Ο κινηματογραφικός νόμος ήταν εδώ…
ή
πως μια κατάχρηση έγινε νομοσχέδιο
Ο σκηνοθέτης που προσπάθησε τελευταία να δημιουργήσει το ξέρει καλά.
Οι εκτελεστές παραγωγοί σιγά- σιγά, μεθοδικά ενδύθηκαν το ρούχο του παραγωγού . Μα μόνο το ρούχο.
Συνέχισαν να κάνουν ,αυτό ακριβώς που χρόνια έκαναν:
Να εξασφαλίζουν κέρδος , πάνω στις προτάσεις των σκηνοθετών-σεναριογράφων, πάνω στις ιδέες τους και το όραμά τους μέσω του Κέντρου κινηματογράφου.
Κέρδος όχι για την προσφορά τους στο γύρισμα -αυτή είναι σε όλους αποδεκτή- αλλά για την παραγωγή την οποία ποτέ ή σχεδόν ποτέ πραγματικά δεν έκαναν.
Και επειδή ο μεσάζων είναι ον αδηφάγο και αχόρταγο και ο δημιουργός υπερβολικά ονειροπόλο και ασταθές, βήμα- βήμα υπεξαίρεσαν:
Την διανομή πρώτα,
το σενάριο μετά ,
τις αμοιβές των σκηνοθετών ,
τα πνευματικά τους δικαιώματα
και τέλος το final cut.
Αλλά σπάνια πολύ σπάνια εξασφάλισαν πόρους για τις ταινίες ή πόρους τέτοιους που να δικαιολογούν τη μερίδα του λέοντος που απολάμβαναν.
Παρέμειναν δηλαδή εκτελεστές παραγωγοί με δικαιώματα παραγωγού.
Αυτή λοιπόν, η παρασιτικά κινούμενη στο σώμα του ελληνικού κινηματογράφου ομάδα, μαζί με κάποιους άλλους που συμμετείχαν στην τηλεοπτική αποχαύνωση, έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τους δημιουργούς ότι ¨εν Πρυτανείο σιτίσθαι¨ , δηλαδή πως είναι κρατικοδίαιτοι . Ποιους αυτούς που δεν αμείβουν πια….
Αλλά ¨μηδένα προ του τέλους μακάριζε ¨…
Τον δεύτερο ρόλο που προορίζουν για τον δημιουργό θα τον πάρουν και οι ίδιοι,απ’ τα αυριανά μας αφεντικά….
Και οι λαμπροί μας δάσκαλοι ,ω… αυτοί έχαιραν απευθείας αναθέσεων από το υπουργείο ….
Αυτό προβλέπει πάνω κάτω κι ο νόμος τώρα. Για αυτό και η ¨σιγή ασυρμάτου¨ …
Αλλά έτσι είναι
¨Άμα παρανερώσεις το κρασί σου, κάποια στιγμή δεν είναι πια κρασί.¨
Ο κινηματογραφικός νόμος ήταν εδώ…
Τώρα θέλουν να νομιμοποιήσουν de jure , την de facto πραγματικότητα.
Όσοι συνάδελφοι δεν βλέπουν ας δουν ,όσοι δεν θέλουν να δουν …
…μα θα μιλώ…
Αθήνα 04/11/2010
Γ.Κ. Μπακόλας
Ο κινηματογραφικός νόμος ήταν εδώ… ή πως μια κατάχρηση έγινε νομοσχέδιο Ο σκηνοθέτης που προσπάθησε τελευταία να δημιουργήσει το ξέρει καλά. Οι εκτελεστές παραγωγοί σιγά- σιγά, μεθοδικά ενδύθηκαν το ρούχο του παραγωγού . Μα μόνο το ρούχο. Συνέχισαν να κάνουν ,αυτό ακριβώς που χρόνια έκαναν: Να εξασφαλίζουν κέρδος , πάνω στις προτάσεις των σκηνοθετών-σεναριογράφων, πάνω στις ιδέες τους και το όραμά τους μέσω του Κέντρου κινηματογράφου. Κέρδος όχι για την προσφορά τους στο γύρισμα -αυτή είναι σε όλους αποδεκτή- αλλά για την παραγωγή την οποία ποτέ ή σχεδόν ποτέ πραγματικά δεν έκαναν. Και επειδή ο μεσάζων είναι ον αδηφάγο και αχόρταγο και ο δημιουργός υπερβολικά ονειροπόλο και ασταθές, βήμα- βήμα υπεξαίρεσαν: Την διανομή πρώτα, το σενάριο μετά , τις αμοιβές των σκηνοθετών , τα πνευματικά τους δικαιώματα και τέλος το final cut. Αλλά σπάνια πολύ σπάνια εξασφάλισαν πόρους για τις ταινίες ή πόρους τέτοιους που να δικαιολογούν τη μερίδα του λέοντος που απολάμβαναν. Παρέμειναν δηλαδή εκτελεστές παραγωγοί με δικαιώματα παραγωγού. Αυτή λοιπόν, η παρασιτικά κινούμενη στο σώμα του ελληνικού κινηματογράφου ομάδα, μαζί με κάποιους άλλους που συμμετείχαν στην τηλεοπτική αποχαύνωση, έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τους δημιουργούς ότι ¨εν Πρυτανείο σιτίσθαι¨ , δηλαδή πως είναι κρατικοδίαιτοι . Ποιους αυτούς που δεν αμείβουν πια…. Αλλά ¨μηδένα προ του τέλους μακάριζε ¨… Τον δεύτερο ρόλο που προορίζουν για τον δημιουργό θα τον πάρουν και οι ίδιοι,απ’ τα αυριανά μας αφεντικά…. Και οι λαμπροί μας δάσκαλοι ,ω… αυτοί έχαιραν απευθείας αναθέσεων από το υπουργείο …. Αυτό προβλέπει πάνω κάτω κι ο νόμος τώρα. Για αυτό και η ¨σιγή ασυρμάτου¨ … Αλλά έτσι είναι ¨Άμα παρανερώσεις το κρασί σου, κάποια στιγμή δεν είναι πια κρασί.¨ Ο κινηματογραφικός νόμος ήταν εδώ… Τώρα θέλουν να νομιμοποιήσουν de jure , την de facto πραγματικότητα. Όσοι συνάδελφοι δεν βλέπουν ας δουν ,όσοι δεν θέλουν να δουν … …μα θα μιλώ… Αθήνα 04/11/2010 Γ.Κ. Μπακόλας