Αρχική Χάρτης Μετάβασης των Ενόπλων Δυνάμεων στη Νέα Εποχή (Σταδιοδρομία και εξέλιξη Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Επαγγελματιών Οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων...ΜΕΡΟΣ Γ΄ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (άρθρα 32-56)Σχόλιο του χρήστη Μιχάλης Α. | 21 Νοεμβρίου 2025, 15:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Α.' | 21 Νοεμβρίου 2025, 15:48

    Το Μέρος Γ’ (άρθρα 32–56) του προτεινόμενου πολυνομοσχεδίου, μαζί με το Παράρτημα Α, παρουσιάζεται ως «μεταρρύθμιση» για τη σταδιοδρομία των μονίμων Υπαξιωματικών και των αποφοίτων ΑΣΜΥ. Ωστόσο, μια προσεκτική ανάγνωση αναδεικνύει ένα βαθιά προβληματικό πλαίσιο με σωρευμένες αδικίες, σοβαρά συνταγματικά ζητήματα και μια πρωτοφανή υποβάθμιση όσων ήδη υπηρετούν. Στην πραγματικότητα, το υπό διαβούλευση σύστημα δεν αναβαθμίζει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων· το αποδομεί. Α) Η «ανωτατοποίηση» των ΑΣΜΥ: μετονομασία χωρίς περιεχόμενο Η αλλαγή τίτλου των ΑΣΣΥ σε ΑΣΜΥ δεν συνιστά αναβάθμιση αλλά ονομαστική συσκευασία. Οι σχολές: – δεν εντάσσονται στον ν.4957/22, – δεν αποκτούν πανεπιστημιακό αυτοδιοίκητο, – δεν αποκτούν μόνιμο διδακτικό προσωπικό με ακαδημαϊκά προσόντα, – δεν αποκτούν σύγχρονα προγράμματα σπουδών ισότιμα με ΑΕΙ. Αντιθέτως, προβλέπεται ότι η διδασκαλία μπορεί να ανατίθεται σε στελέχη χωρίς ακαδημαϊκά κριτήρια, υποβαθμίζοντας την επιστημονική ποιότητα της εκπαίδευσης. Το αποτέλεσμα είναι ένα «πανεπιστημιακό» πτυχίο χωρίς τα νομικά δικαιώματα πανεπιστημιακού πτυχίου. Η Πολιτεία, αντί να θωρακίζει την τεχνική ραχοκοκαλιά των ΕΔ, ουσιαστικά καταργεί τις παραγωγικές σχολές όπως τις γνωρίζαμε, ανοίγοντας τον δρόμο για μελλοντικές ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων τεχνικών λειτουργιών. Β) Κατάργηση του ν.1294/82: ακύρωση της εκπαιδευτικής εξέλιξης των Υπαξιωματικών Από το 2030 παύει να υπάρχει οποιαδήποτε εκπαιδευτική δίοδος μετάταξης σε αξιωματικούς μέσω παραγωγικών σχολών. Η μόνη οδός που παραμένει είναι διοικητική μετάταξη υπό αυστηρές προϋποθέσεις (14 έτη υπηρεσίας + πτυχίο ΑΕΙ) και με οροφή βαθμού τον Ταγματάρχη. Αυτό καταργεί θεμελιωμένα δικαιώματα δεκαετιών. Στερεί από τους άριστους την αξιοκρατική, εξεταστική προαγωγή. Δημιουργεί αξιωματικούς δύο ταχυτήτων. Υποβαθμίζει πλήρως τους ήδη υπηρετούντες. Το μοντέλο δεν επιβραβεύει την αριστεία· την ακυρώνει. Γ) Το νέο «Σώμα Μονίμων Υπαξιωματικών»: στασιμότητα μέχρι αποστρατείας Το σύστημα των 12 βαθμών (Υ1–Υ12), σε συνδυασμό με το κλείδωμα των οργανικών θέσεων ως το 2046, δημιουργεί ένα πρωτοφανές καθεστώς στασιμότητας. Οι προαγωγές δεν θα εξαρτώνται από προσόντα αλλά από το αν «τυχαίνει» να αδειάσει θέση. Το Παράρτημα Α αποκαλύπτει την πραγματική εικόνα: – Απόφοιτοι ΑΣΣΥ 2002 (είσοδος 2000) → με 35 έτη υπηρεσίας θα αποστρατευθούν με τον βαθμό που έχουν σήμερα (π.χ. Υπλγός). – Στελέχη με 25+ έτη υπηρεσίας δεν έχουν καμία ρεαλιστική προοπτική εξέλιξης. – Οι ΕΠ.ΟΠ. ουσιαστικά «κλειδώνουν» στον Επιλοχία χωρίς δυνατότητα Ανθλγού/Ανθσγού. Ποτέ, σε κανένα προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, δεν υπήρξε τέτοια καθήλωση. Ακόμη και στελέχη με σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα δεν μένουν σταθερά επί 20–30 χρόνια στον ίδιο βαθμό. Εδώ η στασιμότητα καθίσταται ο κανόνας, όχι η εξαίρεση. Δ) Μισθολογικό: μικρές τωρινές αυξήσεις – μεγάλες μελλοντικές απώλειες Το νομοσχέδιο εμφανίζεται ως μισθολογική «τομή», αλλά στην πραγματικότητα: – οι πραγματικές αυξήσεις αφορούν κυρίως αποφοίτους ΑΣΕΙ, – για την κατηγορία Β (ΑΣΣΥ/ΑΣΜΥ) οι καθαρές αυξήσεις είναι ελάχιστες, – οι συντελεστές προσαύξησης μειώνουν τη μελλοντική βάση