Αρχική Σχολικός ΑθλητισμόςΠοιες είναι κατά τη γνώμη σας οι εκπαιδευτικές, προπονητικές και αθλητικές ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν από την ίδρυση και λειτουργία των Πρότυπων Αθλητικών Σχολείων και των ΤΕΠΥ;

Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι εκπαιδευτικές, προπονητικές και αθλητικές ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν από την ίδρυση και λειτουργία των Πρότυπων Αθλητικών Σχολείων και των ΤΕΠΥ;

Σχόλια
  • 14 Ιουλίου 2011, 14:09 | Κατερίνα Π.

    Οι αθλητές – μαθητές έχουν πολύ βεβαρημένο ωράριο, μέσα στην ημέρα τους.

    Πρέπει να αποδίδουν καλά στο σχολείο, στην ξένη γλώσσα και στο άθλημά τους.

    Θα πρέπει λοιπόν, η προπόνηση στο Αθλητικό να γίνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε να συμπληρώνει την προπόνηση στο Σύλλογο και να συμβάλλει στην βελτίωση του επιπέδου του Αθλητή.

    Επίσης να δοθεί και κάποια βαρύτητα στην ξένη γλώσσα, Αγγλικά θα επρότεινα, γιατί ήδη επιβαρύνονται με εκμάθηση ξένης γλώσσας εκτός σχολείου τα παιδιά, οπότε θα μπορούσαν να βοηθηθούν και μέσα στο σχολείο με την εκμάθησή της.

    Δηλαδή, θα πρέπει το Αθλητικό, να βοηθάει τα παιδιά να μαθαίνουν ΣΤΟ Σχολείο πολύ περισσότερα, απ΄ότι το απλό σχολείο διότι δεν έχουν χρόνο για πολύ διάβασμα στο σπίτι.

    Προπονητικά, δεν θα χρειάζεται πχ να αφιερώνουν 4 ώρες προπόνησης μετά το σχολείο, εφ΄όσον θα έχουν κάνει το πρωί μέσα σε αυτό μιάμισυ ώρα περίπου.

    Βελτιώνοντας με την σωστή προπόνηση την Αθλητική τους επίδοση, γίνονται καλύτεροι αθλητές, με αξιώσεις και έχει ήδη παραχθεί έργο εντός του Αθλητικού Σχολείου.

    Ευχαριστώ,

  • 14 Ιουλίου 2011, 07:53 | Γ.Ε – ΚΦΑ

    Η ανάγκη των μαθητών – αθλητών για περισσότερες προπονήσεις και κατά συνέπεια η αύξηση των αθλητικών τους επιδόσεων.

  • 13 Ιουλίου 2011, 12:44 | Γυμναστική Ένωση Μεσσαράς( ΓΕΜ)

    Τα αθλητικά σχολεία επιτελούν πολλαπλό και πολυδιάστατο έργο.Ως φορείς εκπαίδευσης διδάσκουν αθλητικά ιδεώδη και ήθος.Ως φορείς αθλητικής κουλτούρας διαμορφώνουν νέους με πείσμα και αγωνιστικό ενδιαφέρουν , παιδιά και εφήβους ,ικανούς να συμμετέχουν σε αγώνες και να μας κάνουν υπερήφανους.Σε προπονητικό επίπεδο προάγουν υψηλού επιπέδου έργο, γιατί εργάζονται οι καλύτεροι με εξειδικευμένες γνώσεις και οι αθλητικές- μαθητές ξεχωρίζουν για τις επιδόσεις τους, το ήθος τους- και αποτελούν πρότυπα για νέα παιδιά και σύμβολο υγιών συμπεριφορών στη σημερινή «ανθυγιεινή»κοινωνία.

  • 13 Ιουλίου 2011, 12:00 | αργυρω

    ΤΑ ΤΑΔ ΚΑΙ ΤΑ ΕΤΑΔ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΛΥΠΤΑΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΟΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΣΩΣΤΑ .(ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΕ ΛΙΓΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.)ΟΜΩΣ ΔΙΝΟΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ,ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ.ΑΡΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ.ΤΕΛΟΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ.

