• Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία' | 20 Αυγούστου 2025, 15:39

    Διαφωνούμε με το αδ) της ανάθεσης στο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας της διαχείρισης ακινήτων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης. Πέρα από το τι ακριβώς σημαίνει αυτή η διαχείριση και με ποιον τρόπο θα υλοποιηθεί ο σχεδιασμός αυτός, φαίνεται να επιχειρείται η δημιουργία ενός «υπερφορέα». Κάτι τέτοιο κατά την εκτίμησή μας δεν μπορεί να λειτουργήσει, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη πως ξοδεύτηκαν πάρα πολλά χρόνια και αρκετοί πόροι μόνο και μόνο για την καταγραφή των ακινήτων μόνο του Υπουργείου, χωρίς ακόμη να είναι σαφή τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα ή η κατάσταση του εκάστοτε κτιρίου. Παράλληλα, οι Δήμοι χάνουν την δυνατότητα απευθείας συνεργασίας με φορείς αναφορικά με την δυνατότητα αξιοποίησης κτιρίων τους για στεγαστική χρήση, καθώς σημείο αναφοράς καθίσταται πλέον αποκλειστικά και μόνο το Υπουργείο. Να σημειωθεί πως, επειδή έχουμε εδώ και χρόνια αναπτύξει συνεργασίες με Δήμους στο πλαίσιο υλοποίησης στεγαστικών/ κοινωνικών Έργων, έχουμε την θέση ότι οι Δήμοι χρειάζεται να έχουν τον κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό των διαθέσιμων ακινήτων τους. Στην σελ. 2 της αιτιολογικής έκθεσης αναφέρεται η επιδίωξη να «παρέχονται περισσότερα κίνητρα στους οικονομικούς φορείς της αγοράς, καθιστώντας πιο ελκυστική την υλοποίηση της σύμβασης κοινωνικής αντιπαροχής, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στη στέγη για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, με τη δημιουργία στεγαστικού αποθέματος και την αξιοποίηση ανεκμετάλλευτης δημόσιας περιουσίας». Διαφωνούμε με την προσέγγιση αυτήν καθώς απέχει παρασάγγας από όλη την συζήτηση που διεξάγεται αυτή την στιγμή για το ζήτημα της κατοικίας στην Ε.Ε. και η οποία αναγνωρίζει ως φορείς υποστήριξης των στεγαστικών πολιτικών πλειάδα νομικών μορφών και φορέων παροχής στεγαστικής υποστήριξης, και όχι αποκλειστικά σχήματα ιδιωτικών εργολαβικών εταιρειών. Στην σελ. 3 επίσης αναφέρεται ως στόχος να καταστεί δυνατή η «αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου για την εξυπηρέτηση των σκοπών της στεγαστικής πολιτικής, κατά τρόπο ώστε να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί ένα οικιστικό απόθεμα κατοικιών, σχεδιασμένων να πληρούν τις πλέον σύγχρονες κτιριολογικές και ενεργειακές προδιαγραφές, χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού». Κατανοούμε τον στόχο, πρόσφατα όμως η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανακοίνωσε τον διπλασιασμό των κονδυλίων για κοινωνικούς σκοπούς καθώς και την δυνατότητα αξιοποίησης πόρων από το Ταμείο για το Κλίμα. Πρόβλημα πόρων και επιβάρυνσης προϋπολογισμού δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά να υπάρχει τόσο ευρύ, αρκεί να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις. Αυτό που όμως δεν ορίζεται, είναι το πως θα αξιοποιηθούν αυτά τα κονδύλια σε σχέση με την κοινωνική αντιπαροχή, καθώς δεν είναι εμφανής κάποια σύνδεσή τους με κοινωνικά κριτήρια και με βάση το δημόσιο συμφέρον.