• Στην Παράγραφο 1 του Άρθρου 7 προτείνεται η εξής τροποποίηση: «…οι Ένοπλες Δυνάμεις, το Πυροσβεστικό Σώμα, η Ελληνική Αστυνομία, το Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή, το ΕΚΑΒ, Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και οι λοιπές εθελοντικές ομάδες…» Τεκμηρίωση: O Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) κατέχει διαχρονικά μια ξεχωριστή θέση στον εκάστοτε Εθνικό Μηχανισμό για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών. Στην Ελλάδα είναι ο μακροβιότερος ανθρωπιστικός οργανισμός. Ιδρύθηκε με την προσχώρηση της Ελλάδας στη Συνθήκη της Γενεύης (1877) και είναι μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Συλλόγων Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου (Δ.Ο.Ε.Σ.) από το 1919. Βασίζει την λειτουργία και τις δράσεις του στις ιδέες και τις αρχές που περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Γενεύης (1864), στις Συμβάσεις της Γενεύης (1945) και στα Πρόσθετα Πρωτόκολλα αυτών (1977 και 2005). Επιτελεί δε διαχρονικά, από την ίδρυσή του, και βάσει του καταστατικού του, ρόλο αρωγού ως προς τις δημόσιες αρχές, μεταξύ άλλων, στο πεδίο των εκτάκτων αναγκών. Κύρια αποστολή του η προσφορά συνδρομής σε ολόκληρη την επικράτεια του Ελληνικού Κράτους για την υλοποίηση ανθρωπιστικών δράσεων όπως: πρώτων βοηθειών, υγείας, παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, προαγωγής υγιεινής, υποστήριξης τηλεπικοινωνιών, αποκατάστασης οικογενειακών δεσμών, στέγασης, σίτισης, ελαφράς αστικής διάσωσης, ναυαγοσωστικής, ψυχοκοινωνικής στήριξης, προστασίας ευάλωτων ομάδων και φυσικά συνδρομή απόκρισης στην έκτακτη ανάγκη. Τις παραπάνω υπηρεσίες ο ΕΕΣ τις προσφέρει μέσω του δικτύου του, δυναμικότητας 20.000 μελών, 12000 εθελοντών και 400 εξειδικευμένων έμμισθων υπαλλήλων, με πιστοποιημένη εκπαίδευση, σύγχρονη και συγκροτημένη δομή και λειτουργίες. Το δίκτυο των Περιφερειακών Τμημάτων του ΕΕΣ καλύπτει όλη την Ελληνική Επικράτεια (86 τμήματα κυρίως στις μεγάλες πόλεις της χώρας) ενώ οι εκσυγχρονισμένες περιφερειακές και εθνικές δομές του για την αντιμετώπιση καταστροφών μπορούν να προσφέρουν ταχεία και μαζική διάθεση έμψυχων, υλικοτεχνικών και οικονομικών πόρων σε κάθε σημείο της χώρας προς εξυπηρέτηση των αναγκών του πεδίου οποιασδήποτε καταστροφής. Σε διεθνές περιβάλλον και ειδικότερα σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση κρίσεων και καταστροφών, αποτελεί ξεχωριστή οντότητα αναγνωρίσιμη τόσο σε νομικό όσο και θεσμικό επίπεδο, από σημαντικούς Διεθνείς ή Περιφερειακούς Οργανισμούς (ΟΗΕ, ΠΟΥ, ΕΕ), αφενός λόγω των Συμβάσεων της Γενεύης για τις οποίες ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (άρα και μέρη του όπως ο Ε.Ε.Σ.) είναι θεματοφύλακας και αφετέρου γιατί η Ελλάδα αποτελεί κράτος-μέρος των Συμβάσεων αυτών. Σε ό,τι αφορά δε τη συμμετοχή του Ε.Ε.Σ σε καταστροφές ή έκτακτες ανάγκες στην Ελληνική επικράτεια, οι κατά τόπους Ομάδες των Εθελοντικών Σωμάτων που τον αποτελούν (Νοσηλευτική, Σαμαρείτες Διασώστες-Ναυαγοσώστες, Κοινωνική Πρόνοια) ήταν και είναι πάντοτε άμεσα παρούσες και αποτελεσματικές, είτε δρώντας αυτοβούλως είτε κατόπιν πρόσκλησης των αρμόδιων κρατικών φορέων. Εκτός από την πασίγνωστη ιστορική προσφορά στους Αγώνες του Έθνους, ενδεικτικά μόνο παραδείγματα πρόσφατων παρεμβάσεων αποτελούν η προσφυγική κρίση (2015-2018), σεισμοί (Κεφαλλονιά, Κως), πλημμύρες (με την πλέον πρόσφατη στη Μάνδρα Αττικής, Νοε 2017-Φεβ 2019), δασικές πυρκαγιές (με την πλέον πρόσφατη στους Δήμους Μεγάρων, Ραφήνας και Μαραθώνα, Ιούλιος 2018), η ταχεία παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους σεισμοπαθείς της Τουρκίας και της Αλβανίας κλπ. Συνεπώς, ο ΕΕΣ βάσει των καταστατικών σχέσεων του τόσο με το Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού, όσο και με την εθνική καταστατική αποστολή του, τη μακροχρόνια εμπειρία του, το μεγάλο αριθμό ειδικά εκπαιδευμένων εθελοντών του και επαγγελματικού προσωπικού του, την πολυμορφία των προσφερόμενων υπηρεσιών του, αλλά και των δυνατοτήτων της γεωγραφικής ευελιξίας του, δύναται να αναγνωριστεί ως μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή θεσμική οντότητα εντός του Εθνικού Μηχανισμού.