• Σχόλιο του χρήστη 'Τάσος' | 10 Αυγούστου 2025, 16:49

    Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, Με αφορμή τη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το υπό εξέταση σχέδιο νόμου, θα θέλαμε καταρχάς να χαιρετίσουμε την πρωτοβουλία του Υπουργείου για την ενίσχυση και θεσμική αναγνώριση των τρίτεκνων οικογενειών, μια αναγκαία κίνηση για την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος και τη στήριξη της ελληνικής οικογένειας. Ειδικότερα, αναφορικά με το Άρθρο 18 και το προτεινόμενο άρθρο 1Α του ν. 3454/2006, θα θέλαμε να καταθέσουμε μια συγκεκριμένη πρόταση βελτίωσης, η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση μιας αδικίας και στην αναγνώριση των πραγματικών συνθηκών διαβίωσης που αντιμετωπίζουν ορισμένες οικογένειες. Η Πρότασή μας Προτείνουμε στη διάταξη που ορίζει τους δικαιούχους της τριτεκνικής ιδιότητας, να εξεταστεί η δυνατότητα προσμέτρησης ως «εξαρτώμενου μέλους», ισοδύναμου με τέκνο, των αδελφών ενός εκ των γονέων, οι οποίοι βρίσκονται υπό την άμεση φροντίδα της οικογένειας, εφόσον πληρούνται σωρευτικά συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις: 1. Να έχουν βαριά, εφ' όρου ζωής αναπηρία, πιστοποιημένη από αρμόδιο φορέα σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω. 2. Να είναι ανίκανοι για οποιαδήποτε βιοποριστική εργασία. 3. Να συγκατοικούν αποδεδειγμένα με την οικογένεια και η φροντίδα τους να επιβαρύνει ουσιωδώς τον οικογενειακό προϋπολογισμό και την καθημερινότητα. 4. Να τελούν υπό την αποκλειστική φροντίδα της οικογένειας, κατάσταση που μπορεί να αποδεικνύεται από έγγραφα όπως η θέση σε καθεστώς δικαστικής συμπαράστασης. 5. Να στερούνται παντελώς υποστηρικτικού οικογενειακού περιβάλλοντος (π.χ. να είναι αμφοτεροπλεύρως ορφανοί). Η πρότασή μας βασίζεται στην παραδοχή ότι η πολιτεία οφείλει να αναγνωρίζει την οικογένεια με βάση τις πραγματικές και ουσιαστικές συνθήκες επιβάρυνσης και όχι μόνο με βάση την τυπική σχέση γονέα-τέκνου. Τα επιχειρήματά μας είναι τα εξής: 1. Αναγνώριση της Οικογενειακής Πραγματικότητας: Στη σύγχρονη κοινωνία, πολλές οικογένειες έχουν αναλάβει εκ των πραγμάτων τη δια βίου φροντίδα συγγενών με βαριά αναπηρία, οι οποίοι διαφορετικά θα ήταν έρμαια της τύχης τους ή θα επιβάρυναν αποκλειστικά τις κρατικές δομές πρόνοιας. Μια οικογένεια με δύο τέκνα που φροντίζει και ένα ενήλικο μέλος με 100% αναπηρία, το οποίο συγκατοικεί μαζί της, είναι στην πράξη και στην ουσία μια οικογένεια με τρία εξαρτώμενα μέλη, των οποίων τις ανάγκες καλύπτει πλήρως. 2. Εξίσωση της Επιβάρυνσης: Η οικονομική, ψυχολογική και πρακτική επιβάρυνση από τη φροντίδα ενός ενήλικου ατόμου με βαριά αναπηρία είναι συχνά πολλαπλάσια αυτής ενός ανήλικου, υγιούς τέκνου. Οι ανάγκες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εξειδικευμένο εξοπλισμό, θεραπείες, συνεχή επίβλεψη και η απώλεια εισοδήματος του φροντιστή-μέλους της οικογένειας, συνιστούν μια τεράστια και διαρκή οικονομική αφαίμαξη. Ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την τριτεκνία, αναγνωρίζει ακριβώς αυτή την αυξημένη επιβάρυνση. Είναι, συνεπώς, ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης η επιβάρυνση αυτή να αναγνωρίζεται όπου πραγματικά υφίσταται. 3. Αρχή της Ισότητας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης: Δεν είναι δίκαιο μια οικογένεια με δύο τέκνα και ένα πλήρως εξαρτώμενο ανάπηρο μέλος υπό τη στέγη της, να μην λαμβάνει την ίδια στήριξη με μια οικογένεια με τρία τέκνα. Η προτεινόμενη ρύθμιση αποκαθιστά την ισότητα μεταχείρισης, εστιάζοντας στην ουσία της αυξημένης οικογενειακής μέριμνας και όχι απλώς στον τυπικό αριθμό των τέκνων. 4. Ενίσχυση της Κοινωνικής Συνοχής: Η στήριξη αυτών των οικογενειών αποτελεί έμπρακτη αναγνώριση του κοινωνικού τους έργου. Οι οικογένειες αυτές, με προσωπικές θυσίες, καλύπτουν ένα κενό της κρατικής πρόνοιας, διατηρούν την αξιοπρέπεια των αγαπημένων τους προσώπων και ενισχύουν τους δεσμούς αλληλεγγύης. Η ένταξή τους στις ευεργετικές διατάξεις για τους τριτέκνους είναι το ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και στήριξης από την Πολιτεία, ευθυγραμμισμένο πλήρως με τον τίτλο και τον σκοπό του Υπουργείου σας. Προτεινόμενη Προσθήκη στο Άρθρο 1Α Προτείνουμε να προστεθεί στο τέλος του άρθρου 1Α μια νέα παράγραφος ως εξής: «Για τον υπολογισμό του αριθμού των μελών που θεμελιώνουν την τριτεκνική ιδιότητα, δύναται να προσμετράται ως τέκνο και αδελφός ή αδελφή ενός εκ των γονέων, εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) έχει πιστοποιημένη εφ’ όρου ζωής αναπηρία σε ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω, β) στερείται παντελώς ιδίων εισοδημάτων από εργασία ή άλλη πηγή, γ) συγκατοικεί αποδεδειγμένα με την οικογένεια του δικαιούχου, δ) τελεί υπό την αποδεδειγμένη και αποκλειστική φροντίδα της οικογένειας, και ε) είναι αμφοτεροπλεύρως ορφανός ή αποδεδειγμένα στερείται οποιουδήποτε άλλου υποστηρικτικού οικογενειακού πλαισίου.» Η υιοθέτηση αυτής της πρότασης θα αποτελέσει μια πράξη ουσιαστικής κοινωνικής δικαιοσύνης και θα διορθώσει μια παράλειψη του νόμου που αφήνει ακάλυπτες οικογένειες οι οποίες σηκώνουν ένα δυσανάλογα μεγάλο βάρος. Ευελπιστούμε στη θετική σας ανταπόκριση, προς όφελος μιας δικαιότερης και πιο συνεκτικής κοινωνίας. Με εκτίμηση,