• Σχόλιο του χρήστη 'Τζούφας Ν.' | 16 Ιουνίου 2025, 12:56

    Η παράγραφος 3 του άρθρου 62 επιχειρεί να αντιμετωπίσει την καθυστερημένη υποβολή των προβλέψεων για τον Π.Δ.Π. καθώς και των σχεδίων συνοπτικών ετήσιων προϋπολογισμών, καθιερώνοντας σχετική κύρωση. Η ορθή και έγκαιρη σύνταξη, παρακολούθηση και εκτέλεση του Προϋπολογισμού αποτελεί θεμέλιο της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα, η πρόβλεψη κυρώσεων για την αποτροπή παραλείψεων στην εν λόγω διαδικασία δεν είναι απλώς θεμιτή, αλλά απολύτως αναγκαία. Ωστόσο, η διατύπωση της ρύθμισης εμφανίζεται ασαφής ως προς την κατανομή της ευθύνης. Ειδικότερα, προβλέπει την επιβολή ποινής – περικοπή 20% του ΚΕΔΣ – στην Οικονομική Υπηρεσία του εποπτεύοντος Υπουργείου, χωρίς να αποσαφηνίζεται εάν η κύρωση αφορά υπαιτιότητα της ίδιας της Οικονομικής Υπηρεσίας ή του εποπτευόμενου φορέα. Επιπλέον, δεν διευκρινίζεται εάν η κύρωση θα επιβαρύνει το σύνολο των υπηρεσιών που υπάγονται στην Οικονομική Υπηρεσία του Υπουργείου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ουδεμία εμπλοκή ή δυνατότητα παρέμβασης έχουν στη διαδικασία παραλαβής και αποστολής των προβλέψεων ή λοιπών στοιχείων. Σε τέτοια περίπτωση, η επιβολή της κύρωσης θα λειτουργούσε άδικα και αναποτελεσματικά, καθώς θα τιμωρούσε οργανικές μονάδες χωρίς σχετική αρμοδιότητα ή ευθύνη. Στο άρθρο 173 του ιδίου νόμου απαριθμούνται με σαφήνεια οι πράξεις και παραλείψεις των φορέων της γενικής κυβέρνησης που αντίκεινται στις νομοθετικές προβλέψεις, καθώς και οι αντίστοιχες κυρώσεις. Κατ’ αναλογία, η επιβολή κυρώσεων στις οικονομικές υπηρεσίες των Υπουργείων θα πρέπει να συνδέεται ρητά και ευθέως με συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις για τις οποίες αυτές φέρουν την ευθύνη. Αποτελεί θεμελιώδη αρχή της χρηστής διοίκησης ότι η κύρωση, προκειμένου να λειτουργήσει αποτρεπτικά και να ενισχύσει τη συμμόρφωση, πρέπει να επιβάλλεται αποκλειστικά στα αρμόδια και υπεύθυνα όργανα. Η εισαγωγή αόριστων ρυθμίσεων που δεν αποδίδουν με σαφήνεια την ευθύνη στα πραγματικά αρμόδια όργανα, όχι μόνο δεν επιτυγχάνει τον επιδιωκόμενο σκοπό, αλλά ενδέχεται να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη, το ηθικό και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών, οδηγώντας σε διοικητική ανασφάλεια και δυσλειτουργία.