Αγαπητοί φίλοι, κύριε Υπουργέ,
Υπάρχουν στο Σ/Ν πολλές ρυθμίσεις και τοποθετήσεις να γίνουν στο μέλλον, σε σχέση με αποφάσεις που θα παρθούν από τον Υπουργό, σήμερα αλλά και αύριο!
Υπάρχουν θέσεις που θα κληθούν να λειτουργήσουν κάποιοι για το καλό του Ελληνικού Κινηματογράφου και εξ όσων διάβασα θα ορίζονται από τον Υπουργό, σήμερα αλλά και αύριο!
Σήμερα ο Υπουργός κ. Παύλος Γερουλάνος-έχοντας τις καλύτερες των προθέσεων αποφασίζει τα καλύτερα και επιλέγει τους καλύτερους! Αύριο; που δεν θα είναι ο ίδιος Υπουργός τί θα κάνει;
Ένα νέο νόμο; που θα έχει μια νέα πολιτική; που θα υποστηρίζεται με νέους κανόνες;
Γιατί λείπουν οι κανόνες προσδιορισμού των λειτουργών αυτής της τέχνης; των συνεχιστών της όποιας πολιτικής;
Δεν φτάνει που καταργήθηκαν τα βραβεία ποιότητας από μία ακαδημία μή ακαδημαϊκών, που αλλάζει μορφή το ΕΚΚ και γίνεται ΕΚΚ(κάπως αλλιώς) και αντί για πάταξη της γραφειοκρατίας του ΕΚΚ και λοιπών , θα υπάρξουν 5-6 διευθύνσεις με διευθυντές δοτούς και όλοι με νέες αρμοδιότητες;
Όλων δε δοτών τα κριτήρια, τα τεκμήρια και τα πιστοποιητικά φαίνεται να είναι τα ίδια; παραθέτω:
“Αποτελείται από πρόσωπα που προέρχονται από το χώρο των Τεχνών, των Γραμμάτων και των Επιστημών ή που διαθέτουν αξιόλογη πείρα στη διοίκηση οργανισμών ή επιχειρήσεων”!! Για τον πρόεδρο και το ΔΣ! Δηλαδή ένας ζωγράφος, ένας ποιητής, ένας τραπεζίτης και ένας εφοπλιστής ή ένας επιχειρηματίας αλυσίδας καταστημάτων ή ένας πρώην διοικητής της ΔΕΗ..........!
Είναι φανερό ότι το πνεύμα του νόμου προσπαθεί να εκδιώξει συντεχνίες και σωματεία ώστε να μην γίνονται οι γνωστοί κακοί συσχετισμοί των θέσεων και των επιρροών (της δημιουργίας κυκλωμάτων και πελατείας με τους υποστηριχτές τους σε όποιο θεσμό). Ωστόσο είναι αδιανόητο ο χώρος αυτός να διοικηθεί από άσχετους με τον χώρο-είναι δε ουτοπικό και υποδεικνύει ότι η παρούσα κυβέρνηση (αν και σοσιαλιστική) δεν επιθυμεί την συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερομένων πολιτών στην λειτουργία ενός θεσμού που υποτίθεται φέρει μία πολιτική.
Για τον Γενικό Διευθυντή(υπεύθυνο για την εφαρμογή και λειτουργία όλου του θεσμού) προβλέπει τα εξής και τα παραθέτω:
“Ο Γενικός Διευθυντής είναι αναγνωρισμένου κύρους από τον χώρο του ελληνικού ή του παγκόσμιου κινηματογράφου”. Δηλαδή οι κάτωθι υπογεγραμμένοι..5-4-2 που θα εναλλάσσονται ανά 3 χρόνια κατά το δοκούν του όποιου Υπουργού ή κάποιοι άλλοι πχ ξένοι δημιουργοί αναγνωρισμένου κύρους όπως ο Βέντερς που θα αναλάβει κατά το σχέδιο νόμου να, παραθέτω:
“α. Προΐσταται όλων των Διευθύνσεων του ΕΚΚ και να διευθύνει το έργο τους.
β. Λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου μέσα στο πλαίσιο του παρόντος νόμου και του εσωτερικού κανονισμού του ΕΚΚ, των εγκεκριμένων προγραμμάτων και του ετήσιου προϋπολογισμού.
γ. Εξειδικεύει τους στόχους και την πολιτική του ΕΚΚ και να εισηγείται τον ετήσιο προϋπολογισμό, για την τήρηση του οποίου είναι υπεύθυνος.
δ. Εκπροσωπεί το ΕΚΚ δικαστικά και εξώδικα.”
κ.α. ,
........και λοιπά άλλα που θα κάνουν ο Βέντερς, ο Αγγελόπουλος, ο ........όποιος....... καλλιτέχνης που θα επιλεγεί από τον Υπουργό Πολιτισμού μας!
Φαίνεται ότι εδώ που χρειάζονται οι διοικητικοί επιτελείς, αντ' αυτούς θα τοποθετηθεί ένας καλλιτέχνης, που ως γνωστό (οι καλλιτέχνες) δεν φημίζονται για το ταλέντο τους στην διοίκηση, αλλά φημίζονται μόνο για το ταλέντο τους στο είδος της τέχνης που τους έχει μαγέψει.
Κατόπιν αυτών των λίγων πολύ φοβάμαι ότι το επιχειρούμενο Σ/Ν θα αποτελέσει και την οριστική ταφόπλακα του Ελληνικού Κινηματογράφου, αφού πια όλα θα έχουν επανιδρυθεί: οι θεσμοί, οι κανόνες, η συμμετοχικότητα, τα βραβεία, το όποιο φεστιβάλ, ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά στις μη εξειδικευμένες σχολές και το όποιο Ανώτερο ή Ανώτατο ίδρυμα/σχολή μπορεί ή θα μπορούσε να παράγει στελέχη εξειδικευμένα που χρειάζονται στις ταινίες.
Επισημαίνω ότι, πρώτα απ' όλα χρειάζονται ιδέες για σενάριο, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, διευθυντές φωτογραφίας, παραγωγής, σκηνογράφοι, φροντιστές, ενδυματολόγοι, αμπιγιέρ, βοηθοί σκηνοθέτες, ηχολήπτες, ηλεκτρολόγοι, μακενίστες, μακιγιερ, κωμμωτές, σπέσιαλ εφφέ, κατασκευαστές, μοντέρ, εταλονέρ, εργαστήρια κλπ, με την συμμετοχή των οποίων, ο παραγωγός αναδεχόμενος την Ιδέα και το σενάριο θα προχωρήσει με την συνεργασία των βασικών συντελεστών στην παραγωγή της ταινίας (που θέλει να εκμεταλλευτεί/να προβάλει στο κοινό-το Ελληνικό και το Παγκόσμιο)!
Άλλη μία επισήμανση: Ο κινηματογράφος έλκει / “κλέβει” άτομα από άλλες τέχνες ή επιστήμες και επαγγέλματα/γεννιέται μέσα στην ζωή και από την Ζωή του. Δεν δημιουργείται με Σ/Ν και Υπουργικές Αποφάσεις. Αντίθετα χρειάζεται συνεχώς ρυθμίσεις καθώς εξελίσσεται ταχύτατα και τα νέα μέλη του σπουδάζουν σε σχολές του εξωτερικού που το κράτος βλακωδώς δεν αναγνωρίζει, ενώ επιτρέπει/αναγνωρίζει σχολές/ΙΕΚ που οι γνώσεις που προσφέρουν είναι προκλητικά περιορισμένες και χωρίς κύρος.
Αν η πολιτική για την ενίσχυσή του δεν είναι συγκεκριμένη= ορατή, τότε είναι σίγουρα μια ανύπαρκτη πολιτική=αόρατη, δηλαδή μη αποτυπώσιμη/εγγράψιμη/εμφανίσιμη και εν τέλει μή παραγωγική.
Πολύ κακό για το τίποτα, λέει η λαϊκή ρήση, ιδίως αφού έχουμε ένα “πολύ τίποτα” που θα φέρει κακό.
