Άρθρο 10 Φορείς Δημόσιας Υγείας υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας

Στην Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας του ΥΠΥΓ και στην Γενική Δ/νση Δημόσιας Υγείας του ΥΠΥΓ να προΐστανται Ιατροί Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ ή υπάλληλοι ΠΕ Ιατρών (ειδικοτήτων) ή υπάλληλοι ΠΕ Ιατρών.

Από τον ορισμό της Δημόσιας Υγείας (βλ. άρθρα 1 και 2 του Ν. 3370 / 05) ναι μεν προκύπτει ότι η έννοια της Δημόσιας Υγείας είναι ευρύτερη της Υγείας, αλλά Δημόσια Υγεία δίχως Ιατρούς δεν γίνεται να υπάρξει.

Μάλιστα το άρθρο 4 του Ν. 3370 / 05, όπως τροποποιήθηκε κι ισχύει με την παρ. 5 του άρθρου 160 του Ν. 4600 / 19, ορίζει ότι οι παρεμβάσεις της Δημόσιας υγείας πρέπει να ασκούνται βάσει των κανόνων Βιοηθικής κι Ιατρικής Δεοντολογίας.
Περί Ιατρικής Δεοντολογίας, στην Ελλάδα ως γνωστόν ισχύει ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας Ν. 3418 / 05, όπως τροποποιήθηκε κι ισχύει (ο ΚΙΔ αφορά μόνο στους Ιατρούς κι όχι σε λοιπούς επαγγελματίες υγείας ή σε υπαλλήλους των λοιπών κλάδων του Δημοσίου).

Επίσης, παραπέμπω στα υπ’ αριθ. Γ1α/Γ.Π. 46413 / 6-12-2017 και Δ1α / Γ.Π.οικ. 74322 / 22-10-2019 έγγραφα του Υπουργείου Υγείας προς τον Υπουργό Εσωτερικών με τα οποία αναφέρεται η γνώμη ότι πρέπει να προΐσταται Ιατρός στις Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας των Περιφερειών (ΟΤΑ βʹ βαθμού).

Τέλος, σας παραπέμπω στην από 25-9-2019 Εξώδικη Δήωσή μου προς τον ΥΠΥΓ Β. Κικίλια με την οποία ζητώ πλήρως τεκμηριωμένα να προΐσταται της Γενικής Δ/νσης Δημόσιας Υγείας του ΥΠΥΓ μόνο Ιατρός κι όχι Διοικητικός υπάλληλος ή Μηχανικός. Ο προϊστάμενος της Γενικής Δ/νσης Δημόσιας Υγείας του ΥΠΥΓ προΐσταται ex officio και στο Συμβούλιο Επιλογής Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ που κρίνει αποκλειστικά Ιατρούς. Είναι δυνατόν διοικητικοί υπαλληλι ή μηχανικοί να κρίνουν Ιατρούς ?

Η Υπουργικές Αποφάσεις του Υπουργού Υγείας που προβλέπονται στο άρθρο 10 κι αφορούν άλλους φορείς όπως οι ΟΤΑ (Δήμοι και Περιφέρειες) πρέπει να συνυπογράφονται κι από τον Υπουργό Εσωτερικών. Δηλαδή να εκδίδονται ΚΥΑ κι όχι ΥΑ.

Σύμφωνα με τον ν. 4523/2018 εισάγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η δυνατότητα θεραπευτικών χειρισμών με χρήση προϊόντων από το φυτό cannabis sativa L. Παρ΄ ότι ο νόμος ισχύει από το 2018, η εφαρμογή του νόμου είναι απογοητευτική. Πχ δεν έχει ακόμη εγκριθεί καμμία νομίμως αιτιολογημένη αίτηση ασθενούς για χορήγηση κάποιου σκευάσματος. Προφανώς αυτό υπερβαίνει το περιθώριο της στατιστικά δικαιολογημένης αστοχίας των υπηρεσιών.
Κατά την άποψή μου αυτό οφείλεται στη φυσιολογική αδράνεια που παρουσιάζεται στη διοίκηση, όταν εμφανίζεται κάτι καινούργιο, και, κατά μείζονα λόγο, αν αυτό το καινούργιο είναι κοινωνικά αμφιλεγόμενο, έως και κακόφημο, παρ΄ ότι είναι νόμιμο. Βεβαίως η δρόγη κάνναβις δεν ευθύνεται γι΄ αυτό. Ευθύνεται η εσφαλμένη κατηγοριοποίησή της από εμάς ως ναρκωτικού, εθιστικού κλπ επίθετα, φυτού.
Τώρα που ο νόμος αναγνωρίζει αυτό που η επιστημονική κοινότητα δέχεται από ετών, προτείνω τη δημιουργία μιας αυτόνομης διοικητικής δομής με αποκλειστική αρμοδιότητα την εφαρμογή του ν. 4523/2018. Η αρμοδιότητα πρέπει να είναι αποκλειστική, διότι πχ τώρα, που αρμόδιος είναι ο ΕΟΦ, η εφαρμογή προσκρούει στην αδυναμία του ΕΟΦ να ανταποκριθεί στα πολλαπλά και ποικίλα αντικείμενα με τα οποία είναι επιφορτισμένος. Λείπουν μονίμως οι ανθρώπινοι πόροι. Οι πόροι κατανέμονται κατά την κρίση της διοικήσεως σε προφανώς σοβαρότερα θέματα, και ουδείς προτίθεται να αμφισβητήσει την ορθότητα της κατανομής. Όμως παραμένει η αδυναμία να ικανοποιηθούν οι πιεστικές ανάγκες των ασθενών, πολλοί από τους οποίους είναι τερματικοί καρκινοπαθείς και αναμένουν αγωνιωδώς ανακούφιση, άλλοι είναι καθηλωμένοι από τον πόνο και τη φαρμακοανθεκτική μυϊκή σπαστικότητα, ενώ άλλοι, κυρίως παιδιά, αφήνονται να «καίγονται» από τις φαρμακοανθεκτικές επιληπτικές κρίσεις. Οι ασθενείς αυτοί, με την κάπως ιδιόρρυθμες θεραπευτικές ανάγκες, χρειάζονται τη δική τους υπηρεσία.
Η αδυναμία εφαρμογής του νόμου εκ μέρους των μέχρι τούδε αρμοδίων ανευθυνοϋπευθύνων υπηρεσιών καταλήγει στο γνωστό εν Ελλάδι φαινόμενο, να έχει εισαχθεί κατά πληροφορίας μου ποσότης από το κανναβινοειδές φάρμακο SATIVEX, αξίας EUR 75000.-, και αυτό να μη διατίθεται στους έχοντες ανάγκη. Και τα χρήματα ξοδεύτηκαν, και κανένας δεν τα αξιοποίησε. Θα ήταν το ίδιο αν υπήρχε μία και μόνη αποκλειστικά υπεύθυνη και εξειδικευμένη υπηρεσία;
Ένα άλλο σημείο που είναι άξιο προσοχής (εμβάλλει μάλιστα και σε σκέψεις), είναι το γιατί να έχει εισαχθεί μόνο το SATIVEX, και όχι και άλλα χρήσιμα σκευάσματα που έχουν ως βάση την κάνναβη, που θα εκάλυπταν διαφορετικές από το SATIVEX ιατρικές ενδείξεις, πχ το σκεύασμα EPIDIOLEX, εγκεκριμένο σε άλλες χώρες για τις συνδρομικές φαρμακοανθεκτικές επιληψίες. Μια αυτόνομη, ανεξάρτητη και εξειδικευμένη υπηρεσία για την φαρμακευτική κάνναβη θα ήταν επίσης σε πολύ καλλίτερη θέση για να εισαγάγει κάποιου βαθμού ευελιξία στις θεραπευτικές εφαρμογές. Είναι γνωστό από τη βιβλιογραφία ότι διάφορα νοσήματα τείνουν να απαντούν καλλίτερα σε κάποια ειδικότερα μείγματα κανναβινοειδών. Πχ τα αυτιστικά σύνδρομα φαίνεται να χρειάζονται μείξεις THC:CBD στην περιοχή 1:20. Το EPIDIOLEX είναι αμειγώς CBD, το SATIVEX είναι 1:1 THC:CBD. Αν δεν εισαχθούν και άλλα σκευάσματα, πώς είναι δυνατόν να ανακουφισθούν αυτές οι κατηγορίες ασθενών; Μόνο μια εξειδικευμένη υπηρεσία θα ήταν σε θέση να εγκρίνει πχ γαληνικά σκευάσματα κάνναβης, κατάλληλα για κάθε περίπτωση. Στην περίπτωση της κάνναβης αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού είναι βιβλιογραφικά σαφές ότι οι δόσεις και το φαρμακευτικό προφίλ είναι ισχυρότατα εξατομικευόμενες παράμετροι στην κανναβοθεραπεία.

