Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κάραλη' | 28 Μαΐου 2025, 17:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά:  

  Οι Πυροσβέστες Γενικών Καθηκόντων Επί Θητεία αποτελούν τον θεσμό που επι δεκαετίες το ΠΣ χρειαζόταν. Η πολιτική ηγεσία με την στάση και τις προτάσεις της δείχνει πως έχει αντιληφθεί σε βάθος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΠΣ και είναι διατεθειμένη να δώσει λύσεις. Παρόλα αυτά όμως εάν κάποιος κάνει μια γρήγορη ανάγνωση του σχεδίου νόμου παρατηρεί πως στα κριτήρια υψηλής μοριοδότησης πρόσληψης αυτών περιλαμβάνονται οι εξής κατηγορίες: α) η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ως εφέδρων αξιωματικών ή στις Ειδικές Δυνάμεις των Ενόπλων Δυνάμεων ή στην Προεδρική Φρουρά, β) η κατοχή πτυχίου Υποβρύχιου Καταστροφέα ή πτυχίου Σχολής Αλεξιπτωτιστών των Ενόπλων Δυνάμεων. Το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί διαβάζοντας τα παραπάνω είναι πως μια γυναίκα θα μπορούσε να ξεκινήσει από κοινή γραμμή αφετηρίας εφόσον ποτέ δεν της δόθηκε η επιλογή να μπορέσει να συμμετέχει στις ανωτέρω κατηγορίες; Με απλά λόγια, πώς μπορούμε να μιλάμε για ισότητα των δύο φύλων; Ισότητα σημαίνει κοινή αφετηρία. Δεν υπάρχει επιλεκτική ισότητα ούτε επιλεκτική δικαιοσύνη. Εν έτη 2025 οι γυναίκες έχουν αποδείξει και με το παραπάνω πως ανταποκρίνονται (πολλές φορές καλύτερα και από τους άνδρες) σε επαγγέλματα αντίθετα «της φύσης της». Επομένως είναι αντισυνταγματικό να επιτρέπεται η συμμετοχή των γυναικών αλλά ταυτοχρόνως να απορρίπτεται. Εν έτη 2025 ο διαχωρισμός στην εργασία λόγω φύλου (έμφυλος επαγγελματικός διαχωρισμός) αποτελεί διάκριση και είναι παράνομος. Ο Νόμος 3896/2010, με τίτλο "Ίση Μεταχείριση Ανδρών και Γυναικών σε Θέματα Εργασίας και Απασχόλησης", απαγορεύει την διάκριση λόγω φύλου σε κάθε στάδιο της απασχόλησης. Προφανώς και δεν είναι εμφανή η διάκριση λόγω φύλου στο ανωτέρω σχέδιο αλλά υποβόσκει στο παρασκήνιο. Συνεπώς απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, την επαγγελματική εξέλιξη, τις συνθήκες απασχόλησης, την πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση και επιμόρφωση. Εφόσον η πολιτική ηγεσία μιλάει δημόσια για αλλαγές, και δείχνει θετική στην αντιμετώπιση κάθε μορφής αδικίας, θα έπρεπε όλα τα παραπάνω να τα λάβει σοβαρά υπόψη.