Την ίδια ώρα που τόσο αναλυτικά ερμηνεύονται στο παρόν Σ/Ν οι επιστροφές φόρου, δεν υπάρχει ούτε ένας περιορισμός χρηματοδότησης στους ήδη πολλές φορές χρηματοδοτηθέντες, μέτριους και επί μετρίων ταινιών μη διακριθέντες......
Ποια είναι λοιπόν η πολιτική για την ενίσχυση του κινηματογράφου; Ο τρόπος διαμοιρασμού της επιστροφής φόρου των εισιτηρίων που φθίνουν και η διαχείριση του 1,5% των καναλιών Εθνικής εμβέλειας που θα κλείσουν ίσως αύριο; Που προβλέπεται ο τρόπος να υποχρεωθούν να καταβάλουν το 1,5% που τόσα χρόνια μένει ανεφάρμοστο;
Με το παρόν Σ/Ν δεν υπάρχει ενίσχυση και ανάπτυξη, παρά μόνο ένας άλλου τύπου ευνουχισμός, καχεξία και αποδόμηση ενός ήδη κακού και βεβαρημένου παλαιού κρατικοδίαιτου μοντέλου κινηματογράφου.
Προτάσεις:
1.Μην ορίσετε 5-10 διευθυντές, διευθύνσεις και διοικητικούς. Να ορίσετε έναν και ένα τρόπο επανα-ορισμού του με ένα σύστημα, αποβλέποντας με μία πολιτική σε ένα αποτέλεσμα. Είναι καλύτερο να μάθεις σε ένα πεινασμένο να ψαρεύει, παρά να του δώσεις το καλύτερό σου ψάρι!
2.Να υπάρξουν κυρώσεις συγκεκριμένες για την μη εφαρμογή του 1,5%.
3.Να υπάρξουν κατώτερα και ανώτερα όρια χρηματοδότησης ανά Ταινία, ανά Γραφείο Παραγωγής και ανά Σκηνοθέτη
Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Πάρης
Αγαπητοί φίλοι, κύριε Υπουργέ, Υπάρχουν στο Σ/Ν πολλές ρυθμίσεις και τοποθετήσεις να γίνουν στο μέλλον, σε σχέση με αποφάσεις που θα παρθούν από τον Υπουργό, σήμερα αλλά και αύριο! Υπάρχουν θέσεις που θα κληθούν να λειτουργήσουν κάποιοι για το καλό του Ελληνικού Κινηματογράφου και εξ όσων διάβασα θα ορίζονται από τον Υπουργό, σήμερα αλλά και αύριο! Σήμερα ο Υπουργός κ. Παύλος Γερουλάνος-έχοντας τις καλύτερες των προθέσεων αποφασίζει τα καλύτερα και επιλέγει τους καλύτερους! Αύριο; που δεν θα είναι ο ίδιος Υπουργός τί θα κάνει; Ένα νέο νόμο; που θα έχει μια νέα πολιτική; που θα υποστηρίζεται με νέους κανόνες; Γιατί λείπουν οι κανόνες προσδιορισμού των λειτουργών αυτής της τέχνης; των συνεχιστών της όποιας πολιτικής; Δεν φτάνει που καταργήθηκαν τα βραβεία ποιότητας από μία ακαδημία μή ακαδημαϊκών, που αλλάζει μορφή το ΕΚΚ και γίνεται ΕΚΚ(κάπως αλλιώς) και αντί για πάταξη της γραφειοκρατίας του ΕΚΚ και λοιπών , θα υπάρξουν 5-6 διευθύνσεις με διευθυντές δοτούς και όλοι με νέες αρμοδιότητες; Όλων δε δοτών τα κριτήρια, τα τεκμήρια και τα πιστοποιητικά φαίνεται να είναι τα ίδια; παραθέτω: “Αποτελείται από πρόσωπα που προέρχονται από το χώρο των Τεχνών, των Γραμμάτων και των Επιστημών ή που διαθέτουν αξιόλογη πείρα στη διοίκηση οργανισμών ή επιχειρήσεων”!! Για τον πρόεδρο