O NOMOΣ. 4523. Διατάξεις για την παραγωγή τελικών προϊόντων Φαρμακευτικής Κάνναβης και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ A΄ 41/07.03.18) άνοιξε τον δρόμο για την παραγωγή και κυρίως για την παροχή σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης στους ασθενείς. Όμως παρόλο που υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές και ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από τους ασθενείς για αυτά σκευάσματα δυστυχώς το όλο θέμα έχει βαλτώσει και ούτε επενδύσεις για παραγωγή γίνονται ούτε οι ασθενείς έχουν ακόμα την δυνατότητα να τους συνταγογραφηθούν τα σκευάσματα κάνναβης που θα παραχθούν ή θα εισαχθούν.
Χρειάζεται να συσταθεί μια υπηρεσία (οργανισμός ή γραφείο) για την κάνναβη υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας ώστε να αφοσιωθεί στην διευθέτηση όλων των εναπομεινάντων θεμάτων και λεπτομερειών, όπως:
1) Καθορισμός όλης της διαδικασίας συνταγογράφησης από τους ιατρούς (κάθε ειδικότητας)
2) Κάρτα ασθενών ώστε να υπάρχει ο σχετικός έλεγχος για το ότι οι ασθενείς θα μπορούν να προμηθευτούν τα σκευάσματα.
3) Συντονισμός και ενημέρωση όλων των σχετικών αρχών και υπηρεσιών (αστυνομία, φαρμακεία, ΕΟΠΥΥ, νοσοκομεία, ιατρικοί σύλλογοι, κά.) με πληροφόρηση σχετικά με τις διαδικασίες παροχής των ασθενών με σκευάσματα κάνναβης ώστε να αποφευχθούν πιθανές και λανθασμένες καταστάσεις.
3) Ειδικά οι γιατροί (μέσω των ιατρικών συλλόγων και των διοικήσεων των νοσοκομείων) να ενημερωθούν για την δυνατότητα και τον τρόπο συνταγογράφησης των σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης.
4) Συντονισμός για την ταχύτερη πρόοδο της αδειοδότησης για τους ενδιαφερόμενους που έχουν καταθέσει φάκελο για να ξεκινήσουν την παραγωγή (καλλιέργεια) και παρασκευή σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης.
5) Διευθέτηση των διαδικασιών για την εισαγωγή εγκεκριμένων σκευασμάτων κάνναβης από χώρες της ΕΕ, τον Καναδά και το Ισραήλ που έχουν ήδη ενσωματώσει την φαρμακευτική κάνναβη στα συστήματα υγείας τους.
Μόνο έτσι θα μπορέσει να προχωρήσει η εφαρμογή του νόμου για τα σκευάσματα φαρμακευτικής κάνναβης, μέσα από τον συντονισμό του Οργανισμού ή του Γραφείου Κάνναβης υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας.

Παρότι ο νόμος 4523/2018 για την παραγωγή τελικών προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης έχει ψηφιστεί από τον Μάρτιο του 2018, σχεδόν, δύο χρόνια μετά αν και έχουν δοθεί δεκάδες άδειες η Ελληνική πολιτεία δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο με τις άδειες παραγωγής φαρμακευτικής κάνναβης με αποτέλεσμα ούτε οι επενδύσεις να έχουν προχωρήσει ούτε οι ανάγκες των ασθενών να έχουν ικανοποιηθεί.

