Αρχική Ρυθμίσεις για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα...ΜΕΡΟΣ Β’ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕΡΟΥΣ Β΄ (άρθρα 44-67)Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Κουρκουλος | 17 Νοεμβρίου 2025, 23:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Κουρκουλος' | 17 Νοεμβρίου 2025, 23:24

    Ως μέλος Ενεργειακής Κοινότητας στη Δυτική Μακεδονία, έχω φτάσει στο σημείο να μην νιώθω απλώς απογοήτευση, αλλά αηδία με τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τους μικρούς επενδυτές και τις κοινότητες. Πρώτα απ’ όλα: δεν θέλουμε ΚΑΜΙΑ άλλη αλλαγή στο πλαίσιο. Δώστε επιτέλους συγκεκριμένες προθεσμίες και ταρίφες να κάνουμε τα έργα μας, και αφήστε τις μηχανορραφίες και τις δικαιολογίες που πέντε χρόνια τώρα πάντα καταλήγουν να ευνοούν «κάποιους συγκεκριμένους». Κάθε φορά που κολλάει η κατάσταση, βρίσκετε ένα νέο “πρόσχημα”: να βάλουμε πρώτα μπαταρίες, να δώσουμε προτεραιότητα στα PPA, στη βιομηχανία, στα offshore αιολικά, στα στρατηγικά των φίλων μας και σε ό,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε, αρκεί να μην προχωρήσουν τα έργα των Γ2/Γ4. Κάθε χρόνος που περνάει είναι εις βάρος των έργων μας: • δεν έχουμε πια φθηνή χρηματοδότηση και ταμείο ανάκαμψης • το χρηματοδοτικό περιβάλλον αλλάζει προς το χειρότερο με τις τράπεζες να ακούνε ΦΒ σε ΕΚ και να μην θέλουν να ασχοληθούν με ένα πλαίσιο που αλλάζει κάθε 6 μήνες και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο • οι περικοπές στην παραγόμενη ενέργεια με την αδράνεια σας απειλούν την ίδια τη βιωσιμότητα των έργων συγκεντρώνοντας πάλι τα μικρά ΦΒ στους ίδιους παίχτες, • τα έξοδα για να διατηρούμε τις άδειες, τις εγγυητικές και τα σχήματα «ζωντανά» μας πνίγουν. Και παρ’ όλα αυτά, έχετε και το θράσος να μας λέτε να κάνουμε υπομονή και να βάλουμε και μπαταρίες. Μπαταρίες που: • οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν αν δεν υπάρχει ροή εσόδων από αλλού, • δεν έχουν καμία πραγματική ασφάλεια εσόδων ειδικά σε βάθος χρόνου ενώ ακόμα το πλαίσιο για την αποθήκευση είναι υπό ανάπτυξη», • διπλασιάζουν το απαιτούμενο ίδιο κεφάλαιο για επενδυτές που ήδη είναι στα όριά τους. Είναι σαν να μας λέτε ξεκάθαρα: «Και αυτά τα έργα θα τα κάνουν οι έχοντες και κατέχοντες. Οι υπόλοιποι, ή θα βγείτε μόνοι σας εκτός παιχνιδιού, ή θα σας εξαντλήσουμε μέχρι να τα παρατήσετε». Εδώ και πέντε χρόνια, κάθε φορά που κυβερνητικό κλιμάκιο πατά το πόδι του στη Δυτική Μακεδονία, ακούμε τα ίδια κλισέ: «σας ακούσαμε», «δίκαιη μετάβαση», «ενεργειακή δημοκρατία», «προτεραιότητα στις λιγνιτικές περιοχές». Μετά φεύγουν οι κάμερες, φεύγουν οι υπουργοί και μένουν πίσω: • οι ίδιες Ενεργειακές Κοινότητες Γ2/Γ4 χωρίς όρους σύνδεσης, • οι ίδιες καθυστερήσεις και ανατροπές, • και οι ίδιες ρυθμίσεις κομμένες και ραμμένες για 4–5 μεγάλους ομίλους που ανήκουν ξεκάθαρα «στον στενό κύκλο των εκλεκτών» της εκάστοτε εξουσίας. Το υπό διαβούλευση πλαίσιο, με αποκορύφωμα το άρθρο 59, απλώς επιβεβαιώνει το μοτίβο: τυπική «διαβούλευση» για τα μάτια του κόσμου, ουσιαστικές ρυθμίσεις που δεν λύνουν τίποτα για τους μικρούς και τις Ενεργειακές Κοινότητες, και ταυτόχρονα καλλιεργούν την αίσθηση ότι το κράτος διατηρεί πάντα το δικαίωμα να παρεμβαίνει αναδρομικά όταν χρειάζεται να προστατέψει τα συμφέροντα των «μεγάλων». Το λέω ευθέως: η διάταξη του άρθρου 59, παρότι δεν πλήττει ευθέως τη δική μας πολυμελή ΕΚ, είναι άλλο ένα δείγμα ότι η ασφάλεια δικαίου για εσάς είναι λάστιχο. Σήμερα αλλάζετε αναδρομικά τις σχέσεις μεταξύ νομικών προσώπων στις ΕΚ. Αύριο; Τι άλλο μπορεί να «διορθωθεί» εκ των υστέρων, αν πιέσουν οι μεγάλοι παίκτες; Την ίδια ώρα: • οι μεγάλοι καθετοποιημένοι όμιλοι έχουν προλάβει να κλειδώσουν GW ολόκληρα στη Δυτική Μακεδονία, • οι μικροί επενδυτές και οι αγρότες περιμένουμε πέντε χρόνια για όρους σύνδεσης, • οι τράπεζες, βλέποντας αυτό το πάρτι αβεβαιότητας και αναδρομικών παρεμβάσεων, γυρίζουν την πλάτη στα έργα μας ως «μη χρηματοδοτήσιμα», • και η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλά για «συμμετοχή των πολιτών» και «στήριξη της περιφέρειας» λες και απευθύνεται σε κοινό που δεν ζει στην πραγματικότητα. Αν κάτι καταφέρνει πια αυτή η ρητορική, δεν είναι να μας καθησυχάσει, αλλά να ενισχύσει την πεποίθηση ότι οι κανόνες γράφονται και ξαναγράφονται σε κλειστά γραφεία, με πρώτο κριτήριο ποιος χωράει και ποιος όχι στον στενό κύκλο των «εκλεκτών». Σε αυτό το πλαίσιο, το να ζητάτε από εμάς «εμπιστοσύνη» αγγίζει τα όρια του κυνισμού. Πλέον, κάθε νέα εξαγγελία χωρίς μετρήσιμη εφαρμογή απλώς διαβρώνει ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Πολιτεία και απειλεί να μετατρέψει το ζήτημα σε καθαρό βαρόμετρο αξιοπιστίας για την κυβέρνηση συνολικά. Ως μέλος κοινότητας, το λέω καθαρά: δεν θέλω άλλους νόμους και «ρυθμίσεις» για να βολεύονται οι λίγοι. Θέλω ταρίφες, προθεσμίες και όρους σύνδεσης ΣΗΜΕΡΑ για να κάνω το έργο μου. Αν συνεχίσετε να νομοθετείτε με ονοματεπώνυμο και να δουλεύετε τους υπόλοιπους, δεν θα βρείτε ούτε την ψήφο σας στη Δυτική Μακεδονία. Έλεος πια.