και το ΔΣ! Δηλαδή ένας ζωγράφος, ένας ποιητής, ένας τραπεζίτης και ένας εφοπλιστής ή ένας επιχειρηματίας αλυσίδας καταστημάτων ή ένας πρώην διοικητής της ΔΕΗ..........! Είναι φανερό ότι το πνεύμα του νόμου προσπαθεί να εκδιώξει συντεχνίες και σωματεία ώστε να μην γίνονται οι γνωστοί κακοί συσχετισμοί των θέσεων και των επιρροών (της δημιουργίας κυκλωμάτων και πελατείας με τους υποστηριχτές τους σε όποιο θεσμό). Ωστόσο είναι αδιανόητο ο χώρος αυτός να διοικηθεί από άσχετους με τον χώρο-είναι δε ουτοπικό και υποδεικνύει ότι η παρούσα κυβέρνηση (αν και σοσιαλιστική) δεν επιθυμεί την συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερομένων πολιτών στην λειτουργία ενός θεσμού που υποτίθεται φέρει μία πολιτική. Για τον Γενικό Διευθυντή(υπεύθυνο για την εφαρμογή και λειτουργία όλου του θεσμού) προβλέπει τα εξής και τα παραθέτω: “Ο Γενικός Διευθυντής είναι αναγνωρισμένου κύρους από τον χώρο του ελληνικού ή του παγκόσμιου κινηματογράφου”. Δηλαδή οι κάτωθι υπογεγραμμένοι..5-4-2 που θα εναλλάσσονται ανά 3 χρόνια κατά το δοκούν του όποιου Υπουργού ή κάποιοι άλλοι πχ ξένοι δημιουργοί αναγνωρισμένου κύρους όπως ο Βέντερς που θα αναλάβει κατά το σχέδιο νόμου να, παραθέτω: “α. Προΐσταται όλων των Διευθύνσεων του ΕΚΚ και να διευθύνει το έργο τους. β. Λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου μέσα στο πλαίσιο του παρόντος νόμου και του εσωτερικού κανονισμού του ΕΚΚ, των εγκεκριμένων προγραμμάτων και του ετήσιου προϋπολογισμού. γ. Εξειδικεύει τους στόχους και την πολιτική του ΕΚΚ και να εισηγείται τον ετήσιο προϋπολογισμό, για την τήρηση του οποίου είναι υπεύθυνος. δ. Εκπροσωπεί το ΕΚΚ δικαστικά και εξώδικα.” κ.α. , ........και λοιπά άλλα που θα κάνουν ο Βέντερς, ο Αγγελόπουλος, ο ........όποιος....... καλλιτέχνης που θα επιλεγεί από τον Υπουργό Πολιτισμού μας! Φαίνεται ότι εδώ που χρειάζονται οι διοικητικοί επιτελείς, αντ' αυτούς θα τοποθετηθεί ένας καλλιτέχνης, που ως γνωστό (οι καλλιτέχνες) δεν φημίζονται για το ταλέντο τους στην διοίκηση, αλλά φημίζονται μόνο για το ταλέντο τους στο είδος της τέχνης που τους έχει μαγέψει. Κατόπιν αυτών των λίγων πολύ φοβάμαι ότι το επιχειρούμενο Σ/Ν θα αποτελέσει και την οριστική ταφόπλακα του Ελληνικού Κινηματογράφου, αφού πια όλα θα έχουν επανιδρυθεί: οι θεσμοί, οι κανόνες, η συμμετοχικότητα, τα βραβεία, το όποιο φεστιβάλ, ενώ δεν γίνεται καμία αναφορά στις μη εξειδικευμένες σχολές και το όποιο Ανώτερο ή Ανώτατο ίδρυμα/σχολή μπορεί ή θα μπορούσε να παράγει στελέχη εξειδικευμένα που χρειάζονται στις ταινίες. Επισημαίνω ότι, πρώτα απ' όλα χρειάζονται