Στο νόμο δεν υπάρχει μια συνολική προσέγγιση σε ότι αφορά την ιατρική χρήση της κάνναβης, όπως βλέπουμε σε αρκετές άλλες χώρες (π.χ. Ισραήλ, Καναδάς, Δανία) και ως τούτου κρίνεται απαραίτητη η σύσταση ενός, όσο το δυνατόν, εξειδικευμένου φορέα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας, προκειμένου να ολοκληρώσει την όλη διαδικασία λειτουργίας του εγχειρήματος.
Η εμπειρία από άλλες χώρες έχει δείξει ότι αν δεν είναι ξεκάθαρα από την αρχή τα ζητήματα ισότιμης προσβασιμότητας, συνταγογράφησης, καθώς και των ποσοτήτων κάνναβης που μπορούν να κατέχουν οι ασθενείς την κάθε εκάστοτε στιγμή σε περίπτωση ελέγχου, τότε δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα εφαρμογής.
Όλα τα παραπάνω θα μπορούν να προβλεφθούν μέσω :
1)Του καθορισμού της διαδικασίας συνταγογράφησης από τους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων
2)Της ισότιμης προσβασιμότητας όλων των κατοίκων της χώρας μέσω της θέσπισης κριτηρίων & όρων συνταγογράφησης από τους γιατρούς ανά γεωγραφική περιοχή και ανεξαρτήτως ηλικίας των ασθενών
3)Της δημιουργίας κάρτας ασθενή προκειμένου να υφίσταται ανά πάσα ώρα έλεγχος για την νομιμότητα της προμήθειας των σκευασμάτων κάνναβης
4)Της ενημέρωσης όλων των εμπλεκομένων αρχών (νοσοκομεία, φαρμακεία, αστυνομία κ.α.) σχετικά με τις ποσότητες και τις διαδικασίες χορήγησης των σκευασμάτων κάνναβης.

Η επίσπευση των διαδικασιών θα οδηγήσει στην υλοποίηση των 25 επενδύσεων των και πλέον αδειών που έχουν μέχρι σήμερα δοθεί ύψους περίπου € 400 εκ με τη ταυτόχρονη δημιουργεία περισσοτέρων από 3.000 νέων θέσεων εργασίας.

Σύμφωνα με τον νόμο 4523/2018 για την παραγωγή προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης,οι ασθενείς θα είχαν στα χέρια τους προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης.Παρόλο το τεράστιο ενδιαφέρον δυο χρόνια μετά οι ασθενείς ταλαιπωρούνται.Δεν υπάρχει ούτε ένα σκεύασμα που να έχει συνταγογραφηθει στην Ελλάδα,δεν υπάρχει ενημέρωση των αρμοδίων φορέων υγείας και αρχών και οι ασθενείς κινδυνεύουν με σύλληψη.
Όλα αυτά μπορούν να ανακουφίσουν τους ασθενείς μέσω:
1)της συνταγογράφησης σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης αφού παραχθούν ή εισαχθούν
2)ίδρυση γραφείων φαρμακευτικής κάνναβης που να υπάγονται στο Υπουργείο Υγείας
3)Να υπάρχει κάρτα ασθενών, όπως και σε άλλες χώρες, ώστε να διευκολύνει ασθενείς και αρχές
4)ενημέρωση των αρμοδίων φορέων υγείας και αρχών σχετικά με την φαρμακευτική κάνναβη

Πιο απλά και λιγότερο αναλυτικά σχετικά με την νομοθεσία και την πρόσβαση στην φαρμακευτική κάνναβη. Κάθε Έλληνας πολίτης θα έπρεπε να έχει τα ίδια δικαιώματα με κάθε άλλον Ευρωπαίο μιας και ανήκουμε σε μια ενότητα. Πέραν αυτού ο νόμος προβλέπει και καθοδηγεί όλους του Ευρωπαίους στο πως να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες τις οποίες εκείνοι επιλέγουν και δεν εφαρμόζονται στην χώρα του αλλά σε άλλη μέσα στην Ευρωζώνη.
Με λίγα λόγια ένας Έλληνας ασθενής αντικειμενικά, έχει το δικαίωμα να παει στην Ολλανδία, Γερμανία και άλλες χώρες που συνταγογραφείται η φ. κάνναβη και να τον καλύψει ο ασφαλιστικός του φορέας. Αυτό περιγράφεται στον παρακάτω σύνδεσμο με την παραπομπή στην Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας (ΕΚΑΑ) —> ^[1] . Επίσης υπάρχει και η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 9ης Μαρτίου 2011,περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. —> ^[2]
Και η ερώτηση είναι … μπορώ ως Ευρωπαίος ασθενής ή ως συγγενής ασθενή να προμηθευτή νόμιμα φαρμακευτικά σκευάσματα από άλλη χώρα της Ε.Ε. και να προσκομίσω την συνταγή και να αποζημιωθώ από τον ασφαλιστικό μου φορέα;;; Μάλλον εδώ γελάμε !!! Το έργο λέγετε «περιμένοντας το Sativex» … Ένα πατενταρισμένο σκεύασμα με κάνναβη CBD – THC 50 – 50 που για άγνωστο λόγο συνταγογραφείται μόνο για δύο περιπτώσεις – ασθένειες. Ένα πάρα πολύ ακριβό σκεύασμα που βαραίνει τον ασθενή, το δημόσιο ταμείο του ασφαλιστικού φορέα και φυσικά δεν το έχουμε δει ποτέ να φτάνει σε χέρια Έλληνα ασθενή.
Κάθε κυβέρνηση που αλλάζει παραλαμβάνει «καμένη γη», «άδεια ταμεία» και οι εκάστοτε υπουργοί νομίζουν ότι είναι μαγαζί τους το υπουργείο και φεύγουν χωρίς να παραδώσουν, αναλαμβάνουν χωρίς να ενδιαφερθούν.
Ας είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες στα δικαιώματα, όχι μόνον στις υποχρεώσεις. Ο κόσμος κουράζεται (αυτός που γνωρίζει και έχει ψάξει) «παρανομεί» για να φέρει σκευάσματα που έχουν πάνω από το 3% Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης (THC) και πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπος με τον νόμο σαν κοινός εγκληματίας. Άλλοι δεν έχουν καν την οικονομική ικανότητα να αγοράσουν την νόμιμη κανναβιδιόλη (CBD) και να ακολουθήσουν θεραπεία μιας και ο ΕΟΦ, παρά τις πάρα πολλές μελέτες από μεγάλους ιατρικούς φορείς του εξωτερικού, το θεωρεί μη φαρμακευτική ουσία και το κατατάσσει στα συμπληρώματα διατροφής.
Μπορούμε να πάμε παράλληλα με την υπόλοιπη Ε.Ε. ή να μένουμε με μια συνταγή επί 2 χρόνια στο χέρι. 