  • 11 Ιουλίου 2011, 12:43 | ΧΑΡΗΣ ΒΑΡΥΤΙΜΙΔΗΣ

    Έχοντας εργαστεί 6 χρόνια στα ΤΑΔ (Γυμνάσιο) τολμώ να πω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη δημιουργίας ΤΑΔ στο Λύκειο.
    Στην ηλικία αυτή έχει οριστικοποιηθεί ο αθλητικός προσανατολισμός (άθλημα – αγώνισμα) και η επιλογή για πρωταθλητισμό ή όχι.
    Να βρεθεί τρόπος εντός του σχολικού ωραρίου, σε όλα τα σχολεία, για όλους τους μαθητές-τριές να επιλέγουν το άθλημα που θέλουν και ανάλογα με το επίπεδό τους (επιδόσεις-διακρίσεις) να χωρίζονται σε ομάδες δυναμικότητας (Πχ. ομάδα επίλεκτων, ομάδα αθλητών συλλόγων, ομάδα απλής ενασχόλησης με το άθλημα).
    Στο Γυμνάσιο πρέπει να υπάρχει πολυπλευρικότητα (γενική και ειδική).Επιλογή αθλήματος από τους μαθητές-τριές (η δοκιμασίες επιλογής να είναι «το βοήθημα» και όχι υποχρεωτική πορεία για ένα άθλημα).Ανεξάρτητα από την επιλογή αθλήματος ενασχόληση με όλα τα αθλήματα βάση συγκεκριμένου προγραμματισμού.
    ΥΓ. Η προτάσεις μου αφορούν ΟΛΟΥΣ-ΕΣ τους μαθητές-τριές και όχι μόνο τους ήδη αθλητές-τριες ή «ταλέντα».Μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες για πραγματική ενασχόληση, δια βίου άσκηση, και δημιουργία φιλάθλων και όχι οπαδών.

  • 11 Ιουλίου 2011, 07:08 | Χρήστος Κούτσης

    Η ύπαρξη αθλητικών γυμνασίων-λυκείων στην Γαλλία έχει προσφέρει πολλούς και μεγάλους αθλητές σε ΟΛΑ τα αγωνίσματα του Ολυμπιακού προγράμματος. Προτείνω την αξιοποίηση σχολαζουσών Ολυμπιακών εγκαταστάσεων (ιδιοκτησίας ολυμπιακών ακινήτων) όπως και την αξιοποίηση ακινήτων όπως η Αναργύρειος-Κοργιαλένειος Σχολή Σπετσών -που σήμερα υπολειτουργεί μετά την κατάργηση των ΤΕΙ – και αντίστοιχων κτιρίων στην Ελληνική περιφέρεια για την δημιουργία Αθλητικών Γυμνασίων-Λυκείων.

  • 10 Ιουλίου 2011, 22:22 | Νίκος Γ.

    Οι προτάσεις κινούνται σε θετική κατεύθυνση, αρκεί να μην μείνουν στα χαρτιά. Η δημιουργία Προτύπων Αθλητικών Γυμνασίων – Λυκείων και ΤΕΠΥ, «όπου η προπονητική διαδικασία δεν αποτελεί μέρος του ωρολογίου προγράμματος» – αλλά είναι ευθύνη των φορέων του αγωνιστικού/υψηλού αθλητισμού , απελευθερώνει αυτά τα σχολεία και τα κατευθύνει στην εκπαιδευτική υποστήριξη των πραγματικών μαθητών υψηλών επιδόσεων

    Ο τρόπος λειτουργίας τους – ταχύρυθμα μαθήματα, μειωμένη ύλη, διδασκαλία εξ αποστάσεως, ατομικά ή και ιδιαίτερα μαθήματα ανάλογα με το αγωνιστικό πρόγραμμα, δυνατότητες εξετάσεων σε περισσότερες ημερομηνίες κλπ. μπορεί να αποφασιστεί σε συνεργασία Σχολείου – Ομοσπονδίας – Γονέων. Ένα σημαντικό ζήτημα είναι η αναπλήρωση των απουσιών μέσω διδασκαλίας εξ αποστάσεως, όπως σε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες (Αυστραλία, ΗΠΑ) χώρες. Επίσης είναι χρήσιμο οι καθηγητές να είναι φίλαθλοι και να θέλουν να βοηθήσουν την μόρφωση των ταλαντούχων αθλητών.