ιδέες για σενάριο, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, διευθυντές φωτογραφίας, παραγωγής, σκηνογράφοι, φροντιστές, ενδυματολόγοι, αμπιγιέρ, βοηθοί σκηνοθέτες, ηχολήπτες, ηλεκτρολόγοι, μακενίστες, μακιγιερ, κωμμωτές, σπέσιαλ εφφέ, κατασκευαστές, μοντέρ, εταλονέρ, εργαστήρια κλπ, με την συμμετοχή των οποίων, ο παραγωγός αναδεχόμενος την Ιδέα και το σενάριο θα προχωρήσει με την συνεργασία των βασικών συντελεστών στην παραγωγή της ταινίας (που θέλει να εκμεταλλευτεί/να προβάλει στο κοινό-το Ελληνικό και το Παγκόσμιο)! Άλλη μία επισήμανση: Ο κινηματογράφος έλκει / “κλέβει” άτομα από άλλες τέχνες ή επιστήμες και επαγγέλματα/γεννιέται μέσα στην ζωή και από την Ζωή του. Δεν δημιουργείται με Σ/Ν και Υπουργικές Αποφάσεις. Αντίθετα χρειάζεται συνεχώς ρυθμίσεις καθώς εξελίσσεται ταχύτατα και τα νέα μέλη του σπουδάζουν σε σχολές του εξωτερικού που το κράτος βλακωδώς δεν αναγνωρίζει, ενώ επιτρέπει/αναγνωρίζει σχολές/ΙΕΚ που οι γνώσεις που προσφέρουν είναι προκλητικά περιορισμένες και χωρίς κύρος. Αν η πολιτική για την ενίσχυσή του δεν είναι συγκεκριμένη= ορατή, τότε είναι σίγουρα μια ανύπαρκτη πολιτική=αόρατη, δηλαδή μη αποτυπώσιμη/εγγράψιμη/εμφανίσιμη και εν τέλει μή παραγωγική. Πολύ κακό για το τίποτα, λέει η λαϊκή ρήση, ιδίως αφού έχουμε ένα “πολύ τίποτα” που θα φέρει κακό. Την ίδια ώρα που τόσο αναλυτικά ερμηνεύονται στο παρόν Σ/Ν οι επιστροφές φόρου, δεν υπάρχει ούτε ένας περιορισμός χρηματοδότησης στους ήδη πολλές φορές χρηματοδοτηθέντες, μέτριους και επί μετρίων ταινιών μη διακριθέντες...... Ποια είναι λοιπόν η πολιτική για την ενίσχυση του κινηματογράφου; Ο τρόπος διαμοιρασμού της επιστροφής φόρου των εισιτηρίων που φθίνουν και η διαχείριση του 1,5% των καναλιών Εθνικής εμβέλειας που θα κλείσουν ίσως αύριο; Που προβλέπεται ο τρόπος να υποχρεωθούν να καταβάλουν το 1,5% που τόσα χρόνια μένει ανεφάρμοστο; Με το παρόν Σ/Ν δεν υπάρχει ενίσχυση και ανάπτυξη, παρά μόνο ένας άλλου τύπου ευνουχισμός, καχεξία και αποδόμηση ενός ήδη κακού και βεβαρημένου παλαιού κρατικοδίαιτου μοντέλου κινηματογράφου. Προτάσεις: 1.Μην ορίσετε 5-10 διευθυντές, διευθύνσεις και διοικητικούς. Να ορίσετε έναν και ένα τρόπο επανα-ορισμού του με ένα σύστημα, αποβλέποντας με μία πολιτική σε ένα αποτέλεσμα. Είναι καλύτερο να μάθεις σε ένα πεινασμένο να ψαρεύει, παρά να του δώσεις το καλύτερό σου ψάρι! 2.Να υπάρξουν κυρώσεις συγκεκριμένες για την μη εφαρμογή του 1,5%. 3.Να υπάρξουν κατώτερα και ανώτερα όρια χρηματοδότησης ανά Ταινία, ανά Γραφείο Παραγωγής και ανά Σκηνοθέτη Ευχαριστώ για την προσοχή σας Πάρης