• Σχόλιο του χρήστη 'Ιάκωβος' | 21 Νοεμβρίου 2025, 12:07

    Σχετικά με το άρθρο 183: Αναβολή κατάταξης για λόγους υγείας Η τρέχουσα διαβούλευση για το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει αναβολές κατάταξης για λόγους υγείας έως δύο (2) έτη για μη ψυχικά νοσήματα και έως πέντε (5) έτη για ψυχικά νοσήματα, δημιουργεί ένα καθεστώς έμμεσης διάκρισης εις βάρος ατόμων με ψυχικές νόσους, κατά παράβαση των θεμελιωδών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της εθνικής νομοθεσίας. Επιπλέον, το γεγονός ότι στις τμηματικές αναβολές βάζει όριο στα άτομα με ψυχικά νοσήματα να λαμβάνουν τις αναβολές με μέγιστο ανά έτος, ενώ τα άτομα με σωματικά νοσήματα μπορούν να καλύψουν μεγαλύτερη διάρκεια ανά αναβολή, συνιστά επιπλέον διάκριση εις βάρος των ατόμων με ψυχικά νοσήματα. Συγκεκριμένα: Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (Άρθρο 21) αναφέρει: 1. Απαγορεύεται κάθε διάκριση ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. 2. Εντός του πεδίου εφαρμογής των Συνθηκών και με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεών τους, απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω ιθαγενείας. Δηλαδή: Το Άρθρο 21 απαγορεύει ρητά οποιαδήποτε διάκριση λόγω αναπηρίας ή νόσου. Η διάκριση που προκύπτει από τη διαφορετική διάρκεια αναβολών (2 έτη για σωματικά νοσήματα έναντι 5 ετών για ψυχικές παθήσεις) επηρεάζει δυσανάλογα τα άτομα με σωματικές ασθένειες, περιορίζοντας την πρόσβασή τους στην εργασία, όταν ζητείται πιστοποιητικό εκπλήρωσης στρατιωτικών υποχρεώσεων. Η Οδηγία 2000/78/ΕΚ για ίση μεταχείριση στην εργασία αναφέρει: (2) Η αρχή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φύλου έχει παγιωθεί σε ένα σημαντικό σύνολο κειμένων κοινοτικού δικαίου, ειδικότερα δε στην οδηγία 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας(5). 2. Κατά παρέκκλιση εκ του άρθρου 2 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη δύνανται να προβλέπουν ότι δεν συνιστά διάκριση λόγω ηλικίας, όσον αφορά τα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, ο καθορισμός ηλικίας για την ένταξη ή την αποδοχή σε παροχές συνταξιοδότησης ή αναπηρίας, συμπεριλαμβανομένου και του καθορισμού για τα καθεστώτα αυτά διαφορετικού ορίου ηλικίας για εργαζόμενους ή για ομάδες ή κατηγορίες εργαζομένων και της χρήσης στο πλαίσιο των συστημάτων αυτών κριτηρίων ηλικίας στους αναλογιστικούς υπολογισμούς, υπό τον όρο ότι αυτό δεν καταλήγει σε διακρίσεις λόγω φύλου. Δηλαδή: Η Οδηγία 2000/78/ΕΚ απαγορεύει την έμμεση διάκριση στην απασχόληση και πρόσβαση στην εργασία. Η υποχρέωση εκπλήρωσης στρατιωτικής θητείας για όσους δεν μπορούν να υπηρετήσουν λόγω χρόνιων νόσων λειτουργεί ως ουδέτερο κριτήριο στην επιφάνεια, αλλά στην πράξη αποκλείει σημαντικό αριθμό ατόμων με αναπηρίες από θέσεις εργασίας στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η πενταετής απαγόρευση πρόσβασης στην εργασία (μετά τη λήξη της αναβολής) επιδεινώνει αυτή τη διάκριση, καθώς για την πρόσληψη στο δημόσιο είναι απαραίτητο προαπαιτούμενο η εκπλήρωση στρατεύσιμης υποχρέωσης ή απαλλαγή από την υποχρέωση στράτευσης . Η (ΣΛΕΕ – Άρθρο 10) (2016/C 202/01) αναφέρει: ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ Άρθρο 10 Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεών της, η Ένωση επιδιώκει να καταπολεμήσει κάθε διάκριση λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Δηλαδή: Η Ένωση, κατά τον καθορισμό και εφαρμογή πολιτικών, επιδιώκει την καταπολέμηση διακρίσεων. Η παρούσα ρύθμιση δεν πληροί την αρχή της αναλογικότητας, καθώς δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος για τη διαφορετική μεταχείριση μεταξύ σωματικών και ψυχικών νοσημάτων. Το αποτέλεσμα είναι άνιση μεταχείριση και περιορισμός θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το (Άρθρο 4, Σύνταγμα Ελλάδας) αναφέρει: MEPOΣ ΔEYTEPO - Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα 'Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων) 1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. 3. Έλληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος. Eπιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνο σε περίπτωση που κάποιος απέκτησε εκούσια άλλη ιθαγένεια ή που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία που προβλέπει ειδικότερα ο νόμος. 4. Mόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους. 5. Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. 6. Kάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων. 7. Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες. ** Ερμηνευτική δήλωση: Η διάταξη της παραγράφου 6 δεν αποκλείει να προβλέπεται με νόμο η υποχρεωτική προσφορά άλλων υπηρεσιών, εντός ή εκτός των ενόπλων δυνάμεων (εναλλακτική θητεία), από όσους έχουν τεκμηριωμένη αντίρρηση συνείδησης για την εκτέλεση ένοπλης ή γενικά στρατιωτικής υπηρεσίας. Δηλαδή: Το Σύνταγμα υποχρεώνει όλους τους Έλληνες που μπορούν να φέρουν όπλα να συνεισφέρουν στην άμυνα. Ωστόσο, η διαφορετική διάρκεια αναβολών δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική δυνατότητα συμμετοχής και δημιουργεί έμμεση κοινωνική και εργασιακή διάκριση εις βάρος ατόμων που αδυνατούν να καταταγούν για λόγους υγείας. Σύμφωνα με τα παραπάνω: Η υφιστάμενη ρύθμιση για τις αναβολές στρατιωτικής θητείας, όπως διατυπώνεται, εμφανίζεται να παραβιάζει εν μέρει την αρχή ίσης μεταχείρισης, συνιστά έμμεση διάκριση κατά των ατόμων με ψυχικές ασθένειες και χρόνιες αναπηρίες και περιέχει αρκετές ασυμβατότητες σε σχέση με το, το Άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, την Οδηγία 2000/78/ΕΚ για ίση μεταχείριση στην εργασία,και την αρχή αναλογικότητας του Άρθρου 10 ΣΛΕΕ. Καθώς η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υποχρέωση να εξυπηρετεί και να προστατεύει τους πολίτες της, κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστεί το άρθρο 183 σχετικά με την αναβολή κατάταξης για λόγους υγείας. Μια τέτοια αναθεώρηση θα διασφαλίζει ότι η ρύθμιση είναι σύμφωνη με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προστατεύει τα δικαιώματα των ατόμων με ψυχικές ασθένειες και συμβάλλει στη δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών, χωρίς να δημιουργούνται έμμεσες διακρίσεις. Έτσι αποφεύγεται και η έμμεση διάκριση στην πρόσβαση στην εργασία. Με εκτίμηση, Ιάκωβος