    Η δημόσια υποστήριξη του αθλητισμού αποτελεί συνταγματική υποχρέωση. Δυνατότητα ‘επαγγελματικής καριέρας’ υπάρχει σε ελάχιστα αθλήματα και μόνο για ελάχιστους/ες. Αντίθετα η υποχρέωση για στήριξη της προσπάθειας για ‘διπλή διάκριση’ και στον αθλητισμό και στην εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται σε όλους όσους την αξίζουν. Αυτό άλλωστε είναι το βαθύτερο νόημα του Αθλητισμού για όλους (αθλητισμός για όλες τις ικανότητες). Παρόμοια προγράμματα στήριξης της εκπαίδευσης ταλαντούχων μαθητών επιβάλλεται να δημιουργηθούν πιθανά και σε άλλους τομείς, όπως μουσική θέατρο ζωγραφική κλπ.

    Άλλωστε ο Αθλητισμός κάθε μορφής (σχολικός, μαζικός, αγωνιστικός) έχει τεράστιο προωθητικό όφελος από την επίτευξη (καθαρών) αθλητικών διακρίσεων, αρκεί οι υπεύθυνοι να μπορούν να τις αξιοποιήσουν και η Πολιτεία να στηρίζει κάθε μορφή Αθλητισμού, ενώ παράλληλα να εξασφαλίζει ελεύθερο χρόνο (απλοποιείστε την εισαγωγή στα ΑΕΙ). Τα παραδείγματα της Κομανέντσι, του Γκάλη (και του Παγδατή στην Κύπρο) είναι χαρακτηριστικά. Αλήθεια φαντάζεστε την ποσότητα και την ποιότητα του σχολικού αθλητισμό χωρίς τους αθλητές των ακαδημιών και των αγωνιστικών τμημάτων των αθλητικών σωματείων;

    Μια παρόμοια πρωτοβουλία μπορεί ακόμη να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την «δημιουργία κέντρων κατάρτισης που θα προασπίζουν τα ηθικά, εκπαιδευτικά και επαγγελματικά δικαιώματα των αθλητών» καθώς και «την επανένταξη τους στην αγορά εργασίας μετά το τέλος της αθλητικής τους σταδιοδρομίας», όπως σημειώνουν ανάλογες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  • 9 Ιουλίου 2011, 16:54 | Νίκος

    Ο αθλητισμός υψηλών επιδόσεων πρέπει να απαγκιστρωθεί από το σχολείο.
    Υπάρχουν οι ομοσπονδίες για αυτά τα θέματα. Η σημερινή πραγματικότητα είναι ότι στους σχολικούς αγώνες συμμετέχουν οι ίδιοι που συμμετέχουν και στις διοργανώσεις των ομοσπονδιών. Έλεος πια!
    Όλοι θα ωφεληθούν από την αύξηση της συμμετοχής στα αθλητικά δρώμενα. Ακόμα και τα σωματεία και οι ομοσπονδίες. Δε γίνεται να διοργανώνεται ανώμαλος δρόμος δημοτικών σε αστικές πόλεις και να συμμετέχουν 25-30 μαθητές. Ή να γίνεται πρωτάθλημα βόλεϊ και συμμετέχουν οι 20-25 αθλητές των σωματείων, άντε και 10 επιπλέον.
    Δε θέλουμε άλλα ΤΑΔ ή όπως αλλιώς θέλετε να τα πείτε. Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων έχουν τις δυνατότητες να αναπτύξουν τον αθλητισμό, αρκεί να δώσουμε τα εχέγγυα για να δουλέψουν. Περισσότερη ώρα γυμναστική, βελτίωση των υποδομών, επιμόρφωση και κυρίως ΟΡΑΜΑ. Ας δώσουμε κίνητρο για δουλειά, ΟΡΑΜΑ!

  • 9 Ιουλίου 2011, 07:35 | Σμαρώ

    Η συνέχεια ….
    Γιατί Πρότυπο Αθλητικό σχολείο;Απλα αθλητικό σχολείο δεν σου κάνει ή μήπως με αυτό τον βαρύγδουπο τίτλο έχεις κρυμμένη χρηματοδότηση ΕΣΠΑ ή άλλη;Το αθλητικό σχολείο που έκλεισες και ξανα ανοίγεις έχει όλες τις ανάγκες των ΑΕΙΜΝΉΣΤΩΝ ΤΑΔ-ΕΤΑΔ συν ψηφιακές ανάγκες συν εξ αποστάσεως μάθημα ,αφού οι μαθητές λόγω αθλητικών υποχρεώσεων δεν θα είναι στο σχολείο αλλά και δεν θα χάνουν και μάθημα συν εκπαιδευτικούς πρώην πρωταθλητές που να αγαπούν τον πρωταθλητισμό και τους πρωταθλητές μαθητές τους και να συνεργάζωνται με τους γονείς. Η συνέχεια..