Εθνική Στρατηγική για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις και Εθνικό Πρόγραμμα Φαρμακευτικής Κάνναβης.
Συμμετοχή στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση σχετικά με τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Υγείας υπό τον τίτλο: «Προστασία της υγείας και ανάπτυξη των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας» ^[3]

Βρισκόμαστε αισίως στο 2020 και η χώρα μας εξακολουθεί να εφαρμόζει ένα αναχρονιστικό και αναποτελεσματικό πρόγραμμα για την πρόληψη και αντιμετώπιση των εξαρτήσεων που εστιάζει ακόμα στην καταστολή και την αναχρονιστική στεγνή θεραπεία. Έχουμε πλέον πολλά καλά παραδείγματα από την Ευρώπη, όπως η Πορτογαλία, η Ελβετία, η Ολλανδία που αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τις εξαρτήσεις στις χώρες τους μέσα από την εφαρμογή Εθνικών Στρατηγικών που εστίασαν στην μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις, στην πρόληψη και την αποποινικοποίηση της χρήσης. Πολλές χώρες έχουν θεσπίσει επίσης Εθνικά Προγράμματα για την παροχή Φαρμακευτικής Κάνναβης στους ασθενείς τους και έχουν ιδρύσει ανεξάρτητα Γραφεία/ Διευθύνσεις που συντονίζουν την εφαρμογή τους. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο δεν κινείται καθόλου προς αυτή τη κατεύθυνση και αντιμετωπίζει επιδερμικά και συντηρητικά την πρόληψη και αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, ενώ δεν μεριμνά για την σύσταση εθνικής αρχής που θα εφαρμόσει την εφαρμογή προγραμμάτων διάθεσης φαρμακευτικής κάνναβης στους ασθενείς.
Οι απαγορευτικές/ κατασταλτικές πολιτικές που εφαρμόζονται στα πλαίσια του πολέμου κατά των ναρκωτικών τα τελευταία 50 χρόνια μας έχουν κοστίσει ακριβά σε ανθρώπινες ζωές και σε πολύτιμους οικονομικούς, και όχι μόνο, πόρους που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε άλλους τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός και η έρευνα. Αν και ο στόχος τους είναι η μείωση της προσφοράς και της ζήτησης απαγορευμένων ουσιών, μετά από όλα αυτά τα χρόνια και παρά τα δισεκατομμύρια που έχουν σπαταληθεί, έχουν αποδεδειγμένα το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Την γιγάντωση του παράνομου εμπορίου και των Καρτέλ που το διαχειρίζονται και χρηματοδοτούν τη κρατική διαφθορά που το συντηρεί, τον αυξανόμενο αριθμό νέων χρηστών και θυμάτων από την αλόγιστη χρήση, καθώς και την αυξανόμενη εγκληματικότητα και βλάβη για τους χρήστες.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τεκμηρίωσης για τα Ναρκωτικά, η Ευρώπη αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις που αφορούν αλλαγές στα πρότυπα διακίνησης και χρήσης ουσιών, ενώ τονίζει την αυξημένη χρήση κοκαΐνης, ηρωίνης και ενός αριθμού ρεκόρ νέων συνθετικών ουσιών που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη. Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα, στην Έκθεση World Drug Report κάνει λόγο για 128-190 εκ χρήστες κάνναβης παγκόσμια, 35-50 εκατομμύρια στην Ευρώπη, καθώς και για 5-8 εκ χρήστες κοκαΐνης και 3.5-5 εκ χρήστες οπιούχων στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη ο τζίρος της παγκόσμιας αγοράς παράνομων ουσιών ξεπερνάει τα 400 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ενώ ο τζίρος της Ευρωπαϊκής αγοράς κάνναβης ξεπερνάει τα 35 δις ευρώ το χρόνο.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα της πολυτοξικομανίας και της αλόγιστης χρήσης είναι εκτός ελέγχου και αναμένεται με την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση να οξυνθεί, μέσα από την αυξημένη και ανεξέλεγκτη χρήση από νέους και περιθωριοποιημένες ομάδες (πχ άνεργοι, άστεγοι), αλλά και τις αυξημένες πιέσεις να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες από την Κυβέρνηση. Δεκάδες χιλιάδες χρήστες οπιούχων είναι αφημένοι στην τύχη των παράνομων κυκλωμάτων, οι νέοι καταναλώνουν αλόγιστα αμφιβόλου ποιότητας ουσίες από πολύ μικρές ηλικίες, η ηρωίνη θερίζει στην επαρχεία, η ανυπαρξία και η αναλγησία της πολιτείας οδηγεί στην εξαθλίωση τους τοξικοεξαρτημένους χρήστες στους δρόμους της πόλης, χιλιάδες άτομα στη λίστα αναμονής του ΟΚΑΝΑ και μια γενικευμένη εικόνα αποσύνθεσης.
