• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΩ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ' | 7 Νοεμβρίου 2022, 17:56

    Δεν έχει νόημα να εκπονηθεί ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης αποκλειστικά κατά της σεξουαλικής κακοποίησης. Η σεξουαλική κακοποίηση είναι ένα κομμάτι της γενικότερης κακοποίησης και μάλιστα με πολύ δυσδιάκριτα όρια μέσα στο συνολικό φάσμα των κακοποιητικών συμπεριφορών είτε του οικογενειακού είτε του ευρύτερου περιβάλλοντος. Ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης θα όφειλε να μην αντανακλά μόνον την επικαιρότητα των ημερών, αλλά να την παίρνει ως αφορμή για μία γενικότερη πολιτική προστασίας του παιδιού από την κακοποίηση. Ακόμη και ο τρόπος που είναι δομημένο το όλο Σχέδιο και οι Πολιτικές στις οποίες αναφέρεται αποτυπώνουν περισσότερο τη διάθεση να απαλυνθούν οι εντυπώσεις από τα πρόσφατα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης στην κοινή γνώμη παρά να να θέσουν ένα πάγιο και διαρκές σύστημα προστασίας των παιδιών από την κακοποίηση. Η έμφαση στη δράση της αστυνομίας κατά των παιδοφιλων, παιδοβιαστών και διακινητών υλικού πορνογραφίας και ο δημόσιος λόγος των αρμοδίων υπέρ της εντατικοποίησης των κατασταλτικών διαδικασιών και αυστηροποίησης των ποινών φαίνεται να επιβάλλονται ως απάντηση στην οργή της κοινής γνώμης κατά των θυτών. Η καταστολη και η ποινική τιμωρία δεν αρκούν, μάλιστα διεθνώς είναι παραδεκτό ότι δεν αποτελούν τη λύση. Αυτή εντοπίζεται στην αντιμετώπιση, μέσω συγκεκριμένων δράσεων και πολτικών, όλων των παραγόντων και συνθηκών, μέσα και έξω από την οικογένειας, που καθιστούν εφικτή μια κακοποίηση, ειδικότερα τη σεξουαλική. Και, δυστυχώς, στο παρόν Σχέδιο οι δράσεις αυτές είναι ανεπαρκείς, αποσπασματικές, ασυντόνιστες και εκ προιμίου ατελέσφορες.