  • 8 Ιουλίου 2011, 23:49 | Δημ.Κυριακης

    Βασίκή ανάγκη που μπορούν να καλύψουν τέτοιου είδους εξειδικευμένα σχολεία θα πρέπει να είναι.

    1. Η κάλυψη των κενών γνώσης που δημιουργούνται στα παιδιά αθλητές εξαιτάς της ενασχόλησης τους με την συστηματική προπόνηση.
    2. Η προσπάθεια διευκρίνησης και στοχευμένης καθοδήγησης του αθλητικού ταλέντου των μαθητών -τριών Αθλητών.
    3.Η συνεργασία και παρακολούθηση των συγκεκριμένων μαθητών από κλιμάκια των αντίστοιχων ομοσπονδιών σε συνενόηση τόσο με τους προπονητές σε επίπεδο αθλητικού συλλόγου αλλά και επίπεδο σχολικής μονάδας.
    4.Η επιστημονική παρακολούθηση των μαθητών-τριών αθλητών με κύριο γνώμονα την υγεία τους.
    5. Η παροχή δυνατότητας επιλογής αθλήματος ή αλλάγής κατεύθυνσης και συμμετοχής σε αγώνες για απόκτηση αγωνιστικής εμπειρίας.

  • 8 Ιουλίου 2011, 08:34 | ΑΡΓΥΡΩ

    ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ, ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΘΕΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΟΣΟ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.ΕΧΟΥΜΕ ΒΓΕΙ ΠΡΩΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΑΥΤΟ; ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ, ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ, ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΚΙΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΤΑΘΕΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΣΑΝ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ.ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΧΑΛΑΡΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΚΤΟΝΩΝΟΝΤΑΙ, ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΑΞΙΕΣ,ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΩς ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ, ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ.. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.
    ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!
    ΗΡΩ

  • 7 Ιουλίου 2011, 23:21 | ΒΑΣΙΛΗΣ

    Αν ο σκοπός μας είναι να βγάλουμε πρωταθλητές, τότε να κανουμε και ειδικά πρότυπα σχολεία κι ότι άλλο χρειάζεται. Ο κύριος σκοπός μας όμως είναι να γυμνάζουμε τους μαθητές. Να εκτονώνουμε την πίεση που τους ασκείται με έντονα μαθησιακά πρότυπα και τις ανάγκες για επαγγελατική αποκατάσταση. Τα ταλέντα θα λάμψουν από μόνα τους και θα πρέπει να έχουμε εκεί τους επαγγελματιές που θα τα εντοπίσουν και θα τα αναδείξουν. Θεσμοί και νόμοι υπάρχουν δεν θέλουμε άλλους. Σωστούς επαγγελματίες γυμναστές χρειαζόμαστε.

  • 7 Ιουλίου 2011, 19:11 | Μαρία Παναγιουλάκη

    Θα σας παρουσιάσω μια προσωπική εμπειρία και σας ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για το μέγεθος του σχολίου μου.
    Από την 1η Γυμνασίου γνώριζα ότι ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό.Είμαι κάτοικος Χαλκιδικής και πηγαινοερχόμουν Θεσσαλονίκη για να ασχοληθώ με τον στίβο.Αυτό συνέβαινε 2 φορές την εβδομάδα καθημερινές και το Σαββατοκύριακο,με αποτέλεσμα χάνοντας τουλάχιστο 4 ώρες από τα μαθήματά μου και χρήματα γιατί πηγαινοερχόμουν με ταξί (ο πατέρας μου δεν οδηγεί).Στο σχολείο δεν υπήρχαν μαθήματα που θα ήθελα να διδάσκομαι και τα οποία να έχουν σχέση με τον αθλητισμό.Απλά έπρεπε να ήμουν καλή και να γράψω στις πανελλαδικές για να περάσω γυμναστική ακαδημία,επιλέγοντας την 4η δέσμη (Ιστορία Κοινωνιολογία Μαθηματικά και Έκθεση).Πάντα έλεγα ότι στην Γυμναστική Ακαδημία θα έπρεπε να μπαίνουν παιδιά που ασχολούντε με τον αθλητισμό και όχι κάποιοι που έχουν τον χρόνο να διαβάσουν περισσότερο από τους αθλητές.Δεν πέτυχα στις εξετάσεις και δεν μπόρεσα ποτέ να ικανοποιηθώ όσον αφορά την επιλογή της εργασίας μου.Έμαθα να ζω στα γήπεδα και μεγάλωσα μέσα σε αυτά.
    Αυτό συνέβει το 1993.Εύχομαι αυτό που στερήθηκα εγώ να μην το στερηθεί κανένα παιδί.
    Να συνεχίσουν να υπάρχουν σχολεία που μπορούν να συνδυάζουν τα παιδιά τα ταλέντα τους και τα θέλω τους με τα πρέπει της κοινωνίας.

