης γης μετά απο προσπάθεια και προετοιμασία ετών; Ως γνωστό οι Δήμοι του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ είναι τεράστιοι σε έκταση. Πως θα έχει πρόσβαση ο πολίτης στο δημοτικό κατάστημα όταν κατοικεί σε απομακρυσμένη περιοχή του Δήμου ώστε να πληροφορηθεί για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωραφιού του και μάλιστα πριν γίνει η ειδοποίηση στο ΦΕΚ; Μήπως τίθενται σοβαρότατα ζητήματα, έστω και εάν δεν υπάρχει πρόθεση, υφαρπαγής περιουσίας / ιδιωτικής ιδιοκτησίας; Υπάρχει τελικά προστασία της περιουσίας στην Ελλάδα του 2010; Φυσικά και όχι. Υπάρχει απόλυτη προστασία όμως των απαιτήσεων των ξένων κροίσων και των "κερδοσκόπων επενδυτών" στους οποίους θα πρέπει να εκποιηθούν άμεσα τα φιλέτα της ελληνικής γης έναντι συμβολικού τιμήματος. Τι ακριβώς είναι το σημερινό κράτος; Απλός διαχειριστής ή ιδιοκτήτης του φυσικού πλούτου και της πολιτιστικής κληρονομιάς; Αποτελούν όλα αυτά "εθνική κοινοκτησία" και ανήκουν "σε όλους τους πολίτες και όλες τις γενεές" ή όχι; Πως προστατεύεται η ιδιοκτησία του πολίτη όταν πληρώνει φόρους επί φόρων μόνο και μόνο για να ασκήσει απλώς το δικαίωμα της ιδιοκτησίας; Διαφαίνεται ξεκάθαρα πλέον το μένος κατά της δημόσιας κτήσης και κατά του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου στην ελληνική γη καθώς κατά του ιδιώτη / μικροιδιοκτήτη γης. Ο κύριος ρόλος της επιτροπής και των συμβούλων της INVEST IN GREECE είναι να ξεκαθαρίσει με συνοπτικές διαδικασίες τους αναγκαίους αποχαρακτηρισμούς, τις αλλαγές χρήσης γης, κ.α. ώστε να καταστήσουν εκποιήσιμη την ελληνική γη, τόσο του Δημοσίου όσο και ιδιωτικών εκτάσεων και να την ξεπουλήσουν το συντομότερο δυνατό.