Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: «ΕΘΝΙΚΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (Άρθρα 206-266)Σχόλιο του χρήστη Χρήστος Λόλας | 26 Ιουνίου 2025, 10:50
Στο άρθρο 248 αναφέρεται: "Ως υποκατάστημα στην ημεδαπή, για την εφαρμογή του παρόντος, εκτός της έδρας της επιχείρησης, νοείται κάθε: α) επαγγελματική εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, στην οποία ενεργείται παραγωγική ή συναλλακτική δραστηριότητα, β) ακίνητο, που μισθώνεται ή υπεκμισθώνεται για βραχυχρόνια μίσθωση, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 111 του ν. 4446/2016 (Α’ 240)." Αυτό θα έχει το εξής αποτέλεσμα: Μισθώνονται 3 ακίνητα σε ξεχωριστά κτήρια: φόρος 1800 ευρώ Μισθώνονται 3 ίδια ακίνητα που βρίσκονται όμως στο ίδιο κτήριο: φόρος 600 ευρώ. Ποιο ακριβώς είναι το κίνητρο που επιβάλλει τη διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση της μίας κατηγορίας έναντι της άλλης δημιουργώντας στρεβλώσεις στον ανταγνωισμό της εν λόγω αγοράς;