  • 7 Ιουλίου 2011, 14:26 | Κωνσταντίνος

    Δεν μπορούμε να αναπληρώσουμε την απουσία του κράτους με την υπερεργασία μικρών παιδιών καλλιεργώντας τους ψεύτικες ελπίδες. Από το θέλω μέχρι το μπορώ, υπάρχει τεράστια απόσταση. Όλοι αυτοί οι θεσμοί υπάρχουν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τυγχάνουν χρηματοδότησης γιατί εκεί οι κοινωνίες είναι εξελιγμένες και έχουν περάσει όλα τα στάδια οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης. Η χώρα μας πιέστηκε μέσα σε δύο γενιές(Επιτέλους η γενιά έχει διάρκεια 33 και όχι λιγότερα χρόνια)να βρεθεί στο οικονομικό επίπεδο των Ευρωπαίων που χρειάστηκαν 300 χρόνια γιά να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Δε συμφωνώ ούτε με το ένα ούτε με το άλλο είδος σχολείου. Κάπως έτσι ιδρύθηκαν και τα Μουσικά Σχολεία πριν από είκοσι χρόνια και απέτυχαν. Πριν από 12 χρόνια ο γιός μου πήγε υποχρεωτικά σε δημόσιο νηπιαγωγείο με βάρδια πρωί απόγευμα και μάλιστα επί ΠΑΣΟΚ. Και τότε κάποιοι έλεγαν μεγάλα λόγια γιά πρωινά γιά ολοήμερα κλπ σχολεία. Η πραγματικότητα όμως ήταν όχι μόνο διαφορετική αλλά και αποκαρδιωτική. Τώρα σταμάτησα να ονειρεύομαι. Θέλω λίγα και χειροπιαστά. Όχι μεγαλεπήβολα σχέδια γιά Πρότυπα Αθλητικά ή Μουσικά ή Καλλιτεχνικά Σχολεία, γιατί γνωρίζω ότι δε θα τηρηθεί τίποτα. Θα δουλεύουν με ωρομίσθιους και θα στηρίζονται στην εκμετάλλευση αφελών εφήβων. Το σχολείο υπάρχει γιά να μαθαίνει γράμματα και αριθμούς στα παιδιά. Όταν απομακρύνεται από τους βασικούς του στόχους, αρχίζουν τα πάσης φύσεως μπόνους 10%, 8% τα οποία άπαξ και δόθηκαν σε κάποιους, αρχίζουν να ζητούνται από όλους.

  • 7 Ιουλίου 2011, 13:56 | ΓΙΑΝΝΗΣ

    Γιατί να υπάρχουν αθλητικά σχολεία ? Ο στόχος είναι ο μαζικός μαθητικός αθλητισμός. Ο πρωταθλητισμός είναι κάτι που αφορά τις ομάδες. Αν το σχολείο σεβαστεί την προσπάθεια του αθλητή και αν οι μαθητές βάλουν σαν στόχο την μάθηση και όχι το πρωτάθλημα, αν οι προπονητές των ομάδων και οι ομοσπονδίες σεβαστούν την προτεραιότητα των νέων για γνώση τότε όλα μπορούν να συνυπάξουν ομαλά.

  • 7 Ιουλίου 2011, 13:33 | ΒΑΪΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

    Με τον νέο τρόπο οργάνωσης των αθλητικών σχολείων θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας οι εξειδικεύσεις, διότι οι ανάγκες των αθλητών είναι περισσότερες αφού εκπονούνται περισσότερες εργασίες και απαιτούνται περισσότερη άσκηση και πρακτική.

  • 7 Ιουλίου 2011, 12:05 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗΣ

    Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ. ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ !!! ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΟΠΟΥ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΟΠΩΣΗ. ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.-

  • 7 Ιουλίου 2011, 09:59 | nikos

    ΝΑ ΚΑΡΑΡΓΗΘΟΥΝ

Σχόλια