Υπάρχουν πολλά θετικά παραδείγματα και επιτυχημένα μοντέλα αποποινικοποίησης της χρήσης και ρύθμισης του παράνομου εμπορίου, καθώς και προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης των τοξικοεξαρτήσεων στα πλαίσια της μείωσης της βλάβης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 2004 έχει παραδεχτεί ότι οι πολιτικές πρέπει να αλλάξουν κατεύθυνση στα πλαίσια της πρόληψης και της μείωσης της βλάβης. Στη Πορτογαλία μετά την πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των ουσιών από το 2001 τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την απεξάρτηση από οπιούχα και την αύξηση των ατόμων που αναζητούν θεραπεία. Στην Ελβετία που εδώ και 20 χρόνια εφαρμόζει μια πολιτική ανοχής με την κάνναβη και καινοτόμα προγράμματα μείωσης της βλάβης σε ότι αφορά την τοξικοεξάρτηση (συντήρηση με υποκατάστατα, δωμάτια χρήσης, διανομή σύνεργων) υπάρχουν θεαματικά αποτελέσματα σε ότι αφορά τη μείωση του αριθμού νέων χρηστών, ακόμη και κάνναβης, και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης για τους τοξικοεξαρτημένους χρήστες.
Η χρήση ουσιών σε αυτές τις χώρες αντιμετωπίζεται με βάση την αρχή της μείωσης της βλάβης εστιάζοντας, στην αποποινικοποίηση του χρήστη και την απεξάρτησή του από τα παράνομα κυκλώματα εμπορίου, στο διαχωρισμό των ουσιών ανάλογα με την επικινδυνότητά (τοξικότητά) τους, στη νομιμοποίηση της χρήσης, κατοχής και καλλιέργειας μικροποσοτήτων κάνναβης, την ελεγχόμενη κλινικά χορήγηση ηρωίνης, υποκατάστατων και καθαρών συνέργων για συντήρηση των εξαρτημένων ατόμων και σταδιακή απεξάρτησή τους, αλλά και την κλινική χορήγηση κάνναβης για θεραπευτικούς σκοπούς. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά από τις επίσημες ανακοινώσεις των χωρών αυτών αλλά και από πρόσφατες επιστημονικές και δημοσιογραφικές έρευνες: Μείωση των χρηστών νεαρής ηλικίας, σταθεροποίηση των χρηστών ηρωίνης σε μεγαλύτερες ηλικίες, μείωση της σχετικής εγκληματικότητας και των θανάτων και μεγάλη μείωση της κοινωνικής και οικονομικής αιμορραγίας από την πεσμένη παραβατικότητα και τα μειωμένα έξοδα καταστολής.
Οι προτάσεις μας γι’ αυτό το νομοσχέδιο:
1. Να συμπεριληφθεί στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Δημόσια Υγεία, η Εθνική Στρατηγική για την πρόληψη και την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις. Η Εθνική Στρατηγική να συνταχθεί μετά από ευρεία δημόσια διαβούλευση με την συμμετοχή όλων των κοινωνικών εταίρων με εμπειρία πάνω στο θέμα και αξιοποιώντας τις διεθνείς καλές πρακτικές από την ΕΕ. Επανασύσταση της διαρκούς επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων του κοινοβουλίου για την αντιμετώπιση των εξαρτησιογόνων ουσιών και Σύσταση Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις.
2. Να συνταχθεί το Εθνικό Πρόγραμμα Φαρμακευτικής Κάνναβης που θα συμπεριληφθεί στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Δημόσια Υγεία και θα μεριμνήσει για την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με την φαρμακευτική κάνναβη των νόμων 4139/2013, 4523/2018, της Υπουργικής Απόφασης Δ3(γ)52588/2018 (ΦΕΚ 2840/Β/16-7-2018) καθώς και της Κοινής Υπουργικής απόφασης Γ5γ οικ. 49690/2017 (ΦΕΚ 2238/Β/29-6-2017). Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να δοθεί στα ζητήματα συνταγογράφησης, ασφαλιστικής κάλυψης και απρόσκοπτης πρόσβασης.
3. Σύσταση ενός Εθνικού Συντονιστικού Γραφείου Φαρμακευτικής Κάνναβης ή ενός ανεξάρτητου και διυπουργικού Εθνικού Οργανισμού Κάνναβης, στον οποίο θα μεταβιβαστούν όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν την παραγωγή, μεταποίηση και διάθεση της Κάνναβης για όλες τις χρήσεις (ιατρική, βιομηχανική).
4. Ένα ολοκληρωμένο μοντέλο για τη νόμιμη ρύθμιση της Κάνναβης για ιατρική χρήση θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό των παρακάτω στοιχείων:
