• Σχόλιο του χρήστη 'Νικος Χαραλαμπίδης' | 29 Ιανουαρίου 2013, 14:44
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά:  

    Ο τίτλος του υπό διαβούλευση σχέδιου νόμου δεν εχει ισχυρή σχέση με το περιεχόμενό του. Μεσα από αυτό, στο όνομα της επιτάχυνσης διαδικασιών και προσέλκυσης επενδύσεων, επιβραβεύεται η περιβαλλοντικη επιβάρυνση και η απαξίωση του ίδιου του σχετικού εθνικού κεφαλαίου αλλά και του τουριστικού προϊόντος. Κάποιες από τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο παρόν σχέδιο είχαν υποβληθεί τον Μάρτιο του 2012 στη Βουλή ως άρθρο 148 (με τίτλο «Χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων και άλλες σχετικές διατάξεις») του νόμου 4070/2012 του Υπουργείου Υποδομών, το οποίο είχε δικαιολογημένα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και είχε τελικά καταψηφιστεί. Θέτοντας, από την πλευρά μας, τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη ως στόχο, εντοπίζουμε σε άρθρα του σχεδίου νόμου (11, 15, 16, 30) στροφή στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Όσον αφορά τα άρθρα 11 και 15, τα οποία τροποποιούν τον ισχύοντα χωροταξικό σχεδιασμό για τον τουρισμό και παρακάμπτουν την ήδη δρομολογημένης από το αρμόδιο ΥΠΕΚΑ διαδικασία αναθεώρησης του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και τη διαδικασία εξέτασης των προτεινόμενων ρυθμίσεων από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού (όπως προβλέπεται από την ισχύουσα χωροταξική νομοθεσία). Η αυτονόμηση του Υπουργείου Τουρισμού, όσον αφορά θέματα πολεοδομίας και χωροταξίας για τις τουριστικές επενδύσεις και δραστηριότητες, δημιουργεί μια χαοτική, νομικά επισφαλή και περιβαλλοντικά επικίνδυνη κατάσταση για τον φυσικό χώρο και τους φυσικούς πόρους (που αποτελούν βασικό στοιχείο του τουριστικού προϊόντος). Εν ολίγοις, η απώλεια κρίσιμων περιβαλλοντικών κεκτημένων, όπως η νομοθεσία προστασίας του φυσικού χώρου και των φυσικών πόρων, αντί να προσελκύσει σοβαρές επενδυτικές προτάσεις στο χώροτ υο τουρισμού απειλεί να απαξιώσει το τουριστικό προϊόν. Θα περίμενε κανείς να έχουμε διδαχθεί από τα παθήματα Μεσογειακών χωρών που τώρα πλέον πληρώνουν ακριβά το κόστος της παράδοσης της παράκτιας ζώνης στο όνομα των βραχυπρόθεσμων εσόδων.Ειδικά στην εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, η πολιτική ηγεσία της χώρας οφείλει να αντιμετωπίσει την εθνική ανάγκη για βιώσιμο αναπτυξιακό σχεδιασμό, βασισμένο στη διατήρηση του φυσικού κεφαλαίου και την οικολογικά ορθή, κοινωνικά δίκαιη και νομικά ασφαλή τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας.