Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ' | 27 Φεβρουαρίου 2025, 17:21

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι ήδη δυσμενείς οι ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 4951/2022 (Α’ 129), όπως τροποποιημένες ισχύουν με τον ν. 5037/2023 (Α’ 78), οι οποίες προβλέπουν τη δυνατότητα εφαρμογής περιορισμών στην εγχεόμενη ενέργεια, που δύνανται να οδηγούν μέχρι και σε πλήρη περιορισμό της. Το καθεστώς αυτό καθιστά απολύτως αβέβαιη τη λειτουργία των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ καθώς και των σταθμών αποθήκευσης που αναμένεται να λειτουργήσουν εντός του έτους, και εν τέλει την οικονομική τους βιωσιμότητα. Η ρύθμιση του άρθρου 10 του ν. 4951/2022 πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να ενσωματώνει και να τελεί σε συμμόρφωση με τις διατάξεις του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/943 για την καταβολή οικονομικής αποζημίωσης σε περιπτώσεις περικοπών, και δη «…όταν χρησιμοποιείται ανακατανομή που δεν βασίζεται στην αγορά, τούτο συνιστά αντικείμενο οικονομικής αποζημίωσης από τον διαχειριστή του συστήματος που ζητεί την ανακατανομή προς τον διαχειριστή της εγκατάστασης ανακατανομής μονάδας, αποθήκευσης ενέργειας ή απόκρισης ζήτησης…», σύμφωνα με τη μεθοδολογία προσδιορισμού της εν λόγω οικονομικής αποζημίωσης που αναλύεται επίσης στο ίδιο άρθρο. Οι περικοπές της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ πρέπει να αποτελούν το ύστατο μέτρο που λαμβάνει ο Διαχειριστής του Συστήματος Μεταφοράς για τη διαχείριση περιορισμών στο δίκτυο. Μάλιστα, ο ανωτέρω Κανονισμός, με σκοπό την επίτευξη των ενωσιακών στόχων για την ενεργειακή μετάβαση, αποσκοπεί στην εξασφάλιση της ελάχιστης δυνατής ανακατανομής, προβλέπει δε ότι περικοπές στην παραγωγή των ΑΠΕ πάνω από το ποσοστό 5% της ετήσιας παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας σε εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ΑΠΕ, μπορούν να γίνουν δεκτές μόνο εάν η ετήσια ακαθάριστη τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% της συνολικής κατανάλωσης, προϋπόθεση που επί του παρόντος δεν ισχύει για την Ελλάδα. Περαιτέρω, το γεγονός ότι προτείνεται να συνεχιστεί το άνευ αποζημίωσης σύστημα περικοπών παραγωγής ενέργειας μόνο στην περίπτωση των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, σε αντίθεση με την αποζημίωση επί τη βάσει προσφορών που ορθώς ισχύει για τις μονάδες παραγωγής από ορυκτά καύσιμα, δεν συνάδει με το πνεύμα του ανωτέρω Κανονισμού και οδηγεί τις μονάδες ΑΠΕ σε μειονεκτική θέση. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η προσθήκη της προτεινόμενης παραγράφου 5Α, η οποία προβλέπει την εξειδίκευση των λειτουργικών περιορισμών με απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής θα πρέπει να συμπληρωθεί και με το κατάλληλο πλέγμα προβλέψεων και εξουσιοδοτήσεων για τον καθορισμό συστήματος καταβολής αποζημίωσης στις περικοπτόμενες μονάδες ΑΠΕ και αποθήκευσης.