Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ «Πλαίσιο για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας: Διατάξεις για την πολιτική προστασία και το Πυροσβεστικό Σώμα»Άρθρο 11 Πυροσβεστικό Προσωπικό Επί Θητεία – Προσθήκη άρθρου 15Α στον ν. 3938/2011Σχόλιο του χρήστη Ελενη | 28 Μαΐου 2025, 00:04
Οι Εποχικοί Πυροσβέστες Αξίζουν το Αυτονόητο: Μονιμοποίηση Τώρα Κάθε χρόνο, όταν οι πυρκαγιές απειλούν την πατρίδα μας, οι εποχικοί πυροσβέστες είναι εκεί. Πριν ακόμα φτάσουν οι φλόγες στα σπίτια και τα δάση, αυτοί έχουν ήδη φορέσει τη στολή, έχουν πιάσει θέση στο πυροσβεστικό όχημα και ρίχνονται στη μάχη, συχνά χωρίς την ασφάλεια και την υποστήριξη που τους αξίζει. Δεν είναι ήρωες στα λόγια, είναι στην πράξη. Και όμως, η Πολιτεία τους αντιμετωπίζει σαν προσωρινούς. Τους θυμάται όταν τους χρειάζεται και τους ξεχνά όταν περνάει η κρίση. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Δεν είναι ανθρώπινο. Και δεν είναι λειτουργικό για μια χώρα που κάθε χρόνο πληρώνει βαρύ τίμημα από τις πυρκαγιές. Γιατί η μονιμοποίηση είναι μονόδρομος: • Δεν είναι απλοί εργαζόμενοι – είναι δοκιμασμένοι μαχητές. Έχουν αποδείξει, ξανά και ξανά, ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν σε ακραίες συνθήκες. Η εμπειρία τους δεν πρέπει να πετιέται στο τέλος κάθε σεζόν. • Το έργο τους δεν τελειώνει με τις πρώτες βροχές. Η πρόληψη, η αποκατάσταση και η εκπαίδευση είναι εξίσου σημαντικά με την κατάσβεση. Ένας μόνιμος πυροσβέστης μπορεί να προσφέρει σε όλα τα στάδια. • Η πολιτεία έχει ευθύνη να προστατεύει όσους την προστατεύουν. Όσοι ρισκάρουν τη ζωή τους για το κοινό καλό πρέπει να έχουν σταθερή δουλειά, όχι να ζουν σε εργασιακή ομηρία. • Δεν ζητούν χάρη – ζητούν δικαιοσύνη. Η μονιμοποίηση είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει η Πολιτεία για να δείξει ότι σέβεται τη δουλειά και τη θυσία τους. ⸻ Αν θέλουμε πραγματική πολιτική προστασία, αν θέλουμε μια κοινωνία που στηρίζεται στους ανθρώπους της, τότε δεν έχουμε άλλο δρόμο: οι εποχικοί πυροσβέστες πρέπει να γίνουν μόνιμοι. Όχι αύριο. Σήμερα.