• Σχόλιο του χρήστη 'Λάμπρος Παπαδημητράκης' | 4 Νοεμβρίου 2010, 21:01
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 2  5

    Γενική παρατήρηση:Ένα νομοσχέδιο μιάς σοσιαλιστικής κυβέρνησης σήμερα στην Ελλάδα δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπ' όψη την πολιτισμική σκευή και Παράδοση που η χώρα μας φέρει εδώ και αιώνες. Το πρώτο λοιπόν που θα έπρεπε να σεβαστεί η τωρινή διοίκηση του Υπουργείου θα ήταν η δημοκρατική διαβούλευση και σε εύλογο χρόνο επικοινωνία με όλους τους κοινωνικούς "ε τ α ί ρ ο υ ς" που εμπλέκονται στον χώρο τον οποίο υποτίθεται ότι θα "κανονίσει" ο νέος νόμος. Η Δημοκρατία και ο σοσιαλισμός είναι πρωτίστως Π ρ ά ξ η. Το δεύτερο ατόπημα είναι το πνεύμα του όλου κειμένου που λες και πρόκειται για παραγωγή παπουτσιών ή πατατών {με όλον τον σεβασμό στις συμπαθέστατες τάξεις των υποδηματοποιών και γεωργών που είναι άλλωστε περισσότερο αναγκαίοι και οφελιμότεροι των καλλιτεχνών και γραφιοκρατών}, αντί να δώσει την ουσία και συνάμα την αποτελασματική ρύθμιση στα κινηματογραφικά πράγματα αντλώντας από τα δεινά και την πείρα μέχρι τα τώρα - χωρίς κάν να προστρέξει στο αρχαίον διδακτικόν δίπολο Πάθος-Μάθος, ως όψιμος μάνατζερ πολύξερος όμως και σοφός εξουσιαστής με έμπνευση θα βάλει λέει την σφραγίδα του στο νυν και το αεί,όπως όλοι εκείνοι που ταχιδακτυλουργούν από θέσει κυβερνώντων χρόνια τώρα. Με δεδομένο δε ότι ο νομοθέτης αγνοεί και δεν εννοεί την συνάφεια και το αλληλένδετον με την κινηματογραφική παιδεία το όλον ευγενών προθέσεων εγχείρημα ομοιάζει μία ακόμη φάρσα. Έτσι δεν χρειάζεται πολλή φαντασία, η πρόοδος και ανάπτυξης της εν Ελλάδι 7ης Τέχνης στο μέλλον να προσομιάζει με τα επι της οικονομίας της χώρας επισυμβαίνοντα. Εδώ μαλιστα ούτε μνημόνια, μάλλον μνημόσυνα, ούτε διεθνή ταμεία ως σανίδες σωτηρίας θα υπάρξουν... ΜΙΑ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΤΑΣΗ: Οι αρμόδιοι και οι παρατρεχάμενοι σύμβουλοί τους ας δουν με σοβαρότητα τις προτάσεις και παρατηρήσεις των πέντε και ας αρχίσουν να μελετούν και να ακούν, πριν να νομοθετούν, δίδοντας χρόνο σε όλους να συμβάλουν. Και όλοι οι γνωρίζοντες και μοχθούντες χρόνια τώρα, ... θα συμβάλουμε. Είμαστε η χώρα με παγκόσμιο ρεκόρ νόμων. Υποφέρουμε από πολυνομία... Ένας νέος νόμος λοιπόν ας γίνει σωστά, με σοβαρότητα, με αγάπη, με τον χρόνο που απαιτείται... Κύριε υπουργέ σκεφτήκατε πόσος χρόνος μελέτης και χειρισμών θέλει η εφαρμογή επι τέλους του 1,5% που μένει δεκαετίες γράμμα κενόν... Ή νομίζεται ότι ένας άστοχος νόμος στις χιλιάδες αυτής της έρμης χώρας δεν θα έχεις συνέπειες για όλους μας...