υπολογισμού σύνταξης, εφάπαξ, μερισμάτων – δημιουργείται εμπροσθοβαρής λογική: λίγα τώρα, πολλά χαμένα αύριο. Πρόκειται για μια μόνιμη οικονομική επιβάρυνση που επιβαρύνει κυρίως όσους έχουν σήμερα 20–30 έτη υπηρεσίας. Ε) Αναδρομικότητα: σοβαρή αντισυνταγματικότητα και πλήγμα στα κεκτημένα Οι ήδη υπηρετούντες αξιωματικοί προέλευσης ΑΣΣΥ (ήδη από τον ν.2439/96, 3883/2010, 5018/2023) βλέπουν τα κεκτημένα δικαιώματα προαγωγής τους να καταργούνται αναδρομικά. Αυτό παραβιάζει: – την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, – την αρχή της συνέχειας της διοίκησης, – το άρθρο 4 περί ισότητας, – το άρθρο 103 περί μονιμότητας και εξέλιξης, – την πάγια νομολογία ΣτΕ για τα κεκτημένα. Στην πράξη, το νομοσχέδιο «τιμωρεί» όσους είναι ήδη αξιωματικοί, καθηλώνοντάς τους για το υπόλοιπο της σταδιοδρομίας τους. Πρόκειται για πρωτοφανές πλήγμα αξιοπρέπειας. ΣΤ) Έλλειψη πραγματικής διαβούλευσης και στοιχειώδους τεκμηρίωσης Ένα τόσο κρίσιμο νομοθέτημα, που δεσμεύει τη δομή των ΕΔ μέχρι το 2050, κατατίθεται: – χωρίς διάλογο με ΠΟΕΣ, ΣΑΣΜΥ, ΣΕΕΘΑ, – χωρίς μελέτες επιχειρησιακών επιπτώσεων, – χωρίς οικονομική ακτινογράφηση των συνεπειών, – χωρίς διαβάθμιση μεταβατικών διατάξεων. Η διαδικασία διαβούλευσης είναι προσχηματική και δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Κανένα σοβαρό κράτος δεν νομοθετεί έτσι για το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων. Ζ) Επιχειρησιακές επιπτώσεις: πτώση ηθικού, απώλειες προσωπικού, διάρρηξη συνοχής Η εφαρμογή του πλαισίου θα επιφέρει: – μαζικές παραιτήσεις από κρίσιμες ειδικότητες, – απώλεια τεχνογνωσίας δεκαετιών, – κατάρρευση κινήτρων για υπηρέτηση σε Μονάδες υψηλής ευθύνης, – σύγκρουση και διχασμό μεταξύ ΑΣΕΙ – ΑΣΣΥ – ΕΠ.ΟΠ., – συρρίκνωση της στελέχωσης στον τεχνικό, μηχανικό και επιχειρησιακό κορμό. Οι ΕΔ δεν χρειάζονται ένα πλαίσιο που δημιουργεί στελέχη «στασιμότητας»· χρειάζονται ανθρώπους με κίνητρα και αξιοκρατική προοπτική. Η) Συνταξιοδοτικό – μελλοντικό οικονομικό σοκ Με τη μείωση των συντελεστών προσαύξησης: – πέφτει η βάση υπολογισμού σύνταξης, – μειώνεται το εφάπαξ, – συρρικνώνονται τα μερίσματα, – αυξάνεται ο κίνδυνος μη βιωσιμότητας των ταμείων. Οι σημερινές μικρές αυξήσεις είναι ένα πρόσκαιρο «δώρο» που οδηγεί σε μόνιμη απώλεια αξιοπρεπούς διαβίωσης μετά την αποστρατεία. Θ) Πυρήνας του προβλήματος: απαξίωση του τεχνικού κορμού και υποκατάστασή του από ιδιώτες Η συνολική δομή του νομοσχεδίου δεν είναι τυχαία. Η στασιμότητα, η υποβάθμιση των ΑΣΜΥ, η εξαφάνιση προοπτικών και το νέο μοντέλο «εκπαίδευσης» χωρίς ακαδημαϊκά κριτήρια οδηγούν αναπόφευκτα: – στην απαξίωση της παραγωγικής τεχνικής εκπαίδευσης των ΕΔ, – στη συρρίκνωση των σχολών, – και στη βαθμιαία μεταφορά κρίσιμων λειτουργιών σε ιδιώτες και εργολάβους. Πρόκειται για ζήτημα εθνικής ασφάλειας: Δεν μπορεί να συντηρεί ιδιώτης τα συστήματα που στηρίζουν πιλότους, πλοία, υποβρύχια, ραντάρ και πυροβολικά. Η απώλεια τεχνογνωσίας δεν αναπληρώνεται. Η εξάρτηση δεν αναστρέφεται. Συμπέρασμα Το ΜΕΡΟΣ Γ’ και το Παράρτημα Α του πολυνομοσχεδίου: – υποβαθμίζουν την τεχνική ραχοκοκαλιά των ΕΔ, – καθηλώνουν και αδικούν τους ήδη υπηρετούντες, – καταργούν κεκτημένα δικαιώματα, – παραβιάζουν συνταγματικές αρχές, – μειώνουν μελλοντικές απολαβές, – υπονομεύουν την επιχειρησιακή ικανότητα, – ανοίγουν δρόμο σε ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων λειτουργιών. Για τους λόγους αυτούς, απαιτείται ριζική αναθεώρηση των άρθρων 32–56 και του Παραρτήματος Α, με πλήρη αποκατάσταση της υπηρεσιακής δικαιοσύνης, σεβασμό στα κεκτημένα και πραγματική αναβάθμιση των παραγωγικών σχολών και της σταδιοδρομίας των Μονίμων Υπαξιωματικών και αποφοίτων ΑΣΜΥ.