o Αυτοκαλλιέργεια- ιδιο-παραγωγή ελεγχόμενων ποσοτήτων (6 θηλυκών φυτών ανά άτομο) με τεχνική υποστήριξη σε καλλιεργητικά θέματα και σε ζητήματα δοσολογίας και επιλογής κατάλληλης ποικιλίας Κάνναβης που να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένη πάθηση και ιδιοσυγκρασία/ οργανισμό. Ταυτόχρονη ιατρική παρακολούθηση και συμβουλευτική ασφαλούς χρήσης. Η αυτοκαλλιέργεια ελέγχεται μέσω μητρώου των ασθενών (όπως πχ στο Κολοράντο, την Καλιφόρνια, το Όρεγκον και το Μίσιγκαν στις ΗΠΑ) και την έκδοση σχετικής άδειας/ ηλεκτρονικού παραβόλου. Σχεδόν όλες από τις 24 Πολιτείες των ΗΠΑ που επιτρέπουν την ιατρική χρήση επιτρέπουν και την αυτοκαλλιέργεια από 4 μέχρι 12 φυτά ανάλογα με την Πολιτεία. Η αυτοκαλλιέργεια για ιατρική (και ευφορική) χρήση είναι επίσης ανεκτή ή de facto αποποινικοποιημένη σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Τσεχία.
o Συνταγογράφηση της Κάνναβης από Ιατρούς για συγκεκριμένες παθήσεις χωρίς περιορισμούς (πχ τελευταία ή παρηγορητική λύση) και έκδοση κάρτας ασθενή για την ιατρική χρήση κάνναβης. Η κάρτα θα αφορά ενήλικες, και κατά περίπτωση ανήλικους ασθενείς, και θα παρέχετε μετά από ενδελεχή κλινική εξέταση και κατάθεση του ιατρικού ιστορικού/ φακέλου.
o Ιατρικές Λέσχες Κάνναβης (σε συνεργασία με ιατρούς, καλλιεργητές και παρασκευαστές εκχυλισμάτων/ σκευασμάτων), κατά τα πρότυπα της Ουρουγουάης, της Χιλής και της Καταλονίας για την διάθεση της Κάνναβης αποκλειστικά στους ασθενείς- μέλη. Οι μη-κερδοσκοπικές Ιατρικές Λέσχες Κάνναβης είναι εγγεγραμμένα σωματεία (στην Περιφέρεια ή στην κεντρική Διοίκηση) με νόμιμο προσωπικό που περιλαμβάνει ιατρούς και νοσηλευτές. Οι λέσχες παράγουν κάνναβη και εκχυλίσματα/ θεραπευτικά έλαια σε συνεργασία με καλλιεργητές και παρασκευαστές σε ποσότητες που είναι απαραίτητες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των μελών- ασθενών και μόνο. Σε κάθε ασθενή, ανάλογα με την πάθηση, αντιστοιχεί συγκεκριμένος αριθμός δέντρων, η ποιότητα της Κάνναβης παρακολουθείται στενά από πιστοποιημένα εργαστήρια, ενώ υπάρχει ιατρική παρακολούθηση και συμβουλές σε ότι αφορά τους τρόπους λήψης, τις κατάλληλες ποικιλίες ανά πάθηση και την δοσολογία. Οι ασθενείς θα εγγράφονται στο μητρώο της κάθε λέσχης, που θα μπορεί να έχει μέχρι 45 μέλη- ασθενείς.
o Σε αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ είναι θεσμοθετημένος ο ρόλος των φροντιστών κάνναβης (Caregivers- καλλιεργητές και παρασκευαστές εκχυλισμάτων/ σκευασμάτων) που υποστηρίζουν συγκεκριμένο αριθμό (5-10) ασθενών που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Οι φροντιστές κάνναβης ελέγχονται μέσω μητρώου και ηλεκτρονικού παραβόλου.
o Φαρμακεία Κάνναβης (μικρομεσαίες επιχειρήσεις), ως ειδικοί αδειοδοτημένοι χώροι διάθεσης Κάνναβης για ιατρική χρήση, σε συνεργασία με εγχώριους παραγωγούς και παρασκευαστές σκευασμάτων. Οι ασθενείς με την ειδική κάρτα που τους εκδίδεται μαζί με την συνταγογράφηση, θα μπορούν να προμηθεύονται την κάνναβη από τα ειδικά φαρμακεία που θα αδειοδοτηθούν. Τα φαρμακεία θα απασχολούν εξειδικευμένο προσωπικό και πωλητές, και θα προσφέρουν εξειδικευμένες ποικιλίες.
o Έλεγχος των παραγόμενων ποσοτήτων με την χρήση RFID tags και διασφάλιση της ποιότητας των παραγόμενων ποσοτήτων με την εισαγωγή πιστοποιητικών- προτύπων τύπου ISO όπως το Patient Focused Certification).
o Μέριμνα για την εξασφάλιση όλων των επιλογών λήψης των ασθενών με έμφαση στην παραγωγή ποιοτικής βιολογικής κάνναβης σε φυσική μορφή, αλλά και ποιοτικών φυσικών σκευασμάτων (ελαίων, βαμμάτων, εκχυλισμάτων, υπόθετων, κλπ).
o Εισαγωγές έτοιμων σκευασμάτων από το εξωτερικό και διάθεση μέσα από τα συμβατικά φαρμακεία.
o Κάλυψη από τα ασφαλιστικά ταμεία της θεραπείας με κάνναβη, ενημέρωση των ιατρικών συλλόγων και των συλλόγων ασθενών για τα οφέλη και τις δυνατότητες της ιατρικής χρήσης της Κάνναβης, κατάρτιση ιατρών και νοσηλευτών πάνω στα θεραπευτικά πρωτόκολλα (ποικιλίες/ δοσολογίες) της Κάνναβης.
o Ενίσχυση της ιατρικής έρευνας πάνω στα Κανναβινοειδή, καθώς και της αγροτικής έρευνας πάνω στην καλλιεργητική φροντίδα και την ανάπτυξη σταθερών ποικιλιών Κάνναβης για ιατρική χρήση.

16 Φεβρουαρίου 2020
Ηλιόσποροι – δίκτυο για την κοινωνική και πολιτική οικολογία
Συντονιστές Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ και εκστρατείας από το 2005

Πανελλήνια Ένωση Ιατρών Δημόσιας Υγείας (ΠΕΙΔΥ) ΕΣΥ
Μέλος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ)

Αθήνα, 10-2-2020

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Ένωσή μας, αρχικά, χαιρετίζει την προτεραιότητα που αποδίδει το Υπουργείο Υγείας στην ανάπτυξητης Δημόσιας Υγείας καταθέτοντας το νομοσχέδιο με θέμα «Προστασία της υγείας και ανάπτυξη των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας». Η πρωτοβουλία αυτή κρίνεται απολύτως αναγκαία, καθότι έχουμε επισημάνει επανειλημμένα ότι οι δείκτες υγείας (σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής) του ελληνικού λαού έχουν τις τελευταίες 2 δεκαετίες, ραγδαία δε μετά την έλευση της οικονομικής κρίσης, επιδεινωθεί!
Ως επιστημονικός ιατρικός κλάδος της Δημόσιας Υγείας που υπηρετούμε, καθημερινά διαπιστώνουμε πως η κρίση έπληξε περισσότερο τους οικονομικά αδύνατους και τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, η υγεία των οποίων έχει επιβαρυνθεί ιδιαίτερα. Στόχος μας πρέπει να είναι η μείωση της επίπτωσης των κοινωνικών προσδιοριστών της υγείας (social determinants of health) και οι εθνικές πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισης των νόσων τόσο σε επίπεδο προγραμματισμού όσο και εφαρμογής να συντείνουν σε αυτόν.
Η Πολιτεία με τον πρόσφατο καθορισμό της διαδικασίας εκπαίδευσης των ιατρών στην ειδικότητα της Δημόσιας Υγείας-Κοινωνικής Ιατρικής έχει δρομολογήσει το τέλος της πολυετούς εκκωφαντικής αδράνειας στο πεδίο μας. Με δεδομένη την επιστημονική τεκμηρίωση των αναγκών θεωρούμε ότι η
αναδιάρθρωση των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, που μοιράζονται μεταξύ δύο Υπουργείων (Υγείας και Εσωτερικών), είναι πρωτεύων στρατηγικός στόχος και για αυτό επανειλημμένα έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας αρμοδίως, τόσο στην πολιτική ηγεσία όσο και στα συναρμόδια Υπουργεία. Δυστυχώς δεν
κληθήκαμε!
Η τεράστια έλλειψη ειδικευμένων ιατρών Δημόσιας Υγείας-Κοινωνικής Ιατρικής, που πρέπει άμεσα να αντιμετωπισθεί, με τους ολιγάριθμους υπηρετούντες ιατρούς Δημόσιας Υγείας να επιβαρύνονται δυσανάλογα και άνισα λόγω τεκμηριωμένων και στρατηγικών αστοχιών, που έχουν επισημανθεί από
εμάς εγκαίρως και αρμοδίως όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί κατ΄ ελάχιστο στρέβλωση.
Με ικανοποίηση είδαμε στο σχέδιο νόμου την εξαιρετική δουλειά σε θέματα σύγχρονων ορισμών και προτεραιοποίησης δράσεων και φυσικά την ανάληψη του προγράμματος ‘’Σπύρος Δοξιάδης’’. Αντίστοιχα με απογοήτευση διαπιστώνουμε ότι οι επιλογές του νομοσχεδίου δεν δομούν την απαιτούμενη διάρθρωση, δεν επιλύουν τα χρόνια ζητήματα και αυξάνουν την πολυπλοκότητα. Επιπρόσθετα θεωρούμε ότι η θεσμοθέτηση παροχής υπηρεσιών δημόσιας υγείας από εθελοντές επαγγελματίες υγείας αποτελεί υποχώρηση της δημόσιας δέσμευσης της Πολιτείας έναντι της υποχρέωσής της περί προστασίας και προαγωγής της Δημόσιας Υγείας και της υγείας των πολιτών!
Ενδεικτικά, δεν πιστεύουμε ότι είναι δόκιμο ο συντονισμός όλων των δραστηριοτήτων δημόσιας υγείας των φορέων, υπηρεσιών, εθελοντικών οργανώσεων και οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών στο
επίπεδο περιφερειών, περιφερειακών ενοτήτων και δήμων να γίνεται από Διεύθυνση ή Τμήμα της Υγειονομικής Περιφέρειας! Αλήθεια γιατί δεν ενεργοποιούνται οι Τομείς Δημόσιας Υγείας των Νοσοκομείων, όπως προβλέπει ο ν.3370/05, με ιδιαίτερο και σημαντικό ρόλο;
Μήπως έχει πάψει να ισχύει η νομοθεσία για τη δημόσια υγεία που εισήγαγε ο Καλλικράτης; Και αν είναι έτσι γιατί δεν μεταφέρεται το αντικείμενο της Δημόσιας Υγείας αποκλειστικά στο Υπουργείο Υγείας και τις ΥΠΕ;
Έχουμε δημοσιοποιήσει επανειλημμένα τις προτάσεις μας για ένα αποτελεσματικό πλαίσιο άσκησης της δημόσιας υγείας. Αυτό περιλαμβάνει:
Α) τη δημιουργία Ιατρικών Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας-Κοινωνικής Ιατρικής στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας, τον ΕΟΔΥ (αυτοτελείς Διευθύνσεις υπό τον Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Υγείας) καθώς και στις 13 Περιφέρειες της χώρας (αυτοτελείς Διευθύνσεις των Περιφερειών στα πρότυπα της πολιτικής προστασίας) ως αποκεντρωμένες επιχειρησιακές-υπηρεσιακές μονάδες του Υπουργείου Υγείας,οι οποίες θα ασκούν το συντονισμό και την εποπτεία στην περιοχή ευθύνης τους. Οι ανωτέρω Υπηρεσίες θα λειτουργούν όμοια με κλινικές του Ε.Σ.Υ. επιτρέποντας στους ιατρούς Δημόσιας Υγείας να
επικεντρωθούν στο ιατρικό έργο τους. Όμοια θα αποτελούν την 15/μελη κεντρική Ιατρική Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου ως επιστημονικό όργανο της ΕΕΔΥ.
Β) την έναρξη εκπαίδευσης ιατρών Δημόσιας Υγείας-Κοινωνικής Ιατρικής σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σχετική υπουργική απόφαση
Γ) την πάγια συμμετοχή, όπως προβλέπει η έως τώρα ισχύουσα νομοθεσία, των ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ ως καθ’ ύλην ειδικών σε όλα τα συντονιστικά και γνωμοδοτικά όργανα για τη δημόσια υγεία σε εθνικό, περιφερειακό και υπηρεσιακό επίπεδο καθώς και την προτεραιότητα σε κατάληψη θέσης ευθύνης
με αντικείμενο τη Δημόσια Υγεία-Κοινωνική Ιατρική.
Δ) τη συγκρότηση του Σώματος Λειτουργών Δημόσιας Υγείας ώστε, μεταξύ άλλων, να διασφαλίζεται η υψηλή και συνεχιζόμενη κατάρτιση των μελών του, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και διακριτούς ρόλους.
Είμαστε στη διάθεση της ηγεσίας για συνεργασία προκειμένου να εξειδικευθούν και θεσμοθετηθούν τα παραπάνω αναγκαία μέτρα και φυσικά θα παρέμβουμε εποικοδομητικά στη δημόσια διαβούλευση (πιστεύουμε και παραγωγικά). Κάθε απόκλιση από τα παραπάνω αναγκαία φοβόμαστε ότι θα καταλήξει σε αναποτελεσματική και μη αποδοτική υλοποίηση των δράσεων και προγραμμάτων δημόσιας υγείας, με την ευκαιρία που δημιουργείται δυστυχώς να χάνεται λόγω του οργανωτικού πολυκερματισμού και της μη διάκρισης των ρόλων και με τελικό αποδέκτη την Ελληνική Κοινωνία που όλοι υπηρετούμε.

Ο Πρόεδρος Β. Διαμαντόπουλος
Η Γεν. Γραμματέας Μ. Τσαντίδου

Επιχειρησιακές μονάδες καθίστανται τα εποπτευόμενα ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ του Υπουργείου Υγείας. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας πραγματοποιείται η ανάθεση επιμέρους τομείς υλοποίησης του Εθνικού Σχεδίου Δράσεις για τη Δημόσια Υγεία Στους φορείς αυτούς,κατ΄ αντιστοιχία του αντικειμένου τους, ενώ βάσει της υλοποίησης αυτών θα αξιολογούνται.

Καθώς τα νομικά πρόσωπα αυτά έχουν αρμοδιότητες σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις που υποχρεούνται να ασκούν, εγείρονται ερωτήματα σχετικά με τη μη υλοποίηση δεσμεύσεων και το τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς αστικής και ποινικής ευθύνης. Διευκρινιστικές διατάξεις και σχετικές προβλέψεις είναι απαραίτητες σχετικά με τον τρόπο άσκησης τον προαναφερθεισών αρμοδιοτήτων.

Το σύνολο των σχολίων σε ενιαίο κείμενο με τις σχετικές παραπομπές:
^[4]

Χρήστος Λιονής και Ελένη Πιτέλου (Elena Petelos)

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Παρότι το βασικό νομικό πλαίσιο για την βιομηχανική και φαρμακευτική κάνναβη έχει πλέον οριστεί, εκκρεμούν εδώ και αρκετό καιρό οι αποφάσεις εκείνες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην απρόσκοπτη ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στον τομέα μας. Βασικά θέματα που αφορούν στην παραγωγή, μεταποίηση και διάθεση προϊόντων από βιομηχανική και φαρμακευτική κάνναβη δεν έχουν ακόμα ρυθμιστεί, με αποτέλεσμα – ως επαγγελματίες – να είμαστε στον «αέρα».

Το ανύπαρκτο κανονιστικό πλαίσιο, όχι μόνον αφήνει έναν ολόκληρο κλάδο βορά σε οποιαδήποτε οπισθοδρομική και φοβική ενέργεια με ανυπολόγιστες συνέπειες, αλλά διευκολύνει όσους το επιθυμούν, να παράγουν ή να εισάγουν και να διαθέτουν στην ελληνική αγορά αδιακρίτως ότι θέλουν.

Ειδικότερα, όσον αφορά την ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΝΝΑΒΗ ο ΕΟΦ έχει αναφέρει ότι «…στην Ελλάδα το νομικό πλαίσιο για την κυκλοφορία σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης είναι πλέον καθορισμένο….». Όμως σε ποια σκευάσματα αναφέρεται; Σε αυτά που δεν έχουν ακόμα οριστεί, παρά τις εκκλήσεις των επαγγελματιών του κλάδου της φαρμακευτικής κάνναβης που προτίθενται να επενδύσουν εκατομμύρια στην ανάπτυξη των μονάδων τους; Ή σε αυτά που θα έπρεπε ήδη να εισάγονται και ΝΑ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ; Τουναντίον, οι επαγγελματίες δεν γνωρίζουν ακόμα -εκτός των άλλων κενών που υπάρχουν- την τελική μορφή των σκευασμάτων που θα μπορούν να παράξουν ενώ οι ασθενείς συνεχίζουν να προμηθεύονται παράνομα μη εγκεκριμένα σκευάσματα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Επιπρόσθετα, η περίπτωση του SATIVEX εγείρει πολλά ερωτήματα και είναι τουλάχιστον σκανδαλώδης. Ενώ υπάρχει στις κρατικές φαρμακαποθήκες εδώ και αρκετό καιρό δεν έχει διατεθεί ούτε ένα σκεύασμα, στερώντας το από ασθενείς που το έχουν ανάγκη και αγνοώντας την ηθική υποχρέωση που έχει η Πολιτεία να στηρίξει όσους έχουν την ανάγκη παρηγορικής ή/ και φαρμακευτικής αγωγής με κάνναβη.

Καθώς οι επιμέρους κλάδοι της κάνναβης άπτονται των αρμοδιοτήτων πολλών διαφορετικών υπηρεσιών και Αρχών με συχνά αλληλοεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες, κρίνεται αναγκαία η άμεση σύσταση ενός διυπουργικού ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΙΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΑΝΝΑΒΗΣ με αρμοδιότητες που θα αφορούν την παραγωγή, μεταποίηση και διάθεση της βιομηχανικής και φαρμακευτικής κάνναβης ώστε να ρυθμιστούν όλα τα κενά που υπάρχουν.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει στο ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ για τη Δημόσια Υγεία να περιληφθεί ένα Εθνικό Πρόγραμμα Φαρμακευτικής Κάνναβης όπου θα επιλύονται ζητήματα συνταγογράφησης, ασφαλιστικής κάλυψης, απρόσκοπτης πρόσβασης, δημιουργίας μητρώου ασθενών, χορήγησης κάρτας ασθενή, δημιουργίας και τρόπου λειτουργίας εξειδικευμένων καταστημάτων διάθεσης φαρμακευτικής κάνναβης που θα συνεργάζονται με εγχώριους παραγωγούς και μονάδες παραγωγής σκευασμάτων, κ.ά.

Επιπρόσθετα, η ενημέρωση και η εκπαίδευση όλων των εμπλεκόμενων, όπως αρμόδιοι δημόσιοι υπάλληλοι, γιατροί, νοσηλευτές, κλπ, αποτελεί προϋπόθεση για τη διασφάλιση της δημόσια υγείας.

Ο «Ε.Σ.ΚΑΝΝΑ.» υποστηρίζει τους Συλλόγους ασθενών που αγωνίζονται για την χρήση και απρόσκοπτη διάθεση της φαρμακευτικής κάνναβης.
Οι θεσμικοί φορείς του κλάδου μας (Σύλλογοι, Σύνδεσμοι) μπορούν να υποστηρίξουν τους αρμόδιους φορείς θέτοντας τις κατάλληλες βάσεις που θα συμβάλλουν στην απρόσκοπτη ανάπτυξη και λειτουργία του κλάδου της φαρμακευτικής (και βιομηχανικής) κάνναβης, διασφαλίζοντας ένα μέλλον δημιουργικό, καινοτόμο και βιώσιμο, με γνώμονα το γενικό συμφέρον και την προστασία της δημόσιας υγείας.

Αθήνα, 17/02/2020
Η Διοικούσα Επιτροπή του «Ε.Σ.ΚΑΝΝΑ.»

(Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ «Ε.Σ.ΚΑΝΝΑ.» έχει υποβάλλει το καταστατικό και τα συνοδά έγγραφα στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο προς έγκριση. Συμμετέχουν ήδη περισσότερες από 80 ελληνικές επιχειρήσεις με κύριο αντικείμενο την βιομηχανική & φαρμακευτική κάνναβη, οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, της μεταποίησης, της πώλησης και των υπηρεσιών.)